گنجور

برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.

ورود به گنجور

 
مشتاق اصفهانی

فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.

مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «دیدم من از پهلوی دل از بس جفا خون کردمش» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «ش» است.

حرف آخر قافیه

الف
ب
ت
ج
چ
د
ر
ز
س
ش
ع
غ
ل
م
ن
و
ه
ی

شماره ۱: مخوان ز دیرم به کعبه زاهد که برده از کف دل من آنجا

شماره ۲: غم دل کس به امید چه گوید دل‌ستانش را

شماره ۳: کنم دایم ز غیرت پاسبانی پاسبانش را

شماره ۴: مگر ز آن گل شمیمی هست باد صبحگاهی را

شماره ۵: خوش آن ساعت که یار از لطف گردد همنشین ما را

شماره ۶: خدا را ای نسیم احوال زار مستمندی را

شماره ۷: ای باد بگو آن شه رعنا پسران را

شماره ۸: به مرغی داده گردون از ازل فرخنده بالی را

شماره ۹: ز مه رویان مهی جستم به خوبی آفتاب اما

شماره ۱۰: شبی گریم شبی نالم ز هجرت داد از این شب‌ها

شماره ۱۱: خضاب از خون عاشق کن نگاری کرده‌ام پیدا

شماره ۱۲: از تنگی دل نیست به لب ره نفسم را

شماره ۱۳: ز زلفش تارک جانم بود پیوند هر مو را

شماره ۱۴: بامید چه جان از تن برآید ناتوانی را

شماره ۱۵: تا کی به ما نشینی بیگانه‌وار یارا

شماره ۱۶: کاش بیرون فتد از سینه دل زار مرا

شماره ۱۷: ما حریف غم و پیمانه کشی پیشه ما

شماره ۱۸: توئی که چاشنی آشتی است جنگ ترا

شماره ۱۹: نیست کس به عهد ما یار یار خویش را

شماره ۲۰: برون قدر من از جرگ گرفتاران شود پیدا

شماره ۲۱: دل داد دامن از کف تا زلف یار خود را

شماره ۲۲: تو و از ناز سرگرانی‌ها

شماره ۲۳: گفتی شویم کی من از او او ز من جدا

شماره ۲۴: بی‌تو مرگ آسوده سازد اضطراب دل مرا

شماره ۲۵: نگیرد دل قرار از تاب تب بیمار هجران را

شماره ۲۶: از عشق گلبنی است چو بلبل فغان ما

شماره ۲۷: جانی و به کنه تو کسی پی نبرد جانا

شماره ۲۸: بود این زخم دیگر کشته تیغ عتابش را

شماره ۲۹: ای که دارد حسن سنگین دل گران گوش ترا

شماره ۳۰: بر سینه خود یار نهد سینه ما را

شماره ۳۱: چو رویت بود اگر می‌داشت خورشید جهان‌آرا

شماره ۳۲: از پی احیای من روح روان من بیا

شماره ۳۳: از گلشن است دور اگر آشیان ما

شماره ۳۴: مرهم نکند فایده داغ دل ما را

شماره ۳۵: بی‌تو گو سوزد ز برق آه گشت دل مرا

شماره ۳۶: برجا دل و او مقابل ما

شماره ۳۷: عنان دل بکف کودکی بود ما را

شماره ۳۸: از انتظار مکش بیش از این فکاری را

شماره ۳۹: درون غنچه دل خارخاری کرده‌ام پیدا

