بهار امسال بس خَوش مینماید
چو روی یار دلکش مینماید
ز رنگ لاله‌های نو شکفته
همه صحرا منقش مینماید
مگر گل غافلست از عمر کوته
که چونین خرم و کش مینماید
بنفشه دوش مِیْ خورده‌ست گوئی
که جعدش بس مشوش مینماید
دل لاله نگر همچون دل من
که در عشقش پُر آتش مینماید
به عینه تاج نرگس همچو ماهست
که پروین گرد او شش مینماید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به زیبایی فصل بهار و گل‌های آن اشاره می‌کند. او می‌گوید که بهار مانند چهره محبوبش زیباست و رنگ لاله‌ها مزین‌کننده صحراست. شاعر با اشاره به عمر کوتاه گل‌ها، از شادی و زیبایی آنها تعجب می‌کند و از حال و هوای بنفشه‌ها می‌گوید که گویی در حال خوش‌گذرانی هستند. او همچنین دل لاله را شبیه به دل خود described می‌کند که در عشق می‌سوزد و در نهایت به زیبایی نرگس‌ها اشاره می‌کند که همچون ماه در دور آنها می‌درخشد.
هوش مصنوعی: بهار امسال بسیار زیباست، همانطور که چهره محبوبم دلنشین و جذاب است.
هوش مصنوعی: رنگ لاله‌های تازه شکفته شده، تمام دشت را زیبا و نقش‌دار کرده است.
هوش مصنوعی: آیا گل از عمر کوتاه خود بی‌خبر است که این‌گونه شاداب و زیبا به نظر می‌رسد؟
هوش مصنوعی: دیروز بنفشه‌ای را می‌دیدم که مانند موهای پراشیده و نامرتبش به نظر می‌رسید.
هوش مصنوعی: دل لاله مانند دلی است که در عشقش شعله‌ور و پرحرارت می‌سوزد.
هوش مصنوعی: تاج نرگس شباهت زیادی به ماه دارد، که ستاره پروین دور آن را احاطه کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ترا این آب خوش خوش مینماید
پری را آبت آتش مینماید
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.