یک بار که لعل او سخن گفت
بنگر که چه نغز و دلشکن گفت
هر سرد که دشمنی نگوید
امروز بدوستی بمن گفت
صد بار دروغ کرد وعده
وانگاه مرا دروغ زن گفت
من این نه ازو شنیده ام کاین
آن نرگس مست تیغ زن گفت
نی نی که هر آنچه گفت با من
حقا که بجای خویشتن گفت
گر خود همه کفر گفت دلبر
آخر نه بدان لب و دهن گفت؟
گشتست فراخ تنگ شکر
تا شکر تنگ او سخن گفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان گفت‌وگویی جذاب و دلنشین می‌پردازد که بین او و محبوبش رخ داده است. شاعر از زیبایی‌های سخنان محبوبش صحبت می‌کند و به عمق معانی آنها اشاره می‌کند. او می‌گوید گاهی اوقات دشمنی‌ها به زبان نمی‌آیند، اما در دل دوستی‌ها نقل می‌شوند. شاعر همچنین به دروغ‌هایی که از جانب دیگران شنیده، اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که هر آنچه محبوبش گفته، با حقیقت و از صمیم قلب بوده است. در انتها، او به شیرینی و جذابیت کلام محبوبش اشاره می‌کند که در دلش نشسته است و خاطر نشان می‌کند که حتی اگر محبوب سخنانی غیر ایمانی بگوید، زیبایی و شیرینی آن کلمات همچنان برجسته خواهد بود.
هوش مصنوعی: یک بار که لبان او صحبت کردند، توجه کن که چه سخنان زیبا و تاثیرگذاری گفتند.
هوش مصنوعی: هر کس که امروز به تو بگوید دشمن است، در واقع او هم در دل خودش دوستی را به تو نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: بارها وعده دروغین داد و سپس به من گفت که دروغگو هستم.
هوش مصنوعی: من این را نه از او شنیده‌ام که این نرگس زیبا و شیفته، سخن از تیغ زدن به زبان آورده است.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که کسی تمام حرف‌هایی که می‌زند، در واقع به جای خودش نمی‌زند و به نوعی از نظرات و احساسات واقعی خود فاصله دارد.
هوش مصنوعی: اگرچه محبوب من می‌تواند هر خلافی را بگوید، اما آخرین کلام او به زیبایی لب و دهانش مربوط است.
هوش مصنوعی: شکر به خاطر تنگی‌اش، وسیع شده و در نتیجه، او به گفتگو پرداخته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.