شماره ۴۰: چه شد گاهی به حرفی آن دو لعل دلگشا بگشا

شماره ۴۱: گل همنشین خار و خس در دامن گلزارها

شماره ۴۲: بس که بر دل زخم جور از خار و خس باشد مرا

شماره ۴۳: صبح شد ساقی بشو ز آیینه رو زنگ خواب

شماره ۴۴: با غیر چو میکشی می ناب

شماره ۴۵: زهی خطت ز عرق مشک ناب در ته آب

شماره ۴۶: شب تا سحر تو مست شکر خواب

شماره ۴۷: صبح شد ساقی بشو از دیده خواب

شماره ۴۸: نگارم در کنار و ساغر می بر لب است امشب

شماره ۴۹: شب وصل است و آمد یار غیرش از قفا امشب

شماره ۵۰: کی در دل ما جز تو کسی را گذری هست

شماره ۵۱: جز جور کار طبع به کین مایل تو نیست

شماره ۵۲: رفتی تو ز بزم و نه همین نشئه ز می رفت

شماره ۵۳: جان بقید تنم از کوی کسی افتاده است

شماره ۵۴: تو را فلک بمن ایماه مهربان نگذاشت

شماره ۵۵: اشکم بود آن گل که گلابش همه خونست

شماره ۵۶: آنکه با من همنشین در عشق جانان من است

شماره ۵۷: منت ز سر زلف توام یکسر مو نیست

شماره ۵۸: تو را که چرخ به کام من از جفا نگذاشت

شماره ۵۹: از صحن کعبه ساحت میخانه خوشتر است

شماره ۶۰: ز الفت خوبان که سودش اشک و آهی بیش نیست

شماره ۶۱: جور خوبان غمزدای جان غمناک من است

شماره ۶۲: به کوی یار مرا بار در گل افتاده است

شماره ۶۳: یک گل بساحت چمن و طرف باغ نیست

شماره ۶۴: عشق آمد و غیر یار نگذاشت

شماره ۶۵: از جسم بکوی یار جان رفت

شماره ۶۶: گلی و گل رخی تا در چمن هست

شماره ۶۷: دلم بی‌او صفا هرگز ندیده است

شماره ۶۸: در چمن جوری که از باد خزان بر گل گذشت

شماره ۶۹: ننالم در قفس ای گل ز جور خار هجرانت

شماره ۷۰: آنکه درمان دل خسته عالم با اوست

شماره ۷۱: خوش آنکه گشته تسلیم بر حکمت از بدایت

شماره ۷۲: خونم ز لب بوسه فریب تو هوس ریخت

شماره ۷۳: دلم ز خاک ره آن غیرت پری برداشت

شماره ۷۴: زان در کجا توان رفت از بی‌پناهی ای دوست

شماره ۷۵: سوی غربت آن بت خودکام محمل بست و رفت

شماره ۷۶: منم که داغ عزیزان هر دیارم سوخت

شماره ۷۷: به دل چگونه توان داغ عشق پنهان داشت

شماره ۷۸: گشته‌ام از فیض عشق موی به مو دوست دوست

شماره ۷۹: اگر حرم بود ار دیرخانه خانه تست

شماره ۸۰: دور از توام بجز غم و رنج و ملال چیست

شماره ۸۱: گوشت کجا به ناله‌ام ای‌دل فریب هست

شماره ۸۲: زد قدم هرکس به گیتی پیشه دیگر گرفت

شماره ۸۳: ز ناز هرگزت از من اگر سئوالی نیست

شماره ۸۴: جز عشق که اشرف بود از جمله کمالات

شماره ۸۵: از دوست قالب من دیوانه پرشده است

شماره ۸۶: به ناله صبحدمم بلبل خوش‌الحان گفت

شماره ۸۷: بگذر از دیر و حرم جانانه جای دیگر است

