ای آنکه رخت بهار چینست
رویم زغم تو پر ز چینست
در چین تونه ای، و لیک کویت
با روی تو صد هزار چینست
در حسرت خانهٔ تو ماندست
فردوس، که جای حور عینست
خاتم دهنی و بی تو رویم
از گوهر دیده پر نگینست
سروی تو و بوسانت بزمست
ماهی تو آسمان زمینست
در زینی و در کنار من نی
از زین تو رشک من ازینست
همچون تن من ترا میانست
همچون غم من ترا سرینست
در فرقت آن زخم نژندست
در حسرت این دلم حزینست
ما را همه ساله با تو مهرست
با مات چرا همیشه کینست!
شادیم بدین قدر که ما را
جان با غم عشق تو قرینست
دریای ملاحتی تو، چونانک
دریای کرم ضیاء دینست
فرزانه عراق، آنکه گردون
با رفعت قدر او زمینست
صدری که زبهر قهر خصمش
احداث زمانه در کمینست
حق را دل پاک او مکانست
دین را سر کلک او معینست
رایات کمال او بلندست
آیات جلال او متینست
در نسخه گرفتن صفاتش
تشریف کرام کاتبینست
طین را ز اثیر قدر بیشست
زیرا که وجود او ز طینست
عزمش بنفاذ چون گمانست
حزمش بثبات چون یقینست
ای صورت مردمی و مردی
زین هر دو نهاد تو عجینست
قدر چو تو اختر رفیعست
لفظ تو چو گوهر ثمینست
بخل از کف راد تو نزارست
فضل از دل پاک تو سمینست
قصر هنر تو بس مشید
حصن شرف تو بس حصینست
در حادثها سپاه دین را
تدبیر تو ناصحی امینست
انوار کواکب فلک را
بر خاک بپیش تو جبینست
شمسی تو و دولتت سپهرست
شیری تو و حشمتت عرینست
آنجا که جلالت تو آید
دریای محیط پارگینست
آن کس که نفور شد ز صدرت
در حضرت ایزدی لعینست
آن کس که نشسته بر در تست
با ماه بقدر هم نشینست
دانی تو را که: رأی من چگونه
در خدمت صدر تو مبینست؟
در منت تو تنم اسیرست
در نعمت تو دلم رهینست
کفت بعطای من کفلیست
طبعم بثنای تو ضمینست
بر جامهٔ افتخار بنده
مدح تو تراز آستینست
تا در صف چرخ آفتابست
تا در کف باغ یاسمینست
بر ذات تو آفرین حق باد
کان ذات سزلی آفرینست
در صدر بقات باد چندانک
در خاک عدوی تو دفینست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وصف جمال و بزرگی معشوق پرداخته و احساسات عمیق شاعر نسبت به او را به تصویر می‌کشد. شاعر معشوقش را با زیبایی‌های بهار و آسمان مقایسه می‌کند و از درد جدایی و حسرت نسبت به او سخن می‌گوید. او به شگفتی‌های وجود معشوق اشاره می‌کند و نقش او را در زندگی‌اش حیاتی و ضروری می‌داند. در عین حال، شاعر با تأکید بر فضیلت‌ها و ویژگی‌های برجسته معشوق، او را مظهر کمال و نیکی می‌نامد. مجدداً، شاعر اشاره می‌کند که عشق و محبتش به معشوق همیشه با اوست و وی را منبع شادی و غم توام می‌داند. در نهایت، شاعر در ستایش از مقام و منزلت معشوقش، او را فراتر از همه موجودات می‌داند.
هوش مصنوعی: ای کسی که زیبایی‌ات مانند بهار است، چهره‌ام به خاطر غمت پر از چین و چروک است.
هوش مصنوعی: در چین و چروک صورت تو، زیبایی‌ات به قدری زیاد است که حقیقتا هزاران چین و چروک را می‌تواند تحت‌الشعاع قرار دهد.
هوش مصنوعی: فردوس به خاطر آرزوی داشتن خانهٔ تو در حسرت باقی مانده است، چون آنجا جایی برای حوریان است.
هوش مصنوعی: اگر تو نباشی، چهره‌ام از اشک‌هایم همچون نگینی درخشان خواهد بود.
هوش مصنوعی: تو مانند سروی هستی و لبهای تو در بزم و شادی مانند یک ماهی در آسمان و زمین می‌درخشد.
هوش مصنوعی: در زین تو و در کنارت، من به زینت تو حسادت می‌کنم.
هوش مصنوعی: تو برای من همچون بدنم هستی و مانند غم من، در دل من جای داری.
