گنجور

 
مولانا اوحدالدین کرمانی

فهرست زیر شامل اشعاری است که در نسخه‌های دیوان‌های هر دو سخنور آمده است و به هر دو منتسب است:


  1. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۵۹ :: اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۳۳ - امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه صلوات الله

    مولانا (بیت ۱): ای نسخهٔ نامهٔ الهی که توی - وی آینهٔ جمال شاهی که توی

    اوحدالدین کرمانی (بیت ۱): ای نسخهٔ نامهٔ الهی که تویی - وای آینهٔ کمال شاهی که تویی



در این بخش مجموعه شعرهایی از دو شاعر را که توأماً هموزن و همقافیه هستند در گروه‌های مجزا فهرست کرده‌ایم:


  1. مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۱:من چو موسی در زمان آتش شوق و لقا - سوی کوه طور رفتم حبذا لی حبذا

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۴:عقل دریابد تو را یا عشق یا جانِ صفا ؟ - لوح محفوظت شناسد یا ملایک بر سما ؟

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۱:سر برون کن از دریچه جان ببین عشاق را - از صبوحی‌های شاه آگاه کن فساق را

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۲:دوش آن جانان ما افتان و خیزان یک قبا - مست آمد با یکی جامی پر از صرف صفا

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۵:از فراق شمس دین افتاده‌ام در تنگنا - او مسیح روزگار و درد چشمم بی‌دوا

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۶:ای هوس‌های دلم بیا بیا بیا بیا - ای مراد و حاصلم بیا بیا بیا بیا

    مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۸:امتزاج روح‌ها در وقت صلح و جنگ‌ها - با کسی باید که روحش هست صافی صفا


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » اشعار و قطعات پراکندهٔ دیگر » شمارهٔ ۱ - نسخهٔ معجون اُسقُف:تربد فلفل سیاه قاقله سمقونیا - گیر یک مثقال از هر یک اگر سازی دوا


  2. مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۱:یا راهبا انظر الی مصباح - متشعشعا و استغن عن اصباح


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۲۴:القلب الی لقایکم یَرتاحُ - یفدی لکم القلوبُ و الارواحُ


  3. مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۴۶:مکن راز مرا ای جان فسانه - شنیدستی مجالس بالامانه


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » اشعار و قطعات پراکندهٔ دیگر » شمارهٔ ۷:به شرط آنکه هر کاو مست گردد - شود زاین تابخانه تا به خانه


  4. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱:آن دل که شد او قابل انوار خدا - پر باشد جان او ز اسرار خدا


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۸۸ - الاسرار:هر دل نبود قابل اسرار خدا - در هر گوشی نگنجد اسرار خدا

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۵۴:هر دل نبود قابل اسرار خدا - در هر کویی نگنجد ابرار خدا


  5. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳:آن کس که ترا نقش کند او تنها - تنها نگذاردت میان سودا

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲:تنبور چو تن تن برآرد به نوا - زنجیر در آن شود دل بی‌سر و پا

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۲:گر عمر بشد عمر دگر داد خدا - گر عمر فنا نماند نک عمر بقا

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۳:می‌آمد یار مست و تنها تنها - با نرگس پرخمار رعنا رعنا

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۵:هان ای سفری عزم کجایست کجا - هرجا که روی نشسته‌ای در دل ما


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۰۶ - القضا و القدر:در مطبخ عشق پاکبازان قضا - کردند به غربیل بد از نیک جدا

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۲۷ - التّقدیر:ای دل اگرت هست خرد راهنما - در هر سوری که آیدت بیش نما

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۵۲:بی آنک شود زما گناهی پیدا - هر روز کنندمان به نوعی رسوا


  6. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴:آن لعل سخن که جان دهد مرجان را - بی‌رنگ چه رنگ بخشد او مر جان را

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸:این روزه چو غربیل ببیزد جان را - پیدا آرد قراضهٔ پنهان را

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴:در جای تو جا نیست به جز آن جان را - در کوه تو کانیست بجو آن کان را


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۳:آن کس که بنا نهاد این ایوان را - و این طاق روان گنبد گردان را


  7. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸:از بادهٔ لعل ناب شد گوهر ما - آمد به فغان ز دست ما ساغر ما

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۶:عشقست طریق و راه پیغمبر ما - ما زادهٔ عشق و عشق شد مادر ما


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۷۴:تا رخت جهان همی بود بر خرِما - خالی نبود ز رنج و راحت سرما


  8. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰:از ذکر بسی نور فزاید مه را - در راه حقیقت آورد گمره را


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۳:خواهی که ببینی دل کارآگه را - و از خود به خدا عیان ببینی ره را

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۴:خواهی که به منزل برسانی ره را - در مملکت ابد ببینی شه را


  9. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱:افسوس که بیگاه شد و ما تنها - در دریائی کرانه‌اش ناپیدا

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۱:منصور بدآن خواجه که در راه خدا - از پنبهٔ تن جامهٔ جان کرد جدا


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۶۶:خواهی که نیفتی زفراقش به بلا - یاری بطلب کزو نمانی تو جدا


  10. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱:بر رهگذر بلا نهادم دل را - خاص از پی تو پای گشادم دل را


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۷۸:در دست غم عشق نهادم دل را - خاص از پی آن پای گشادم دل را


  11. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:تا با تو بوم نخسبم از یاری‌ها - تا بی‌تو بوم نخسبم از زاری‌ها


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۵:در عشق تو گرچه هست دلداری‌ها - من مست نیم تا بکنم زاری‌ها


  12. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۹:من تجربه کردم صنم خوش‌خو را - سیلاب سیه تیره نکرد آنجو را


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۰۴ - العرفان:از بهر شناختن نکو کن خود را - زیرا که سزا نکو بود نیکو را

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۵۳:از بهر شناختن نکو کن خود را - زیرا که سزا نکو بود نیکو را

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۲۳:ظلم از دل وز دین ببرد نیرو را - عدل است که او قوی کند بازو را


  13. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۲:مولای اناالتائب مما سلفا - هل تقبل عذر عاشق قد تلفا


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۲۸ - الخوف:قد کنت اقول لا ابالی بجفا - کردیم چنانک می بنوشم زوفا


  14. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۹:آنی که فلک با تو درآید به طرب - گر آدمیی شیفته گردد چه عجب


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۴۲:آنی که فلک با تو درآید به طرب - گر آدمئی شیفته گردد چه عجب


  15. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۰:از بانگ سرافیل دمیده است رباب - تا زنده و تازه کرده دلهای کباب

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۱:امروز چو هر روز خرابیم خراب - مگشا در اندیشه و برگیر رباب

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۳:اندیشه مکن بکن تو خود را در خواب - کاندیشه ز روی مه حجابست حجاب

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۵:ای آنکه تو دیر آمده‌ای در کتاب - گر بشتابند کودکان تو مشتاب

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۵:بیکار مشین درآ درآمیز شتاب - بیکار بدن به خور برد یا سوی خواب

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶:حاجت نبود مستی ما را به شراب - یا مجلس ما را طرب از چنگ و رباب

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۷:خواب آمد و در چشم نبد موضع خواب - زیرا ز تو چشم بود پرآتش و آب

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۸:دانیکه چه میگوید این بانگ رباب - اندر پی من بیا و ره را دریاب

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۹:در چشم آمد خیال آن در خوشاب - آن لحظه کزو اشک همی رفت شتاب

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۰:دل در هوس تو چون ربابست رباب - هر پاره ز سوز تو کبابست کباب

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۱:ساقی در ده برای دیدار صواب - زان باده که او نه خاک دیده است و نه آب

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۲:سبحان‌الله من و تو ای در خوشاب - پیوسته مخالفیم اندر هر باب

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۳:شب گردم گرد شهر چون باد و چو آب - از گشتن گرد شهر کس ناید خواب

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷:گرم آمد عاشقانه و چست شتاب - برتافته روح او ز گلزار صواب

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۱:یارب یارب به حق تسبیح رباب - کش در تسبیحِ صد سوالست و جواب


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۳۸:پای آبله و دست تهی، سینه کباب - جان پر غم و دل پر آتش و دیده پرآب

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۳۹:با ضربت قهر تو نعیم است عذاب - با شربت لطف تر سراب است شراب

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۵:تا چند شوی تو از پی شمع و شراب - تا چند دهی بهر بتان دل را تاب

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۹:از عشق توم جان و دل و دیده خراب - وز آتش هجر تو شدم همچو کباب

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۰:گر بر سر آنی که روی راه صواب - این راه دروغ نیست خود را دریاب

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۸۰:دانی چه کنی زروی بردار نقاب - تا رنگ رخت به ماه گوید که متاب

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۵۶:یکچند دویدیم نه بر راه صواب - برداشته از روی خرد پاک نقاب

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۵۷:در عمر درنگ نیست ممکن، بشتاب - آن قدر که ممکن است از وی دریاب

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۷:یکچند دویدیم نه بر راه صواب - برداشته از روی خرد پاک نقاب

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۸:در عمر درنگ نیست ممکن، بشتاب - آن قدر که ممکن است از وی دریاب


  16. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۶:ای آنکه تو یوسف منی من یعقوب - ای آنکه تو صحت تنی من ایوب


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۲۳:العمر مضی وفاتنی المطلوبُ - لَا القلبُ اطاعنی و لا المحبوبُ


  17. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸:گر می‌خواهی بقا و پیروز مخسب - از آتش عشق دوست میسوز مخسب


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۱:گر می خواهی بقا و پیروز مخسب - بر آتش عشق دوست می سوز مخسب


  18. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۰:هستم به وصال دوست دلشاد امشب - وز غصهٔ هجر گشته آزاد امشب


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۳:هستم به وصالِ دوست دلشاد امشب - وز غصّهٔ هجر گشته آزاد امشب


  19. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۵:آسوده کسی که در کم و بیشی نیست - در بند توانگری و درویشی نیست


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۳۴:اندر ره عاشقی کما بیشی نیست - با هیچ کسی زمانه را خویشی نیست


  20. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶:آمد بر من چو در کفم زر پنداشت - چون دید که زر نیست وفا را بگذاشت


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۷۰:هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت - یک لحظه زعمر خویش ضایع نگذاشت


  21. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۷:آن آتش ساده که ترا خورد و بکاست - آن ساده به از دو صد نگار زیبا است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸:آن بت که جمال و زینت مجلس ماست - در مجلس ما نیست ندانیم کجاست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۱:آنجا که توی همه غم و جنگ و جفاست - چون غرقهٔ ما شدی همه لطف و وفاست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۷:آن شب که ترا به خواب بینم پیداست - چون روز شود چو روز دل پرغوغاست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۲:امروز چه روز است که خورشید دوتاست - امروز ز روزها برونست و جداست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۸:امشب شب آنست که جان شبهاست - امشب شب آنست که حاجات رواست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۱:ای دوست مکن که روزها را فرداست - نیکی و بدی چو روز روشن پیداست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۴:ای ساقی جان مطرب ما را چه شده است - چون می‌نزند رهی ره او که زده است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۰۴:این چرخ و فلکها که حد بینش ماست - در دست تصرف خدا کم ز عصاست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴۲:برکان شکر چند مگس را غوغاست - کی کان شکر را به مگسها پرواست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴۹:بگذشت سوار غیب و گردی برخاست - او رفت ز جای و گرد او هم برخاست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵۲:بیچاره‌تر از عاشق بیصبر کجاست - کاین عشق گرفتاری بی‌هیچ دواست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵۳:بی‌دیده اگر راه روی عین خطاست - بر دیده اگر تکیه زدی تیر بلاست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷۰:توبه کردم که تا جانم برجاست - من کج نروم نگردم از سیرت راست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷۴:تهدید عدو چه بشنود عاشق راست - میراند خر تیز بدان سو که خداست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸۵:چنگی صنمی که ساز چنگش بنواست - بر چنگ ترانه‌ای همی زد شبها است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲۰:دستت دو و پایت دو و چشمت دو رواست - اما دل و معشوق دو باشند خطاست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳۵:دیوانه شدم خواب ز دیوانه خطا است - دیوانه چه داند که ره خواب کجاست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵۶:شمعی که در اینخانه بدی خانه کجاست - در دیده بد امروز میان دلهاست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶۸:قومی غمگین و خود مدان غم ز کجاست - قومی شادان و بیخبر کان ز چه جاست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۹۲:گفتند که شش جهت همه نور خداست - فریاد ز حلق خاست کان نور کجاست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۰:گویند مرا که این همه درد چراست - وین نعره و آواز و رخ زرد چراست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲۴:می‌گفت یکی پری که او ناپیداست - کان جان که مقدست است از جای کجاست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴۰:هر ذره که چون گرسنه بر خوان خداست - گر تا باید خورند اینخوان برپاست

    مولانا » فیه ما فیه » فصل اول - یکی می‌گفت که مولانا سخن نمی‌فرماید:مرغی که بر آن کوه، نشست و برخاست - بنگر که در آن کوه چه افزود و چه کاست؟


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۷۱:چندانک نگاه می کنم از چپ و راست - می ترسم از آن دمی که آن دم نه سزاست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۷۴ - الاسرار:در نقطهٔ خویشتن مرا مشکلهاست - همچون سر و پای دایره ناپیداست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۸۲ - الحقیقة:این مردمک دیده سحرگه برخاست - برخاست صَلای عاشقان از چپ و راست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۸۰:دلدار به دل گفت گرت رغبت ماست - از خاک درم دیدهٔ تو دور چراست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۲۰:اکنون که تو را امید آزادی خاست - مشغول شدن به دیگری سخت خطاست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۹:می باید ساختن گرت برگ صفاست - با نیک و بد و خرد و بزرگ و کژ و راست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۵۸:با یار بگفتم به زبانی که مراست - کز آرزوی روی تو جانم برخاست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۴۰:می باید ساختن گرت برگ صفاست - با نیک و بد و خرد و بزرگ و کژ و راست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۳:عشق تو همه دینی و دنیاوی ماست - در عشق تو گر هیچ نداریم رواست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۰:در عشق تو هستی جهان حاصل ماست - اشکال جهان زقصّهٔ مشکل ماست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۳۱:بی عشق دوان است دلت از چپ و راست - تا عشق نباشد نشود کار تو راست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۸۶:تا لعل لب تو روی خوبی آراست - با قد تو سرو از سر دعوی برخاست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۵:هر بازو را زور کمان تو کجاست - وین سخت کمان چه درخور بازوی ماست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الاول - فی الطامات » شمارهٔ ۱۱:در میکده چون جمال معشوقهٔ ماست - باز آمدن از کعبه به بتخانه رواست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۸:ای آمدهٔ به وعده باز آمده راست - بر دیده نشین که جات بر دیدهٔ ماست


  22. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۰:آن تلخ سخنها که چنان دل شکن است - انصاف بده چه لایق آن دهن است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۲:آن جان که از او دلبر ما شادانست - پیوسته سرش سبز و لبش خندان است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۸:آن نور مبین که در جبین ما هست - وان ضوء یقین که در دل آگاهست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۲:از جمله طمع بریدنم آسانست - الا ز کسی که جان ما را جانست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۴:امروز من و جام صبوحی در دست - می‌افتم و می‌خیزم و می‌گردم مست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۶:امشب آمد خیال آن دلبر چست - در خانهٔ تن مقام دل را میجست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۷:ای آمده بامداد شوریده و مست - پیداست که باده دوش گیرا بوده است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۷:ای خواجه ترا غم جمال و جاهست - و اندیشهٔ باغ و راغ و خرمنگاهست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۸:ای در دل من نشسته شد وقت نشست - ای توبه شکن رسید هنگام شکست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۷:ای طالب اگر ترا سر این راهست - واندر سر تو هوای این درگاهست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۰۰:ای کز تو دلم پر سمن و یاسمنست - وز دولت تو کیست که او همچو منست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳۸:پای تو گرفته‌ام ندارم ز تو دست - درمان ز که جویم که دلم مهر تو خست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳۹:پائی که همی رفت به شبستان سر مست - دستی که همی چید ز گل دسته بدست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۶۹:توبه چکنم که توبه‌ام سایهٔ تست - بار سر توبه جمله سرمایهٔ توست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸۸:چون دید مرا مست بهم برزد دست - گفتا که شکست توبه بازآمد مست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳۰:دل یاد تو کرد چون به عشرت بنشست - جام از ساقی ربود و انداخت شکست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵۷:صد بار بگفتمت، چه هشیار و چه مست - شوخی مکن و مزن به هر شاخی دست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵۹:عشق آمد و توبه را چو شیشه بشِْکست - چون شیشه شکست کیست کو داند بست؟

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸۴:گفتا که شکست توبه بازآمد مست - چون دید مرا مست بهم برزد دست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۹۳:گفتی چونی بنده چنانست که هست - سودای تو بر سر است و سر بر سر دست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۷:ماهی تو که فتنه‌ای ندارم ز تو دست - درمان ز که جویم که دلم از تو بخست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱۴:مستی ز ره آمد و بما در پیوست - ساغر می‌گشت در میان دست بدست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱۶:من آن توام کام منت باید جست - زیرا که در این شهر حدیث من و تست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲۷:ناگه ز درم درآمد آن دلبر مست - جام می لعل نوش کرده بنشست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴۴:هر روز به نو برآید آن دلبر مست - با ساغر پرفتنهٔ پرشور بدست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴۸:هر صورت کاید به از او امکان هست - چون بهتر از آن هست نه معشوق منست


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۲۶:استاد چو صانع آمد و چابک دست - آسان باشد به نزد او بست و شکست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۱۱ - القضا و القدر:سرّ قدر از جهانیان پنهان است - آن سر به طریق عقل نتوان دانست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۰۷ - التوبه:ای آنک به توبه کرده ای عزم درست - اسرار نهان توبه بشناس نخست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۴۲:عالی نسبا چرا بننشینی پست - وز ملک جهان پاک نیفشانی دست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۰۷:مستم دارد زباده ساقی پیوست - مستی که بود جام می اش دور از دست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۵۷:در دست سری مدام شیخا پا بست - پا بر سر خود نه ار تو را دستی هست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۶:گر عاشقی ای سرزدهٔ عشوه پرست - از عربده ها کو که کند عاشق مست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۷:آن کس که حریف عشق باید پیوست - دایم زشراب بیخودی باشد مست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۲۹:تا دست وصال تو نگیرم در دست - وز دولت مسکونت نگردم سرمست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۵۸:مردار چه به کار خویش سرگردان است - هم چارهٔ او ازو بود گردانست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۴۶:ثابت قدمان راه صحبت پیوست - از دوست نشویند به هر گردی دست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۸۳:امروز که در جوی حیات آبی هست - در نیکی کوش تا توانی پیوست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۳۵:در پای تو گردد سر هر گردن پست - وز دست تو نالد دل هر تن پیوست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۴۵:مسکین دل برخاسته هر جا که نشست - ببرید زعقل و در بلایی پیوست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الاول - فی الطامات » شمارهٔ ۵:مستم دارد زباده ساقی پیوست - مستی که بود جام میش اندر دست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۱۳:دوش از سر پای یار با من بنشست - باز از سر دست عهدم امروز شکست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۱۴:عشق تو به عالم دل آمد سرمست - صد جام شراب بی نیازی در دست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۱۵:شوریده دلانیم نه هشیار و نه مست - سرگشته و پای بسته و باد به دست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۱۶:دل را خطری نیست سخن در جان است - جان افشانم که وقت جان افشان است


