|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به احساس ناامیدی و غم‌انگیزی اشاره دارد. شاعر در پایان روز منتظر یاری است که نرسیده و هیچ کس به کمک او نیامده است. او می‌خواهد غمش را با jemandای شریک شود، اما نمی‌داند با چه کسی باید صحبت کند زیرا کسی برای او نیست. به طور کلی، شاعر از ناراحتی و تنهایی خود ابراز نگرانی می‌کند و می‌گوید که مشکلاتش ناشی از سرنوشت و روزگار است.
هوش مصنوعی: روز به پایان رسید و محبوب نیامد، هیچ کس از کنار آن معشوق هم نیامد.
هوش مصنوعی: گفتم حالا که وقت صحبت در مورد غم‌هاست، با که باید صحبت کنم وقتی کسی نیست که دلداری‌ام دهد؟
هوش مصنوعی: تمام این مصیبت‌ها و سختی‌هایی که بر من می‌گذرد، به خاطر روزگار نیست، بلکه از دل من ناشی می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سبزه ها نو دمید و یار نیامد
تازه شد باغ و آن نگار نیامد
نوبهار آمد و حریف شرابم
به تماشای نوبهار نیامد
چشم من جویبار گشت ز گریه
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.