دل من زان کسی بیغم نیابد
که آن جوید که در عالم نیابد
چرا جویم وفا از تو که هرگز
کسی حسن و وفا با هم نیابد
دلم خون شد ببوی دوستی نیک
ببد راضی است ترسم هم نیابد
نزد بر پای کس بوسی که حالی
ز دستش سیلی محکم نیابد
چه مایه شادی دل خورد آخر
ز محرومی که یک محرم نیابد
گل خوش طبع همدم با صبا هست
دهان نگشاید او همدم نیابد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساس ناامیدی و دل‌تنگی خود اشاره دارد. او می‌گوید که هیچ‌کس مانند آن کسی که او در جستجویش است، وفا و حسن را با هم ندارد. دلش از بوی دوستی خون شده و از ترس اینکه ممکن است هرگز کسی را نیابد، ناراحت است. شاعر همچنین به ناکامی و محرومیت در یافتن همراه و همدمی که درکوی وفا باشد، اشاره می‌کند و از زندگی‌ای که در آن هیچ محرم و همدمی ندارد، ابراز نارضایتی می‌کند. در نهایت، حتی گل خوش‌طبع نیز از بیان احساسات خود ناتوان است و نمی‌تواند همدم واقعی برای او باشد.
هوش مصنوعی: دل من از کسی که بی‌دغدغه است آرامش نمی‌یابد، زیرا آنچه او می‌جوید در این دنیا پیدا نمی‌شود.
هوش مصنوعی: چرا از تو وفا را طلب کنم، در حالی که هیچ کس نمی‌تواند زیبایی و وفاداری را همزمان پیدا کند؟
هوش مصنوعی: دل من از بوی دوستی خوشحال و شاداب شده، اما نگرانم که این احساس خوب به زودی از بین برود.
هوش مصنوعی: به جای اینکه وقتی کسی به شما بی‌احترامی می‌کند، او را بزنید یا مقابله به مثل کنید، بهتر است که با نرمی و احترام رفتار کنید. چون ممکن است نتوانید به او ضربه‌ای بزنید که او را متوجه رفتار اشتباهش کند.
هوش مصنوعی: چقدر دل انسان خوشحال می‌شود، در حالی که محرومیت باعث می‌شود حتی یک ماه هم در کنار معشوق نداشته باشد.
هوش مصنوعی: گل خوش‌طبع با نسیم همراه است، اما او دهانش را باز نمی‌کند چون همدمی نمی‌یابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.