  23. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۸:آن خواجه که بار او همه قند تر است - از مستی خود ز قند خود بیخبر است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۶:آن شاه که خاک پای او تاج سر است - گفتم که فراق تو ز مرگم بتر است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۵:آنکس که ز سر عاشقی باخبر است - فاش است میان عاشقان مشتهر است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۳:از حلقهٔ گوش از دلم باخبر است - در حلقهٔ او دل از همه حلقه‌تر است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷۵:جانا غم تو ز هرچه گویی بتر است - رنج دل و تاب تن و سوز جگر است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷۸:جانی که به راه عشق تو در خطر است - بس دیده ز جاهلی بر او نوحه‌گر است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۰۷:در ظاهر و باطن آنچه خیر است و شر است - از حکم حقست و از قضا و قدر است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳۷:روزی ترش است و دیدهٔ ابر تر است - این گریه برای خندهٔ برگ و بر است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۶:ماه عید است و خلق زیر و زبر است - تا فرجه کند هر آنکه صاحب نظر است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳۶:هر چند شکر لذّت جان و جگر است - آن خود دگر است و شکرِ او دگر است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳۸:هرچند که بار آن شترها شکر است - آن اشتر مست چشم او خود دگر است


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۰۹ - القضا و القدر:نیکی و بدی که در نهاد بشر است - شادی و غمی که در قضا و قدر است

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۷۱:جان از قبل زبان به بیم خطر است - کم گفتن مرد هم به جای سپر است

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۱۱۳:هر صاحب دل که او نه صاحب نظر است - در خورد عقوبت است و بس بر خطر است

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۲۷:جانا غم تو زهر چه گویی بتر است - رنج تن و درد دل و سوز جگر است

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۱۲:از حال مرید شیخ اگر بی خبر است - بس شیخ و مرید را در این ره خطر است


  24. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۹:آن عشق مجرد سوی صحرا می‌تاخت - دیدش دل من ز کر و فرش بشناخت

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶۳:عشق تو در اطراف گیائی میتاخت - مسکین دل من دید نشانش بشناخت


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۵:هر دل که به میدان هوای تو بتاخت - با نیک و بد زمانه یکسان در ساخت

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۱۰ - القضا و القدر:نقاش ازل چو نقشها می پرداخت - کس نقش سعادت از شقاوت نشناخت

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۸۴ - الحقیقة:هر دل که به میدان هوای تو بتاخت - با نیک و بد زمانه یکسان در ساخت

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۹۱ - الحقیقة:آن کس که چو حق حقیقت حق نشناخت - از بی روزی به گفت و گویی پرداخت

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۹۶:گر مرکب عشق نیکوان خواهی تاخت - با سوختگان چو شمع می باید ساخت


  25. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۲:آنکس که بروی خواب او رشک پریست - آمد سحری و بر دل من نگریست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳۵:با نی گفتم که بر تو بیداد ز کیست - بی‌هیچ زیان ناله و فریاد تو چیست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۶۲:تا در دل من صورت آن رشک پریست - دلشاد چو من در همهٔ عالم کیست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲۵:دلدارم گفت کان فلان زنده ز چیست؟ - جانش چو منم عجب که بی‌جان چون زیست؟

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳۳:دوش از سر لطف یار در من نگریست - گفتا بی‌ما چگونه بتوانی زیست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴۰:زان روز که چشم من به رویت نگریست - یک دم نگذشت کز غمت خون نگریست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶۴:عشقی که از او وجود بی‌جان میزیست - این عشق چنین لطیف و شیرین از چیست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸۹:گفتم که بیا بچشم من درنگریست - من نیز به حال گفتمش کاین دغلیست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴۷:هر روز دل مرا سماع و طربیست - میگوید حسن او بر این نیز مأیست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۵۵:یکبار بمُردَم و مرا کس نگریست - گر بار دگر زنده شوم دانم زیست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۵۶:یک چشم من از روز جدائی بگریست - چشم دگرم گفت چرا گریه ز چیست


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۷۴ - الحقیقة:ای دوست میان من و تو گرنه دُوی است - پس این که گهی نالد و گه نازد کیست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۹۴:با دل گفتم که این چه زیر و زبری است - میل تو مدام سوی شاهد از چیست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۶۶:زین سان که تو را بی خودی و بی خبری است - چون حال تو را دید به صد چشم گریست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۷۷:عاشق چو به کار خویشتن در نگریست - دلشاد بشد زنیک و ز بد بگریست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۹:چشم همه اشک گشت و چشمم بگریست - در عشق تو بی چشم همی باید زیست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۱۴:در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی است - خوبی چو به معنی نبود شاهد نیست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۲۸:زان روز که چشم من به رویت نگریست - نگذشت شبی که از غمت خون نگریست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۳۷:تا در سر تو مایهٔ مایی و منی است - آگه نشوی که مایهٔ کار تو چیست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۷۲:زین سان که تو را بی خودی و بی خبری است - بر حال تو باید به دو صد چشم گریست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۵۱:با نی گفتم تو را که فریاد زکیست - بی هیچ زبان ناله و فریاد زچیست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۳۲:بر سبزه چو چشم ابر نوروز گریست - بی وصل رخ یار نمی شاید زیست


  26. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴:آنکس که درون سینه را دل پنداشت - گامی دو سه رفت و جمله حاصل پنداشت


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۴۰ - الطریقة:آن کس که درون سینه را دل پنداشت - دانست که هرچ هست حاصل پنداشت


  27. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۹:آواز تو ارمغانِ نفخ صور است - زان قوتِ هر دلی که بس رنجور است


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۳۲:آن کس که به سالوس و هوس مغرور است - از حضرت عشق بی گمان مهجور است

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۴۳:شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است - پیوسته به رنگ عاشق مهجور است


  28. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۴:از دوستی دوست نگنجم در پوست - در پوست نگنجم که شهم سخت نکوست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۰:امشب منم و طواف کاشانهٔ دوست - میگردم تا بصبح در خانهٔ دوست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۰:ای بی‌خبر از مغز شده غره بپوست - هشدار که در میان جان داری دوست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹۴:خواهی که ترا کشف شود هستی دوست - بر رو به درون مغز و برخیز ز پوست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲۲:دلدار اگر مرا بِدِراند پوست - افغان نکنم نگویم این درد از اوست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶۰:عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست - تا کرد مرا تهی و پر کرد از دوست


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۳۴:یکباره برون نیامده از پی و پوست - دعوی سری مکن دلا کاین نه نکوست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۱۰۴:دنیا که جوی وفا ندارد در پوست - هر لحظه هزار مغز سرگشتهٔ اوست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۳۹:ای دوست اگر بهشت را داری دوست - یک نکته بیاموز که آن سخت نکوست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۴:عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست - تا کرد مرا تهی و پر کرد ز دوست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۱۲:چشمی دارم همه پر از صورت دوست - با دیده مرا خوش است چون دوست دروست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۷:آن چیست زهستی به جهان در که جز اوست - یا کیست نه نیست لطفش از دشمن و دوست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۱۸:آن را که حرامزادگی عادت و خوست - عیب دگران به نزد او سخت نکوست


  29. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۵:از دیدن اغیار چو ما را مدد است - پس فرد نه‌ایم و کار ما در عدد است


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۶۵:ره رو همه در حمایت صدق خود است - در راه خدا رهرو و رهبر خرد است

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۵۲:شک نیست از آنجا که طریق خرد است - برپای تو بند تو هم از دست خود است

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۹:هر چند به قدرت و به علم او با ماست - دانم که به ذات از همهٔ خلق جداست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۷:ذاتم ز ورای حرف و بیرون زحد است - وز چشمهٔ لطف آب حیاتم مدد است


  30. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۹:امشب شب من بسی ضعیف و زار است - امشب شب پرداختن اسرار است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۴:انصاف بده که عشق نیکوکار است - زانست خلل که طبع بدکردار است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۰۰:در باغ من ار سرو و اگر گلزار است - عکس قد و رخسارهٔ آن دلدار است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴۵:سرسبز بود خاک که آبش یار است - خاصّه خاکی که ناطق و بیدار است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵۴:شب رو که شبت راهبر اسرار است - زیرا که نهان ز دیدهٔ اغیار است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲۰:من کوهم و قال من صدای یار است - من نقشم و نقشبندم آن دلدار است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۵۴:یاری که غمش دوای هر بیمار است - او را یار است هرکه با او یار است


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۳۷ - الصفا:نه هر که میان ببندد از کفار است - یا هر زاهد زسبحه برخوردار است

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۲۷:نزدیک کسی که عاقل و هشیار است - آزردن یک مور و مگس بسیار است

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۴:هر چند که عشق سخت نیکوکار است - این است خلل که طبع بدکردار است

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۸:در عشق اگرچه شور و شر بسیار است - بودن بی عشق رهروان را عار است

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۹۴:نزدیک کسی که عاقل و هشیار است - آزردن یک مور و مگس بسیار است


  31. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۵:او پاک شده است و خام ار در حرم است - در کیسه بدان رود که نقد درم است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲۷:دل در بَرِ هر که هست، از دلبر ماست - هر جا جهَد این برق، از آنْ گوهر ماست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶۵:عشقی نه به اندازهٔ ما در سر ماست - و این طرفه که بار ما فزون از خر ماست


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۹ - العبودیة:زآن جان و جهان تا هوس[ی] در سر ماست - این عقل عقیله از کجا درخور ماست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۵۰:زین گونه که طبع سرکش دلبر ماست - اومید وصال تو نه اندر خور ماست


  32. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۸:ای آنکه درینجهان چو تو پاکی نیست - زیبا و لطیف و چست و چالاکی نیست


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۱۱:گر بر دل تو زعشق او خاکی نیست - خاکی و کم از تو در جهان ناکی نیست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۲:در عشق تو گر کشته شوم باکی نیست - کم دامن عشق است بر او چاکی نیست


  33. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۴:ای جان ز دل تو بر دل من راهست - وز جستن آن در دل من آگاه است


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۲ - الشریعة:هر چند که عقل رهبر آگاه است - اندر ره شرع پای او کوتاه است

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۰ - الشریعة:هر کاو زحقیقت وجود آگاه است - با او سخن دراز بس کوتاه است


  34. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۸:ای عقل برو که عاقلی اینجا نیست - گر موی شوی موی ترا گنجانیست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱۹:درویشی و عاشقی به هم سلطانیست - گنجست غمِ عشق ولی پنهانیست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۹۵:گم باد سَری که آن سَران را پا نیست - وان دل که بجان غرقهٔ این سودا نیست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۹:مرغ جان را میل سوی بالا نیست - در شش جهتش پر زدن وپروا نیست


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۱:ای دل هوس عشق تو را تنها نیست - کس نیست که در سرش ازین سودا نیست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۲۸:امشب طرب تمام در دلها نیست - یا هست ولی در دل من تنها نیست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۲۹:امشب زطرب هیچ اثر پیدا نیست - ور هست مگر در دگری در ما نیست


  35. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۱۴:این مستی من ز بادهٔ حمرا نیست - وین باده به جز در قدح سودا نیست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸۱:کس نیست که اندر هوسی شیدا نیست - کس نیست که اندر سرش این سودا نیست


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۳۱:ای دل غم عاشقی تو را تنها نیست - سر نیست که سرگشتهٔ این سودا نیست


  36. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲۶:باران به سر گرم دلی بر میریخت - بسیار چو ریخت چست در خانه گریخت


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۲۱ - العبودیة:بگریز ز خلق اگر توانی بگریخت - در دامن حق اگر توانی آویخت


  37. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲۷:با روز بجنگیم که چون روز گذشت - چون سیل به جویبار و چون باد بدشت


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۷۳:هان تا تو ببندی به مراعاتش پشت - کاو با گل نرم پرورد خار درشت

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۷:هر دل که در او نور محبّت بسرشت - خواه اهل سجاده گیر و خواه اهل کنشت


  38. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۶۵:تا عرش ز سودای رخش ولوله‌هاست - در سینه ز بازار رخش غلغله‌هاست


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۱۰۱:زلف سیهت که مشک را زو گله هاست - از تاب و شکن سلسله در سلسله هاست


  39. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷۳:تو کان جهانی و جهان نیم جو است - تو اصل جهانی و جهان از تو نو است


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۶:دل گفت که ای جان من آن زهره کراست - کز خاک در تو توتیا یارد خواست


  40. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸۷:چون دلبر من میان دلداران نیست - او را چون جهان هلاکت و پایان نیست

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵۸:عاشق نبوَد آن که سبُک چون جان نیست - شب همچو ستاره گرد مه گردان نیست


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۳۸:از راحت اگر نصیب تو حرمان نیست - از آز ببُر که آز را پایان نیست


  41. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱۴:در مرگ، حیاتِ اهل داد و دین است - وز مرگ، روانِ پاک را تمکین است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳۲:دور است ز تو نظر بهانه اینست - کاین دیدهٔ ما هنوز صورت بین است

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۹۹:گویند که عشق عاقبت تسکین است - اول شور است و عاقبت تمکین است


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۲۵:ای دل اگرت بصیرت حق بین است - پیوسته براق همّتت در زین است


  42. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲۳:دلدار ز پرده‌ای کز آن سوسو نیست - می‌گفت بد من ارچه آتش خو نیست


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۷۳ - الحقیقة:هر دل که ورا زعلم حق نیرو نیست - او لایق این طریق تو بر تو نیست


  43. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲۶:دل در بر من زنده برای غم تست - بیگانهٔ خلق و آشنای غم تست


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۲۹:بر قد دلم راست قبای غم تست - شادی به دلم باد که جای غم تست

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۳۰:جان در تن من زنده برای غم تست - بیگانهٔ عالم آشنای غم تست


  44. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳۱:دل یاد تو کرد چون طرب می‌انگیخت - والله که نخورد آن قدح را و بریخت


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۴:عشق آمد و گرد فتنه بر جانم بیخت - دل خون شد و عقل رفت و صبرم بگریخت


  45. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۷۴:گر دامن وصل تو کشم جنگی نیست - ور طعنهٔ عشقت شنوم ننگی نیست


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۷۶:میدان فراخ عمر بی تنگی نیست - رهوار نشاط نیز بی لنگی نیست


  46. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸۶:گفتم چشمم که هست خاک کویت - پرآب مدار بی‌رخ نیکویت

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱۳:مستم ز خمار عبهر جادویت - دفعم چه دهی چو آمدم در کویت


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۳۱:در حسرت آنم که شبی در کویت - باد سحری به من رساند بویت


  47. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۹۶:کوچک بودن بزرگ را کوچک نیست - هم کودکی از کمال خیزد شک نیست


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۲۹:کوچک بودن بزرگ را کوچک نیست - آن کوچکی از کمال باشد شک نیست


  48. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۲:ما را به جز این زبان ، زبانی دگر است - جز دوزخ و فردوس مکانی دگر است


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۹۰ - الحقیقة:بیرون تر ازین جهان جهانی دگر است - جز جنّت فردوس مکانی دگر است


  49. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۸:ماهی که نه زیر و نی به بالاست کجاست - جانی که نه بی‌ما و نه با ماست کجاست


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۵:آن را که زبان و سینه یکتاست کجاست - بر شرع وفا و سیرت راست کجاست


  50. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱۱:مر وصل ترا هزار صاحب هوس است - تا خود به وصال تو که را دسترس است


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۴۴:شمع دل من روی چو شمع تو بس است - چون روی تو نیست شمع و شاهد هوس است

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۷۱:مقصود ز روزگار این یک نفس است - جویندهٔ این حدیث بسیار کس است


  51. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۶۱:آنان که محققان این درگاهند - نزد دل اهل دل چو برگ کاهند


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۶۰:آنها که محققان این درگاهند - اهل دل خاص خاص شاهنشاهند


  52. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۶۲:آن تازه تنی که در بلای تو بود - آغشته به خون کربلای تو بود


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱:در دیدهٔ هرک توتیای تو بود - سلطان زمانه و گدای تو بود


  53. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۶۳:آنجا بنشین که همنشین مردانند - تا دود کدورت ترا بنشانند

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۳۰:سر مستان را ز محتسب ترسانند - شد محتسب مست همه میدانند

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۱۳:مردان رهت که سر معنی دانند - از دیدهٔ کوته نظران پنهانند

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۲۶:من بندهٔ آن قوم که خود را دانند - هردم دل خود را ز علط برهانند

    مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثالث » حکایت:آنهاکه محققان و ره بینانند - احوال تو را یکان یکان می دانند


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۴۷:آنها که زاصل عقل سرگردانند - بر آتش خشم آب حلم افشانند

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۱۱:در عالم اگر زاهد اگر رهبانند - در مسجد و در دیر تو را می خوانند

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۶۸:نظمی که به راستی چو وحی اش دانند - نتوان کردن به شعر او را مانند


  54. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۶۴:آنجا که بهر سخن دل ما گردد - من می‌دانم که زود رسوا گردد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۸۱:تا خاک تو کحل دیدهٔ ما گردد - در دیدهٔ ما سرّ تو پیدا گردد


  55. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۶۹:آن ذره که جز همدم خورشید نشد - بر نقد زد و سخرهٔ امید نشد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲۵:از لطف تو هیچ بنده نومید نشد - مقبول تو جز قبول جاوید نشد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۰۲:از لطف تو هیچ بنده نومید نشد - مقبول تو جز مقبل جاوید نشد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۶۰ - الرجاء:از لطف تو هیچ بنده نومید نشد - مقبول تو جز مقبل جاوید نشد


  56. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۷۱:آنرا که به ضاعت قناعت باشد - هرگونه که خورد و خفت و طاعت باشد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۵۲:آن را که قناعتش صناعت باشد - هر چیز که گفت و کرد طاعت باشد


  57. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۷۲:آن را که به علم و عقل افراشته‌اند - او را به حساب روزی انگاشته‌اند


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۲۸:آنها که جهان به کام دل داشته اند - رفتند و جهان به جای بگذاشته اند


