|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساسات عاشقانه و دردهای تازه‌ای که به جانش می‌افتد، سخن می‌گوید. او به قدرت عشق اشاره کرده و می‌گوید که هر غمی که بر او وارد می‌شود، به مانند پای گذاشتن به دنیای جدیدی است. او در عین حال از وجود خود شرمنده است و احساس می‌کند که این وضعیت از حد و اندازه خارج شده است. به طور کلی، شاعر در تلاش است تا عمق احساسات عاشقانه و درد ناشی از آن را بیان کند.
هوش مصنوعی: عشق تو باعث شده که من دوباره در شهر با دلی پر از درد و غم شناخته شوم.
هوش مصنوعی: خداوند را پاک و منزه می‌دانم که هر اندوهی که به سراغ انسان میآید، وقتی او تصمیم به خروج و رهایی از آن می‌گیرد، به راحتی از زندگی‌اش دور می‌شود.
هوش مصنوعی: من تمام تلاش خود را به کار می‌برم تا به دل خود برسم و بپرسم که من کیستم و چرا غم جدیدی بر دل دارم.
هوش مصنوعی: از وجود خودم شرمنده‌ام، زیرا این کار از حد و اندازه خارج شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.