فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.
مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «ای بعزم تو فتح را پیوند » مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «د» است.
حرف آخر قافیه
شماره ۱ - در مدح وزیر ضیاءالدین عراق بن جعفر: ای بر مراد رأی تو ایام رامضا
شماره ۲ - در مدح ملک اتسز و حسب حال خود: ای جاه تو فراخته اعلام کبریا
شماره ۳ - در مدح علاء الدوله ابوالمظفر نصرة الدین اتسز و لزوم آسمان و زمین در هر بیتی: ای زمین را از رخت ، چون آسمان ، فرو بها
شماره ۴ - د رمدح شمس الدین ابوالفتح محمد بن علی وزیر: ای صورت سیادت و ای مایه سخا
شماره ۵ - در مدح ملک نصر الدین اتسز: ای طلعت تو نیکو وی قامت تو زیبا
شماره ۶ - در مدح علاء الدوله اتسز: بهار جان فزا آمد جهان شد خرم و زیبا
شماره ۷ - در ستایش افضل الدین خاقانی: ز دور جنبش این چرخ سیمگون سیما
شماره ۸ - نیز در مدیحه گوید: زهی! از آدم و حوا نگشته چون تویی پیدا
شماره ۹ - هم او راست و اعجاز ابیات دو بیت دوبیت مجانست: زهی! دشمنت از طرب بینوا
شماره ۱۰ - نیز در مدیحه گوید: زهی از امر و نهی تو نظامی دین دنیا را
شماره ۱۱ - در تغزل و مدح اتسز: ای سهی سرو رهی و قد خرامان ترا
شماره ۱۲ - د رمدح شمس الدین ابوالفتح محمد بن علی وزیر: اسباب معالی بکرم کرد مرتب
شماره ۱۳ - در مدح سید تاجدالدین ابوالغنایم رافعی شیبانی: ای تاج دین تازی و ای سید عرب
شماره ۱۴ - در مدح صدرالدین علی وزیر: تا کی کند حوادث گیتی مرا طلب ؟
شماره ۱۵ - در مدح خاقان کمال الدین محمود: سپهر ملک عجم ، آفتاب دین عرب
شماره ۱۶ - خطاب بباد در مدح علاء الدوله ابو المظفر نصرت الدین اتسز خوارزمشاه: ایا برنده باحباب قصه احباب
شماره ۱۷ - ایضا در مدح ملک اتسز: ای ترا جاه قباد و حشمت افراسیاب
شماره ۱۸ - نیز در مدح اتسز: ای در کف عزیمت تو خنجر چو آب
شماره ۱۹ - هم در مدح اتسز: زین سینه پر آتش و زین دیده پر آب
شماره ۲۰ - در مدح خاقان کما الدین ابو القاسم محمود ارسلان خسرو توران: ای از رخت فگنده سپر ماه و آفتاب
شماره ۲۱ - در مدح اتسز خوارزمشاه: جانا فکنده ام ز غم تو سپر بر آب
شماره ۲۲ - نیز در ستایش گوید: تویی که تیغ ترا شد مسخر آتش و آب
شماره ۲۳ - در مدح اتسز خوارزمشاه: تویی که خنجر تو شد مکان آتش و آب
شماره ۲۴ - در مدح خاقان کمال الدین محمود خسرو توران: ایا ز غایت خوبی چو یوسف یعقوب
شماره ۲۵ - در مدح اتسز: ای از خزاین کرمت خلق را نصیب
شماره ۲۶ - در مدیحه گوید: ای آن که هر چه بایدت از بخت نیک هست
شماره ۲۷ - در مدح اتسز خوارزمشاه: تویی، شها، که جهان را به جاه تو طربست
شماره ۲۸ - نیز در مدح اتسز گوید: مظفرا، ملکا، روزگار چاکر تست
شماره ۲۹ - هم در مدح اتسز گوید: شاها! زمان مجد و معالی زمان تست
شماره ۳۰ - نیز در ستایش اتسز: جانا ، رهی ز مهر تو بردل رقم زدست