  58. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۷۳:آن را که خدای ناف بر عشق برید - او داند ناله‌های عشاق شنید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲۱:از شربت سودای تو هر جان که مزید - زآن آب حیات در مزید است مزید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۵۸:ای عشق تُوَم انّ عذابی لشدید - ای عاشق تو به زخم تیغ تو شهید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۸۰:پرسید مهم که چشم تو مه را دید - گفتم که بدید و مه ز مه می‌پرسید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۱۶:تیری ز کمانچهٔ ربابی بجهید - از چنبر تن گذشت و بر قلب رسید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۳۹:چون روز وصال یار ما نیست پدید - اندک اندک ز عشق باید ببرید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۲۳:زان مقصد صنع تو یکی نی ببرید - از بهر لب چون شکر خود بگزید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۹۶:گفتم که به من رسید دردت بمزید - گفتا خنک آن جان که بدین درد رسید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۹۷:گفتم که ز خردی دل من نیست پدید - غمهای بزرگ تو در او چون گنجید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۵۱:هر لحظه همی خوانمش از راه بعید - کو سورهٔ یوسف است و قرآن مجید


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۴۸:پروانگکی به پیش شمعی بپرید - در گوشهٔ شمع گوشهٔ یک تنه دید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۶۸:با عشق هزار قصّه گفتیم و شنید - وز وصل به من شیفته بویی برسید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۸۵:افسوس که عمر رفت در گفت و شنید - وز نور وصال پرتوی نیست پدید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۵۰:شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید - از هجر توَم جان به لبان خواست رسید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۳۳:در کوزه نشست گل چو رخسارش دید - تا خون دلش در دل قاروره چکید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۴۰:پروانگکی به پیش شمعی بپرید - در گوشهٔ شمع گوشهٔ یک تنه دید


  59. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۷۹:آن روز که چشم تو ز من برگردد - وز بهر تو کشتنم میسر گردد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۶۱:باید که اگر دلت زخود برگردد - گرد لب خشک دیدهٔ تر گردد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۳۷:نفس تو و خوی بد اگر برگردد - مقصود دو عالمت میسّر گردد


  60. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۸۱:آن روز که عشق با دلم بستیزد - جان پای برهنه از میان بگریزد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲۲:از عشق تو دریا همه شور انگیزد - در پای تو ابرها درر میریزد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۴۰:چون زیر افکند در عراق آمیزد - دل عقل کند رها ز تن بگریزد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۶۲:عشق آن خوشتر کز او بلاها خیزد - عاشق نبود که از بلا پرهیزد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۵۸:همواره خوشی و دلکشی نامیزد - هشدار مکن کژ که قدح میریزد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۷۱:بادی که زکوی فقر گرد انگیزد - بر آتش کبر آب تواضع ریزد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۲۱:آن به که دلت زهر بدی پرهیزد - گل کار که ارخار بکاری خیزد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۱۳:آبی که خللهای دماغ انگیزد - او را چه خوری که آبرویت ریزد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۵۰:سالک چو مدام از خودی خود خیزد - نی چون جهلا در حرکت آویزد


  61. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۸۲:آن روز که کار وصل را ساز آید - وین مرغ از این قفس بپرواز آید


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۴:نام تو برم کار مرا ساز آید - یاد تو کنم عمر شده باز آید


  62. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۸۷:آن کان نبات و تنگ شکر نامد - وان آب حیات بحر گوهر نامد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۱۸:شد عمر خراب زار رو برنامد - صد روز فرورفت و غرض برنامد


  63. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۹۳:آن کس که ز چرخ نیم نانی دارد - وز بهر مقام آشیانی دارد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۳۲:لعلش که دو صد گنج نهانی دارد - منشور بقای جاودانی دارد


  64. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۹۸:آن لحظه که از پیرهنت بوی رسد - من خود چه کسم چرخ و فلک جامه درد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۰۰:آن وسوسه‌ای که شرمها را ببرد - آن داهیه‌ای که بندها را بدرد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۳۳:امشب چه لطیف و با نوا می‌گردد - لطفی دارد که کس بدان پی نبرد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۴۶:ای اطلس دعوی ترا معنی برد - فردا به قیامت این عمل خواهی برد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۷۸:بر خاک نظر کند چو بر ما گذرد - تا چهرهٔ ما به خاک ره رشک برد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۷۳:فردا که به محشر اندر آید زن و مرد - از بیم حساب رویها گردد زرد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۵۷:هم کفرم و هم دینم و هم صافم و درد - هم پیرم و هم جوان و هم کودک خرد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۵۴ - الرّضا و التّسلیم:چون از خُم تست می چه صافی و چه درد - از تو چه بزرگ تحفه ای جان و چه خرد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۰۲ - الاسرار:این راز درونی مشمر کاری خُرد - کاینجای نه صاف می گذارند نه دُرد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۲۵ - التّقدیر:یک تن بنمای در جهان از زن و مرد - کاو از ستم زمانه خونابه نخورد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۳۰ - الخوف:انعام تو هر گرسنه را می پرورد - هر تشنه زجوی فضلت آبی می خورد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۴ - الطّاعة:زان پیش که از جمله فرو مانی فرد - آن کن که نبایدت پشیمانی خورد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۴۶ - الطریقة:هر مرد که او پای درین راه افشرد - در شیشهٔ جام او چه صافی و چه دُرد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۴۹:کو دل که بدان دل غم جان شاید خورد - کو جان که بدو دلی بشاید پرورد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۷۲:درویش کسی بود که در خود نگرد - خود را ز جهان نفس بیرون شمرد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۳۶:بس خون جگر که شیخ من با من خورد - تا کرد مرا چنین که می بینی مرد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۷۲:ای اطلس دعوی تو را معنی بُرد - فردا به قیامت این عمل خواهی بُرد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۶۰:چون آتش شهوت آبرویت را برد - در معرض هر بزرگ ماندی تو چو خرد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۷۹:زین مرتبه و قاعدهٔ بَردابَرد - ایمن منشین ز دولت کرداکرد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۱۲۸:هر پیر که دل به عشرت و لهو سپرد - یا حرف سکون زتختهٔ لَهو ستُرد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۱۵:هان تا نکنی هرآنچ بتوانی کرد - بس کینه کش است روزگار ای سره مرد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۱۰۳:سیلاب محن رونق عمرم همه برد - شیرین همه تلخ گشت و صافی همه درد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۱۱۵:چون آتش شهوت آبرویت را برد - در معرض هر بزرگیی ماندی خرد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۱۹:این راز درونی مشمر کاری خرد - کاین جای نه صاف می گذارند و نه دُرد


  65. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۰۲:آنها که به کوی عارفان افتادند - با نفخهٔ صور چابک و دلشادند


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۲۲ - القضا و القدر:چون دایرهٔ وجود من بنهادند - در مشورتم پیام بفرستادند


  66. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۰۵:آنها که شب و روز ترا بر اثرند - صیاد نهانند ولی مختصرند

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۵۴:طاوس نه‌ای که بر جمالت نگرند - سیمرغ نه‌ای که بیتو نام تو برند


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۶۰:اینها که زاسرار قدَر بی خبرند - بی هیچ بهانه دشمن یکدگرند

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۴:آنها که به عقل راه او می سپرند - شرط است کز آشیان هستی بپرند

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۳۰:صاحب نظران آینهٔ یکدیگرند - در منزل خود چو آینه بی خبرند

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۲۵:افسوس که خلق سخت کوته نظرند - وز هرچه فروشند یکی جو نخرند


  67. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۰۶:آن یار که از طبیب دل برباید - او را دارو طبیب چون فرماید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۵۱:ای دل اگرت رضای دلبر باید - آن باید کرد و گفت کو فرماید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۷۱:این واقعه را سخت بگیری شاید - از کوشش عاجزانه کاری ناید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۹۹:بی‌من به زبان من سخن می‌آید - من بی‌خبرم از آنکه می‌فرماید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۸۰:در می‌طلبی ز چشمه در بر ناید - جوینده در به قعر دریا باید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۳۷:شاد آنکه ز دور ما یار ما بنماید - چون بچهٔ خرد آستین برخاید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۷۷:کاری ز درون جان میباید - وز قصه شنیدن این گره نگشاید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۸۲:گر در طلبی ز چشمه در بر ناید - جویندهٔ در به قعر دریا باید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۲۳:معشوقه خانگی بکاری ناید - کو عشوه نماید و وفا ننماید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۵۶:هل تا برود سرش به دیوار آید - سر بشکند و جامه به خون آلاید


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۰۳:فرمان فرمان اگر فرستی شاید - درمان درمان ما از آن افزاید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۰۵:در آتش عشق رنگ دل بزاید - جز در غم عاشقی طرب نفزاید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۳۲ - نعت النبوة:جز در غم تو شادی من نفزاید - جز در طلبت جان و دلم ناساید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۶۸ - الرّضا و التّسلیم:چون کار به جدّ و جهد ما برناید - دلتنگ مشو که آنچنان می باید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۹۵ - الاسرار:او را زدرون خانه دردی باید - کز قصّه شنیدن این گهر نگشاید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۵۴ - الرجاء:با رنگ ز تیغ او دلم نزداید - می باشم از آن گونه که او فرماید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۵۷ - الرجاء:چون کار به جهد و جدّ تو برناید - دلتنگ مشو که آنچنان می باید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۵۸ - الرجاء:راه تو به جز تو دیگری ننماید - بی حکم تو کس را نفسی برناید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۳ - الشریعة:جان آید و راه عشق می پیماید - ره دشوار است رهبری می باید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۱ - الشریعة:چون دیدهٔ عقل راهرو بگشاید - در ظلمت شب همی چراغش باید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۴۳ - الصّبر:بر مردم اهل گر بد و نیک آید - گه بسته شود کار و گهی بگشاید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۴۴ - الصّبر:کاری که فروبندد و رخ ننماید - دلتنگ مشو که عاقبت بگشاید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۳۰:گر قسم تو شادی است غمت نفزاید - ور زانک غم است او چه شادی زاید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۶۴:چون در غم تو شادی من نفزاید - جز در طلبت جان و دلم نگشاید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۲۷:آن را که طریق نیکبختی باید - گوش و دل و دیده هر سه را بگشاید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۱:تا زآینه زنگ را کسی نزداید - ممکن نبود که قابل نفس آید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۵۴:جز آتش عشق رنگ دل نزداید - جز در غم تو عشق طرب نفزاید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۶۹:عشق ارچه بدن را به جنون آراید - از عشق همیشه جان و عقل افزاید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۷۴:عشقت به نظارهٔ دلم می آید - تا در بندش چگونه می فرساید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۳۸:آن شب که زبختم گرهی بگشاید - شب بین که چه کوتاه قبا می آید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۸۵:کو عقل که بندی زهوس بگشاید - یا صبر که هنگام بلا برناید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۳۱:از علم همه حلم و تواضع زاید - وز جهل همه گَند دماغ افزاید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۱۰۸:با شهوت و طبع نور دل نفزاید - تا ظلمت شهوت در دل نگشاید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۲۵:گفتم اثری از غم تو می باید - وآنگه پس از آن اگر بمیرم شاید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۴۶:من بندهٔ آنم که دلی برباید - یا دل به کسی دهد که جان افزاید


  68. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۳۰:اکنون که رخت جان جهانی بربود - در خانه نشستنت کجا دارد سود

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۸۱:برقی که ز میغ آن جهان روی نمود - چون سوخته‌ای نیست کرا دارد سود

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۹۷:دل دوش در این عشق حریف ما بود - شب تا به سحرگاه نخفت و ناسود

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۲۴:ز اول که مرا عشق نگارم بربود - همسایهٔ من ز نالهٔ من نغنود

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۴۳:شب رفت کجا رفت همانجای که بود - تا خانه رود باز یقین هر موجود

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۷۸:کامل صفتی راه فنا می‌پیمود - چون باد گذر کرد ز دریای وجود


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۵۶ - الرّضا و التّسلیم:چون کار زاندازه نخواهد افزود - آن به که به هرچه هست باشی خشنود

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۱۸ - القضا و القدر:بر هرچ نهم دل که چنان خواهد بود - ایّامش از آن حال بگرداند زود

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۷۷:ای دل چو شمار کارها خواهد بود - از خود به بطالتی چرایی خشنود

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۷۸:ای دل تو بدین حال چرایی خشنود - کز عمر گذشته هیچ سود تو نبود

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۶۳:اول ره عشق تو مرا سهل نمود - پنداشت رسد به منزل وصل تو زود

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۸۴:زاول که مرا عشق نگارم بُر بود - همسایهٔ من زنالهٔ من نغنود

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۶۵:دوش از سر خستگی مرا خواب ربود - ناگه صنمم خیال چون ماه نمود

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۲۸:تا آتش رخسار تو را دود نبود - روزیم به بوسه ای نبودم خشنود

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۴۴:کامل صفتی راه فنا می پیمود - ناگه گذری کرد به دریای وجود


  69. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۳۴:امشب ساقی به مشک می گردان کرد - دل یغما بر دو دست در ایمان کرد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۰۱:بنیاد دل ما غم تو ویران کرد - ما را هوس عشق تو سرگردان کرد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۵۰ - الرجاء:بنیاد دل ما غم تو ویران کرد - ما را هوس عشق تو سرگردان کرد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۷۷:بیماری دل نمی توان پنهان کرد - وین درد به درمان نتوان آسان کرد


  70. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۳۸:اندر ره فقر دیده نادیده کنند - هر آن چه حدیث تست نشنیده کنند


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۷۰:اندر ره فقر دیده نادیده کنند - هرچ آن نه حدیث اوست نشنیده کنند


  71. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۴۵:ای از قدمت خاک زمین خرم و شاد - شد حامله از شادی و صد غنچه بزاد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۵۴:ای دوست مگو تو بنده‌ای یا آزاد - بنده که خرد برای زشتی و فساد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰۹:تا گوهر جان در این طبایع افتاد - همسایه شدند با وی این چار فساد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۱۱:نایی ببرید از نیستان استاد - با نه سوراخ و آدمش نام نهاد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۴۸:خوابم ز خیال روی تو پشت بداد - وز تو ز خیال تو همی خواهم داد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۶۱:عشق آن باشد که خلق را دارد شاد - عشق آن باشد که داد شادیها داد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۳۵ - امیرالمؤمنین حسین علیه صلوات الله:ای آنکه چو تو شهی زمانه بنزاد - از جملهٔ کفر گشته جانت آزاد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۵۵ - الرّضا و التّسلیم:ای گشته به اسباب غمت جانم شاد - از درد تو هرگز دل من سور مباد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۵۵ - الطریقة:سودای توم سر به جهان اندر داد - نه مست و نه هشیار و نه غمگین و نه شاد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۴۱:ایزد زقناعت چو مرا گنجی داد - از میر و وزیر جمله گشتم آزاد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۴۶:روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد - وز بند هوس شبی دو، دل گشت آزاد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۸:کس مشکل اسرار حقیقت نگشاد - کس یک قدم از نهاد بیرون ننهاد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۱۷:چون نیست [امید] خلق بر وفق مراد - آن به که رها کنیم با خلق عَناد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۳۲:من با غم عشق تو نباشم جز شاد - وآن کاو نشود جفت غمت شاد مباد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۳۷:قصّاب چو گوشت از سر دست بداد - در پهلوی دل زد که خریدار افتاد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۱۹:گر می خواهی که روز و شب گردی شاه - باید که زننگ خلق گردی آزاد


  72. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۴۸:ای اهل صفا که در جهان گردانید - از بهر بتی چرا چنین حیرانید


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۷۲:ای همنفسان فعل اجل می دانید - روزی دو سه داد خود زخود بستانید


  73. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۶۱:ای لشکر عشق اگرچه بس جبارید - آن یار به خشم رفته را باز آرید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۶۵:ای نرم دلانیکه وفا میکارید - بر خاک سیه در صفا میبارید


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۴۵:یارم به سفر چو راه رفتن بگزید - نرگس دیدم ازو روان مروارید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۴:ای دلشدگان رخت به بستان آرید - چون ژاله سرشک خویش بر گل بارید


  74. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۶۴:این تنهائی هزار جان بیش ارزد - این آزادی ملک جهان بیش ارزد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۴۹:این آزادی هزار جان بیش ارزد - و این تنهایی ملک جهان بیش ارزد


  75. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۷۹:پرسیدم از آن کسی که برهان داند - کان کیست که او حقیقت جان داند


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۷۷ - الاسرار:پرسیدم از آن کسی که برهان داند - آن کیست که او حقیقت جان داند

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۵۲:نی گفت سر نالهٔ من آن داند - در عشق که او زبان لالان داند


  76. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۸۷:بعضی به صفات حیدر کرارند - بعضی دیگر ز زخم تو بیمارند

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۹۴:پیران خرابات غمت بسیارند - چون چشم تو هم خفته و هم بیدارند

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۳۹:هر جا به جهان تخم وفا برکارند - آن تخم ز خرمنگه ما می‌آ رند


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۱۴:آنها که مرا بنیک می پندارند - تخم سره را به جای بد می کارند

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۱۸:اینجا اگر اندکند و گر بسیارند - هم از پی آنند که تخمی کارند


  77. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۸۹:بوی دم مقبلان چو گل خوش باشد - بدبخت چو خار تیز و سرکش باشد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۹۰:دشنام که از لب تو مهوش باشد - چون لعل بود که اصلش آتش باشد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۶۹:بوی دم مقبلان چو گل خوش باشد - بدبخت چو خار تیز و سرکش باشد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۵۵:عاشق باید که او مشوش باشد - وز دیده و دل در آب و آتش باشد


  78. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۹۳:بیدار شو ای دل که جهان می‌گذرد - وین مایهٔ عمر رایگان می‌گذرد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۵۰:صبح است و صبا مشک فشان می‌گذرد - دریاب که از کوی فلان می‌گذرد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۹۳:کشتی چو به دریای روان می‌گذرد - می‌پندارد که نیستان می‌گذرد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۱۵:عمری که به یاد این و آن می‌گذرد - گویی باد است در خزان می‌گذرد


  79. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰۲:تا با غم عشق تو مرا کار افتاد - بیچاره دلم در غم بسیار افتاد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۷۸:وه وه که دلم به غم گرفتار افتاد - در دام ستمگر و جگرخوار افتاد


  80. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰۴:تا تو بخودی ترا به خود ره ندهد - چون مست شدی ز دیده بیرون نجهند


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۴۱:عشّاق دمی زقید هجران نرهند - تا کام به زیر گام خود در ننهند


  81. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰۶:تا در طلب مات همی کام بود - هر دم که برون ز ما زنی دام بود


