گنجور » مولانا » دیوان شمس » رباعیات

حسین در ‫۱۱ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۶ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۵۵ نوشته:

لطفاً توضیحی در مورد مفهوم شعر بیان کنید.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مجید در ‫۱۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۷ شهریور ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۵۸ نوشته:

سلطان ولد، این اندیشه را در معارف خود با چند تمثیل بیان کرده است. به اعتقاد او، در آدمی دو صفت زمینی و آسمانی هست، هر صفت که بر او غالب شود، او را بدان صفت خوانند. اگر از اصل پاکان باشد، در طلب پاکی خواهد رفت و اگر از خاکیان باشد، خاک را جوید. و طرفه آنکه، صفت هر کس را در ترازوی خواسته‌اش سنجند. وی برای تقویت گفتار خود، حکایتی تمثیلی آورده است ازین قرار:
گرگی و آهویی با هم جفت شدند و ازیشان بچه‌ای پیدا شد. از مفتی‌یی پرسیدند که این را گرگ گیریم یا آهو؟ نامش چه نهیم؟ فتوی داد: دسته گیاه و استخوانها پیش این بچه نهید، اگر میل به استخوان کند، گرگ است. و اگر میل بدان گیاه کند و خوردن آن، آهو باشد.
سپس می‌افزاید:
همچنان حق تعالی آن جهان و این جهان و آسمان را با زمین آمیخت و جفت کرد. ما که بچگان این دوییم، اگر میل به علم کنیم، آسمانی باشیم. و اگر میل به خواب خور و نعم و ملبوسات این جهانی کنیم، زمینی باشیم.
این نکته رمز اگر بدانی، دانی
هر چیز که در جُستن آنی، آنی
..
رقصان شو ای قراضه کز اصل اصل کانی
جویای هرچه هستی، می‌دان که عین آنی
(معارف سلطان ولد، ص 151 ـ 153)
عطار گوید:
اگر تو پرّ و بال دنیی و عقبی بیندازی
خطابت آید از پیشان که هرچ آن جُستی، آنی تو
(دیوان، ص 566)

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سعیده در ‫۱۰ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۱ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۰۲ نوشته:

سلام.
به نظر میرسه حرف "ی" دز مصرع آخر اضافه تایپ شده:
هر چیز که در جستن آنی , آنی

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رضا در ‫۱۰ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۲۲ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۲:۵۹ نوشته:

در مصرع دوم در جایی جان را به جای نان نشاندند :
گر درطلب گوهر کانی کانی
گر روز و شبان در پی جانی جانی
من فاش کنم حقیت مطلب را
هر چیز که اندر پی آنی آنی

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

پویان در ‫۱۰ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۴ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۶:۱۵ نوشته:

شاید نظر مولانا این هست که
جستن یعنی رسیدن . خواستن یعنی رسیدن
هرچند که به چشم قابل دیدن نباشد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

بهزاد معزز در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۲۱ نوشته:

با سلام
به نظر بنده منظور شاعر این است که ارزش هر انسان به اندازه هدف اوست حتی بعد از رسیدن به هدف خود تنها دارایی او آن هدف است لذا برای بالاتر بردن ارزش خود باید هدفی والا داشته باشیم که والاترین هدف در عرفان نیز مشخص است...

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

(نگین)در ابتدای راه در ‫۱۰ ماه قبل، جمعه ۱۹ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۲۱ پاسخ داده:

بر هر چه هَمی لرزی می دان که همان ارزی..