شماره ۸۸: کجا ز قهر تو غیر از توام پناهی هست

شماره ۸۹: بر اوست رحم که درمانده دل افتاده است

شماره ۹۰: گر بعاشق سر عتابش نیست

شماره ۹۱: بر لب بغیر ناله که دمساز مانده است

شماره ۹۲: بر بلبل آنچه از ستم باغبان گذشت

شماره ۹۳: گر چو من از گلشن عشقش بدل جز خار نیست

شماره ۹۴: نه صیدی جان برد از صیدگاه چشم فتانت

شماره ۹۵: فلک سرگشته از سودای عشقست

شماره ۹۶: عالم خراب از نگه می‌پرست تست

شماره ۹۷: به پایت دوش می‌افتاد گاهی راست گاهی کج

شماره ۹۸: با بلبل مسکین گل و بیداد و دگر هیچ

شماره ۹۹: تا ژ گل نام و ز گلزار نشان خواهد بود

شماره ۱۰۰: خاک ار شوم به کوی تو گردم نمی‌رسد

شماره ۱۰۱: گشاید از در میخانه هر در کاسمان بندد

شماره ۱۰۲: پایی به پای دشت‌نوردم نمی‌رسد

شماره ۱۰۳: ز خیلی کجا چون تو شاهی برآید

شماره ۱۰۴: گرم صد داغ بر جان می‌گذارد

شماره ۱۰۵: نه در سر غیر سودای تو باشد

شماره ۱۰۶: به هر کام غیر آن شیرین‌سخن می‌پرورد

شماره ۱۰۷: آن دل که غم بتان ندارد

شماره ۱۰۸: نه از جفای تو زیبا صنم نخواهد ماند

شماره ۱۰۹: دلم کز آتش جان‌سوز غم نخواهد ماند

شماره ۱۱۰: دوش در طرف چمن بلبلی افغان می‌کرد

شماره ۱۱۱: لب شیرین تو شیرین‌تر از آن ساخته‌اند

شماره ۱۱۲: نه ز آب و گلت ای نخل جوان ساخته‌اند

شماره ۱۱۳: در چمن مرغ چمن ناله چو بنیاد کند

شماره ۱۱۴: سازوبرگ طرب از ساغر و مینا نشود

شماره ۱۱۵: گفتی او راست وفاپیشه بلی گر می‌بود

شماره ۱۱۶: می دو چشم تو ندانم ز چه پیمانه زدند

شماره ۱۱۷: ناله به کوی او دلم بهر چه بس نمی‌کند

شماره ۱۱۸: به لب صدبار جانم در رهش گر ز انتظار آید

شماره ۱۱۹: عزیزش دار چون گل هرچه در چشم تو خار آید

شماره ۱۲۰: گر همین خون مرا یار خورد نوشش باد

شماره ۱۲۱: سر کوی اوست جایی که صبا گذر ندارد

شماره ۱۲۲: نشاط‌انگیز آفاق است اگر صاحبدمی خندد

شماره ۱۲۳: رستنش از دامت احتمال ندارد

شماره ۱۲۴: دولت فقر آفت زوال ندارد

شماره ۱۲۵: خوانم او را دعا همین باشد

شماره ۱۲۶: از آن غم را دل ما خانه باشد

شماره ۱۲۷: نیم غمین که به گردون مرا فغان نرسد

شماره ۱۲۸: کسیکه دور شدت چون ز آستان میرد

شماره ۱۲۹: چه عجب که وقت مردن به مزار ما بیاید

شماره ۱۳۰: از دم باد صبا بوی کسی می‌آید

شماره ۱۳۱: یار یار امروز یاری نیست یاران را چه شد

شماره ۱۳۲: خواهد آورد خط و ترک جفا خواهد کرد

شماره ۱۳۳: مرا بخت سبز از فلک دوش بود

شماره ۱۳۴: خدات خواهی اگر از بلا نگه دارد

شماره ۱۳۵: روزی که مرغ وحشی دل با تو رام بود