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۶۰:تا در طلب مات همی گام بود - هر دم که برون مازنی دام بود


  82. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰۷:تا رهبر تو طبع بدآموز بود - بخت تو مپندار که پیروز بود


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۳۹ - الخوف:تا رهبر تو طبع بدآموز بود - بخت تو مپندار که پیروز بود


  83. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۱۲:بانگ مستی ز آسمان می‌آید - مستی ز فلک نعره‌زنان می‌آید


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۴۷:از رنگ رخش گل به فغان می آید - وز لعل لبش شکر به جان می آید


  84. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۱۷:جامی که بگیرم میش انوار بود - بینی که بگویم همه اسرار بود

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۴۴:چون نیستی تو محض اقرار بود - هستی تو سرمایهٔ انکار بود


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۹۳ - الاسرار:در عالم عشق هر که را یار بود - صندوق وجودش همه اسرار بود


  85. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۲۹:جز صحبت عاشقان و مستان مپسند - دل در هوس قوم فرومایه مبند

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۶۰:در بندم از آن دو زلف بند اندر بند - در ناله‌ام از لبان قند اندر قند

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۱۰:رفتم بدر خانهٔ آنخوش پیوند - بیرون آمد بنزد من خنداخند

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۱۰:ما می‌خواهیم و دیگران میخواهند - تا بخت کرا بود کرا راه دهند


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۳۳:گر زانک شنیده ای زمردان دو سه پند - هر چیزی را به قدر آن چیز پسند

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۴۴:هنگام وداع آمد آن سرو بلند - گریان گریان که آخر این هجران چند


  86. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۴۲:چون صبح ولای حق دمیدن گیرد - جان در تن زندگان پریدن گیرد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۵۹:یاد تو کنم دلم تپیدن گیرد - خونابه ز دیده‌ام چکیدن گیرد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۵۱:[چو]ن عشق ولای خود دمیدن گیرد - جان از همه آفاق رسیدن گیرد


  87. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۴۶:خاک توام و خدای حق میداند - واجب نبود که از منت بستاند

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۷۵:در کام دل آنچه بود نفسم همه راند - هرگز نفسی نامه شرم نه بخواند

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۲۱:رو نیکی کن که دهر نیکی داند - او نیکی را از نیکوان نستاند

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۶۸:عقل و دل من چه عیشها میداند - گر یار دمی پیش خودم بنشاند

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۲۸:من بی‌خبرم خدای خود میداند - کاندر دل من مرا چه میخنداند


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۸:عقل ارچه همه علومها می داند - در دانش تو رسد فرو می ماند

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۵۱:تا عشق توَم سلسله می جنباند - کو عقل و کجا صبر که برجا ماند

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۹۵:با دل گفتم تو را چه می رنجاند - کز فعل تو روی عقل می گرداند

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۷۵:عمر تو بهار تازه را می ماند - روزی دو سه بر سر تو گل افشاند

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۳۲:درویش به رقص دست از آن افشاند - تا گرد هوس به جانبی بنشاند


  88. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۵۰:خواهم که دلم با غم هم‌خو باشد - گر دست دهد غمش چه نیکو باشد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۸۹:آن را که غم آن بت خوشرو باشد - کی طالب رنگ گل خوشبو باشد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۳۳:خواهم که مرا با غم او خو باشد - گر دست دهد غمش چه نیکو باشد


  89. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۵۴:خوش عادت خوش خو که محمد دارد - ما را شب تیره بینوا نگذارد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۵۹:تا دل زسر درد سری می دارَد - تخم هوسی به تازگی می کارَد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۸۷:هر کاو درمی به خون دل جمع آرد - می نگذاری تا به تو می نسپارد


  90. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۵۵:خون دل عاشقان چو جیحون گردد - عاشق چو کفی بر سر آن خون گردد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۵۳:یا رب که اگر عشق تو افزون گردد - این عاقبت کار دلم چون گردد


  91. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۶۳:درد و زخم ار زلف تو در چنگ آید - از حال بهشتیان مرا ننگ آید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۸۵:گر صبر کنم دل از غمت تنگ آید - ور فاش کنم حسود در چنگ آید


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۴۹:صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید - بی روی توَم جهان سیه رنگ آید


  92. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۶۴:در راه طلب رسیده‌ای میباید - دامان ز جهان کشیده‌ای میباید

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۶۵:عشق تو خوشی چو قصد خونریز کند - جان از قفس قالب من خیز کند

    مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثالث » حکایت:آن کس که ترا بیند و شادی نکند - سر زیر و سیه کاسه و سرگردان باد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۸۰:گر عمر بود تو را فزون از پانصد - افسانه شوی عاقبت از روی خرد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۳۴:در خاک نگه کند چو با ما نگرد - از غیرت آنکه دیده بر ما فکند


  93. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۶۶:در سینهٔ هر که ذره‌ای دل باشد - بی‌مهر تو زندگیش مشکل باشد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۹۶:از دل همه ساله درد حاصل باشد - از درد گزیر نیست چون دل باشد


  94. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۷۴:در عشق هزار جان و دل بس نکند - دل خود چه بود حدیث جان کس نکند


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۵۴ - الطریقة:در عشق هزار جان و دل بس نکند - جان خود چه بود حدیث جان کس نکند


  95. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۸۴:در نفی تو عقل را امان نتوان دید - جز در ره اثبات تو جان نتوان داد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۹:در نفی تو خلق را امان نتوان داد - جز در ره اثبات تو جان نتوان داد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۵۳ - الطریقة:یک ذرّه غمش به صد جهان نتوان داد - و اسرار بلاهاش به جان نتوان داد


  96. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۸۵:درویش که اسرار جهان می‌بخشد - هردم ملکی به رایگان می‌بخشد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۷۴:درویش که اسرار نهان می‌بخشد - هردم ملکی به رایگان می‌بخشد


  97. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۸۸:دردی داری که بحر را پر دارد - دردی که هزار بحر پر در دارد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۱۲:روز آمد و غوغای تو در بردارد - شب آمد و سودای تو بر سر دارد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۴۸:وصل ارچه که دیده را منوّر دارد - کام دل را چو شهد و شکّر دارد


  98. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۰۱:دوش آن بت من همچو مه گردون بود - نی نی که به حسن از آفتاب افزون بود


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۳۱:قیصر که زمین به پای حشمت فرسود - قصرش به بلندی زفلک برتر بود

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۳۷:مهمان جهان یکشبه بنمای که بود - کش روز سیه نکرد این چرخ کبود


  99. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۱۱:رو دیده بدوز تا دلت دیده شود - زاندیده جهان دگرت دیده شود

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۱۶:روزی که جمال آن صنم دیده شود - از فرق سرم تا به قدم دیده شود


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۴۹:رو دیده بدوز تا دلت دیده شود - زان دیده جهانی دگرت دیده شود

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۱:هر کس که سفر کرد پسندیده شود - پیش همه کس چو مردم دیده شود


  100. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۲۸:زنهار مگو که رهروان نیز نیند - کامل صفتان بی‌نشان نیز نیند

    مولانا » فیه ما فیه » فصل بیست وچهارم - شخصی درآمد فرمود که محبوبست:تا ظن نبری که ره روان نیز نیند - کامل صفتان بی نشان نیز نیند


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۸۸:زنهار مگو که رهروان نیز نیند - یا همنفسان بی نشان نیز نیند


  101. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۳۴:سودای ترا بهانه‌ای بس باشد - مستان ترا ترانه‌ای بس باشد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۲۱:مدهوش تو را ترانه ای بس باشد - سودای تو را بهانه ای بس باشد


  102. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۴۷:شیرین سخنی در دل ما میخندد - بر خسرو شیرین سخنی می‌بندد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۱۱:ماهی که کمر گرد قمر می‌بندد - غمگینم از اینکه خوشدلم نپسندد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۵۰:هر کو بگشاده گرهی می‌بندد - بر حال خود و حال جهان میخندد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۶۲:یاریکه مرا در غم خود می‌بندد - غمگینم از آنکه خوشدلم نپسندد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۷۶:هر دل که درو دُرّ معانی بندد - ایذای چنین طایفه را نپسندد


  103. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۵۱:صد بار ز سر برفت عقلم و آمد - تا کی ز می شیفتگان آشامد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۳:آخر نه به عالم آدمی زآن آمد - کاو همچو بهایم خورد و آشامد


  104. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۶۷:عشقی آمد که عشقها سودا شد - سوزیدم و خاکستر من هم لا شد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۲۴ - العبودیة:در دهر هر آنک تخم خدمت پاشد - رخسار دلش به خار غم نخراشد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۲۷:در دهر هر آنک تخم خدمت پاشد - رخسار دلش به خار غم نخراشد


  105. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۶۹:علم فقها ز شرع و سنت باشد - حکم حکما بیان حجت باشد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۱۵:علم علما زشرع و سنّت باشد - حکم حکما بیان و حجّت باشد


  106. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۷۰:عید آمده کز تو عید عیدانه برد - از خرمن ماه تو به دل دانه برد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۹۴ - الاسرار:عقل از ره تو حدیث افسانه برد - در کوی تو ره مردم بیگانه برد


  107. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۷۴:قاصد پی اینکه بنده خندان نشود - پنهان مکن از بنده که پنهان نشود


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۹۷:با دل گفتم مشکلت آسان نشود - با یار سر تو هرگز آسان نشود

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۲۳:تا خانقه حرص تو ویران نشود - دشوار زمانه بر تو آسان نشود


  108. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۸۷:گر ما نه همه تنور سوزان باشد - ناگه ز درم درآی گرم آن باشد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۱۷:مرغی که ز باغ پاکبازان باشد - هم سرکش و هم سرخوش و شادان باشد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۶۲:در عالم عشق کفر ایمان باشد - آنجای گناه و توبه یکسان باشد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۶۹:گفتم که دلم گفت پریشان باشد - ویران زبرای چه برین سان باشد


  109. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۹۵:گفتم جانی به ترک جان نتوان کرد - گفتا جانرا چو تن نشان نتوان کرد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۴۹:گر جور کنی از تو فغان نتوان کرد - ور لطف کنی تکیه بر آن نتوان کرد


  110. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۹۸:گفتی که بگو زبان چه محرم باشد - محرم نبود هرچه به عالم باشد

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۰۳:کی غم خورد آنکه با تو خرم باشد - ور نور تو آفتاب عالم باشد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۲۶ - الصدق:با صدق تو زخم همچو مرهم باشد - با صدق مرا انده دل کم باشد

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۷۷:درویش به غم همیشه خرّم باشد - اندر ره فقر زخم مرهم باشد


  111. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۰۰:گوید چونی خوشی و در خنده شود - چون باشد مردهٔ ای که او زنده شود


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۶۷:هر سر که به تیغ عشق افکنده شود - در مرتبه بر ملایکش خنده شود

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۶۵:عاشق باید که عشق را بنده شود - ورنه به هوس رود پراکنده شود


  112. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۰۴:کی غم خورد آنکه شاد مطلق باشد - وان دل که برون ز چرخ ازرق باشد


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۷۶:توفیق کسی را که موافق باشد - حالش همه با عشق مطابق باشد


  113. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۲۰:مشکین رسنت چو پردهٔ ماه شود - بس پرده‌نشین که ضال و گمراه شود


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۲۰:گفتی به شب آیمت [که] بیگاه شود - باشد که زبان خلق کوتاه شود


  114. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۳۶:گر راه روی راه برت بگشایند - ور نیست شوی به هستیت بگرایند


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۷۸:گر عالم را زبهر تو آرایند - مگر ای که عاقلان بدو نگرایند


  115. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۴۰:هر چند دلم رضا او می‌جوید - او از سر شمشیر سخن می‌گوید


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۵۲ - الطریقة:هر دل شده ای چهره به خون می شوید - هر غمزده ای ترانه ای می گوید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۳۲:امروز هر آن کسی که گل می بوید - با او به زبانِ حال گل می گوید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۴۷:هرگه که دلم فرصت آن در جوید - کز صد غم خویشتن یکی برگوید

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۵۳:نی بر سر آب و جویها می روید - واندر طلب عشق خدا می پوید


  116. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۵۵:هشدار که فضل حق بناگاه آید - ناگاه آید بر دل آگاه آید


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۳۴ - الصفا:روخانه برو که شاه ناگاه آید - ناگاه آید برون آگاه آید


  117. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۶۴:یک لحظه اگر نفس تو محکوم شود - علم همه انبیات معلوم شود


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۱۴:آن را که حقیقت تو معلوم شود - علم همه انبیاش مفهوم شود


  118. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۶۸:آن کس که ترا دیده بود ای دلبر - او چون نگرد بسوی معشوق دگر

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷۱:اندیشهٔ دهرت ز چه بگداخت جگر - طبع تو مزاج دهر نشناخت مگر

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷۳:ای آنکه دلت باید در وی منگر - زاهد شو و چشم را بخوابان بگذار

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷۶:ای دلبر عیّار دلِ نیکوفر - از جملهٔ نیکوان توی نیکوتر

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۸۲:این صورت باغست و در او نیست ثمر - تو رنجه مشو بیهده سوگند مخور

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹۴:در باغ در نیامدم گرد آور - درویش و تهی روم من راهگذر

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۰۶:فرمود خدا به وحی کای پیغمبر - جز در صف عاشقان بمنشین بگذر

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۰۸:گر در سر و چشم عقل داری و بصر - بفروش زبان را و سر از تیغ بخر

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۱۷:مجموع تن و قالب خود را بنگر - جوقی مستند و خفته بر همدیگر

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۲۱:من مسخرهٔ تو نیسستم ای فاجر - تا مسخرگی نمایمت بس نادر

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۲۲:می‌آید گرگ نزد ما وقت سحر - هم فقربه میرباید و هم لاغر


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۳۰ - نعت النبوة:صدری که چو بدر کرد عالم انور - بگذشت وی از نُه فلک و هفت اختر

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۷ - الشریعة:گر زانک تو را هست ز تحقیق خبر - جز بر سر پول شرع مپسند گذر

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۴۴:پیمانهٔ عزّت و قناعت کن پُر - تا خوار نگردی طمع از خلق ببُر

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۴۹:اندیشهٔ مرگت زچه بگداخت جگر - طبّ تو مزاج مرگ نشناخت مگر

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۹۱:پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر - پیش لب لعل تو چه شهد و چه شکر

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۳۷:ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر - وای صبح تو امشبی به شب در منگر

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۶۸:آن کس که برای فقر بربست کمر - در خویش بیاسود چو در آب شکر

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۵۳:ای باد اگر گذر کنی بر صرصر - از من سخن[ی] به یار سیمین بربر


  119. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷۰:امروز من از تشنه دهانی و خمار - نی دل دارم نه عقل و نه صبر و قرار

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷۷:ای دل بگذر ز عشق و معشوق و دیار - گر دیده وری ز هر سه بندی زنار

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۸۱:ای مرد سماع معده را خالی دار - زیرا چو تهیست نی کند نالهٔ زار

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۸۸:تا چند کشی سخرهٔ نفس بیکار - تا چند خوری چو اشتران خوشهٔ خار

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۸۹:چون از رخ یار دور گشتم به بهار - با غم بچه کار آید و عیشم بچه کار

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹۱:چون دید رخ زرد من آن شهره نگار - گفتا که دگر به وصلم امید مدار

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹۳:خورشید همی زرد شود بر دیوار - ما نیز همی زرد شویم از غم یار

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹۷:در نوبت عشق چشم باشد در بار - چون او بگذشت دل بروید چو بهار

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۰۰:رفتم به سر گور کریم دلدار - میتافت ز گلزار تنش چون گلزار

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۰۹:گر گل کارم بیتو نروید جز خار - ور بیضهٔ طاوس نهم گردد مار

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۱۲:گر رنگ خزان دارم و گر رنگ بهار - تا هردو یکی نشد نیامد گل و خار

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۱۳:گفتی که: بیا که باغ خندید و بهار - شمعست و شراب و شاهدان چو نگار

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۱۵:ای بسته حجاب، پردها را بردار - تا کس نرود دگر به صید مردار

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۲۰:من رنگ خزان دارم و تو رنگ بهار - تا این دو یکی نشد نیامد گل و خار

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۲۵:هین وقت صبوحست می ناب بیار - زیرا مرگست زندگانی هشیار


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۱:گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار - بسیار کس اند منتظر آن دیدار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۹۶ - الاسرار:در بادیهٔ وصال آن شهره نگار - جانبازانند عاشقان رخ یار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۹۷ - الاسرار:افتاد مرا با سر زلفین تو کار - عیبم مکن و به کار خویشم بگذار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۵۹ - الرجاء:چون از سر جد پای نهادی در کار - سررشتهٔ خود به دست عشقش بسپار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۶ - الطّاعة:در کار آویز و گفت و گو را بگذار - کز گفت نشد هیچ کسی برخوردار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۲۸ - العبودیة:گر کم کوشی به کار خود گر بسیار - جز کردهٔ او برون مَیا از سر کار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۵۸ - الطریقة:لافی زدم ای دوست زراه پندار - کز پای درآیم زغمت دست بدار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۶۰ - الطریقة:خواهی که به سوی حضرتش یابی بار - بردارم من از دل و جانت این بار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۶:در کار آویز و گفت و گو را بگذار - کز گفت نشد هیچ کسی برخوردار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۷:چون از سر جد پای نهادی در کار - سررشتهٔ خود به دست عشقش بسپار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۶۵:گر طالب قرب حق شدی موسی وار - دست از رمهٔ تعلّق نفس بدار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۷۲:این گفتن بسیار تو هست از پندار - بگذر ز وجود تا شوی برخوردار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۶۹:ای دل عمری گذاشتی در پندار - وقت است که از خواب درآیی یک بار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۸:سنّت کردی فریضهٔ حق مگذار - وآن لقمه که داری از کسی باز مدار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۸۶:کرده است مرا عشق تو زان گونه شکار - کز مستی عشق تو نگردم هشیار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۸۷:با عشق تو چون فتاده ما را سروکار - گو بر سر ما تیر ملامت می بار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۸۹:ای دل بر یار گر نمی یابی بار - پادار وزو تو سر مگردان زنهار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۹۲:تا چند حدیث قامت و زلف و عذار - تا کی باشی تو طالب بوس و کنار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۹۲:زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار - رویی است چو صدهزار خروار نگار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۳۵:گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار - بسیار کس اند منتظر آن دیدار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۶۷:زنهار اگرچه راست می آید کار - مغرور مشو چو شاخ در فصل بهار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۱:هنگام بهار آمد و من بی رخ یار - رخساره به خون دیدگان کرده نگار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۳:شد زنده زمین مرده از لطف بهار - وقت طرب است ساقیا باده بیار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۷۱:گفتم که منم گفت بکن استغفار - گفتم نه منم گفت که شکرانه بیار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الاول - فی الطامات » شمارهٔ ۱۸:زین سان که منم گر تو تویی آخر کار - ما را بَدَل سجاده باشد زنّار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الاول - فی الطامات » شمارهٔ ۱۹:روزی بینی مرا و رندی سه چهار - سجّاده گرو کرده به پیش خمّار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الاول - فی الطامات » شمارهٔ ۲۰:ای ساقی از آن بادهٔ دوشینه بیار - کاندر سر من هست از آن باده خمار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۴۶:دانی که چرا سیاه گشت آن رخسار - من باز نمایم سبب آن هشدار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۷۳:«اوحد» تو حدیث عشق گفتی بسیار - گویی و نمی کنی، ازو شرم بدار

