گنجور

 
اوحدالدین کرمانی

شد زنده زمین مرده از لطف بهار

وقت طرب است ساقیا باده بیار

فصل گل و وصل یار و عاشق هشیار

حیفی باشد عظیم یا رب زنهار

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode