|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به پایداری و ماندگاری عشق و زیبایی معشوقه‌اش اشاره می‌کند. او تأکید دارد که عشق و نور وجود او هرگز خاموش نمی‌شود و معشوقش همچون آینه‌ای است که هرگز کهنه و زنگ‌زده نمی‌شود. به طور کلی، این شعر به جاودانگی و زیبایی عشق سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: معشوقهٔ ما هیچ‌گاه تمام نمی‌شود و عشق و نور ما هرگز خاموش نخواهد شد.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و بی‌نظیری اشاره دارد که عکسی از یک شخص در آینه به تصویر کشیده شده است. در اینجا، به رابطه بین زیبایی و انعکاس آن در آینه اشاره می‌شود. به عبارتی، این تصویر به قدری زیباست که هیچ گونه کدری یا زنگ‌زدگی نمی‌تواند بر آن اثر بگذارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
حاشا که دلم کم تو گیرد هرگز
یا بر دگری مهر پذیرد هرگز
تا ظن نبری ای به دو لب آب حیات
کین آتش عشق تو بمیرد هرگز
عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز
وین آینه زنگار نگیرد هرگز
هرگه که دل از دوست جفایی بیند
بیمار شود ولی نمیرد هرگز
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.