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۵۰:بگذار که تا زلف تو گیرم یک بار - یا در کف پای تو بمالم رخسار


  120. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷۲:ای آمده ز آسمان درین عالم دیر - و آورده خبرهای سموات به زیر

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۸۵:با همت باز باش و یا هیبت شیر - در مخزن جان درآی با دیدهٔ سیر

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۰۲:زان ابروی چون کمانت ای بدر منیر - دل شیشهٔ پرخون شود از ضربت تیر


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۵۰:یا رب تو نگه دار دلم را از غیر - تا ماند جان من مدام اندر سیر

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۲۹ - العبودیة:چون از در او هیچ مرا نیست گزیر - ای دل درِ او گیرو در آن درگه میر

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۳۰ - العبودیة:او را به کف آور کم اینها همه گیر - کز جمله گزیر است وزو نیست گزیر

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۹۴:از آتش حرص و آز تا چند نفیر - ای آب ز روی رفته پندی بپذیر

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۹۰:عشق تو کزو رمند مردان چون شیر - مردی ورزد زجان خود آمده سیر

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۲۴:هان ای «واحد» زباد حرصی تو اسیر - زان نیست تو را زآتش حرص گزیر

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۲۵:از آتش حرص و آز تا چند نفیر - ای آب زروی رفته پندی بپذیر


  121. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷۵:ای خاک درت ز آب کوثر خوشتر - اندر ره تو پای من از سر خوشتر

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹۸:دست و دل ما هرچه تهی‌تر خوشتر - و آزادی دل ز هرچه خوشتر خوشتر


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۸۰:دستِ دل ما هر چه تهی تر خوش تر - و آزادی دل زهرچه خوش تر خوش تر


  122. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۸۷:تا بتوانی مدام می‌باش به ذکر - کز ذکر ترا راه نمایند به فکر

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۰۵:طبعم چو حیات یافت از جلوهٔ فکر - آورد عروس نظم در حجرهٔ ذکر


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۳۰:تا بتوانی مدام می باش به ذکر - کز ذکر تو را راه نمایند به فکر


  123. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۲۷:آمد بر من دوش نگاری سر تیز - شیرین سخنی شکر لبی شورانگیز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۳۶:ای ذره ز خورشید توانی بگریز - چون نتوانی گریخت با وی مستیز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴۵:بازآمدم اینک که زنم آتش نیز - در توبه و در گناه و زهد و پرهیز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶۱:ماییم و توی و خانه خالی برخیز - هنگام ستیز نیست ای جان مستیز


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۲۸:بامدعیان چو آب و آتش مامیز - چون باد زخاک تا توانی برخیز


  124. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۳۱:ای تنگ شکر از ترشان چشم بدوز - آتش بزن و هرچه به جز عشق بسوز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۵۵:شب گشت و خبر نیست مرا از شب و روز - روز است شبم ز روی آن روز افروز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶۹:میگوید مرمرا نگار دلسوز - میباید رفت چون به پایان شد روز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۷۱:هین وقت صبوحست میان شب و روز - غیر از مه وخورشید چراغی مفروز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۷۳:یک شب چو ستاره گر نخسبی تا روز - تابد به تو اینچنین مه جان‌افروز


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۹۹:تا هست دلم بر غم تو دست آموز - دیده همه گریه گشت و جانم همه سوز

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۰۰:بر آتش سَودای تو ای جان افروز - آسوده نیَم چو شمع از گریه و سوز


  125. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۳۲:ای جان سماع و روزه و حج و نماز - وی از تو حقیقت شده بازی و مجاز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۳۳:ای جان لطیف بیغم عشق مساز - در هر نفسش هزار روزه است و نماز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۳۸:ای عشق تو داده باز جان را پرواز - لطف تو کشیده چنگ جان را در ساز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴۰:ای کرده ز نقش آدمی چنگی ساز - جانها همه اقوال تو از روی نیاز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴۴:امشب که گشاده است صنم با ما راز - ای شب چه شبی که عمر تو باد دراز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴۶:بازی بودم پریده از عالم راز - تا بو که برم ز شیب صیدی بفراز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴۷:بنمای بمن رخ ای شمع طراز - تا ناز کنم نه روزه دارم نه نماز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۵۸:گر بکشندم نگردم از عشق توباز - زیرا که ز چنگ ما برون شد آواز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶۴:مردانه بیا که نیست کار تو مجاز - آغاز بنه ترانهٔ بی‌آغاز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶۶:من بودم و دوش آن بت بنده نواز - از من همه لابه بود و از وی همه ناز

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶۸:من همتیم کجا بود چون من باز - عرضه نکنم به هیچکس آز و نیاز


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۱۴:ای از همه بی نیاز و ای بنده نواز - و از تست که کار من نمی گیرد ساز

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۱۵:نه چارهٔ آنک با تو گردم همراز - نه زَهرهٔ آنک از تو برآرم آواز

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۱۶:ای آنک تو را به هیچ کس نیست نیاز - کوتاه کن این قصّه که شد کار دراز

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۲۲ - طلب الآخرة:چون از شدگان یکی نمی آید باز - خیز ای شدنی تو نیز رفتن را ساز

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۲۳ - طلب الآخرة:زان پیش که گویند که جا واپرداز - جا واپرداز و توشهٔ راه بساز

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۷۰:تا چند چو بلبلان برآری آواز - چون باز خموش باش و با معنی ساز

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۸۵:اندر همه عمر من شبی وقت نماز - آمد بر من خیال معشوق فراز

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۹۴:گر در ره عشق او نباشی سرباز - زنهار مکن حدیث عشقش آغاز

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۸۱:مادام که جویی تو حقیقت زمجاز - بر خود در هر درد سری کردی باز

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۲:تا تو دل را زکبر و زشهوت و آز - وز حقد و حسد بجملگی نکنی باز

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الاول - فی الطامات » شمارهٔ ۲۱:ای ساقی از آن راح خوش روح افراز - کاو شیشه به بوی او کند جان پرواز

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۵۵:آنها که ندانند حقیقت زمجاز - مشغول نمازند به شبهای دراز


  126. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴۸:جهدی بکن ار پند پذیری دو سه روز - تا پیشتر از مرگ نمیری دو سه روز


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۹۵:جهدی بکن ار پند پذیری دو سه روز - تا پیشتر از مرگ بمیری دو سه روز


  127. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶۵:معشوقهٔ ما کران نگیرد هرگز - وین شمع و چراغ ما نمیرد هرگز


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۹۳:عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز - وین آینه زنگار نگیرد هرگز


  128. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۷۰:نی چارهٔ آنکه با تو باشم همراز - نی زهرهٔ آنکه بی‌تو پردازم راز


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۹۵:شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز - سودات مفرح است دیوانه فراز


  129. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۷۴:آمد آمد ترش ترش یعنی بس - میپندارد که من بترسم ز عسس


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۰۹:فریاد رسی نیست کسی را از کس - اندر همه آفاق به یک پای مگس

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۹:گر عاقلی آزاد شو از بند هوس - در راه خدا خرج کن این یک دو نفس

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۹۸:نامردم اگر عشق توَم هست هوس - یا هرگز گویم تو را که فریادم رس

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۷۴:با دشمن اگر به دوستی سازد کس - با دوست به دشمنی حرام است نفَس

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۹۳:خطّت که به حجّت کندش عقل هوس - حاشا که مزوّر بود آن خط بر کس

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۶:دانش نه برای نفس خود باید و بس - نه از بهر معلمی هر دون و دنس


  130. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۹۳:آندیده که هست عاشق گلزارش - مشغول کجا کند سر هر خارش

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۲۵:بر من بگریست نرگس خمارش - تا خیره شدم ز گریهٔ بسیارش

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۳۱:چون رنگ بدزدید گل از رخسارش - آویخت صبا چو رهزنان بردارش

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۳۹:رفت آنکه نبود کس به خوبی یارش - بی‌آنکه دلم سیر شد از دیدارش


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۹۸ - الاسرار:هر دل که خبردار شد از اسرارش - گر نور بود سوخته شد در نارش

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۹۹ - الاسرار:کو دل که بگوید نفسی اسرارش - کو گوش که بشنود دمی گفتارش


  131. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۹۷:از آتش تو فتاده جانم در جوش - وز باده تو شده است جانم مدهوش

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۰۵:مرغان رفتند بر سلیمان بخروش - کاین بلبل را چرا نمی‌مالی گوش

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۲۱:با پیر خرد نهفته میگویم دوش - کز من سخن از سر جهان هیچ مپوش

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۲۸:تا بتوانی تو جامهٔ عشق مپوش - چون پوشیدی ز هر بلائی مخروش

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۳۳:دانم که برای ما نخفتی همه دوش - بر صفهٔ سرد با یکی بالاپوش

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۳۵:در حلقهٔ مستان تو ای دلبر دوش - میخانه درون کشیدم از خم سر جوش

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۳۸:دل یاد تو آرد برود هوش ز هوش - می بی‌لب نوشین تو کی گردد نوش


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۱۶ - القضا و القدر:هر چند که عقل داری و دیده و هوش - ایمن مشو و به دیگران پرده بپوش

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۶۹:ای دل چو شراب معرفت کردی نوش - لب بر هم نه سرّ الهی مفروش

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۲۷:در دیدهٔ دیده دیدهٔ دیده بپوش - تا زهر تو قند گردد و نیش تو نوش

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۵۷:هر چند که عقل داری و دیده و هوش - ایمن مشو و به دیگران پرده بپوش


  132. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۹۸:امروز حریف عشق بانگی زد فاش - گر اوباشی جز بر اوباش مباش

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۲۲:با ما چه نه‌ای مشو رفیق اوباش - کاول قدمت دمند و آخر پرخاش


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۰۰ - الاسرار:زنهار به گفت و گوی [منشین به] او باش - غافل منشین و گم مکن عمر به لاش

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۰۱ - الاسرار:چون آینه کرد صفّه ای را نقّاش - تا نقش سه صفّه رو نماید زصفاش

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۵۵:ای قول تو چون زنگله در عالم فاش - ورنه به عراق در خراسان می باش


  133. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۱۰:هرچند ملولی نفسی با ما باش - مگریز ز یاران و درین غوغا باش

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۱۵:ای سودائی برو پی سودا باش - در صورت شیدای دلت شیدا باش


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۸۳:ای عقل همیشه از طرب تنها باش - وای صبر درین واقعه اندروا باش


  134. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۲۰:با دل گفتم ز دیگران بیش مباش - رو مرهم ریش باش چون نیش مباش


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۲۳:بیشی مطلب زهیچ کس بیش مباش - چون مرهم و موم باش و چون ریش مباش


  135. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۳۲:خائیدن آن لب که چشیدی شکرش - مالیدن دستی که کشیدی بسرش


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۴۳:گفتم که یکی روز بپرسم خبرش - تابوک برون رود تکبّر زسرش


  136. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۴۷:الجوهر فقر و سوی الفقر عرض - الفقر شفاء و سوی الفقر مرض


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۵۵:من قال بانّ جوهر الفقر عرض - الجوهر لمّا عرض الفقر عرض


  137. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۴۹:عشقست زهر چه آن نشاید مانع - گر عشق نبودی، ننمودی صانع


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۰۳:عشق است زهرچه آن نشاید مانع - گر عشق نبودی ننمودی صانع


  138. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۵۱:مهمان توایم ما و مهمان سماع - ای جان معاشران و سلطان سماع


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۱۹:خواهی که بری تو گوی میدان سماع - بی حال مزن دست به چوگان سماع


  139. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۵۳:ای بندهٔ سردی به زمستان چون زاغ - محروم ز بلبل و گلستان ز باغ

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۵۴:بلبل آمد به باغ و رستیم ز زاغ - آئیم به باغ با تو ای چشم و چراغ

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۵۵:گر با دیگری مجلس میسازم و لاغ - ننهم به خدا ز مهر کس بر دل داغ


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۳۶:از علم اگر دل تو را هست چراغ - هان تا ننهند علم تو را بر دل داغ


  140. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷۲:چون گشت طلسم جسم آدم چالاک - با خاک درآمیخته شد گوهر پاک

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷۳:حاشا که شود سینهٔ عاشق غمناک - یا از جز عشق دامنش گردد چاک


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۸۶:ای لطف تو زهر نیستی را تریاک - وای قهر تو از نیستی ما بی باک

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۷۵ - الاسرار:روحی که منزّه است از عالم خاک - مهمان تو آمده است از عالم پاک

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۳۹:تا هستی خود را نکنی دامن چاک - ثابت نشود تو را قدم بر افلاک

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۹۱:ای گشته لبت آتش جان را تریاک - آب چشمم ببرد عالم همه پاک


  141. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷۶:آنجا که عنایتست چه صلح و چه جنگ - ور کار تو نیکست چه تسبیح و چه جنگ

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷۷:با همت باز باش و با کبر پلنگ - زیبا به گه شکار و پیروز به جنگ

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷۸:برزن به سبوی صحبت نادان سنگ - بر دامن زیرکان عالم زن چنگ

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷۹:چون چنگ خودت بگیرم اندر بر تنگ - وز پردهٔ عشاق برآرم آهنگ

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۰:می‌گردد این روی جهان رنگ به رنگ - وز پرده همی بیند معشوقهٔ شنگ

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۱:یک چند میان خلق کردیم درنگ - ز ایشان بوفا نه بوی دیدیم نه رنگ

    مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثانی » مناجات:با همت باز باش و با کبر پلنگ - زیبا به گه شکار و پیروز به جنگ


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۴۶ - الرّضا و التّسلیم:آنجا که سعادت است چه تسبیح و چه چنگ - آنجا که شقاوت است چه نام و چه ننگ

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۴۷ - الرّضا و التّسلیم:گر هست سعادتت چه شکّر چه شرنگ - ور زانک شقاوت است چه صلح و چه جنگ


  142. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۲:آنکس که ترا دید و نخندید چو گل - از جان و خرد تهیست مانند دهل

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۶:از من زر و دل خواستی ای مهر گسل - حقا که نه این دارم و نی آن حاصل

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۹:این نکته شنو ز بنده ای نقش چگل - هرچند که راهیست ز دل جانب دل

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۲:چون آمده‌ای در این بیابان حاصل - چون بیخبران مباش از خود غافل

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۴:حاشا که کند دل به دگر جا منزل - دور از دل من که گردد از عشق خجل

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۷:در عشق نوا جزو زند آنگه کل - در باغ نخست غوره است آنگه مل

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۰۵:هم شاهد دیده‌ای و هم شاهد دل - ای دیده و دل ز نور روی تو خجل

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۰۶:کاچی سازی که روز برفست و وحل - دانی که ز بهر چیست این رسم و عمل

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۰۷:یا من هوب سیدی و اعلی و اجل - یا من انا عبده و ادنی و اقل


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۸:یاری که منزّه آمد از شبه و بدل - دریاب او را به علم ذوقی و عمل

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۷۰:ای راهنمای راه خوبان ازل - وای طعمهٔ حضرتت نه علم و نه عمل

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۶۶ - الطریقة:چون آمده ای درین بیابان حاصل - چون بی خبران مباش از خود غافل

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۹۱:دل را شود از دیده فرو پای به گل - وز دست دل و دیده شود خون حاصل

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۱۷:آن را بود از سماع کامی حاصل - کاو هست زجان به نزد جانان غافل


  143. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۳:آن می که گشود مرغ جان را پر و بال - دل را برهانید ز سیری و ملال

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۴:آواز گرفته است خروشان مینال - زیرا شنواست یار و واقف از حال

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۷:اسرار حقیقت نشود حل به سال - نی نیز به درباختن حشمت و مال

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۸:این عشق کمالست و کمالست و کمال - وین نفس خیالست خیالست و خیال

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۰:پر از عیسی است این جهان مالامال - کی گنجد در جهان قماش دجال

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۵:الخمر و من‌الزق ینادیک تعال - واقطع لوصالنا جمیع‌الاشغال

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۹:عشقی دارم پاکتر از آب زلال - این باختن عشق مرا هست حلال

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۰۲:مردا منشین جز که به پهلوی رجال - خوش باشد آینه به پهلوی صقال

    مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثانی » مناجات:مرغی که خبر ندارد از آب زلال - منقار در آب شور دارد همه سال


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۶:آنجا که سراپردهٔ اجلال جلال - جانها همه واله اند زبانها همه لال

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۶۷ - الطریقة:اسرار طریقت نشود حل به سؤال - نه نیز به در باختن حشمت و مال

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۶۸ - الطریقة:در راه طلب دلیل باید نه دلال - در عالم عشق میل باید نه ملال

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۳۱ - الصدق:گر قصد کنی به رفتن راه وصال - صدقی باید رفیق تو در همه حال

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۶۶:آنجا که سراپردهٔ اجلال جلال - جانها همه واله و زبانها همه لال


  144. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸۵:از عقل دلیل آید و از عشق خلیل - این آب حیات دان و آن آب سبیل


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۵۵:خواهی که بود شاهدت ای مرد علیل - مانند سماعیل به نزدیک خلیل

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۱۱۶:هرگه کآید زبحر ربّانی سیل - دیگر نکند این سگ نفسانی میل

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۳۸:محراب چمن را زگل آمد قندیل - وز باد به یک هفته فرو مرد ذلیل


  145. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۱:جانی دارم لجوج و سرمست و فضول - وانگه یاری لطیف و بیصبر و ملول

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۶:در خاموشی چرا شوی کند و ملول - خو کن به خموشی که اصولست اصول

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۰۱:عندی جمل و من اشتیاق و فضول - لا یمکن شرحها به کتب و رسول


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۹۷ - الحقیقة:گر حکمت محض خواهی و علم اصول - از لوح دلت بشوی این نقش فضول

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱:هیهات و ان تکون فی العشق ملول - و العاشق فی العشق صبور و حمول