شماره ۳۱ - در مدح خاقان کمال الدین: ای آنکه حضرت تو بقدر آسمان شدست
شماره ۳۲ - در مدح اتسز خوارزمشاه: ای آنکه روزگار بطبعت مسخرست
شماره ۳۳ - هم در مدح اتسز گوید: خدایگانا ، تیغ تو صورت ظفرست
شماره ۳۴ - نیز در مدح اتسز خوارزمشاه: شها ، قدر تو از فلک برترست
شماره ۳۵ - در مدح علاء الدوله ابوالمظفر اتسز: نه رخست آن ، که زهره و قمرست
شماره ۳۶ - در مدح سید طاهر علوی: آنی ، که حشمت تو در ایام ظاهرست
شماره ۳۷ - در مدح خاقان ارسلان خان کمال الدین ابو القاسم محمود: رایت شرع و ملک منصورست
شماره ۳۸ - در مدح اتسز خوارزمشاه: خوارزمشاه بر همه شاهان مقدمست
شماره ۳۹ - در وصف بلخ و مدح سید ضیاء الدین: فدای بلخ دل من،که روضه ارمست
شماره ۴۰ - در مدح ملک اتسز: دیدار تو ، ای جان جهان ، راحت جانست
شماره ۴۱ - در مدح وزیر ثقة الدین: صدر ثقة الدین کنف خلق جهانست
شماره ۴۲ - در مدح وزیر ضیاء الدین عراق بن جعفر: ای آنکه رخت بهار چینست
شماره ۴۳ - در مدح علاء الدوله اتسز: بزینت باغ چون خلد برینست
شماره ۴۴ - نیز در مدح اتسز گوید: در زلف تو ، ای نگار ، تابیست
شماره ۴۵ - در ستایش شمس‌الدین وزیر: جمال‌الملک شمس‌الدین جهانیست
شماره ۴۶ - در مدح سید مجدالدین گوید: ای آنکه بی‌تو هیچ نظامی جهان نداشت
شماره ۴۷ - در مدح اتسز خوارزمشاه: هرچه جز معشوق و می از آن کران باید گرفت
شماره ۴۸ - در مدح علاءالدوله اتسز: بیاد شاه جهان عالم افتخار گرفت
شماره ۴۹ - در مدح شمس الدین وزیر: کریمی ، که رسم معلی نهاد
شماره ۵۰ - در مدح اتسز خوارزمشاه: چون بر وزد بچهره تو ، ای نگار ، باد
شماره ۵۱ - در مدح ملک اتسز: خسروا ، چون تو آسمان نارد
شماره ۵۲ - هم در مدح اتسز گوید: شاها، به پایگاه تو کیوان نمی‌رسد
شماره ۵۳ - نیز در ستایش اتسز می گوید: چمن باغ پر ثریا شد
شماره ۵۴ - هم در مدح اتسز گوید: لوای دولت و ملت کنون مظفر شد
شماره ۵۵ - در مدح علاءالدوله اتسز: چون علاء دولت و دین دروغا خنجر کشد
شماره ۵۶ - در مدح کمال‌الدین محمود خان: ای بعزم تو فتح را پیوند
شماره ۵۷ - در مدح ملک اتسز: ای تو بر آزادگان عصر خداوند
شماره ۵۸ - در مدح اتسز: رفت آن نگار و عشق آن نگار ماند
شماره ۵۹ - و هم در ستایش اتسز گوید: ای آنکه در جهان ز تو سری نهان نماند
شماره ۶۰ - هم در مدح اتسز: شاها ، ز زخم تیغ تو گردون حذر کند
شماره ۶۱ - نیز در مدح اتسز: تویی که صبح عدو هیبت تو شام کند
شماره ۶۲ - نیز در مدح اتسز گوید: شاها ، فلک عدوی ترا در عنا فگند
شماره ۶۳ - در مدح خاقان ارسلان خاقان کما الدین ابوالقاسم محمود و شکر کنیزکان که بوی داده: آفتاب جلال و عالم جود
شماره ۶۴ - ایضا در مدح خاقان کمال الدین محمود: زهی ! جمال ترا آفتاب کرده سجود
شماره ۶۵ - نیز در مدح خاقان کمال الدین محمود: کمال دولت و دین صورت شجاعت وجود
شماره ۶۶ - در مدح اتسز: ای آنکه از خصال تو قدر هدی فزود
شماره ۶۷ - هم در مدح اتسز: تویی ، شها ، که نظیر تو در جهان نبود
شماره ۶۸ - هم در مدح ملک اتسز گوید: جانا، دلم ز فرقت تو خون همی شود
شماره ۶۹ - نیز در ستایش اتسز: شاهی، که قدر او ز ثریا نشان دهد
شماره ۷۰ - در مدح اتسز خوارزمشاه: بهار باز جهان را همی بیاراید
شماره ۷۱ - در مدح شمس‌الدین وزیر: جز مکارم زشمس دین ناید
شماره ۷۲ - در مدح اتسز: تویی ، شها ، که بتو چرخ را نیاز آید
شماره ۷۳ - در ستایش مجد الدین علی بن جعفر رئیس شرق صدر خراسان: عجل مجد دین ، صدر آل پیمبر
شماره ۷۴ - ذوقافتین در مدح ملک اتسز: ای از مکارم تو شده در جهان خبر
شماره ۷۵ - قصیدۀ ذو بحرین در مدح علاء الدوله اتسز خوارزمشاه: ای در تو مقصد اهل هنر
شماره ۷۶ - در مدح اتسز: ای رایت مبارک تو آیت ظفر
شماره ۷۷ - نیز در مدح اتسز گوید در بازگشت از جنگ ماوراء النهر: ای ز آب تیغ تو تازه ریاحین ظفر
شماره ۷۸ - در مدیحه گوید: ای زگفتار تو پرداخته آیات هنر
شماره ۷۹ - در مدح اتسز خوارزمشاه: ببرد از من به ناگاهان هوای مهر آن دلبر
شماره ۸۰ - در تهنیت ولادت دو فرزند ملک اتسز: بر آمد ز چرخ معالی دو اختر
شماره ۸۱ - در مدح اتسز: جهان ظفر پادشا بو المظفر
شماره ۸۲ - هم در مدح اتسز گوید: رایت شهریار دین گستر
شماره ۸۳ - هم در مدح اتسز گوید: علاء دولت خوارزمشاه دین پرور
شماره ۸۴ - نیز در مدح اتسز: مایه نصرت ، آفتاب ظفر
شماره ۸۵ - هم در مدح اتسز گوید: امروز شد صحیفه اقبال پر نگار
شماره ۸۶ - نیز در مدح اتسز گوید: ای بسته و گشاده بسی دشمن و حصار
شماره ۸۷ - هم در مدح اتسز و تهنیت ورود او به سرای کمال الدین گوید: ای زتیغ بی قرار تو ممالک را قرار
شماره ۸۸ - هم در ستایش اتسز: ای زمان را پادشاه و ای زمین را شهریار
شماره ۸۹ - در فتح جند و مدح علاء الدوله نصرت دین ابوالمظفر اتسز خوارزمشاه: ای سمن ساق ترک سیم عذار
شماره ۹۰ - قصیدۀ مصنوعه در مدح قزل ارسلان (۱): ای ملک را ثنای صدر تو کار
شماره ۹۱ - در مدح ملک اتسز: بنشاند باد فتنه ز شمشیر آبدار
شماره ۹۲ - نیز در مدح اتسز گوید: پناه ملک عجم ، شهریار دولت یار
شماره ۹۳ - در وصف قلم و خاتم و مدح علاء الدوله ابوالمظفر اتسز: چیست آن شکل آسمان کردار؟
شماره ۹۴ - در مدح مجدالدین علی بن جعفر: زان زلف بی‌قرار دلم گشت بی‌قرار
شماره ۹۵ - در مدح اتسز: زهی! خطه ملک را شهریار
شماره ۹۶ - رد العجز الی الصدر در مدح اتسز: قرار از دل من ربود آن نگار
شماره ۹۷ - در مدح ملک اتسز: مظلم شبی دراز از طره نگار
شماره ۹۸ - هم در ستایش ملک اتسز: منت خدای را، که باقبال شهریار
شماره ۹۹ - نیز در مدح اتسز خوارزمشاه: همه کار گیتی بود برقرار
شماره ۱۰۰ - در مرثیۀ شرف الدین قزل ارسلان بن اتسز: بس بلندا! که شد ز گردون پست
شماره ۱۰۱ - در مدح ملک اتسز: ای در مصاف رستم دستان روزگار
