زلف چون از روی یکسو افکند
ماه گردون را بزانو افکند
دانه دل آن لب شیرین بود
دام جان آن چشم جادو افکند
دل بزلفش دادم و انکار کرد
کس دل اندردست هندو افکند؟
بوسه خواهم از و حالی ز لعل
پرده بر روی لولو افکند
آبرا ماند که گر یک دم زنم
صد گره زان دم برابرو افکند
چرخ نتواند کمان او کشید
کار اگر بازور بازو افکند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار در وصف زیبایی و جذابیت محبوبی به تصویر کشیده شدهاند. شاعر از زلف محبوب میگوید که چون ظرافت خود را به یکسو میاندازد، همچون ماهی که در برابر آن زانو میزند. لبهای شیرین محبوب دانه دل شاعر است و چشمان جاذب او جانش را در دام میاندازد. شاعر دل خود را به زلف محبوب داده و او این را انکار میکند. همچنین شاعر از تمایل به بوسه بر لبهای محبوب و زیباییهایی که در آنها نهفته است سخن میگوید. او احساس میکند که اگر تنها یک لحظه از محبوب دور شود، دچار مشکلات زیادی خواهد شد. در نهایت، شاعر بر این عقیده است که دنیای تیره و تار نمیتواند کمان زیبایی محبوب را کشیده و در برابر آن مقاوم باشد.
هوش مصنوعی: زلفی که به یک سمت رها شده، باعث میشود که ماه آسمان به زانو بیفتد.
هوش مصنوعی: دل مانند دانهای است که شیرینی لبان آن را به خود جلب میکند و چشمان جادویی آن مانند دام، جان را در چنگال خود میگیرد.
هوش مصنوعی: من قلبم را به موهای او سپردم، اما او آن را انکار کرد. آیا کسی دل کسی را با نیرنگ به دست آورد؟
هوش مصنوعی: من میخواهم بوسهای از لبان تو بزنم و حالتی از زیباییهای تو را به نمایش بگذارم.
هوش مصنوعی: اگر لحظهای بخواهم کاری انجام دهم، تمامی مشکلات و گرهها به یکباره برطرف میشوند و از میان میروند.
هوش مصنوعی: چرخ نمیتواند کمان او را بکشاند، اما اگر کار با قدرت بازو انجام شود، ممکن است موفق شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.