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۲۲:خواهی که بر خدای باشی مقبول - نیک همه خلق گو و می باش حمول

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۲:پیوسته چو باشی تو به بازی مشغول - هرگز بر حق نباشدت هیچ قبول


  146. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۱۱:آن خوش سخنان که ما بگفتیم به هم - در دل دارد نهفته این چرخ به خم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۱۳:آن کس که ببست خواب ما را به ستم - یارب تو ببند خواب او را به کرم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۲۷:دستارم و جبه و سرم هر سه به هم - قیمت کردند به یک درم چیزی کم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۶۶:عمری رخ یکدگر بدیدیم به چشم - امروز که درهم نگریدیم به چشم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۹۲:گویی تو که من ز هر هنر باخبرم - این بی‌خبری بس که ز خود بیخبرم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۱۷:ماهی فارغ ز چارده می‌بینم - بی‌چشم بسوی ماه ره می‌بینم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۰۰:از دیده چه گویم که ازو دارم غم - وز دل چه خبر دهم که بودش همدم

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۱۲:گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم - موجود شدم زعشق تو من زعدم


  147. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۱۲:آنکس که به آب دیده‌اش میجویم - در جستن او روان چو آب جویم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۶:بیگانه مگیرید مرا زین کویم - در کوی شما خانهٔ خود می‌جویم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۳۹:رازیکه بگفتی ای بت بدخویم - واگو که من از لطف تو آن میجویم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۴۷:من کاستهٔ وفای آن مه‌رویم - گر خواهد و گر نخواهد آن مه رویم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۳ - الشریعة:چون ما به هوای طبع و عادت گرویم - بی شرع ز عقل این سخن کی شنویم

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۲۲:اندر طلبت گرچه به سر می پویم - رخساره به خوناب جگر می شویم

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۲۶:غمگین غمگین به سوی تو می پویم - مسکین مسکین بر تن خود می مویم


  148. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۱۴:آنم که چو غمخوار شوم من شادم - واندم که خراب گشته‌ام آبادم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۷:بیگاه شد وز بیگهی من شادم - امشب قنق است یار فرخ‌زادم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۵۳:شادم که ز شادی جهان آزادم - مستم که اگر می‌نخورم هم شادم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۱۹:گر غمگینم چو از توَم دلشادم - واَر دلشادم چو با توَم آزادم


  149. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۱۵:آن وقت آمد که ما به تو پردازیم - مرجان ترا خانهٔ آتش سازیم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۱۱:ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم - تا سرداریم در غمت سربازیم


  150. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۱۸:آواز سرافیل طرب میرسدم - از خاک فنا بر آسمان می‌بردم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۵۰:ساقی امروز در خمارت بودم - تا شب به خدا در انتظارت بودم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۲۵:مردم رغم عشق دمی در من دم - تا زندهٔ جاوید شوم زان یکدم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۱۰:قم فاسقنی قهوةً کان عاصرها - قبل الزّمان و کانت ثانی القدم


  151. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۲۲:از بهر تو صد بار ملامت بکشم - گر بشکنم این عهد غرامت بکشم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۶۲:من عشق تو را به صد ملامت بکشم - گر آه کنم به جان غرامت بکشم


  152. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۲۶:از جوی خوشاب دوست آبی خوردم - خوش کردم و خوش خوردم و خوش آوردم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۱۴:از عشق تو گرچه با دل پُر دردم - ممکن نبود کز در تو برگردم


  153. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۳۱:از روی تو من همیشه گلشن بودم - وز دیدن تو دو دیده روشن بودم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۹۴:از روی تو من همیشه گلشن بودم - وز دیدن تو دو دیده روشن بودم


  154. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۳۶:از عشق تو گشتم ارغنون عالم - وز زخمهٔ تو فاش شده احوالم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۶۴:عشق است قدح وز قدحش خوشحالم - او راست عروسی و منش طبالم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۳:گفتم که شود به عقل پیدا حالم - تا من به زبان حال بَر وی نالم

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۱۰:بر نفس خودت نئی به کلّی ظالم - آن کن که دلی از تو بماند سالم


  155. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۳۹:از هرچه که آن خوشست نهی است مدام - تا ره نزند خوشی از این مردم عام

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۴۸:امشب که شراب جان مدامست مدام - ساقی شه و باده با قوامست قوام

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۴۹:امشب که غم عشق مدامست مدام - جام و می لعل با قوامست قوام

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۵۰:امشب که مه عشق تمامست تمام - دلدار فرو کرده سر از گوشهٔ بام

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۵۱:امشب که همی رسد ز دلدار سلام - بر دیده و دل خواب حرامست حرام

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۶۹:قد صبحنا اللله به عیش و مدام - قد عیدنا العید و مام صیام

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۰۱:لا الفجر بقینة و لا شرب مدام - الفخر لمن یطعن فی یوم زحام

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۵۴:من همچو کسی نشسته بر اسب خام - در وادی هولناک بگسسته لگام

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۷۴:یک جرعه ز جام تو تمامست تمام - جز عشق تو در دلم کدامست کدام؟


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۱۲:یک دست به مصحفیم و یک دست به جام - گه نزد حلالیم و گهی نزد حرام

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۶۹:با دل گفتم درآی از خواب تمام - زان پیش که روزگار برگیرد گام

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الاول - فی الطامات » شمارهٔ ۱۶:هان ای ساقی درافکن آن باده به جام - باشد که شوم پخته از آن بادهٔ خام

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۶۲:خواهی که رسی به کام برگیر دو گام - یک گام زکونین و دگر گام زکام


  156. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۴۲:المنةالله که به تو پیوستم - وز سلسلهٔ بند فراقت رستم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶۸:باز آمدم و برابرت بنشستم - احرام طواف گرد رویت بستم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۷۲:بالای سر ار دست زند دو دستم - ای دلبر من عیب مکن سرمستم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۷۹:بر میکده وقف است دلم سرمستم - جان نیز سبیل جام می‌کردستم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۹۸:تا ظن نبری که از غمانت رستم - یا بی‌تو صبور گشتم و بنشستم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۵۷:می‌پنداری که از غمانت رستم - یا بی‌تو صبور گشتم و بنشستم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۶۸:برخود در کام و آرزو در بستم - وز محنت هر ناکس و کس من رستم


  157. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۴۴:امروز همه روز به پیش نظرم - او بود از آن خراب و زیر و زبرم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۱۹:چون یک نفس از وجود خود برگذرم - خود را به دمی هزار منزل بُبَرم


  158. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۴۷:امشب که حریف مشتری و ماهم - با مه‌رویان چون شکر همراهم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۴۶:یا رب من اگر چه عاصی و گمراهم - وز بدکاری فتاده در افواهم


  159. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۵۹:ای دوست شکارم و شکاری دارم - بیکارنم و بس شگرف کاری دارم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۱۰۴:در دل زغم زمانه باری دارم - در دیدهٔ هر مراد خاری دارم


  160. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶۱:ای دل ز جهانیان چرا داری بیم - حق محسن و منعم و کریمست و رحیم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۰۲:تا پردهٔ عاشقانه بشناخته‌ایم - از روی طرب پرده برانداختیم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۶۲:عشق از بنه بی‌بنست و بحریست عظیم - دریای معلق است و اسرار قدیم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۶۱:نی از پیِ کسب سوی بازار شویم - نی چون دهقان خوشهٔ گندم درَویم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۶۹:هوش عاشق کجا بود؟ سوی نسیم - هوش عاقل کجا بود؟ با زر و سیم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۴۹ - الرّضا و التّسلیم:گر کِشتهٔ ما غم آورد غم دِرَویم - گر بهرهٔ ما درد بود درد خوریم


  161. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶۶:با تو قصص درد و فغان میگویم - ور گوش ببندی پنهان میگویم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۰۸:من مستم و نامت به زبان می گویم - معذورم اگر من هذیان می گویم


  162. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶۹:بازآمد و بازآمد ره بگشائیم - جویان دلست دل بدو بنمائیم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۰۸:ما جان لطیفیم و نظر در نائیم - در جای نمائیم ولی بیجائیم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۲۴:مائیم که گه نهان و گه پیدائیم - گه مؤمن و گه یهود و گه ترسائیم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۷۰:یار آمده، یار آمده، ره بگشائیم - جویان دلست، دل بدو بنمائیم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۹۸ - الحقیقة:در عالم کشف اگر گلی بنماییم - صد نغمه چو بلبل به دمی بسراییم


  163. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۷۸:بر شاه حبش زنیم و بر قیصر روم - پیشانی شیر برنویسیم رقوم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۷۱:قومیکه چو آفتاب دارند قدوم - در صدق چو آهنند و در لطف چو موم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۳۴ - امیرالمؤمنین حسن علیه صلوات الله:ای گوهر فضل و علم و دریای علوم - از رای تو شد دُرج دو گوهر منظوم


  164. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸۵:بیکار شدم ای غم عشقت کارم - در بیکاری تخم وفا میکارم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۳۲:دوش آمده بود از سر لطفی یارم - شب را گفتم فاش مکن اسرارم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۶۳:عشق است صبوح و من بدو بیدارم - عشق است بهار و من بدو گلزارم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۹۹:گوئیکه به تن دور و به دل با یارم - زنهار مپندار که من دل دارم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۳۰:من بندهٔ قرآنم اگر جان دارم - من خاک در محمد مختارم

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۷۲:برغوش بک و قیر بک و سالارم - با نصرت و با همّت و با اظهارم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۴۶ - الخوف:انصاف همی دهم که بس بی کارم - عمری است که عمری به زیان می آرم

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۲۰:تا جان دارم عشق تو را غمخوارم - بی جان غم عشق تو به کس نسپارم

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۹۵:دوش آمده بود در برم دلدارم - گفتم که شبا فاش مکن اسرارم


  165. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۹۹:تا ظن نبری که من دوی می‌بینم - هر لحظه فتوحی به نوی می‌بینم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۶۴:تا ظن نبری که من دوی می بینم - هر لحظه فتوحی به نوی می بینم


  166. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۰۰:تا ظن نبری که من کمت می‌بینم - بی‌زحمت دیده هر دمت می‌بینم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۶۳:تا ظن نبری که من کمت می‌بینم - بی‌زحمت دیده هر دمت می‌بینم


  167. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۰۳:تا میرود آن نگار ما میرانیم - پیمانه چو پر شود فرو گردانیم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۶۶:نه ما به سر رشته شدن بتوانیم - نه رشته به دیگری سپردن دانیم


  168. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۲۹:دلدار چو دید خسته و غمگینم - آمد خندان نشست بر بالینم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۰۴:از عشق چنان است دل مسکینم - کز عشق تو با جان خود اندر کینم

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۴۶:دلدار چو دید خسته و غمگینم - آمد نفسی نشست بر بالینم


  169. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۳۷:دیوانه‌ام نیم ولیک همی خوانندم - بیگانه‌ام ولیک میرانندم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۴۳ - الخوف:فریاد از آنچ نیست و می خوانندم - زاهد نیم و بزهد می خوانندم

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۱۱۹:فریاد از آنچ نیست و می خوانندم - زاهد نیم و بزهد می دانندم


  170. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۴۱:روزت بستودم و نمی‌دانستم - شب با تو غنودم و نمی‌دانستم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۸۱ - الاسرار:روزت بستودم و نمی دانستم - شب با تو غنودم و نمی دانستم


  171. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۸۳:کردیم قبول و من زرد میترسم - در خدمت تو ز چشم بد میترسم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۳۳ - الخوف:در عشق زهمنشین بد می ترسم - یعنی که ز مرد بی خرد می ترسم


  172. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۹۴:گفتم سگ نفس را مگر پیر کنم - در گردن او ز توبه زنجیر کنم


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۲۶:گر بر سر نفس عقل را میر کنم - بر گردن او زتوبه زنجیر کنم


  173. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۷۷:آشفته همی رَوی به کویی ای جان - می‌جویی از آن گمشدهٔ خویش نشان

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۸۲:آن کس که نساخت با لقای یاران - افتاد به مکر دزد و تهدید عوان

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۹۳:امشب منم و هزار صوفی پنهان - مانندهٔ جان جمله نهانند و عیان

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۰۴:ای دف تو بخوان ز دفتر مشتاقان - ای کف تو بزن بر رگ خون ایشان

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴۵:تا روی تو قبله‌ام شد ای جان جهان - نز کعبه خبر دارم و نز قبلهٔ نشان

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۵۲:چون شاه جهان نیست کسی در دو جهان - نی زیر و نه بالا و نه پیدا و نهان

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۶۹:دل باغ نهانست و درختان پنهان - صد سان بنماید او و خود او یکسان

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷۱:دل گرسنهٔ عید تو شد چون رمضان - وز عید تو شد شاد و همایون رمضان

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷۲:دلها مثل رباب و عشق تو کمان - زامد شد این کمانچه دلها نالان

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۸۷:شد کودکی و رفت جوانی ز جوان - روز پیری رسید بر پر ز جهان

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۰۴:گلباغ نهانست و درختان پنهان - صد سال نماید او و او خود یکسان

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۰۷:ما مرد سنانیم نه از بهر سه نان - ما دست زنانیم نه از دست زنان

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۲۲:هشدار که می‌روند هر سو غولان - با دانه و دام در شکار گوران

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۲۳:هم خانه از آن اوست و هم جامه و نان - هم جسم از آن اوست همه دیده و جان


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۵:این سودا را نمی توان کرد نهان - در کاسهٔ سر باشد و در کیسهٔ جان

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۵۴:یا رب همه عمرم پی دین تو دوان - مگذار که باشم اینچنین سرگردان

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۶۲:ای از کرم تو خلق را امن و امان - در قبضهٔ قدرت تو عاجز دل و جان

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۸۸:ای در عالم عیان تر از هر چه عیان - در بی چونی نهان تر از هر چه نهان

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۲۵:ای از کرم تو خلق را امن و امان - در قبضهٔ قدرت تو عاجز دل و جان

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۷۹ - الاسرار:در خود نگر ار نئی تو واقف زجهان - و اندر تن خود بین همه پیدا و نهان

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۸۲ - الاسرار:آنها که همی دهند نادیده نشان - در کوی تحیرّند و در بحر گمان

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۱۶ - الحج:تا روی توم قبله شد ای جان و جهان - از قبله خبر ندارم، از کعبه نشان

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۳:تا هست به دستت از تصرّف میزان - در عین خسارتی و در بحر گمان

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۲۱:اندر طلب وصل تو ای سرو روان - انگشت نمای خلق و رسوای جهان

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۳۷:در دهر کسی نداده از عشق نشان - کاین عشق صفایی است به جان گشته نهان

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۱۴:قومی شده تا زنده به اسرار جهان - قومی شده بازنده به اسباب زمان


  174. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۷۹:آمد شب و غم‌های تو همچون عسسان - یابند دلم را به سوی کوی کسان


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۳۰ - الصدق:صدق است که مرد را همی بخشد جان - از صدق بود همیشه دشوار آسان


  175. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۸۰:آن حلوایی که کم رسد زو به دهن - چون دیگ به جوش آمده از وی دل من

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۱۷:ای عاشق گفتار و تفاصیل سخن - ای گر ز سخنوران قهارهٔ کن

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۳۱:ای یار بیا و بر دلم بر میزان - وی زهره بیا و از رخم زر میزان

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۳۶:بیدل من و بیدل تو و بیدل تو و من - سرمست همی شدیم روزی به چمن

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷۳:دوش آنچه برفت در میان تو و من - نتوان بنوشتن و نه بتوان گفتن

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۱۴:من عاشق عشق و عشق هم عاشق من - تن عاشق جان آمد و جان عاشق تن


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۴۶:گر راحت دل خواهی و آسایش تن - با لقمه و خرقه ای بساز و تن زن

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۳۹:بگریختم از عشق تو ای سیمین تن - باشد که زغم باز رهم مسکین من


  176. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۸۵:احرام درش گیرد لافرمان کن - واندر عرفات نیستی جولان کن

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۹۱:اسرار مرا نهانی اندر جان کن - احوال مرا ز خویش هم پنهان کن


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۱۵ - الحج:احرام درش گیر و دلا فرمان کن - واندر عرفات نیستی جولان کن


  177. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۹۸:ای جان منزه ز غم پالودن - وی جسم مقدس ز غم فرسودن

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴۲:پالوده شوی در طلب پالودن - فرسوده شوید در هوس فرسودن

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴۳:پیموده شدم ز راه تو پیمودن - فرسوده شدم ز عشق تو فرسودن


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۵۴:چون خاک به زیر پایها فرسودن - به زانک به عجب آب روی افزودن


  178. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۹۹:ای جمله جهان بروی خوبت نگران - جان مردان ز عشق تو جامه دران

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۰۸:ای رفته ز یاران تو به یک گوشه کران - فریاد تو از خوی بد و بار گران


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۹۹:چون تو به ادب شوی سوی حق نگران - خوش باشی و خوش شوند از تو دگران


  179. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۰۵:ای دل تو در این واقعه دمسازی کن - وی جان به موافقت سراندازی کن


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۸۷ - الاسرار:ای دل تو درین واقعه دمسازی کن - وای جان به موافقت سراندازی کن

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۲۹:در عشق درآی و خانه پردازی کن - مانندهٔ پروانه سراندازی کن


  180. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۰۷:ای دوست قبولم کن و جانم بستان - مستم کن و از هر دو جهانم بستان


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۴۳:یا رب زبد و نیک جهانم بستان - دست هوس از دامن جانم بستان


  181. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۲۸:این بنده مراعات نداند کردن - زیرا که به گل رفته فرو تا گردن

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۱۱:من بیرخ تو باده ندانم خوردن - بی‌دست تو من مهره ندانم بردن

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۱۹:هر روز خوش است منزلی بسپردن - چون آب روان و فارغ از افسردن


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۳۸:هر شیخ که او علم ندارد در تن - او نتواند مرید را پروردن

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۳۵:گر زانک شراب عشق خواهی خوردن - سر در سر کار عشق باید کردن

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۸۲:تا چند ازین خلق خدا آزردن - زین عالم فانی چه توانی بردن


  182. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۳۴:با دل گفتم عشق تو آغاز مکن - بازم در صد محنت و غم باز مکن


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۲۲:ناجنسان را تو محرم راز مکن - جز خدمت محرمان تو دمساز مکن

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۱۲۰:با خلق خدا تصرّف آغاز مکن - چشم خود را به عیب کس باز مکن


  183. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴۴:تا با خودی دوری ارچه هستی با من - ای بس دوری که از تو باشد تا من


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۱۰۷:وا می شنوم زگفت از هر جا من - کز عشق فلانی شده ام شیدا من

