رخ برون از پس نقاب مده
بیش ازین شرم آفتاب مده
خواب خرگوش اگر دهی مارا
جز ازان چشم نیم خواب مده
تشنگان وصال را چو دهی
بجز از راه دیده آب مده
چیست عشوه بهر یکی بوسه
نه خدائی تو؟ کم عذاب مده
دل بصد دوستی ز من بستان
پس سلام مرا جواب مده
با حریفان خویش خوش بنشین
بار ما خود بهیچ باب مده
ما بجان بوسه همی خواهیم
گر نبینی همی صواب مده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به معشوق خود میگوید که نیازی به پنهان کردن چهرهاش ندارد و نباید آنطور که هست، از خودش شرمنده باشد. او همچنین به خواب و تشنگی تشبیه میکند و میگوید که اگر آرزوی وصال را برآورده میکند، نباید فقط به ظواهر اکتفا کند. شاعر از معشوق میخواهد که بر سر بمهر باشد و نسبت به دوستیهایش بیوفا نباشد. در نهایت، او تأکید میکند که حتی اگر معشوق او را نبیند، او همچنان برای عشق و بوسهی او ارزش قائل است و نباید از این عشق عذاب ببیند.
هوش مصنوعی: صورت خود را از پشت نقاب بیرون نیاورد، دیگر بیشتر از این شرم خورشید را نده.
هوش مصنوعی: اگر به ما آرامش و خواب سطحی بدهی، مانند خواب خرگوش، پس دیگر از آن چشم نیمبندت ما را بیخبر نکن.
هوش مصنوعی: اگر کسانی که مشتاق وصل تو هستند، فقط از طریق دیدن تو سیراب شوند، پس به آنها آبی نده.
هوش مصنوعی: چرا برای به دست آوردن یک بوسه از تو اینقدر ناز و کرشمه میکنی؟ این کار باعث میشود عذاب بیشتری به من بدهی.
هوش مصنوعی: دل را از من به خاطر محبتها بگیر و پس از آن دیگر جواب سلام من را نده.
هوش مصنوعی: با رقیبان خود به خوشی و آرامش وقت بگذران، چراکه ما به هیچ دلیلی به آنها اجازه نفوذ نخواهیم داد.
هوش مصنوعی: ما به جان خود مشتاق بوسهای هستیم؛ اگر تو نمیبینی، اشتباه نکن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.