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

شی چی در ‫۸ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۴۲ نوشته:

سلام دوستان
منظور و مفهوم حضرت مولانا از این شعر تفاوت بین وَهم و عقل،ماده و معنا،دنیا و آخرت است.
و اینکه روح انسان با روح هدفی که برای خودش انتخاب میکنه متحد میشه و انسان کمال خودش رو در چیزی میبینه که انتخابش میکنه و به دنبالش میره.
به نظر من همین دوبیت خودش کلی کتاب و حرفه!
اگر دوست داشتید کتاب " گزینش تکنولوژی از دریچه بینش توحیدی " رو مطالعه کنید.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رجبی در ‫۷ سال و ۱۰ ماه قبل، جمعه ۱۱ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۰۱ نوشته:

آنی از آن + ی تشگیل شده آن ضمیر اشاره به دور است و ی ضمیر متصل مخاطب است و در مجموع به معنی آن توئی آنی اول به هر چیز بر میگردد و انی دوم هم به هر چیز بر میگردد . آنی اول هدف میشود . و آنی دوم نتیجه تلاش و جستجوی هدف میشود . جستن موتور جستجوگر هر چیز است . یعنی مصدر فعل است . (که) و (در) هم کلمات ربط هستند . ی هرچیزی در اصل شعر سطر دوم بالای کادر شاید اضافه باشد .

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

احمد در ‫۷ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۵۸ نوشته:

بسم الله الرحمن الرحیم
خسته نباشین
به عقیده من حضرت اول موضوع رو مطرح کردن
وکانی دوم یا نانی دوم نشون وجودیت و ارزش شخص مطرحه مثلا؛
تا در هوس لقمهٔ نانی، نانی ، نانی دوم یعنی تعلقات دنیوی اعم از شکم پرستی و...
بعد از اینکه حضرت مطلب رو عرض میکنه به لحن ساده دوباره مطلب رو جا میندازه که اسلوب معادله هم میشه
این نکتهٔ رمز اگر بدانی دانی (کوته کنم قصه فقط اینو بدون که...)
"هر چیزی که در جستن آنی آنی"

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

نقوی در ‫۷ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱۷ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۲۳ نوشته:

درود.
مصراع آخر "هر چیز که در جستن آنی آنی" صحیح است "چیزی" از وزن خارج است.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

علی در ‫۷ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۵۳ نوشته:

سلام
این رباعی خیلی شبیه رباعی ابوسعید ابالخیر است... آن وقت کدام درسته است؟ در اون رباعی در مصرع سوم فقط تفاوت است. نه هیچ... ؟؟؟؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

علی در ‫۷ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۵۴ نوشته:

رباعی 679 ابوسعید اوالخیر.
گر در طلب گوهر کانی کانی
ور زنده ببوی وصل جانی جانی
القصه حدیث مطلق از من بشنو
هر چیز که در جستن آنی آنی

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

علی در ‫۷ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۵۷ نوشته:

گر در طلب گوهر کانی کانی
ور زنده ببوی وصل جانی جانی
القصه حدیث مطلق از من بشنو
هر چیز که در جستن آنی آنی
رباعی 679 ابوسعید ابوالخیر.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سعید جعفری در ‫۷ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۲۶ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۲۶ نوشته:

سلام
در مصرع آخر، به نظر می رسد؛
هر چیز که در جستن آنی، آنی
از لحاظ وزن صحیح تر است تا؛
هر چیزی که در جستن آنی، آنی

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

کسری در ‫۷ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۰۴ نوشته:

زیبایی شعر به معنا و مفهومی است که داره
پس لطفا به جای ایرادات شعری، سعی کنید در آن تفکر کنید .

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امین رنجبین در ‫۷ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۴۸ نوشته:

با سلام
مصرع سوم بصورت
این نکته رمز "گر" بدانی،دانی
به نظرم وزنش بهتره

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

نام در ‫۶ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۲۹ نوشته:

مشاهده کننده همان مشاهده شونده است.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

آرمان در ‫۶ سال قبل، شنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۷، ساعت ۰۲:۴۳ نوشته:

دوستان عزیز، منظور استاد بزرگوارمان مولوی بیان حقیقتی است که از أنظار ما پوشیده است. " هر چیز که در جستن آنی، آنی" به این مفهوم اشاره به دارد که همه ی ما چهر ه ای از وحدانیت مطلق او هستیم و این مسئله دقیقا بیانگر همان نظر و شعر " تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز"! و یا " ور بخود آیی به خدایی رسی"

