در رخ یار خویشتن خندم
برگل و لاله و سمن خندم
هرگه آن سر و قد خرام کند
بر قد سرو در چمن خندم
گفتم از عشق خون همی گریم
گفت من بر چنین سخن خندم
تاکی ازدوست رغم دشمن را
چون بباید گریستن خندم
گوئی از ظن بیهده مگری
چون توی گریی چه سود، من خندم
تو بصد دیده میگری چو نشمع
تا چو گل من بصد دهن خندم
من مسکین بدست چو نتو حریف
گر نگریم بخویشتن خندم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این غزل شاعر به عشق و زیبایی‌ها اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که حتی در دل غم‌ها و گریه‌ها، قادر به خندیدن و شادی کردن است. او به زیبایی‌های طبیعت و محبوبش اشاره کرده و می‌گوید که وقتی محبوبش جلوه می‌کند، او به قد و قامت سرو در چمن می‌خندد. با وجود درد و رنج عشق، او به خوشی و خنده اهمیت می‌دهد و حتی بر سخنان عاشقانه‌اش می‌خندد. شاعر به این نکته می‌رسد که نمی‌خواهد تحت تاثیر غم‌ها قرار گیرد و به جای گریه، خنده را انتخاب می‌کند. در نهایت، او نماد یک عاشق است که با وجود مصائب عشق، همچنان به زندگی و شادی ادامه می‌دهد.
هوش مصنوعی: من در چهره محبوبم می‌خندم و برای گل، لاله و سمن نیز لبخند می‌زنم.
هوش مصنوعی: هر بار که آن شخص با elegance و زیبایی خود وارد می‌شود، من در چمنزار مثل یک سرو به شادی می‌افتم.
هوش مصنوعی: گفتم از عشق اشک می‌ریزم، او در پاسخ گفت به چنین حرفی می‌خندم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که از دوست ناراحتی و دشمنی وجود دارد، من چگونه باید گریه کنم، در حالی که می‌خندم؟
هوش مصنوعی: انگار از روی باورهای بی‌پایه و بی‌اساس تو، اگر تو به خاطر من گریه کنی، چه فایده‌ای دارد؟ من فقط می‌خندم.
هوش مصنوعی: تو با صد چشم به من نگاه می‌کنی مثل شمعی که نورش را می‌پراکند، در حالی که من با صد لبخند مثل گلی شاداب می‌خندم.
هوش مصنوعی: من آدم ساده‌ای هستم و اگر تو به من توجه کنی، می‌توانم به خودم بخندم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.