یاری که بری چو سیم دارد
کوچک دهنی چو میم دارد
گل جامه ز عشق او دریدست
مه دل ز غمش دونیم دارد
نشکیبم ازو که با حدیثش
دل دوستی قدیم دارد
جز سیم نسیم او نبوید
ای شادی آنکه سیم دارد
نامم نبرد مگر بدشنام
او حرمت من عظیم دارد
یک بوسه بجان نمی فروشد
انصاف دلی سلیم دارد
چون شحنه شهر کشته اوست
ما را بکشد چه بیم دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و علاقه عمیق شاعر به محبوبش میپردازد. شاعر از ویژگیهای محبوب صحبت میکند که مانند نقرهای زیبا و دلربا است. او از درد جدایی و غمهایی که به خاطر محبوبش حس میکند، سخن میگوید و از تعلق خاطر دیرینهاش به او یاد میکند. در نهایت، شاعر نشان میدهد که با وجود مشکلات و خطراتی که برای عشقش وجود دارد، همچنان به او وفادار و شجاع است. عشق و حرمت به محبوب در این شعر به خوبی نمایان است.
هوش مصنوعی: دوستی که مانند نقره باارزش است، در عین حال با سخنانش به شیرینی و دلنشینی شبیه به حرفهای "میم" است.
هوش مصنوعی: گل لباس عشق او را پاره کرده و ماه دل به خاطر غم او نیمه است.
هوش مصنوعی: نمیتوانم از او فاصله بگیرم، چون صحبتهایش برای من یادآور دوستیهای قدیمی است.
هوش مصنوعی: فقط نسیم اوست که بو میدهد، ای شادی، کسی که سیم (نقره) دارد.
هوش مصنوعی: معنای این بیت این است که نام من به خاطر بدگویی دیگران بر زبان نمیآید و عزت و احترام من بسیار زیاد است.
هوش مصنوعی: یک بوسه ارزش جان آدمی را ندارد، اگر دل کسی پاک و سالم باشد.
هوش مصنوعی: اگر شحنهی شهر، کشتهی ما باشد، چه ترسی از اینکه او ما را بکشد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن می که صفای سیم دارد
در دل اثری عظیم دارد
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.