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۱۱۲:چون وسوسه ای تو را بگیرد دامن - آغاز کنی کینه و جنگی با من

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۶۷:امروز چنان گفت نگارم با من - کاین سوز نمی رسد به هر تردامن


  184. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۵۱:جز جام جلالت اجل نوش مکن - جز نغمهٔ عشق کبریا گوش مکن

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷۶:دیدم رویت بتا تو روپوش مکن - پنهانی ما تو باده‌ها نوش مکن


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۵۴:جز بادهٔ نیستی دلا نوش مکن - جز سلسلهٔ نیاز در گوش مکن

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۲۱:جز بادهٔ نیستی دلا نوش مکن - جز سلسلهٔ نیاز در گوش مکن

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۳۳:زنهار حدیث عشق در گوش مکن - با یار دگر دست در آغوش مکن

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۸۰:جانا سخنان خصم در گوش مکن - پند من مستمند بنیوش مکن

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۳۰:از دست اجل هیچ قدح نوش مکن - وین عشوهٔ روزگار در گوش مکن


  185. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۵۷:حرص و حسد و کینه ز دل بیرون کن - خوی بدو اندیشه تو دیگرگون کن


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۲۲:در راه طلب دیدهٔ خود را خون کن - وآنگاه تو اسرار درون بیرون کن


  186. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۵۹:خود حال دلی بود پریشانتر از این - با واقعهٔ بی‌سر و سامان‌تر ازین

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۶۵:در دیدهٔ ما نگر جمال حق بین - کاین عین حقیقت است و انوار یقین

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷۷:رفتم به طبیب و گفتم ای زین‌الدین - این نبض مرا بگیر و قاروره ببین

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷۹:رندی دیدم نشسته بر خنگ زمین - نه کفر و نه اسلام و نه دنیا و نه دین

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۰۶:ما کاهگلان عشق و پهلو به زمین - کرده است زمین را کرمش مرکب و زین


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۶۳ - الرّضا و التّسلیم:تا برد به غارت غمت از من دل و دین - با هیچ کسم نه مهر مانده است نه کین

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۸۳ - الاسرار:قومی به گمان فتاده اندر ره دین - قومی دگر اوفتاده در راه یقین

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۸۴ - الاسرار:در دیدهٔ ما نگر جمال حق بین - کاین نور حقیقت است و انوار یقین


  187. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷۰:دل برد ز من دوش به صد عشق و فسون - بشکافت و بدید پر زخون بود درون

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۸۳:سرمست توام نه از می و نز افیون - مجنون شده‌ام ادب مجوی از مجنون

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۸۹:شوری دارم که برنتابد گردون - شوریکه به خواب درنبیند مجنون

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۱۶:مردان تو در دایرهٔ کن فیکون - دل نقطهٔ وحدتست و از عرش فزون


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۹۷:جهدی بکن ای خواجه درین عالم دون - بیرون افتی که نیست این جای سکون

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۱۰۳:ما را چه پلاس و چه طراز اکسون - چه عیش و نشاط و چه غم گوناگون

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۲۸:از عشق شود ادیب عاقل مجنون - وز عشق شود عافیت از پرده برون


  188. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۹۷:گر دست بشد ز کار پائی می‌زن - ور پای نماند هم نوایی می‌زن


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۵:ای دل به غم فراق رایی می زن - بر چنگ امید او نوایی می زن

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۷:بیگانه صفت دلا هوایی می زن - گه گه لافی زآشنایی می زن


  189. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۳۹:ای بسته تو خواب من به چشم جادو - آن آب حیات و نقل بیخوابان کو

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۵۸:بر آتش چو دیک تو خود را میجو - می‌جوش تو خودبخود مرو بر هر سو

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۷۸:گر عاشق عشق ما شدی، ای مه‌رو - بیرون شو ازین شش جهت تو بر تو


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۰۳ - الحقیقة:تا ظن نبری که هست این رشته دو تو - یکتاست خود اصل و فرع بنگر نیکو

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۷۳:جزعت به کرشمه چون کند عهدی نو - خواهم که کنم پیش رخت جان به گرو


  190. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۴۳:ای جان جهان جز تو کسی کیست بگو - بی‌جان و جهان هیچ کسی زیست بگو


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۹۹:بی جرم درین جهان توان زیست بگو - ناکرده گنه درین جهان کیست بگو


  191. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۴۵:ای در دل من میل و تمنا همه تو - واندر سر من مایهٔ سودا همه تو


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۰۴ - الحقیقة:ای در دل من مهر تمنّا همه تو - وای در سر من مایهٔ سودا همه تو


  192. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۴۷:ای دل تو بهر خیال مغرور مشو - پروانه صفت کشتهٔ هر نور مشو

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۵۳:ای عشرت نزدیک ز ما دور مشو - وز مجلس ما ملول و مهجور مشو


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۶۹:«اوحد» تو به هر خیال مغرور مشو - پروانه صفت کشتهٔ هر نور مشو


  193. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۴۸:ای دل گر ازین حدیث آگاهی تو - زین تفرقهٔ خویش چه میخواهی تو


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۹۲:ای مایهٔ رهبری و گمراهی تو - سهل است مرا طاعت اگر خواهی تو


  194. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۴۹:ای زندگی تن و توانم همه تو - جانی و دلی ای دل و جانم همه تو


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۷۳:ای زندگی من و توانم همه تو - جانی و دلی ای دل و جانم همه تو


  195. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۶۵:در چرخ نگنجد آنکه شد لاغر تو - جان چاکر آن کسی که شد چاکر تو

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۶۷:درها همه بسته‌اند الا در تو - تا ره نبرد غریب الا بر تو


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۷ - العبودیة:گر مایهٔ همّت است در گوهر تو - الّا به خدا فرو نیاید سر تو

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۲۸ - الصدق:گر مایهٔ همت است در گوهر تو - الّا به خدا فرونیاید سر تو

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۴۲:ای دیدهٔ من فدای خاک در تو - گر فرمایی به دیده آیم بر تو


  196. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۸۸:نی هرکه کند رقص و جهد بالا او - در فقر بود گزیده و والا او


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۱۶:هر چند کسی نیست که هست الّا او - باید که تو فرق بینی از خود تا او


  197. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۹۵:آنی که وجود و عدمت اوست همه - سرمایهٔ شادی و غمت اوست همه


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۹۵ - الحقیقة:یاری که وجود و عدمت اوست همه - سرمایهٔ شادی و غمت اوست همه


  198. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۹۸:ای کان العباد ما اهواه - ما یذکرنا فکیف ما ینساه

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۱۸:تا روی ترا بدیدم ای بت ناآگاه - سرگشته شدم ز عشق گم کردم راه

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۲۳:در راه یگانگی چه طاعت چه گناه - در کوی خرابات چه درویش چه شاه

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۳۹:گیر ایدل من عنان آن شاهنشاه - امشب بر من قنق شو ایروت چو ماه

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۴۴:من میگویم که گشت بیگاه ایماه - میگوید ماه ناگهانی بیگاه


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۷۰ - الطریقة:تا یوسف دل را نکنی از بن چاه - یعقوب خرد ضریر باشد در راه

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۲۹ - الصدق:تا یوسف دل را نکنی از بن چاه - یعقوب خرد ضریر باشد در راه

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۷۹:دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه - جز با تو ندارم از چپ و راست نگاه

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۵۴:تا یوسف دل را نکنی از بن چاه - یعقوب خرد ضریر باشد در راه


  199. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۰۳:ای بی‌ادبانه من ز تو نالیده - غیرت بشنیده گوش من مالیده

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۱۰:ای سرو ز قامت تو قد دزدیده - گل پیش رخ تو پیرهن بدریده

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۲۶:دی از سر سودای تو من شوریده - رفتم به چمن جامه چو گل بدریده

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۲۹:سه چیز ز من ربوده‌ای بگزیده - صبر از دل و رنگ از رخ و خواب از دیده


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۶۵:ای در دو نفس صد گنه از من دیده - وز فضل و کرم پردهٔ من ندریده

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۴۵:کردم نظری به سوی او دزدیده - نادیده ستد جان و دلم را دیده


  200. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۰۵:ای با تو جهان ظریف و شادی باره - تو جامه شادیی و مالی پاره

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۱۳:باز آمد یار با دلی چون خاره - وز خارهٔ او این دل من صد پاره

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۳۵:گفتم چکنم گفت که ای بیچاره - جمله چکنم بسازم آن یکباره


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۶۳:عمری گشتم شیفته و آواره - نومید شدم زخویشتن یکباره


  201. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۱۶:بیگانه شوی ز صحبت بیگانه - بشنو سخن راست از این دیوانه

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۲۲:دانی شب چیست بشنو ای فرزانه - خلوت کن عاشقان ز هر بیگانه

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۳۶:گفتم که توی می و منم پیمانه - من مرده‌ام و تو جانی و جانانه

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۳۷:گفتم که ز عشقت شده‌ام دیوانه - زنجیر ترا به خواب بینم یا نه


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۶۴:ای در طلب تو عاقلان دیوانه - در راه غم تو آشنا بیگانه

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۱۲۵:ای دل چه نشسته ای درین ویرانه - نزدیک آمد که پر شود پیمانه


  202. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۳۲:صوفی نشوی به فوطه و پشمینه - نه پیر شوی ز صحبت دیرینه


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۳۵ - الصفا:رسمی است میان اهل دل دیرینه - کز کینه تهی کنند دایم سینه


  203. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۴۶:میدان فراخ و مرد میدانی نه - احوال جهان چنانکه میدانی نه


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۱۱:میدان فراخ و مرد میدانی نه - یک مرد از آنها که تو می دانی نَه


  204. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۵۳:آمد بر من دوش مه یغمائی - گفتم که برو امشب اینجا نائی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۵۹:آن روز که دیوانه سر و سودائی - در سلسلهٔ دولتیان می‌آئی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۹۴:ای آنکه ز حد برون جان‌افزایی - بی‌حدی و حد هر نفس بنمایی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۱۰:ای بانگ رباب از کجا می‌آئی - پرآتش و پر فتنه و پر غوغائی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۱۶:ای چون علم بلند در صحرائی - وی چون شکر شگرف در حلوائی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۱۷:ای چون علم سپید در صحرائی - ای رحمت در رسیده از بالائی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۲۸:ای دل تو بدین مفلسی و رسوائی - انصاف بده که عشق را چون سائی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۳۹:ای روی ترا پیشه جهان‌آرائی - وی زلف ترا قاعده عنبر سائی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۸۴:با قلاشان چو رد نهادی پائی - در عشق چو پخت جان تو سودائی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۲۸:جانم دارد ز عشق جان‌افزائی - از سوداها لطیفتر سودائی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۳۵:چون ساز کند عدم حیات افزائی - گیری ز عدم لقمه و خوش می‌خائی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۳۷:چون شب بر من زنان و گویان آئی - در نیم شبی صبح طرب بنمائی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۵۷:در دست اجل چو درنهم من پائی - در کتم عدم در افکنم غوغائی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۸۵:رفتم به طبیب گفتم ای بینائی - افتادهٔ عشق را چه می‌فرمایی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۳۴:گفتم به طبیب دارویی فرمایی - نبضم بگرفت از سر دانایی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۵۱:مائیم در این زمان زمین پیمائی - بگذاشته هر شهر به شهر آرائی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۶۹:میدان و مگو تا نشود رسوائی - زیبائی مرد هست در تنهائی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۷۰:می‌فرماید خدا که ای هرجائی - از عام ببر که خاص آن مائی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۸۰:هر روز ز عاشقی و شیرین رائی - من عاشق را پیرهنی فرمائی

    مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثالث » حکایت:می‌دان و مگو تا نشود رسوایی - زیبایی مرد، هست درگنجایی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۸۳:در دیدهٔ دیده ام تویی بینایی - در لفظ و عبارتم تویی مبنایی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۵۹:گویند مرا چرا شدی سودایی - آن به که کنی به صبر پابرجایی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۲۴:ای دیده به عیب خویش نابینایی - چون است به عیب دیگران بینایی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۵۱:ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی - انصاف بده که عشق را کی شایی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۵۳:تا تو به هوس می روی و می آیی - البته مپندار که او را شایی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۹۶:با این همه لطف و این همه زیبایی - کم می نکنی یک نفس از رعنایی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۲۶:ما اطیب عیشی معه لولایی - لولای لما حجبت عن مولایی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۶۰:چشمت که زناز می کند رعنایی - لالایی او به حاجبان فرمایی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۶۳:با ما خبری نداری ای بینایی - از روی تو گل همی کند رعنایی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۴:گیرم که دل از بدی نمی پالایی - باری دل را به بد چه می آلایی


  205. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۵۴:آن چیز که هست در سبد میدانی - از سر سبد تا بابد میدانی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۴۸:ای عشق تو عین عالم حیرانی - سرمایهٔ سودای تو سرگردانی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۸۰:با دل گفتم که ای دل از نادانی - محروم ز خدمت شده‌ای میدانی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۶۶:در عشق موافقت بود چون جانی - در مذهب هر ظریف معنی دانی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۳۰:ای دل چو نصیب تست سرگردانی - از طالع شوم خود چه سرگردانی


  206. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۵۵:آن خوش باشد که صاحب تمییزی - بی‌آنکه بگویند و بگوید چیزی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۷۵:از عشق تو هر طرف یکی شبخیزی - شب کشته ز زلفین تو عنبر بیزی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۶۴:ای یار گرفتهٔ شراب آمیزی - برخیزد رستخیز چون برخیزی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۰۴:عشق آن نبود که هر زمان برخیزی - وز زیر دو پای خویش گردانگیزی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۱۳:گر بگریزی چو آهوان بگریزی - ور بستیزی چون آهنان بستیزی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۵۴:ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی - باید که زهیچ زحمتی نگریزی


  207. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۷۳:از شادی تو پر است شهر و وادی - از روی زمین و آسمان را شادی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۴۴:ای شادی راز تو هزاران شادی - وز تو به خرابات هزار آبادی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۹۳:سرسبزی باغ و گلشن و شمشادی - رقاص کن دلی و اصل شادی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۹۶:شادی شادی و ای حریفان شادی - زان سوسن آزاد هزار آزادی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۴۹:مانندهٔ گل ز اصل خندان زادی - وز طالع و بخت خویش شادی شادی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۹۲:یک بوسه ز تو خواستم و شش دادی - شاگرد که بودی که چنین استادی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۱۰:ای از تو خرابی سبب آبادی - وای در غم تو هزار جان را شادی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۳۹ - العبودیة:ای از تو خرابی سبب آبادی - وز یک غم تو هزار جان را شادی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۵۸:پرسید زدل دیده که گر ناشادی - در من ره خونابه چرا نگشادی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۷۶:در بندگیت عار بود آزادی - شاگردی عشق تو به از استادی


  208. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۷۷:از کم خوردن زیرک و هشیار شوی - وز پرخوردن ابله و بیکار شوی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۵۹:در دل نگذارمت که افگار شوی - در دیده ندارمت که بس خار شوی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۳۲:گر یک نفسی واقف اسرار شوی - جانبازی را به جان خریدار شوی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۹:ای دل تو چنان بزی که هشیار شوی - تا بوک دمی به اهل دل یار شوی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۳۳:از کم خوردن زیرک و هشیار شوی - وز پر خوردن ابله و بیکار شوی


  209. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۷۸:استاد مرا بگفتم اندر مستی - کگاهم کن ز نیستی و هستی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۲۲:تو سیر شدی من نشدم زین مستی - من نیست شدم تو آنچه هستی هستی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۳۰:چشم تو بهر غمزه بسوزد مستی - گر دلبندی هزار خون کردستی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۸۴:رفتم بر یار از سر سر دستی - گفتا ز درم برو که این دم مستی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۹۰:همسایگی مست فزاید مستی - چون مست شوی باز رهی از هستی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۸۶:با آنچ گسستنی است در پیوستی - وآنجا که گذشتنی است خوش بنشستی


  210. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۷۹:اسرار شنو ز طوطی ربانی - طوطی بچه‌ای زبان طوطی دانی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۹۵:ای آنکه ز حال بندگان میدانی - چشمی و چراغ در شب ظلمانی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۰۳:ای ابر که تو جهان خورشیدانی - کاری مقلوب می‌کنی نادانی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۳۴:ای دوست به حق آنکه جان را جانی - چون نامهٔ من رسد به تو برخوانی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۹۷:پران باشی چو در صف یارانی - پری باشی سقط چو بی ایشانی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۱۵:تا در طلب گوهر کانی کانی - تا در هوس لقمهٔ نانی نانی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۲۱:تو دوش چه خواب دیده‌ای می‌دانی - نی دانش آن نیست بدین آسانی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۴۳:حاشا که به ماه گویمت میمانی - یا چون قد تو سرو بود بستانی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۵۶:در خاک اگر رفت تن بیجانی - جان بر فلک افرازد و شاذروانی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۰۲:عالم سبز است و هر طرف بستانی - از عکس جمال گل‌رخی خندانی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۳۳:گر یک ورق از کتاب ما برخوانی - حیران ابد شوی زهی حیرانی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۸۷:هر لحظه مها پیش خودم می‌خوانی - احوال همی پرسی و خود می‌دانی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۲۰:در درد دل خویش زبی درمانی - هر لحظه به دردی دگر اندرمانی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۴۹:آیا تو ز نادانی و سرگردانی - خود را و مرا به هرزه می رنجانی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۹۲:دردی است طمع که نیستش درمانی - گنجی است یقین که نیستش پایانی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۵۲:بر باد اگر تو عشق شهوت دانی - خاکت بر سر که سخت سرگردانی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۸۷:گفتند جماعتی زبس نادانی - با ماه که رخسارهٔ او را مانی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۵۹:شمعا هستی به سوختن ارزانی - تا بی رخ معشوق چرا خندانی


  211. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۸۲:امشب برو ای خواب اگر بنشینی - از آتش دل سزای سبلت بینی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۹۹:ای آنکه غلام خسرو شیرینی - با عشق بساز گر حریف دینی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۲:تا با خلقی تو بی گمان بی دینی - تا قبلهٔ تو خلق بود مسکینی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۶۷:هرگه که تو با فرشته بین بنشینی - چون او باشی گر آشنای دینی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۲۱:ای دل تو اگر به گوشه ای بنشینی - هر لحظه هزار راحت دل بینی


