|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به این معنا اشاره دارند که عقل و درک انسانی نمی‌تواند وجود خداوند را اثبات کند مگر از طریق نشانه‌های او و صفاتش. هر چند که خداوند در همه جا حضور دارد، اما نشانه‌ای از او را نمی‌توان در هیچ مکانی مشخص یافت. به عبارت دیگر، تنها از طریق ارتباط و محبت با خداوند می‌توان به درک او رسید.
هوش مصنوعی: در نفی وجود تو، عقل نمی‌تواند به آرامش برسد و جز در مسیر اثبات وجود تو، جان را نمی‌توان تسلیم کرد.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه هیچ جایی نیست که تو در آن نباشی، اما نمی‌توان در هیچ مکان خاصی نشانه‌ای از تو را نشان داد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جانا غمِ عشق تو بجان نتوان داد
یک ذرّه به ملک دو جهان نتوان داد
در بادیهٔ عشق تو هردل کافتاد
هرگز دیگر از او نشان نتوان داد
در نفی تو خلق را امان نتوان داد
جز در ره اثبات تو جان نتوان داد
با آنکه زتو هیچ مکان خالی نیست
در هیچ مکان از تو نشان نتوان داد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.