در این بخش شعرهایی را فهرست کرده‌ایم که در آنها ملک‌الشعرا بهار مصرع یا بیتی از ابن یمین را عیناً نقل قول کرده است:
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۶۰ - بد مکن :: ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢٠۶
ملک‌الشعرا بهار (بیت ۳): « گر تو بدانی که بد چگونه قبیح است - هیچ نیاید ز تو که نیک نباشد»
ابن یمین (بیت ۷): هر که بداند که بد چگونه قبیح است - هیچ نیاید ازو که نیک نباشد
در این بخش مجموعه شعرهایی از دو شاعر را که توأماً هموزن و همقافیه هستند در گروه‌های مجزا فهرست کرده‌ایم:
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱ - شکوه از حسود:ز شعر قدر و بها یافتند اگر شعرا - منم که شعر ز من یافته‌است قدر و بها
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٩:باهل خطه فریومد از طریق رضا - مگر بعین عنایت نظر فکند خدا
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢۵:مرا فلک بمواعید میفریفت ولیک - از آن هزار یکی با رهی نکرد وفا
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢٨:علاء دولت و دین آصف سلیمان فر - زهی جناب تو ارباب فضل را مأوا
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۳ - فخریه:دگر باره خیاط باد صبا - بر اندام گل دوخت رنگین قبا
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۹۹:به تاریکی از خواب بیدار شو - به نام خدا بر سر کار شو
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧:بتمثیل ابن یمین نکته ئی - کند عرضه بر شاه فرمانروا
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ١٣:خرد چون کند دوستی با کسی - که با دشمنان باشد او را صفا
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ١۴:خسیسی اگر لاف آن میزند - که باشد یکی در نسب اصل ما
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۶ - غوکنامه:بس کن از این مکابره ای غوک ژاژخا - خامش، گرت هزار عروسیست، ور عزا
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ١۶:دانی چه موجبست که فرزند از پدر - منت نگیرد ار چه فراوان دهد عطا
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۹ - جواب بهار به ادیب الممالک فراهانی:ایزدت خر خلق کرد ای کودن شاعرنما - رو چراکن تاکی اندرکار حق چون و چرا
ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۱:بر دل من گشت عشق نیکوان فرمانروا - اشک سرخ من دلیل و رنگ زرد من گوا
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٢ - وله:ای دل ار خواهی گذر بر گلشن دارالبقا - جهد کن کز پای خود بیرون کنی خار هوا
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۴ - وله ایضاً در مدح حضرت مولی علی (ع) والصلوه:مقتدای اهل عالم چون گذشت از مصطفا - ابن عم مصطفی را دان علی مرتضا
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۴ - به یاد وطن (لزنیه):مه کرد مسخر دره و کوه لزن را - پر کرد ز سیماب روان دشت و چمن را
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۶ - وله ایضاً در مدح امیر شیخ حسن:واجب بود از راه نیاز اهل زمن را - در خواستن از حق بدعا شیخ حسن را
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۶ - غضب شاه:مانده‌ام در شکنج رنج و تعب - زین بلا وارهان مرا یارب
ابن یمین » دیوان اشعار » اشعار عربی » شمارهٔ ۶١ - ملمع:حاکم ما ز فرط بد نفسی - عنده الضر و انفع الضرب
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۷ - در مدح حضرت ختمی مرتبت:ای آفتاب گردون تاری شو و متاب - کز برج دین بتافت یکی روشن آفتاب
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۸ - تابستان:ای آفتاب مشکو زی باغ کن شتاب - کز پشت شیر تافت دگرباره آفتاب
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٧ - قصیده در مدح طغا تیمور خان:ای کرده روز را ز شب قیرگون نقاب - یعنی فکنده سایه سنبل بر آفتاب
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١٠ - ایضاً قصیده در مدح و تهنیت ورود امیر یحیی:فرخنده باد مقدم دستور کامیاب - بر روزگار دولت شاه فلک جناب
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۸:تا کرد زیر سایه نهان زلفت آفتاب - افتاد همچو ذره مرا دل در اضطراب
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٩:دیدم برین رواق زبرجد کتابتی - بر لوح لاجورد نوشته بزر ناب
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۳۲ - سرچشمهٔ فین:سرچشمهٔ «فین» بین که در آن آب روانست - نه آب روانست که جان است و روان است
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۳:ای ترک بده باده گلفام که عیدست - وز دست مده جام غم انجام که عیدست