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

آرمان در ‫۶ سال قبل، شنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۳۵ نوشته:

دوستان عزیز، منظور استاد بزرگوارمان مولوی بیان حقیقتی است که از أنظار ما پوشیده است. " هر چیز که در جستن آنی، آنی" به این مفهوم اشاره به دارد که همه ی ما چهر ه ای از وحدانیت مطلق او هستیم و این مسئله دقیقا بیانگر همان نظر و شعر " تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز"! و یا " ور بخود آیی به خدایی رسی" می باشد. ما خود را از بیرون می شناسیم و لذا واقف به این حقیقت که ذات بدون حجاب ما همان است که دایم به دنبالش می گردیم، نیستیم. بنابراین حضرت مولانا ما را از جستجوی بیرونی برحذر داشته، دعوت به کنکاش و کشف حقیقت درونی نموده اند. امید آنکه همه ی ما ظرفیت درک این اشعار زیبا را که مثل رمز باز کردن گاوصندوق حقیقت زندگی می مانند، داشته باشیم.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مجتبی در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۰۸ نوشته:

خیلی ساده گفته اگر در جستن خدا هستی پس بدون که قسمتی از خدا هستی دیگه از این واضحتر بگه !؟ من همیشه به دنبال خدا بودم خب یعنی من خدا هستم ؟ من قسمتی از خدا هستم مثل تمام موجودات و تمام چیزهایی که در جهان هستی وجود داره ( منظور داخل و خارج از منظومه شمسی و الا آخر )

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

Paco در ‫۳ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۴ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۱۷ نوشته:

من یک برداشت دیگر ازاین شعر دارم ، درک و حسم اینه که ادما دنیایی که دارن تماشاش میکنن باتوجه به درونشون دارن میبینن، اگه بد باشی همه چیزو بد میبینی و برعکس. یا میشه گفت کافر همه را به کیش خود پندارد. پس اگه خوب باشی همه چیزو خوب میبینی

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

Ali در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۴۲ نوشته:

سلام
مفهوم شعرظاهرا این هست که دنبال هرچیزباشیم تبدیل به همان می شویم یاارزش و مقدارما همان اندازه می شود.
طبق خودشعر اگردنبال رمزهم باشیم خودمان رمز می شویم،شایداشاره به جبراست که ازاین محدوده گریزی نیست،اگراراده کرده ایم و دنبال خدائیم خدا می شویم،اگرخدائیم وخدا رادیدیم (ارنی) پس اراده او را خواهیم دیدنه اراده خودمان را واگراو خواست واراده اش رادیدیم از نان وجان وگوهرو هرچه هست به او میرسیم نه به نان وجان و...
لاموثر فی الوجود الا هو

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

فاطمه در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۲۹ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۳۴ نوشته:

هرچیز که درجستن انی انی برداشت من این هست که در طلب هر چه هستی به ان میرسی مثل سخن بودا شما انچه را که فکر میکنید میشوید و ثانیا به وسعت هدف شما نیز که مرتبط با گفته های قبلم هست اشاره داره دنیوی یا فقط عقل معاش در قید وبند مطلق است دنیا یا به روح بیشتر اهمیت میدیم ...

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محسن گرکانی در ‫۳ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۱ شهریور ۱۳۹۹، ساعت ۰۶:۰۸ نوشته:

بسیاری از دوستان به اشتباه گفته اند "چیزی" خارج از وزن است و "چیز" درست است اما اینگونه نیست! وزن (بحر) شعر عبارت است از:
TAN TAN TA TA TAN TAN TA TA TAN TAN TAN TAN
یا به فرم استاندارد:
----UU--UU--

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حمید دبیقی در ‫۳ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۱۱ نوشته:

