ای در جلال قدر تو گشته چو آسمان
وی در جمال صدر تو گشته چو بوستان
ارقام طاعت تو بر اشراف روزگار
اعلام رفعت تو بر اطراف آسمان
آنجا که حشمت تو ، حقیرست مهرو ماه
آنجا که نعمت تو ، فقیرست بحر و کان
آنی که هست اسم سلیمان بتو سزا
و آنی که هست رسم سلیمان بتو عیان
خورشید انوری تو در افضال بی قیاس
جمشید دیگری تو در اقبال بیکران
در مشکلات لفظ تو پیرایهٔ هنر
در معضلات حفظ تو سرمایهٔ امان
احرار را زدولت تو راحت و نشاط
اشراف را ز صولت تو آفت و زیان
نه بی بهار فضل تو آرایش زمین
نه بی جوار عدل تو آسایش زمان
در کشور جلال چو تو نیست پادشاه
در لشکر نوال چو تو نیست پهلوان
ای فضل کامل تو شده زیور هدی
وی عدل شامل تو شده داور جهان
در موکب براعت تو از هنر لوا
در مرکب شجاعت تو از ظفر عنان
هم مدحت جناب تو از خرمی دلیل
هم خدمت رکاب تو بر بی غمی نشان
هست از پی لقای تو دیدار در بصر
هست از پی ثنای تو گفتار در زبان
پیمان تست عهدهٔ هر میر و هر وزیر
فرمان تست عمدهٔ هر پیر و هر جوان
پیراسته است از عزمات تو هر مراد
آراسته است از کلمات تو هر بیان
در بیضهٔ سعادت تو مجد را وطن
در روضهٔ سیادت تو حمد را مکان
بر ناصحان تضاعف فر تو پایدار
بر مادحان ترادف بر تو جاودان
از عنف تست هر که بگویند از جهیم
در لطف تست هر چه بجویند در جنان
تا چون فلک نباشد در مرتبت زمین
تا چون یقین نباشد در منقبت گمان
بادا علوم را ز عبارات تو قوام
بادا نجوم را باشارت تو قران
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به ستایش ویژگیها و فضایل یک پادشاه میپردازد. شاعر با زبان زیبایی به جلال و جمال او اشاره میکند و او را به آسمان و بوستان تشبیه میکند. او برتری و عظمت پادشاه را در مقایسه با خورشید و مهروماه بیان میکند و میگوید که هیچ کس به اندازه او در قدرت و شجاعت برجسته نیست. همچنین پادشاه را منبع نعمت و عدالت معرفی میکند و بیان میکند که بدون وجود او، دنیا آرامش و زیبایی خود را از دست میدهد. در نهایت، شاعری به فضیلتهای او نظیر علم و دانش نیز اشاره میکند و از او به عنوان منشأ برکت و سعادت یاد میکند.
هوش مصنوعی: تو به اندازه آسمان باعظمت و با جلال هستی، و زیباییات مانند باغی سرسبز و دلانگیز است.
هوش مصنوعی: عملکردهای تو طوری است که به همه نشان میدهد تو در بلندی و مقام بالایی قرار داری. این مقام تو به قدری نمایان است که حتی در آسمانها هم مشخص است.
هوش مصنوعی: در جایی که بزرگی و عظمت تو کمارزش است، نور خورشید و ماه نیز در آنجا ناچیز به نظر میرسند. و در جایی که نعمت و قدرت تو موجود نیست، دریا و زمین هم بیارزش خواهند شد.
هوش مصنوعی: آنچه که درباره سلیمان وجود دارد، شایسته توست و آنچه که به شیوه سلیمان است، بر تو روشن و آشکار است.
هوش مصنوعی: تو همچون خورشیدی هستی که نعمتها و فضیلتهایش قابل سنجش نیست و از نظر خوششانسی و موفقیت، به جمشید دیگری میمانی که در اوج فراوانی قرار دارد.
هوش مصنوعی: در مواجهه با دشواریها، کلام تو جلوهای از هنر و زیبایی است و در شرایط سخت، حفظ تو به معنای نگهداری از چیزی ارزشمند و باارزش است.