  212. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۸۶:اندر دو جهان دلبر و جانم تو بسی - زیرا که بهر غمیم فریادرسی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۶۱:ای نفس عجب که با دلم همنفسی - من بندهٔ آن صبح که خندان برسی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۶۹:در هر دو جهان دلبر و یارم تو بسی - زیرا که به هر غمیم فریاد رسی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۸۱:دیروز فسون سرد برخواند کسی - او سردتر از فسون خود بود بسی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۴۷:مادام که در راه هوا و هوسی - از کعبهٔ وصل هردمی باز پسی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۷۴:نی گفت که پای من به گل بود بسی - ناگاه بریدند سرم در هوسی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۶۶:گشتم به هوس گِرد بد و نیک بسی - حاصل نشد از عمر مرا جز هوسی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۸۹:در عالم فقر ار سر هر پر هوسی - سرمست همی دوند هر نیک و خسی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۲۹:گر بر سر دریا نه سبک تر زخسی - دانم زچه در پی هوا و هوسی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۴۲:از کبر مدار هیچ در دل هوسی - از کبر به جایی نرسیده است کسی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۵۵:گر بر سر دریا نه سبک تر زخسی - دایم زچه در پی هوا و هوسی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۹:چندانک تو را به خود بود دسترسی - مگذار که آزرده شود از تو کسی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۵۶:بی وصل توَم مباد هرگز نفسی - جز درد توَم مباد فریادرسی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۳:از عمر عزیز خود دریغا که بسی - ضایع کردی به هرزه در هر هوسی


  213. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۸۷:اندر ره حق چو چست و چالاک شوی - نور فلکی باز بر افلاک شوی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۶۰:در روزه چو از طبع دمی پاک شوی - اندر پی پاکان تو بر افلاک شوی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۳۲:ای دل تو گر از غبار تن پاک شوی - تو روح مطهّری بر افلاک شوی


  214. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۹۶:ای آنکه ز خاک تیره نطعی سازی - هر لحظه بر او نقش دگر اندازی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۰۲:ای آنکه نظر به طعنه می‌اندازی - بشناس دمی تو بازی از جان بازی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۸۲:با زهره و با ماه اگر انبازی - رو خانه ز ماه ساز اگر میسازی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۱۲:گر آنکه امین و محرم این رازی - در بازی بیدلان مکن طنازی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۲۶۶ - الرجاء:ملک تو نکاهد ار مرا بنوازی - و افزون نشود اگر مرا بگدازی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۵۸:اندر ره عشق اگر تو هستی غازی - با خون و رگ و پوست چه می پردازی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۵۹:با عشق اگرت رای بود همرازی - باید که دل از مراد وا پردازی


  215. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۰۵:ای باد سحر به کوی آن سلسله موی - احوال دلم بگوی اگر یابی روی

    مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثالث » حکایت:ای باد سحر، به کوی آن سلسله موی - احوال دلم بگوی، اگر باشد روی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۸۰:بس کز تو دوم در به در و کوی به کوی - تاریک شدم چون شب و باریک چو موی


  216. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۰۶:ای باد سحر تو از سر نیکوئی - شاید که حکایتم به آن مه گوئی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۱۵:ای ترک چرا به زلف چون هندوئی - رومی رخ و زنگی خط و پر چین موئی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۷۴:دل گفت مرا بگو کرا می‌جوئی - بر گرد جهان خیره چرا می‌پوئی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۷۹:دی بلبلکی لطیفکی خوش گوئی - می‌گفت ترانه‌ای کنار جوئی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۱۱:گاه از غم او دست ز جان می‌شوئی - گه قصهٔ آ، به درد دل می‌گوئی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۴۱:گفتی که تو دیوانه و مجنون خویی - دیوانه توی که عقل از من جویی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۳:گر کعبه کنی خراب از بدخویی - وز آب جفا نقش شریعت شویی


  217. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۰۹:ای باغ خدا که پر بت و پر حوری - از چشم خلایق اینچنین چون دوری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۴۷:ای طالب دنیا تو یکی مزدوری - وی عاشق خلد ازین حقیقت دوری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۵۴:ای ماه اگرچه روشن و پرنوری - از روشنی روی بت من دوری


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۷۲:از شمع یقین «اوحد» از آن بی نوری - کاندر طلب از خدمت و حرمت دوری


  218. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۱۴:ای پیر اگر تو روی با حق داری - یا همچو صلاح دست مطلق داری


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۸۷:در فقر اگر دمی تو با حق داری - سرمایهٔ عاشقان مطلق داری


  219. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۲۱:ای داده مرا به خواب در بیداری - آسان شده در دلم همه دشواری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۲۲:ای داده مرا چو عشق خود بیداری - وین شمع میان این جهان تاری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۲۳:ای دام هزار فتنه و طراری - یارب تو چه فتنه‌ها که در سر داری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۳۱:ای دل چو به صدق از تو نیاید کاری - باری می‌کن به مفلسی اقراری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۳۷:ای دوست ز من طمع مکن غمخواری - جز مستی و جز شنگی و جز خماری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۹۶:بد می‌کنی و نیک طمع می‌داری - هم بد باشد سزای بدکرداری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۱۸:تقصیر نکرد عشق در خماری - تقصیر مکن تو ساقی از دلداری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۳۱:چشم مستت ز عادت خماری - افغان که نهاد رسم تنها خواری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۳۴:چون خار بکاری رخ گل می‌خاری - تا گل ناری بر ندهد گلناری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۶۲:در زیر غزل‌ها و نفیر و زاری - دردیست مرا ز چهره‌های ناری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۷۳:دلدار مرا گفت ز هر دلداری - گر بوسه خری بوسه ز من خر باری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۸۲:دی عاقل و هشیار شدم در کاری - برهم زدم دوش مر مرا عیاری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۰۷:عید آمد و هرکس قدری مقداری - آراسته خود را ز پی دیداری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۲۷:گر من مستم ز روی بدکرداری - ای خواجه برو تو عاقل و هشیاری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۵۸:من بی‌دلم ای نگار و تو دلداری - شاید که بهر سخن ز من نازاری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۸۵:هرکس کسکی دارد و هرکس یاری - آن یار وفادار کجا شد باری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۸۶:هرکس کسکی دارد و هرکس یاری - هرکس هنری دارد و هرکس کاری


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۶۱ - الرّضا و التّسلیم:گر واقفی ای مرد به هر اسراری - چندین چه خوری بیهده را تیماری

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۷۳:گر عاشق صادقی همی کش خواری - ور معشوقی به خرّمی ده یاری

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۶۶:چندت گویم گر سر مردم داری - می باش دلا گر سر مردم داری

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۵۹:هر روز دلم در طلب دلداری - بنهاده به نزد خویشتن بازاری

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۶:هر لحظه دلم در طلب دلداری - هر دم بودم با دگری بازاری


  220. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۲۴:ای در دل من نشسته بگشاده دری - جز تو دگری نجویم و کو دگری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۸۵:بالا شجری لب شکر و دل حجری - زنجیر سری، سیم‌بری رشک پری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۹۳:با من ترش است روی یار قدری - شیرین‌تر از این ترش ندیدم شکری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۹۵:با یار به گلزار شدم رهگذری - بر گل نظری فکندم از بی‌خبری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۰۰:بر کار گذشته بین که حسرت نخوری - صوفی باشی و نام ماضی نبری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۰۵:بیچاره دلا که آینهٔ هر اثری - گر سر کشی از صفات با دردسری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۱۹:تو آب نه‌ای خاک نه‌ای تو دگری - بیرون ز جهان آب و گل در سفری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۵۱:خیری بنمودی و ولیکن شری - نرمی و خبیث همچو مار نری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۵۲:در بادیهٔ عشق تو کردم سفری - تا بو که بیایم ز وصالت خبری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۷۶:دوش آمد آن خیال تو رهگذری - گفتم بر ما باش ز صاحب نظری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۸۳:دی مست بدی دلا و چست و سفری - امروز چه خورده‌ای که از دی بتری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۹۲:سرسبزتر از تو من ندیدم شجری - پرنورتر از تو من ندیدم قمری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۴۰:گفتند که هست یار را شور وشری - گفتم که دوم بار بگو خوش خبری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۵۵:مست است خبر از تو و یا خود خبری - خیره است نظر در تو و با تو نظری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۶۴:من دوش به کاسهٔ رباب سحری - می‌نالیدم ترانهٔ کاسه‌گری

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۶۸:مهمان دو دیده شد خیالت گذری - در دیده وطن ساخت ز نیکو گهری


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۳۲:چون بی خبران مگرد هر دم به دری - پادار و زسر مرو به هر درد سری

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۷۵:گر زانک تو صاحبدل و صاحبنظری - باید که به گل به چشم عبرت نگری

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۳۰:خود را تو عظیم کم کسی می شمری - در سرّ خود افسوس که کم می نگری

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۴۶:اندر ره عشق هر که دارد گذری - با خود نکند به هیچ وجهی نظری

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۴۴:دردا که تو از غرور وز بی خبری - بس بی خبری از آنچ بس بی خبری

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۱۱۰:اندر ره عشق هر که دارد گذری - با خود نکند به هیچ وجهی نظری

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۴:چون نیستم از امیر جز دردسری - خواهی پدر امیر و خواهی پسری


  221. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۲۵:ای در دل هر کسی ز مهرت تابی - وی از تو تضرعی بهر محرابی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۰۴:بی‌آتش عشق تو تو نخوردم آبی - بی‌نقش خیال تو ندیدم آبی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۹۴:یک شفتالو از آن لب عنابی - پر کرد جهان ز بوی سیب و آبی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۱۲۵ - طلب الآخرة:ترسم که اگر در طلبش نشتابی - بر آتش حسرت دل خود را تابی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۳۴:ترسم که اگر در طلبش نشتابی - بر آتش حسرت دل خود را تابی


  222. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۳۰:ای دل تو و درد او اگر خود مردی - جان بندهٔ تست اگر تو صاحب دردی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۷۸:با بی‌خبران اگر نشستی بردی - با هشیاران اگر نشستی مردی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۴۱:چونی ای آنکه از جمال فردی - صدبار ز چو نیم برون آوردی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۰۸:غم را دیدم گرفته جام دردی - گفتم که غما خبر بود رخ زردی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۵۳:مردی که فلک رخنه کند از دردی - مردی که خداش کاشکی ناوردی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۳۵:گر نفس وجود خویشتن استردی - یکباره ازین گلخن تن جان بردی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الخامس: فی حسن العمل و ما یتضمّنه من المعانی ممّا اطلق علیه اسم الحسن » شمارهٔ ۲۲:تا گرد بهانه خواجه تا کی گردی - از گرم رَوان خوب نباشد سردی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۲۱:ناجسته دوای درد خویش ار مردی - داغی چه نهی بر دل صاحب دردی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۴۹:گر دیدهٔ تو بتافت کامل مردی - باید که تو را ازو نشیند گردی


  223. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۳۲:ای دل چو وصال یار دیدی حالی - در پای غمش بمیر تا کی نالی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۰۳:عاینت حمامة تحاکی حالی - تبکی و تصیح فوق غصن عالی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۵۴:مرغان ز قفس قفس ز مرغان خالی - تو مرغ کجائی که چنین خوشحالی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الاول - فی الطامات » شمارهٔ ۳:الریح مع العود ترد بالبال - عودوا فلعلّ مصلحُ احوالی


  224. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۵۰:ای کاش که من بدانمی کیستمی - در دایرهٔ حیات با چیستمی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۲۲:گر عاشق زار روی تو نیستمی - چندان به در سرای تو نه ایستمی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۷۴:ای کاش بدانمی که من کیستمی - در دایرهٔ وجود بر چیستمی


  225. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۵۹:ای نسخهٔ نامهٔ الهی که توی - وی آینهٔ جمال شاهی که توی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۱۳۳ - امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه صلوات الله:ای نسخهٔ نامهٔ الهی که تویی - وای آینهٔ کمال شاهی که تویی


  226. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۷۷:این نیست ره وصل که پنداشته‌ای - این نیست جهان جان که بگذاشته‌ای

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۸۷:جانم ز طرب چون شکر انباشته‌ای - چون برگ گل اندر شکرم داشته‌ای

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۹۰:گر آب دهی نهال خود کاشته‌ای - ور پست کنی مرا تو برداشته‌ای


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۷۴:آن نیست جهان و جان که پنداشته‌ای - این است ره وصل که بگذاشته‌ای


  227. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۷۹:با خندهٔ بر بسته چرا خرسندی - چون گل باید که بی‌تکلف خندی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۰۰:صد روز دراز گر به هم پیوندی - جان را نشود از این فغان خرسندی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۲۹:خود را به طمع درین بلا افکندی - بگسل زطمع تا تو درو پیوندی


  228. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۹۴:با نااهلان اگر چو جانی باشی - ما را چه زیان تو در زیانی باشی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۲۰:بی هیچ یقین چو بدگمانی باشی - بد باشی اگر چه نیک دانی باشی


  229. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۰۲:بنمای به من رخت بکن مردمی - تا لاف زنم که دیده‌ام خرمی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۶۰:دنیا گذران است به هر بیش و کمی - خواهیش به شادی گذران خواه به غمی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۱۰۱:دنیا کَزِ تست بَهر بیشی و کمی - خواهیش به شادی گذ[ر]ان خوه به غمی


  230. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۱۶:تا عشق آن روی پریزاد شوی - وانگه هردم چو خاک برباد شوی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۱۲:ای دل چو خراب گشتی آباد شوی - چون بندهٔ عشق گشتی آزاد شوی


  231. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۱۷:تا هشیاری به طعم مستی نرسی - تا تن ندهی به جان پرستی نرسی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۸۶ - الحقیقة:تا می نخوری به سرِّ مستی نرسی - تا نیست نگردی تو به هستی نرسی


  232. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۲۷:جان روز چو مار است به شب چون ماهی - بنگر که تو با کدام جان همراهی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۵۲:مائیم و هوای روی شاهنشاهی - در آب حیات عشق او چون ماهی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۹۴:ای آنک برِ تو قدر دارد آهی - درویشی را فضل نهی بر شاهی


  233. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۳۶:چونست به درد دیگران درمانی - چون نوبت درد ما رسد درمانی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۶۱:چون است به درد دیگران درمانی - آنگه که به درد ما رسی درمانی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی عشر: فی الوصیة و الاسف علی مافات و ذکر الفناء و البقاء و ذکر مرتبته و وصف حالته رضی الله عنه » شمارهٔ ۲۵:آدم که همی زد دم بی درمانی - ترسم که تو آن دم بزنی درمانی


  234. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۳۸:چون کار مسافران دینم کردی - حمال امانت یقینم کردی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۲۵:با فاقه و فقر همنشینم کردی - بی مونس و بی یار [و] قرینم کردی


  235. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۴۲:چون نیشکر است این نیت ای نایی - شیرین نشود خسرو ما گر نایی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۱۱:ای دل گر ازین پایه فروتر نایی - با لشکر غوغای غمش برنایی


  236. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۴۷:خود را چو دمی ز یار محرم یابی - در عمر نصیب خویش آن دم یابی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۳۱:خود را چو دمی ز دهر خرّم یابی - از عُمر نصیب خویش آن دم یابی


  237. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۶۸:درویشان را عار بود محتشمی - واندر دلشان بار بود محتشمی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۹۳:درویشان را عار بود محتشمی - در دیده شان نار بود محتشمی


  238. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۸۹:زان ماه چهارده که بود اشراقی - گشتم زر ده دهی من از براقی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۹۵:سوگند همی خورد پریر آن ساقی - می‌گفت به حق صحبت مشتاقی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۷۷:وقف است مرا عمر در این مشتاقی - احسنت زهی طراوت و رواقی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۱۰:ای خورده شراب از قدح مشتاقی - وقت است که معصیت کنی در باقی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۱۱:رو باده و بنگ را بکن در باقی - تا چند ازین دو سفرهٔ زراقی


  239. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۰۱:عاشق شوی ای دل و ز جان اندیشی - دزدی کنی و ز پاسبان اندیشی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۷۲:عاشق شوی و از دل و جان اندیشی - دُردی کشی و زپاسبان اندیشی


  240. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۲۰:گر صید خدا شوی ز غم رسته شوی - ور در صفت خویش روی بسته شوی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الرابع: فی الطهارة و تهذیب النفس و معارفها و ما یلیق بها عن ترک الشهوات » شمارهٔ ۴۱:گر صید عدم شوی زخود رسته شوی - گر در صفت خویش روی بسته شوی


  241. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۲۱:گر عاشق روی قیصر روم شوی - امید بود که حی قیوم شوی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۲۶:ار پیش روی زکبر محروم شوی - حاکم گردی اگر تو محکوم شوی


  242. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۲۵:گر گفتن اسرار تو امکان بودی - پست و بالا همه گلستان بودی

    مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۷۲:نقّاش رُخَت اگر نه یزدان بودی - استاد تو در نقش تو حیران بودی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۷۷:نقّاش رخت اگر نه یزدان بودی - استاد تو در نقش تو حیران بودی


  243. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۴۵:کیوان گردی چو گرد مردان گردی - مردی گردی چو گرد مردان گردی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثانی: فی الشرعیّات و ما یتعلق بها » شمارهٔ ۳۴ - العبودیة:رو در پی درد او که درمان گردی - گر جز در او زنی پشیمان گردی


  244. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۶۳:من دوش به خواب در بدیدم قمری - دریا صفتی عجایبی سیم‌بری


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۲۴۲:زنهار دلا بکوش اگر باخبری - کز دست تکلّف تو مگر جان بُبَری


  245. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۶۷:مه دوش به بالین تو آمد به سرای - گفتم که ز غیرتش بکوبم سر و پای

    مولانا » مجالس سبعه » المجلس الثانی » مناجات:مه دوش به بالین تو آمد به سرای - گفتم که ز غیرتش بکوبم سر و پای


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۹۰:زین گونه که حال ماست ای بار خدای - گر دست نگیری تو در آییم از پای

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة » شمارهٔ ۹۵:دل پرتو لطف تست رایش بفزای - در مقعد صدق خویش جایش بنمای

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۹۳:آزار چو باز و آز چون بط منمای - چون بوم سوی سلامت طبع گرای

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۵۵:دل را چو فتاد با غم عشق تو رای - چندانک توانی به غمش می افزای

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۵۷:من معذورم اگر شوم هرزه درای - با عشق تو عقل کی بماند برجای


  246. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۷۱:ناخوانده به هرجا که روی غم باشی - ور خوانده روی تو محرم آن دم باشی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۳۱:تا در پی آن فزون و این کم باشی - سودت همه آن بود که با غم باشی

    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة » الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان » شمارهٔ ۸:تا در پی این فزون و آن کم باشی - حاصل همه آن بود که با غم باشی


  247. مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۹۳:یکدم غم جان دار غم نان تا کی - وز پرورش این تن نادان تا کی


    اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۳۲:صوفی غم جان خور تو غم نان تا کی - وز پرورش این تن نادان تا کی



sunny dark_mode