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۳۳ - در منقبت مولای متقیان:دل من خواهی ای ترک و ندانی که خطاست - از چو من عاشق دلباخته جان باید خواست
ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۱۶:حشمت محتشمان مایهٔ مرگ فقراست - داد ازین رسم فرومایه که در شهر شماست
ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۱۷:عشقت آتش به دل کس نزند تا دل ماست - کی به‌مسجد سزد آن شمع که در خانه رواست
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۲ - انتخابات:دوش در انجمن رأی‌فروشان، یک‌تن - آدمیزادهٔ دانا به نصیحت برخاست
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۵:زلف عنبر شکنت مایه ده مشک خطاست - پیش چین سر زلفت سخن مشک خطاست
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۳۴ - در وصف آیت‌الله صدر:رسول گفت گرت دیدن خدای هواست - باولیای خدا بین که شان جمال خداست
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۳۷ - فردوسی:سخن بزرگ شود، چون درست باشد و راست - کس ار بزرگ شد از گفته بزرگ، رواست
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨۵:بروز نکبت اگر برج قلعه فلکت - چو شاه کوکبه چرخ منزل و مأواست
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ١٠٢:چنان سزد که ز کار جهان نفور بود - کسیکه پیرو گفتار مردم داناست
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۴۳ - غم:گویی علامت بشر اندر جهان، غم است - آن کس که غم نداشت نه فرزند آدم است
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١٧ - وله ایضاً در مدح علاءالدین محمد وزیر:امروز در زمانه دلم شاد و خرم است - وین خرمی ز مقدم دستور اعظم است
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨٩:بردم بنزد خواجه شکایت ز رنج فقر - گفتم دوای این بکف همت شماست
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۴۹ - جمال طبیعت:جهان جز که نقش جهاندار نیست - جهان را نکوهش سزاوار نیست
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ١٨٨:هنرمند باشد بسان گهر - که هر کس مر او را خریدار نیست
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۵۳ - انگشتری:تا لب جانان ز تنگی شکل انگشتر گرفت - پشتم از بار فراقش صورت چنبر گرفت
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٢٩ - قصیده در مدح خواجه یحیی:کار ملک و دین بحمدالله نظام از سرگرفت - مصطفی بطحا گشاد و مرتضی خیبر گرفت
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۵۹ - نوید پیک:اگرکه پشت من از بار حادثات خمید - شکسته زلفا جعد ترا که خمانید
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣۶٢:ملامتم مکنید ار نبید مینوشم - که رستگاری آزادگان بود ز نبید
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۶۲ - تغزل:دلم از عشق آن بت نوشاد - چند باید شکسته و ناشاد
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢٨٧:دوش در تنگنای عقل مرا - با خرد صحبت اتفاق افتاد
ابن یمین » دیوان اشعار » معمیات » شمارهٔ ۶ - ایضاً:پیکری بیگناه را دیدم - چو گنهکار در جحیم افتاد
ابن یمین » دیوان اشعار » معمیات » شمارهٔ ۷ - ایضاً:چیست آن آسیا که گردش او - نه ز آبست و نه ز جنبش باد
ابن یمین » دیوان اشعار » اشعار عربی » شمارهٔ ۴٠ - ترجمه:علم را دیدم و تواضع را - کان بزرگی و این بلندی داد
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۶۳ - مجسمهٔ فردوسی:مهرگان آمد به آیینِ فریدون و قُباد - وز فریدون و قباد اندرزها دارد به یاد
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢۵۵:تا شتابان بر فراز خاک خواهد بود باد - تا ز آب آتش نخواهد هیچ وقتی دید داد
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣۴٨:گر چه فرزندان جسمانی سه چارم هست لیک - از حیات و موتشان هرگز نه غمگینم نه شاد
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۶۷ - عرض لشکر:امیر مشرق امروز عرض لشکرکرد - زمین ز لشکر خود عرضگاه محشرکرد
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۴۶ - بدان و بگوی:سخن چوگویی سنجیده گوی در مجلس - که از کلام نسنجیده خوار گردد مرد
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢۴٧:بشمس دولت و دین مفخر زمان و زمین - سلام من که رساندم پیام من که برد
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣۴٩:مرا دو یار جهاندیده و دو همزادند - که یکزمان نتوانم گزیر ازایشان کرد
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣۶٩:نوشته یافتم امروز بر دری بیتی - کزو دلم همه خون گشت و دیده ام پر درد
