|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به مفهوم جهانی اشاره دارند که به ما و وجود ما وابسته است. جهان از ما نشأت می‌گیرد و ما اصل وجود آن هستیم. حتی اگر جهان در خطر باشد و روشنایی‌اش از بین برود، بدون پایه‌هایی چون آهن و سنگ، همچنان ناپایدار و آسیب‌پذیر است. به عبارتی، وجود ما و اراده ما نقش مهمی در پایداری جهان دارد.
هوش مصنوعی: تو مانند یک جهان هستی و دنیا تنها بخش کوچکی از آن است. تو خود اصل و بنیاد جهانی و دنیای اطرافت به دلیل وجود تو تازه و نو به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: اگر دنیا بدون آهن و سنگ روشن شود، آن روشنایی تحت تأثیر یک وزش باد خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
دوشینه شب ارچه جانم از رنج بکاست
چون تو به عیادت آمدی رنج رواست
بربوی عیادت تو امشب همه شب
ز ایزد به دعا درد همی خواهم خواست
دل گفت که ای جان من آن زهره کراست
کز خاک در تو توتیا یارد خواست
از ذات منزّهی و از عیب جدا
تو پاکی و بر تو «قل هو الله» گواست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.