شماره ۱۰۲ - در مدح ادیب صابر بن ایمعیل ترمذی: صابر، ای طبع تو جهان هنر
شماره ۱۰۳ - در مدح اتسز: ای بتو رایت هدی منصور
شماره ۱۰۴ - نیز در مدح ملک اتسز گوید: جهان سرای غرورست، نی سرای سرور
شماره ۱۰۵ - سوگندنامه در مدح اتسز: زهی بجود تو ایام مکرمت مشهور
شماره ۱۰۶ - نیز در مدح مدیحه گوید: ای بتو چشم مکرمات قریر
شماره ۱۰۷ - نیز در مدیحه گوید: ای بتو چشم مکرمات قریر
شماره ۱۰۸ - این قصیده در مدح خداوند عالم ملک اعظم ناج الدنیا والدین بردالله مضجعه گوید: ای دولت جوان ترا بنده چرخ پیر
شماره ۱۰۹ - در ستایش مجیر الدین: ای مجیر دین ایزد ، کایزدت بادا مجیر
شماره ۱۱۰ - در مدح تاج الدین وزیر: تاح دولت ، ای جوان بی نظیر
شماره ۱۱۱ - قصیدۀ مخذوف الالف در مدح علاء الدوله اتسز: خسرو ملک بخش کشور گیر
شماره ۱۱۲ - در مدح اتسز خوارزمشاه: زهی در نیکویی روی تو معجز
شماره ۱۱۳ - همه در مدح اتسز گویند: ای در نظم گشته از تو فراز
شماره ۱۱۴ - در مدح خاقان کمال الدین محمود: در هجر روی و لعل تو،ای لعبت طراز
شماره ۱۱۵ - در مدح شمی الدین وزیر: هست ایام شمس دین نوروز
شماره ۱۱۶ - در مدح اتسز: زهی فروخته حسن تو در جهان آتش
شماره ۱۱۷ - هم در مدح اتسز گوید: شهی که نقش نگین جلال شد نامش
شماره ۱۱۸ - در مدح اتسز: ای شاه، جهانی شده‌ای تو ز بدایع
شماره ۱۱۹ - در مدح تاج‌الدین ابوالغنایم رافع: هست اعلام علم را رافع
شماره ۱۲۰ - نیز در مدیحه گوید: ای چو چرخ بیستون رفیع
شماره ۱۲۱ - در مدح اتسز: ای ز اخلاف تو تازه گشته آثار سلف
شماره ۱۲۲ - در مدح ابوالفضل نصر بن خلف پادشاه نیمروز: پادشاهی کوست ایمان را کنف
شماره ۱۲۳ - در مدح شمس‌الدین وزیر: ایا بفضل و کرم در جهان شده معروف
شماره ۱۲۴ - نیز در ستایش شمس‌الدین وزیر: ای صدر سروران زمانه به اتفاق
شماره ۱۲۵ - در مدح ضیاء الدین عراق وزیر: ای وزیر عالم و عادل ، ضیاء الدین عراق
شماره ۱۲۶ - در مدح اتسز: شبی که هست کف او خزانه ارزاق
شماره ۱۲۷ - نیز در مدح اتسز: ای کرم را کف نهاده طریق
شماره ۱۲۸ - هم در مدح اتسز گوید: ای ز حلم تو ساکنی در خاک
شماره ۱۲۹ - در ستایش اتسز: ای گوهر زمین ز وقار تو برده سنگ
شماره ۱۳۰ - نیز در ستایش اتسز: ای ز حکیمان شنوده علم اوایل
شماره ۱۳۱ - در مدح علاءالدوله اتسز: تا شد دلم بمهر بتان مایل
شماره ۱۳۲ - قصیدۀ ملمع در مدح جمال الدین وزیر: ای جمال دولت ، ای چرخ جلال
شماره ۱۳۳ - در مدح کمال الدین ابوالقاسم محمد بن ابوبکر خال: ای جناب تو قبله اقبال
شماره ۱۳۴ - در مدح اتسز خوارزمشاه: ای ز نعل مرکبانت صحن عالم پر هلال
شماره ۱۳۵ - قصیدۀ تمام مرصع در مدح علاء دوله اتسز: ای منور بتو نجوم جلال
شماره ۱۳۶ - هم در مدح علاء دوله اتسز گوید: خدایگانا، بتو گرفت جمال
شماره ۱۳۷ - از زبان علاءالدوله اتسز خوارزمشاه گوید: منم ، که نیست مرا در جهان نظیر و همال