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۹۱ - گناه آدم و حوا:صبح چون شاه فلک بر تختگه مأوی کند - حاجب مشرق حجاب نیلگون بالا کند
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٢۵:قصه پر غصه بر درگاه خاتون جهان - عرضه دارم گر ز راه مکرمت اصغا کند
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۹۳ - هفت شین:شد وقت آنکه مرغ سحر نغمه سر کند - گل با نسیم صبح، سر از خواب برکند
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۷۳ - نور مخفی:دانشوران غرب نمودند اختراع - نوری قوی که پرتواش از قلب سر کند
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۷۴ - خون ناحق!:باد صبا خوش است شهیدان رشت را - از ماجرای قاتل ایشان خبرکند
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۵٣ - وله قصیده در مدح طغا یتمور خان:زلف تو بر دو هفته قمر چون مقر کند - آشوبها به پشتی دور قمر کند
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۱۶:در خواب اگر خیال تو بر من گذر کند - دلرا ز ذوق مملکت جان خبر کند
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۹۵ - بهاریه:رسید موکب نوروز و چشم‌فتنه غنود - درود باد برین موکب خجسته، درود
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۷۸ - زبان سرخ:درست گوی و به هنگام گوی و نیکوگوی - که سخت مشکل کاربست کارگفت و شنود
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۵١ - قصیده:رسید خسرو عادل بطالع مسعود - بمنتهای مراد و بغایت مقصود
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢۴٩:پدر که مرقد او باد تا ابد پر نور - خیال خود شب دوشین مرا بخواب نمود
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢٩۶:ز من بخدمت مخدوم من فتوح الله - که باد سایه عالیش تا ابد ممدود
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۹۶ - سپید رود:هنگام فرودین که رساند ز ما درود - بر مرغزار دیلم و طرف سپیدرود
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۷۹:بنگر بدان درخش که با قوت شمال - برجست و روی ابر به‌ناخن همی شخود
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۴۶ - وله:با شاه بین چه مرحمتست این که حق نمود - دنیاش داده بود کنون دین بر آن فزود
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۹۷ - مرگ پدر:به کام من بر یک چند گشت گیهان بود - که با زمانه مرا عهد بود و پیمان بود
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢٩۵:ز راه بیخردی گفت بوالفضولی دی - مرا چو دید که جز میل انزوا نبود
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۰۵ - پند پدر:نوروز و اورمزد و مه فرودین رسید - خورشید از نشیب سوی اوج سر کشید
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۰۶ - شب و شراب:شب خرگه سیه زد و در وی بیارمید - وز هر کرانه دامن خرگه فروکشید
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۶٠ - ایضاً له قصیده در مدح طغاتیمور خان:صبح سعادت از افق خرمی دمید - ساقی بیار باده که وقت طرب رسید
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢١٣:ایخسرویکه خسرو سیارگان سزد - در پیش رای انورت از جمله عبید
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۱۳ - روزه گشای:شاد شد دوش ز دیدار من آن ترک پسر - من ازبن شادکه او برده مه روزه به سر
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۱۵ - بوسهٔ عید:به هوس بردم سی روز مه روزه بسر - که یکی بوسه زنم بر لب آن ترک پسر
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۱۷ - در واقعهٔ بمباران آستانهٔ حضرت رضا (ع):بوی خون ای باد ازطوس سوی یثرب بر - با نبی برگو از تربت خونین پسر
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۲۲ - هدیه باکو:روز آدینه ببستیم ز ری رخت سفر - بسپردیم ره دیلم و دریای خزر
ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۶۷:حیله‌ها سازد در کار من آن ترک پسر - تا دل خویش به او بازدهم بار دگر
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۸۸ - تربت سیدالشهدا(ع):حبذا خاک روان‌بخش و زهی تربت پاک - که از او خاک ز افلاک فزون یافته فر
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٧٩ - وله ایضاً قصیده در مدح تاج الدین علی سربداری:دوش بی هیچ خبر کوکبه باد سحر - بر در حجره من کرد بصدلطف گذر
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۶۱:دلبرا سلسله غالیه گونست مگر - بر رخ نازک تو یا شکن آب شمر