شماره ۱۳۶: نه هر مهی روش مهرگستری داند

شماره ۱۳۷: بوسه‌ای دوش ز لعل تو براتم دادند

شماره ۱۳۸: دل چرا چون شمع جز آه سربارش نباشد

شماره ۱۳۹: مژده ای دل که شب فرقت یار آخر شد

شماره ۱۴۰: صد چشمم و رخسار تو دیدن نگذارند

شماره ۱۴۱: شام شد زلف سیاه تو به یادم آمد

شماره ۱۴۲: گفتم ز صبر کار بسامان شود نشد

شماره ۱۴۳: خوش آنکه مرا وصل تن سیمنتی بود

شماره ۱۴۴: خوش آنکه شمع خلوتم آن سروناز بود

شماره ۱۴۵: من و پاس تیر جفای او که مباد بر جگری رسد

شماره ۱۴۶: منم آنکه هر نفسم به دل ستمی ز عشوه‌گری رسد

شماره ۱۴۷: به جز میی که لب لعل یار من دارد

شماره ۱۴۸: چه شود که اهل جهان به کسی ز تف غم او شرری نرسد

شماره ۱۴۹: یارم به کنار امشب آمد

شماره ۱۵۰: چو شمعم کشت و آسوده ز آه شعله بار خود

شماره ۱۵۱: کسان مشغول کار خویش و من مشغول یار خود

شماره ۱۵۲: قاصدی باز آمد و حرفی ز جائی می‌زند

شماره ۱۵۳: بدی از نیک بر نمی‌آید

شماره ۱۵۴: دیدی آخر آنچه با من طالع ناساز کرد

شماره ۱۵۵: تا کوی تو بی‌رهبری و راهبری چند

شماره ۱۵۶: خوبان سزد که پنجه بخونم فرو کنند

شماره ۱۵۷: آنان که می طلب زخم آرزو کنند

شماره ۱۵۸: عاشق ز دل و جان چه خبر داشته باشد

شماره ۱۵۹: پی چه گلبن بختم گل مراد دهد

شماره ۱۶۰: گرنه ز بیوفایی گل یاد میکند

شماره ۱۶۱: هرگز ای گل از تو بلبل شیوه یاری ندید

شماره ۱۶۲: زحی لیلی از ناز بیرون نیاید

شماره ۱۶۳: خوش آن گروه که در بر رخ جهان بستند

شماره ۱۶۴: گردم بسر کویت دیوانه چنین باید

شماره ۱۶۵: به رخ صد پرده آن پیدا و پنهان در نظر دارد

شماره ۱۶۶: باز چه شد که با من او هیچ سخن نمی‌کند

شماره ۱۶۷: گشت مرغی زخمی تیری دلم آمد به یاد

شماره ۱۶۸: دل بیقرار عاشق نفسی قرار گیرد

شماره ۱۶۹: دلم جای غم جانانه کردند

شماره ۱۷۰: مگو عشاق را وقتی دلی بود

شماره ۱۷۱: سرودم را به جرگ بلبلان رنگ دگر باشد

شماره ۱۷۲: چون ساغر می بدست گیرد

شماره ۱۷۳: عید آمد و کار خوش نباشد

شماره ۱۷۴: کی بود اینکه مدت فرقت یار بگذرد

شماره ۱۷۵: در طلبت ساز و برک راه ندارد

شماره ۱۷۶: از باد زلف تو چو شکن درشکن شود

شماره ۱۷۷: دلت شکست دلم را دگر چه خواهد کرد

شماره ۱۷۸: زآن مبتلای هجرت عشرت طلب نباشد

شماره ۱۷۹: نیست وقتی که مرا جان بر جانان نشود

شماره ۱۸۰: خون ازین غم سزد از دیده بسمل برود

شماره ۱۸۱: صفای حسن بدیدن نمیشود آخر

شماره ۱۸۲: شود دگر گم دلم در کوی محنت خانه‌ای کمتر

شماره ۱۸۳: جهان را سیل اشکم گر برد ویرانه‌ای کمتر