هوش مصنوعی: دولت تو برای آزادگان آسایش و خوشی به ارمغان میآورد، در حالی که برای اشراف، قدرت و سلطهات موجب خسارت و مشکلات میشود.
هوش مصنوعی: نه زیبا شدن زمین بدون نعمت و روح بخشیدنت، نه آرامش زمان بدون عدالت و همسایگی تو ممکن است.
هوش مصنوعی: در کشور تو هیچ پادشاهی به عظمت تو نیست و در میان سپاه نیز هیچ پهلوانی به دلاوری تو نمیرسد.
هوش مصنوعی: ای خصلت های نیک تو، زینت هدایت شدهای و عدالت تو، قاضی جهان شده است.
هوش مصنوعی: در مسیر استعدادت، مهارتهای تو مانند علم لوا به خوبی نمایان است، و در راه شجاعتت، دستاوردها و پیروزیها به مانند فرمانی در دستان توست.
هوش مصنوعی: هم ستایش و تمجید تو نشانی از شادی و خوشی است، و هم خدمتگزاری من در کنار تو نشانهای از بیغم بودن و آرامش است.
هوش مصنوعی: پس از ملاقات با تو، دیدار در چشمهایمان شکل میگیرد و به دنبال ستایش تو، گفتار در زبانهایمان جاری میشود.
هوش مصنوعی: عهد و پیمانی که با تو داریم، وظیفهای است که بر عهدهی هر فرمانروا و هر وزیر است. این مسئولیت بر عهدهی همهی بزرگترها و جوانترها قرار دارد.
هوش مصنوعی: هر آرزویی که وجود دارد به زیباییهای تو آراسته شده است و هر سخنی که بیان میشود تحت تأثیر کلمات تو قرار دارد.
هوش مصنوعی: در وجود تو، سعادت جایی برای بزرگی دارد و در باغ کرامت تو، ستایش قرار دارد.
هوش مصنوعی: ای صدای ناصحان و ستایشگران، تو همیشه پایدار و جاودان خواهی بود. ستم ناصحان بر تو دوچندان و ستایش مادحان از تو بیپایان خواهد بود.
هوش مصنوعی: هر که درباره تو به ستیزهجویی و خشم اشاره کند، در واقع نشانهای از لطف و محبت توست. هر چه در بهشت جستجو کنند، حقیقت توست که مییابند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که آسمان در مقام زمین نباشد، یعنی تا وقتی که حقایق نمایان نشود و شک و گمان برمیخیزد، به حقیقت پی نمیبریم.
هوش مصنوعی: باشد که علوم با کلمات تو استواری یابد و نجوم به واسطه اشارههای تو روشن شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هان! صائم نوالهٔ این سفله میزبان
زین بی نمک ابا منه انگشت در دهان
لب تر مکن به آب، که طلقست در قدح
دست از کباب دار، که زهرست توامان
با کام خشک و با جگر تفته درگذر
[...]
گفتم نشان ده از دهن ای ترک دلستان
گفتا ز نیست ، نیست نشان اندرین جهان
گفتم که ساعتی ببر من فرونشین
گفتا که باد سرد زمانی فرو نشان
گفتم که باد سرد زیان داردت همی
[...]
بگشاد مهرگان در اقبال بر جهان
فرخنده باد بر ملک شرق مهرگان
سلطان یمین دولت میر ملوک بند
محمود امین ملت شاه جهان ستان
شاهی که پشت صد ملک کامران بدید
[...]
بنگر بدین رباط و بدین صعب کاروان
تا چونکه سال و ماه دوانند هردوان
من مر تو را نمودم اگرچه ندیده بود
با کاروان رباط کسی هر دوان دوان
از رفتن رباط نه نیز از شتاب خود
[...]
گویی که ماه و مشتری از جرم آسمان
تحویل کرده اند بباغ خدایگان
وز ماه و مشتری شده آن خاک پرنگار
نوری عجیب صورت و شکلی بدیع سان
نی نی ، که ماه و مشتری از وی ربوده اند
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.