شماره ۱۳۸ - در مدح علاء الدوله اتسز: ای روی تو چو خلد و لب تو چو سلسبیل
شماره ۱۳۹ - در مدح ادیب صابر بن اسمعیل ترمذی: بدیع شعر تو ، ای صابر بن اسمعیل
شماره ۱۴۰ - نیز در مدیحه گوید: ای پیش تو سپهر میان بسته چون قلم
شماره ۱۴۱ - در مدح اتسز خوارزمشاه: ای حریم صدر تو ترسندگان را چون حرم
شماره ۱۴۲ - قصیدۀ محذوف النقط در مدح محمد نام: که کرد کار کرم مرد وار در عالم ؟
شماره ۱۴۳ - در مدح اتسز: مفخر ملک عرصه عالم
شماره ۱۴۴ - در مدح امام حسام الدین ابو حفص عمربن عبدالعزیز بن مازه بخاری: ای از کمال جاه تو ایام را نظام
شماره ۱۴۵ - در مدح اتسز: ای بحقل و عقد تو اسباب دولت را قوام
شماره ۱۴۶ - وقتی اتسز بر لب جیحون جشن ساخته بود این قصیده بر بدیهه بگفت: ای بملک تو زینت ایام
شماره ۱۴۷ - نیز در مدح اتسز: چه حیله سازم ؟ کز من گسست یار سلام
شماره ۱۴۸ - در مدح اتسز: اگر عنایت خسرو بود چنان گردم
شماره ۱۴۹ - هم در مدح اتسز گوید: ای کفت بحر ایادی و دلت کان علوم
شماره ۱۵۰ - در مدح اتسز: تویی که دل بتو کردند عاشقان تسلیم
شماره ۱۵۱ - در مدح اتسز: خلاف یافت زمین و زمان ز دست فتن
شماره ۱۵۲ - نیز در مدح اتسز: هوا تیره است، آن بهتر که گیری باده روشن
شماره ۱۵۳ - در ستایش اتسز: اعلام چرخ برد بر اطراف آسمان
شماره ۱۵۴ - هم در مدح اتسز گوید: ایا چرخ از حمله تو جهان
شماره ۱۵۵ - د رمدح خاقان سلیمان خان: ای در جلال قدر تو گشته چو آسمان
شماره ۱۵۶ - د رمدح یکی از وزراء: ای خرم از مکارم اخلاق تو جهان
شماره ۱۵۷ - در مدح اتسز: ای خلایق را پناه و ای شرایع را امان
شماره ۱۵۸ - قصیدۀ ذوقافتین در مدح خاقان کمال‌الدین نظام‌الدوله ارسلان خان ابوالقاسم محمود: ای دلبری، که نیست نظیر تو در جهان
شماره ۱۵۹ - در مدح خاقان ارسلان خان کمال‌الدین ابوالقاسم محمد: ای روی تو آفتاب تابان
شماره ۱۶۰ - در مدح اتسز: فغان من از نعره پاسبان
شماره ۱۶۱ - در مدح علاء الدوله اتسز: منت خدای را ، که بتأیید آسمان
شماره ۱۶۲ - د رمدح اتسز: نظام حال زمانه ، قوام کار جهان
شماره ۱۶۳ - د رمدح اتسز: جانا ، طریق مهر و وفا اختیار کن
شماره ۱۶۴ - از زبان علاء الدوله اتسز خوارزمشاه: ای عادت تو همه جفای من
شماره ۱۶۵ - در مدح ملک اتسز: ای غریو کوس تو در گوش بانگ ارغنون
شماره ۱۶۶ - نیز در مدح اتسز: چو از حدیقه مینای چرخ سقلاطون
شماره ۱۶۷ - در مدح اتسز: رمضان آمد و آورد ز فردوس برین
شماره ۱۶۸ - در مدح اتسز خوارزمشاه: قاهر اصحاب بدعت ، ناصر اعلام دین
شماره ۱۶۹ - در وصف قصر خاقان کمال‌الدین محمود: قصر فرخنده کمال‌الدین
شماره ۱۷۰ - در مدح ملک اتسز: مقتدای همه زمان و زمین
شماره ۱۷۱ - نیز در مدح ملک اتسز: بتی ، که ماه برد روشنی ز طلعت او
شماره ۱۷۲ - هم در مدح اتسز گوید: خوارزمشه ، که هست زمانه غلام او
