نگارم عنبر از مه می‌نماید
ز سنبل شکل خرگه می‌نماید
رخ همچون مه او در شب زلف
دل گم‌گشته را ره می‌نماید
غلام آن رخم کِش خط دمیدست
که اکنون خود یکی ده می‌نماید
به پیش روی تو مَهْ کیست باری
دم طاوس صد مه می‌نماید
گل از تو بو برد پس آورد رنگ
ازینش عمر کوته می‌نماید
خیالت داشت حس العهد آخر
که ما را روی گه‌گه می‌نماید
به جانی یک نگه، لیکن به آن شرط
که جان بستاند آنگه می‌نماید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت معشوق می‌پردازد که همچون ماه درخشان و دل‌رباست. او با اشاره به چهره‌اش و زلف‌هایش، دل‌های عاشق را به سمت خود جلب می‌کند. شاعر از عشق و دلدادگی خود صحبت می‌کند و می‌گوید که وجود معشوق چنان بر او تأثیر می‌گذارد که احساس می‌کند عمرش کوتاه می‌شود. در پایان، شاعر به شرطی که جانش را فدای یک نگاه معشوق کند، ابراز عشق و طلب می‌کند. در کل، موضوع اصلی شعر بیان عشق عمیق و زیبایی خاص معشوق است.
هوش مصنوعی: عشقم بویی شبیه به عنبر دارد و چهره‌اش زیبا و دل‌انگیز است، مانند گلی که در باغی به شکوفه نشسته است.
هوش مصنوعی: چهره او مانند ماه در شب است و موهای دل‌باخته را راهنمایی می‌کند.
هوش مصنوعی: غلام آن چهره‌ای هستم که در خط و نشان آن، زیبایی وجود دارد و حالا به نظر می‌رسد که خودم هم دارای encanto و جذابیت خاصی هستم.
هوش مصنوعی: در برابر تو چه کسی است که از زیبایی او بتوان صرف نظر کرد؟ مانند دم طاوس که زیبایی‌اش چشم‌ها را خیره می‌کند، زیبایی او نیز بسیار بیش از یک مَه به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: گل از وجود تو بوی خوشی میگیرد و به همین دلیل رنگ آن زیباست. اما عمر این زیبایی کوتاه به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: تو به یاد من بودی و احساس می‌کردی که در آخرین لحظه، ما را در وضعیتی ناخوشایند و دشوار مشاهده می‌کنی.
هوش مصنوعی: به جانم یک نگاه کن، اما به این شرط که جانم را بگیری، سپس خود را نشان می‌دهی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.