هوش مصنوعی: در جدایی او، دل من پر از درد و غم است و به خاطر این حسرت، دلم بسیار ناراحت و غمگین است.
هوش مصنوعی: ما هر سال با تو دوستی و محبت داریم، پس چرا همیشه با ما کینه و دشمنی می‌ورزی؟
هوش مصنوعی: ما به اندازه‌ای شادیم که زندگی‌مان به خاطر عشق تو پر از دلتنگی و احساسات عمیق است.
هوش مصنوعی: شما زیبایی و جذابیتی دارید که مانند دریای کرم و روشناییِ دین است.
هوش مصنوعی: فرزانه‌ای از عراق وجود دارد که عظمت و مقام او باعث شده است که زمین به خاطر او ارجمند و با ارزش باشد.
هوش مصنوعی: سری که به خاطر دشمنش ناراحت است، زمانه و حوادث آن در کمین او نشسته‌اند.
هوش مصنوعی: دل پاک او، جایی است که حقیقت و راستی حضور دارند. دین و ایمان او اساس و بنیاد علم و دانش را مشخص می‌کنند.
هوش مصنوعی: علامت‌های کمال او بسیار بالا و برجسته‌اند و نشانه‌های جلال او محکم و استوار هستند.
هوش مصنوعی: در هنگام نوشتن صفات او، بزرگواران نویسندگان در حال ثبت آن هستند.
هوش مصنوعی: می‌توان گفت که خاک از مرتبه‌ای بالاتر یا ارزشمندتر برخوردار است، زیرا وجود او از خاک نشأت می‌گیرد. این به معنای اهمیت و ارزش وجودی انسان به عنوان بخشی از خاک و طبیعت است.
هوش مصنوعی: او تصمیمی قاطع دارد که مانند یک پیش‌بینی قوی است و احتیاطش، همچون یک باور مستحکم و مطمئن، ثابت و پایدار است.
هوش مصنوعی: تو نمایانگر جمال انسان‌ها هستی و در عین حال، خود نیز فردی کامل و با شخصیت به شمار می‌روی که هر دو این ویژگی‌ها در وجود تو به هم آمیخته است.
هوش مصنوعی: قدرت و ارزش تو مانند ستاره‌ای بلند مرتبه است و کلمات تو مانند جواهر با ارزش و گرانبها هستند.
هوش مصنوعی: بخل از دست تو دور است و در دل پاک تو، فضیلت و نیکی به وفور وجود دارد.
هوش مصنوعی: قصر هنر تو بسیار زیباست و فضیلت‌هایت محافظت شده و امن هستند.
هوش مصنوعی: در شرایط سخت و پیشامدهای ناگوار، این تدبیر و راهنمایی توست که می‌تواند به سپاه دین کمک کند و از آن محافظت کند.
هوش مصنوعی: نور ستاره‌ها در آسمان، به‌خاطر تو بر زمین سجده می‌کند.
هوش مصنوعی: تو مانند خورشید هستی و قدرتت همانند آسمان، و مانند شیر، با عظمت و شکوهی در پرده‌ای از جلال.
هوش مصنوعی: هر کجا که عظمت و بزرگی تو حضور یابد، آنجا مانند دریای وسیع و بی‌پایان است.
هوش مصنوعی: هرکسی که از وجود تو در پیشگاه خداوند احساس نفرت کند، فردی پلید و شایستهٔ تنفر است.
هوش مصنوعی: کسی که در کنار تو نشسته و منتظر است، به اندازه تو ارزشمند و باارزش است.
هوش مصنوعی: می‌دانی که نظر من در مورد تو چگونه است و چه احساسی نسبت به مقام و منزلت تو دارم؟
هوش مصنوعی: بدن من تحت تأثیر محبت و لطف تو قرار دارد و دل من به خاطر خوشی‌ها و نعماتی که از تو دریافت کرده‌ام، وابسته و دل بسته است.
هوش مصنوعی: او می‌گوید که بخشش من به خاطر توست و نیکویی‌های تو در دل من نشسته است.
هوش مصنوعی: بر تن من که لباس افتخار است، ستایش تو به اندازهٔ آستین های آن جا دارد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که در میان چرخش آفتاب هستیم و تا زمانی که در دل باغ یاسمن قرار داریم.
هوش مصنوعی: خداوند به وجود تو آفرین می‌گوید، زیرا وجود تو بهترین و بزرگ‌ترین آفرینش است.
هوش مصنوعی: آسمان برفراز، چنان فریاد می‌زند که در زمین، یاد تو به شکلی پنهان و مدفون است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.