شماره ۱۸۴: آن خط چون سبزه به بین آن رخ چون لاله نگر

شماره ۱۸۵: به عاشق مژده کامی صبا از وصل جانان بر

شماره ۱۸۶: ز خود بریدم و ترک تو مشکلست هنوز

شماره ۱۸۷: جادربر من کرده نگاری نه و هرگز

شماره ۱۸۸: گیرم که بر آن عارض گلگون نگرد کس

شماره ۱۸۹: ماه من مهرپروری که مپرس

شماره ۱۹۰: آن باده که باید لب از او تر نکند کس

شماره ۱۹۱: نیست بی‌جا ناله‌ام از تنگی جا در قفس

شماره ۱۹۲: می‌کشم جوری از آن نرگس فتان که مپرس

شماره ۱۹۳: بنگر آن لب‌های میگون وز خمار ما مپرس

شماره ۱۹۴: من آن صیدم که گفت آهسته چون می‌بست صیادش

شماره ۱۹۵: گرفتم ز آشیان پرواز از شوق لب بامش

شماره ۱۹۶: دیدم من از پهلوی دل از بس جفا خون کردمش

شماره ۱۹۷: دل‌زارم به این زاری که می‌نالد ز آزارش

شماره ۱۹۸: بتی کز صحبتم گیرد ملالش

شماره ۱۹۹: جز آنکه برد چو شمعت شبی به خانه خویش

شماره ۲۰۰: جز آنکه کرد ز عشقت خراب خانه خویش

شماره ۲۰۱: از اشک و آه دایم در عشق آن پریوش

شماره ۲۰۲: گرفتم آمد آن سرو قباپوش

شماره ۲۰۳: از تف هجران او هرگز نیاسودم چو شمع

شماره ۲۰۴: گل یکی داند چو بانگ بلبل و فریاد زاغ

شماره ۲۰۵: سنگین دلت گرفته دلم تنگ در بغل

شماره ۲۰۶: جمعند خوبان چون دسته گل

شماره ۲۰۷: خونم نریزد، آن غمزه مشکل

شماره ۲۰۸: صبحدم در باغ دیدم عندلیبی از ملال

شماره ۲۰۹: دارم دلی صد بحر خون زان تیر مژگان در بغل

شماره ۲۱۰: به کویش می‌رود گاهی ز من آهی نمی‌دانم

شماره ۲۱۱: به کنج بی‌کسی شادم مجوییدم مجوییدم

شماره ۲۱۲: در محفلت ز خون دل از بس لبالبم

شماره ۲۱۳: در گلشن عشق تو جفاکار ندیدم

شماره ۲۱۴: نیامد بر لبم آهی ز سوز عشق تا بودم

شماره ۲۱۵: ترک سر کردم ز جیب آسمان سر بر زدم

شماره ۲۱۶: گرنه از وصل تو در هجر گهی یاد کنم

شماره ۲۱۷: دامن خویش ز خون مژه گلشن کردم

شماره ۲۱۸: بی تو بتان را چه سرور ای صنم

شماره ۲۱۹: ای کس من در جهان گر جز تو کس می‌داشتم

شماره ۲۲۰: نه اکنون مست نازت ای بت نامهربان دیدم

شماره ۲۲۱: دلی سرگرم شوق از جلوه مستانه‌ای دارم

شماره ۲۲۲: جهان روشن ز مهر عالم‌افروزی که من دارم

شماره ۲۲۳: بجان ز اندیشه غیرآمدم ز آن انجمن رفتم

شماره ۲۲۴: چه می‌کردم گر از کف دامن وصلت نمی‌دادم

شماره ۲۲۵: شه من ترا نشان نه که من گدات جویم

شماره ۲۲۶: جنوم را فزود از بسکه آن رفتار و قامت هم

شماره ۲۲۷: چه خوش بودی نبودی گر ز من دور اینقدر یارم

شماره ۲۲۸: تو در غربت من آرام از غمت چون در وطن گیرم

شماره ۲۲۹: ربود دوش چنان باده وصال تو هوشم