طبق قانون فیزیک قرار دادن یک آهن در میدان مغناطیسی آنرا به آهنربا تبدیل می‌کند. حال قرار دادن یک ذهن در در میدان مغناطیسی بدبختی می‌شود بدبختی ربا وقرار دادن در میدان مغناطیسی خوشبختی می‌شود خوشبختی ربا هرچه را که می بینید و هر چه راکه می‌بیند وهرانچه را که می‌شنوید و هرحرفی راکه می‌زنید همه‌ دارای انرژی مغناطیسی هستند وذهن شما راهمان ربا میکنند. تا ما چه بخواهیم و چگونه عمل کنیم. زیرا تفاوت انسان با دیگر موجودات درشعور عقلانی اوست..
تادرطلب گوهر کانی. کانی
تادر هوس لقمه نانی. نانی
من فاش کنم حقیقت مطلب را
هر چیز که درچستن آنی انی

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محمد حسین ساعدی در ‫۳ سال قبل، شنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۰، ساعت ۰۲:۳۷ نوشته:

به نام خدا
این رباعی ترجمان آیه شریفه و ان لیس للانسان الا ما سعی است
همچنین بحث عمیق فلسفی اتحاد عاقل و معقول را هم بیانگر است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امیر ب در ‫۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۰۲:۰۲ نوشته:

هر چیز که در جستن آنی آنی

یعنی اگر به دنباد یافتن خدا باشی در نهایت میفهمی که خودت آنی و خدا کاملا و مطلقا در تک تک موجوداته و نه بخش از اون و نه یه آدرس بلکه خود خود خود خدایی

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

عرشیا غلامی در ‫۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۰۲ نوشته:

سلام و عرض ادب خدمت دوستان.

چنین اندیشه ای که انسان در درونش خدا را دارد یا یک بخشی از خدا هست اندیشه ی بسیار نادرست و ناصوابی هست لذا از این جهت که اگر خالق بخش پذیر باشه و بشه به اقسام مختلف تجزیه اش کرد چه مادی چه معنوی دیگه خالق نیست و یعنی خودش مخلوق بوده و خالق دیگه ای اونو خلق کرده که اندیشه ی نادرستی هست.

لذا به نظر این حقیر همان طور که قدما و عرفای ما هم چنین نگرشی داشتند به نظر حقیر انسان آیینه ای است که خواسته اش را نمایان می کند یعنی اگر جلوی آن سنگ بگذاری سنگ نشانت می دهد و اگر نان بگذاری نان ! لذا اگر شی یا شخص زیبایی در مقابل آینه قرار گیرد زیبایی را نشان می دهد و خود به واسطه ی نشان دادن شی یا شخص زیبا زیبا به نظر می رسد ولی ذات شی یا شخص در آینه نیست.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محسن جهان در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۵۵ نوشته:

تفسیر رباعی فوق:

اگر انسان به معرفت واقعی دست میافت، ارزش بیشتری برای حیثیت معنوی خود قائل بود، به همین دلیل مولوی بیان می‌کند: مادامیکه در طلب آن جوهر و ذات الهی خود هستی، به همان میزان به مخزن راز هستی دسترسی خواهی داشت، و چنانچه فقط بدنبال امور دنیوی و انباشتگی در این جهان باشی، منزلت و مقام تو در همین سطح پست باقی می‌ماند.

در ادامه می‌فرماید: اگر این رمز زندگی را دریابی، پرده‌ها کنار رفته و مکنونات برایت هویدا خواهد شد. و آگاه باش که هرآنچه در پی آن باشی، از همان جنس و هویت خواهی بود.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

میر نور الدین علوی در ‫۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۲۱ نوشته:

گویی که این ابیات، ترجمانی از این کلام کوتاه و گِران قبله عارفان حضرت مولا امیر المؤمنین (علیه السلام) است که فرمود: قِیمَةُ کلِّ امْرِئٍ مَا یُحْسِنُهُ؛ ارزش هر انسانی به (قدر) چیزی است که نیکویش می داند. (نهج البلاغة). وخیر الکلام ما قل ودل.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری:	رباعی
منبع اولیه:	ویکی‌درج

ورود به گنجور

رباعی شمارهٔ ۱۸۱۵