|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از نسیمی (صبا) می‌خواهد که به معشوقش برسد و حال او را به او برساند. او به یاد معشوقش دلتنگ است و از غفلت خود درباره معشوق می‌گوید. از زیبایی معشوق و تاثیر خطش بر دلش صحبت می‌کند و در نهایت به اشک‌هایش اشاره می‌کند که به خاطر زیبایی و چهره لاله‌گون معشوق او جاری شده است.
هوش مصنوعی: ای نسیم صبحگاهی، هنگامی که به سوی او می‌رسی، حال و روز من را به او برسان و از عشق و وفاداری‌ام به او بگو، حتی اگر به سگ درگاه او نیز اشاره کنی.
هوش مصنوعی: مدتی است که من از آن گل عزیز خود بی‌خبر هستم، تا اینکه ناگهان بوی او به مشامم رسید و متوجه شدم که از کجا می‌آید.
هوش مصنوعی: چشم و جذبه ی او چنان بر من تاثیر گذاشته که انگار دل من به خاطر آن خط دلربایش دچار زخم شده و حالا این زخم را با محبت او دوخته‌ام.
هوش مصنوعی: خبر از اشک‌ها و دردهایی که از دل می‌جوشند دارم، وقتی که در چشمانم، رنگ سرخ لاله‌ای را می‌بینم که نشانه‌ای از زیبایی اوست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.