شماره ۲۳۰: چو فارغ در گرفتاری ز جور خار و خس باشم

شماره ۲۳۱: هم اول کاش از کویت من افکار می‌رفتم

شماره ۲۳۲: دم مردن از آن با غیر یار آمد به بالینم

شماره ۲۳۳: خوش آنکه با تو یکشب در باغ خفته باشم

شماره ۲۳۴: دلم دارد هوای دام جان هم

شماره ۲۳۵: نه بهر آنکه با من بر سر جنگ است می‌نالم

شماره ۲۳۶: خوش آنکه بی‌تو دامن بر جسم و جان فشانم

شماره ۲۳۷: ای از ازل ز عشق تو آشفته کار من

شماره ۲۳۸: چشمم سفید شد به رهت گل‌عذار من

شماره ۲۳۹: یارا کجا یاران کنند آزار یاران بیش از این

شماره ۲۴۰: شدی تو گلبن ناز از کنار سوختگان

شماره ۲۴۱: چشم دام تو پر از خون دل از زاری من

شماره ۲۴۲: چون نخواهی نفسی کرد نگهداری من

شماره ۲۴۳: شب هجران سرآمد آمدی روز وصالست این

شماره ۲۴۴: عاقل کجا و بر سر دنیا گریستن

شماره ۲۴۵: لطف از اول داشت یار من به من

شماره ۲۴۶: به سپهر بر شده ما ز عشق و طلب کنی تو ز مالشان

شماره ۲۴۷: گشت یارم یار غیر آئین یاری را ببین

شماره ۲۴۸: کشد گر هر دمم صدبار افزون کن خدای من

شماره ۲۴۹: یکره ز وصل خویش مرا بهره‌مند کن

شماره ۲۵۰: دلم افسرده آه سرد من بین

شماره ۲۵۱: گر ز تن جانم و از سینه دل آید بیرون

شماره ۲۵۲: شبی روز منست ای از تو روشن چشم داغ من

شماره ۲۵۳: بود روز و شبم تا کی سیاه از دود آه من

شماره ۲۵۴: مکن از حرف دشمن بیوفا ترک وفاداران

شماره ۲۵۵: ای ز جورت دل عشاق به خون غوطه‌زنان

شماره ۲۵۶: حاشا که زنده مانم از جور غیر و جانان

شماره ۲۵۷: خوشاب بزمی که سرخوش از شراب صحبت جانان

شماره ۲۵۸: تا چند بکویش ایستم من

شماره ۲۵۹: از آن تنها کند پرخون دل من

شماره ۲۶۰: زندگر تیغ و ریزد خون من عین مراد است این

شماره ۲۶۱: بی‌تو کوشم در فنای خویشتن

شماره ۲۶۲: زآنکو نروم بلبلم و جای منست این

شماره ۲۶۳: به توان گفتن کدامین عضو از اعضای تو

شماره ۲۶۴: به کف پیاله به گلشن روم چسان بی‌تو

شماره ۲۶۵: نی طاقت وصلت مرا نه صبر در هجران تو

شماره ۲۶۶: هر سحر غلتم در خون از نسیم کوی تو

شماره ۲۶۷: میرم چو ز من دور شود آن بت دلجو

شماره ۲۶۸: ای صبا صبحدم چون‌رسی سوی او

شماره ۲۶۹: نمی‌دانم چو رفتی از قفا بینی به کس یا نه

شماره ۲۷۰: چو ماه چارده دارم نگاری چارده‌ساله

شماره ۲۷۱: برق جهان‌سوز حسن آن رخ افروخته

شماره ۲۷۲: دلم را یار پیش ما شکسته

شماره ۲۷۳: ندانم می‌کنی گاهی به غربت یاد من یا نه

شماره ۲۷۴: به غربت یوسف من به زندان وطن مانده

شماره ۲۷۵: من به قلزم می خیمه چون حباب زده

شماره ۲۷۶: ز حجاب عشق خون شد جگرم کنم چه چاره