شماره ۱۷۳ - هم در مدح اتسز: زهی خلق در لشکر آلای او
شماره ۱۷۴ - نیز در ستایش اتسز: ای یک غلام تو به گه حرب صد سپاه
شماره ۱۷۵ - در مدح شمس الدین وزیر: مایه افتخار و صورت جاه
شماره ۱۷۶ - در مدح ملک اتسز: هست دولت را اساس و هست ملت را پناه
شماره ۱۷۷ - نیز در ستایش ملک اتسز گوید: ای جهان از سر زلف تو معطر گشته
شماره ۱۷۸ - در مدح ملک اتسز: ای از همه خلق اختیار گشته
شماره ۱۷۹ - در مدح اتسز: زهی! لشکرت کوه و صحرا گرفته
شماره ۱۸۰ - هم در ستایش ملک اتشز: ای لب تو گونه شراب گرفته
شماره ۱۸۱ - د رمدح علاء الدین ابوبکر بن قماج: ای بتو ایام افتخار گرفته
شماره ۱۸۲ - در مدح ملک اتسز: ای علم تو دین را نظام داده
شماره ۱۸۳ - در ستایش اتسز گوید: ای ملک بتو افتخار کرده
شماره ۱۸۴ - در مدح ملک اتسز: ای هوای تو مرا بی سر و سامان کرده
شماره ۱۸۵ - در مدح ملک اتسز: ای زلف مشک فام تو لاله سپر شده
شماره ۱۸۶ - نیز در مدح ملک اتسز: ای صیت دولت تو بعلم علم شده
شماره ۱۸۷ - نیز در مدح ملک اتسز: ای چهره تو رشک مه آسمان شده
شماره ۱۸۸ - لغز تیغ در مدح اتسز گوید: پیکری روشن چو جان ، لیکن بلای جان شده
شماره ۱۸۹ - درمدح شمس‌الدین وزیر: فصل بهار آمد و بگذشت عهد دی
شماره ۱۹۰ - در ستایش ادیب صابر بن اسمعیل ترمذی: گر ز وصل توام نصیبستی
شماره ۱۹۱ - وله فی المدح: ای سال و ماه پیشه تو رادی
شماره ۱۹۲ - در مدح ملک اتسز: نگارا تا تو از سنبل تراز ارغوان کردی
شماره ۱۹۳ - در مدح ملک اتسز: ای طلعت تو بر فلک حسن مشتری
شماره ۱۹۴ - در مدح شمس الدین وزیر: تا کی از عشق تو کشم خواری؟
شماره ۱۹۵ - در مدح ملک اتسز: ز عشقت ای عمل غمزه تو خون خواری
شماره ۱۹۶ - نیز در مدح ملک اتسز گوید: هدی را ز سر تازه شد روزگاری
شماره ۱۹۷ - نیز در مدح اتسز: جانا ، لب چون شراب داری
شماره ۱۹۸ - در مدح ملک اتسز: زهی ! جمال تو بر ماه کرده طنازی
شماره ۱۹۹ - نیز در ستایش اتسز: ای همایون در تو کعبه بهروزی
شماره ۲۰۰ - در مدح شمس الدین محمد بن علی: مراست عشقی افتاده با تو ، لم یزلی
شماره ۲۰۱ - در مدح اتسز: نگارینا ، به هر معنی تمامی
شماره ۲۰۲ - در مدح ملک اتسز: عشق جانان غایت مقصود جان گردد همی
شماره ۲۰۳ - در مدح شمس الدین وزیر: صدرا ، مساعی تو مؤید بود همی
شماره ۲۰۴ - درمدح تاج الدین رافع بن علی شیبانی: ای پناه همه مسلمانی
شماره ۲۰۵ - در مدح ملک اتسز: در آمد از غم تو ، ای بخوبی ارزانی
شماره ۲۰۶ - نیز در مدح ملک اتسز: زهی جاهت فریدونی ، زهی ملکت سلیمانی
شماره ۲۰۷ - در مدح ضیاء الدین علی بن جعفر: ضیاء الدین، ترا در کامرانی
شماره ۲۰۸ - در ستایش ملک اتسز: ای بازوی شریعت از اقبال تو قوی
شماره ۲۰۹ - در مدح اتسز: بزلف مشکی، جانا، بچهره دیبایی
شماره ۲۱۰ - خطاب به ملک اتسز: خسروا، از کمال دانایی
شماره ۲۱۱ - در مدح اتسز: گر هیچ گونه حال دل من بدانییی