شماره ۲۷۷: گفتم فتد کالای تو در دست من فرمود نه

شماره ۲۷۸: تا کی کند یار، از من کناره

شماره ۲۷۹: از پرتو مهر، شد آخر آن ماه

شماره ۲۸۰: ز آن رخ افروخته و آن قامت افراخته

شماره ۲۸۱: مرا حسن و عشقست زاری و لابه

شماره ۲۸۲: آمد امروز یار دیرینه

شماره ۲۸۳: بهر پرسیدنم ای مایه ناز آمده‌ای

شماره ۲۸۴: ای که با اهل هوس نرد وفا باخته‌ای

شماره ۲۸۵: بنگاهی ز خودم بی‌خبر انداخته‌ای

شماره ۲۸۶: گه مهر گویم گه مهت گه زهره گاهی مشتری

شماره ۲۸۷: شبی بر بام ای ماه بلنداختر نمی‌آیی

شماره ۲۸۸: گو در ره عشقم نرسد راهنمائی

شماره ۲۸۹: ای که از باد صبا بوی کسی می‌شنوی

شماره ۲۹۰: ای که می‌جویی به خوبی همچو لیلی دلبری

شماره ۲۹۱: نه چون سرو است آزادی مرا زین گلشن ای قمری

شماره ۲۹۲: ز وصل او که من پیوسته می‌پنداشتم روزی

شماره ۲۹۳: من تشنه دشت بی‌آب بارد مگر سحابی

شماره ۲۹۴: آمدی وصلت به جامم ریخت آب زندگی

شماره ۲۹۵: چه شد کآتش به جانم از غضب انداختی رفتی

شماره ۲۹۶: شنیدم تشنه‌ای جویای آبی

شماره ۲۹۷: به گلشن بود در پرواز مرغ بند برپایی

شماره ۲۹۸: زین چه خوش‌تر که درین معرکه بسمل باشی

شماره ۲۹۹: چون بیتو ننالم زار در گوشه تنهائی

شماره ۳۰۰: از تو من غافلم از من نه تو غافل باشی

شماره ۳۰۱: به خون غلتانم از تیر نگاه دم به دم کردی

شماره ۳۰۲: ناکرده عمل ای که طلبکار بهشتی

شماره ۳۰۳: رهبر باوست هر نقش از کارگاه هستی

شماره ۳۰۴: گمان دارد ز ناز و سرکشی گل می‌کند کاری

شماره ۳۰۵: نباشد آتشی سوزنده‌تر از آتش دوری

شماره ۳۰۶: خوش آن ساعت که بی‌خشم و غضب با ما تو بنشینی

شماره ۳۰۷: خوشا مستی و عشق نازنینی

شماره ۳۰۸: به رنگ ذره‌ام سرگرم مهر عالم‌افروزی

شماره ۳۰۹: زهدم افسرده خوشا وقت قدح پیمائی

شماره ۳۱۰: در هیچ‌جا هرگز نشد بیند ترا تنها کسی

شماره ۳۱۱: هست چشمم ز غمت قلزم طوفان‌زایی

شماره ۳۱۲: در آن گلشن مکن کو گلشن‌آرا گلشن‌آرایی

شماره ۳۱۳: ز هرچه هست رخ ما از آن بگردانی

شماره ۳۱۴: خوش آن عاشق که سویش گاهگاهی

شماره ۳۱۵: بهر چه ز پرده برنمی‌آیی

شماره ۳۱۶: سرای دیده‌ام منزلگه جانانه بایستی

شماره ۳۱۷: امیدگاها امیدوارم که از جفایت روا نداری

شماره ۳۱۸: من کیستم ز خنجر بی‌رحم قاتلی

شماره ۳۱۹: تلخ‌کامم من از شکرخندی

شماره ۳۲۰: چون رفتی افکندی، بر خاکم از خواری

شماره ۳۲۱: خرامان بود در دامان کوهی کبک طنازی

شماره ۳۲۲: خوشا فصل گل و عهد جوانی

شماره ۳۲۳: از دیر و کعبه در عشق گر نبودم نشانی

شماره ۳۲۴: ار مهر و وفا تو هرچه داری