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۶۷:صبحدم باد صبا آمد و آورد خبر - که بصد ناز رسد آن مه تابان ز سفر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۵٨:نا کسانیکه درین دور حریفان تواند - هر یکی را چو صراحی سوی جامست نظر
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۱۶ - فتح الفتوح:مکن حدیث سکندر که اندرین کشور - «فسانه گشت وکهن شد حدیث اسکندر»
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۲۳ - کناره گیری از وزارت و شکایت از دوست:حدیث عهد و وفا شد فسانه درکشور - زکس درستی عهد و وفا مجوی دگر
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۹۱ - ماده تاریخ بنای هنرستان دختران زردشتیان:به عهد شاه محمدرضا که بر سر او - گرفته طالع بیدار چتر فتح و ظفر
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٨٣ - وله ایضاً:زهی خجسته شبی کز درم نسیم سحر - بفرخی و سعادت بمن رسید خبر
ابن یمین » دیوان اشعار » ماده تاریخ‌ها » شمارهٔ ۷ - وفات وجیه الدین زنگی:وفات صاحب اعظم وجیه دین زنگی - که چرخ پیر نبیند چو او جوان دگر
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۱۸ - سفر نامه:به‌شهر ری شدم از دشت خاور - بدیدم کار ملک و کار کشور
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٨٧:اقامت در خراسان گشت مشکل - شد اینجا مشرب عشرت مکدر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۴٩:کریم الدین تو آن پهلو نژادی - که گردانرا بتو باشد تفاخر
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۱۹ - هیجا ن روح:ای خامه دوتا شو و به خط مگذر - وی نامه دژم شو و ز هم بر در
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۲۰ - خانواده:دادم دو پسر خدای و سه دختر - هر پنج بزاده از یکی مادر
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۶:بدان ای محتسب یکبار دگر - که من رندی گرفتم باز از سر
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۲۱ - چیستان:چیست آن جنبدهٔ والاگهر - گوهرش از آب و آتش جسته فر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٨۶:ای نسیم صبحدم از راه لطف - خواجه یوسف را ز من پیغام بر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۴٠:صحبت نیکان بود مانند مشک - کز نسیمش مغز جان یابد اثر
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۲۵ - لغز:چیست آن سرو نارسیده به بار - بردمیده ز ایزدی گلزار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٩٩:ای نسیم سپیده دم بر خیز - وز سر لطف یک قدم بردار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٣۴:شکرها میکنم در این ایام - که تهیدست گشته ام چو چنار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٣۶:شکر نعمت ز کفر وا دارد - اینچنین خوانده ایم در اخبار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۵۵:هر که مدح اندرو اثر نکند - فکرت هجو او مکن زنهار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۵۶:نزد اهل زمانه از که و مه - گر عبیدند جمله گر احرار
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۲۶ - تغزل و بهاریه:گشاده روی بهار، ای گشاده روی بهار - شراب سرخ بخواه و نبید سرخ بیار
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۲۷ - مرگ تزار:خمش مباش کنون کامد ای بهار، بهار - سخن زلعبت چین وبت بهار، به آر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٠٩:چو از جهان و ز اهل جهان نداری بهر - جهان و هر چه در او هست جمله بادا نگار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴١١:چهار رکن جهان را بساط نرد انگار - خلایقش چو حریفان مشتغل به قمار
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۲۸ - لاله زار:چون پای خرد خرد نهادی به لاله‌زار - خوبان بخند خندکشندت میان کار
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٧٣ - قصیده:باد بهار میوزد از روی مرغزار - جان تازه میکند نفس باد نو بهار
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٨۵ - قصیده در مدح تاج الدین علی سربداری:عید آمد ای نگار بده جام خوشگوار - کز جام خوشگوار شود کار چون نگار
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٨٩ - ایضاً قصیده در مدح معز الدین حسین کرت:منت خدایرا که بتوفیق کردگار - نامی که جست یافت جهانگیر نامدار
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٩٣ - قصیده در مدح طغایتمورخان:هر چند مدتی شدم از روی اضطرار - دور از جناب حضرت میمون شهریار
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٩۴ - مطلع ثانی:دولت بود مساعد و اقبال و بخت یار - آنرا که کرد بندگی شاه اختیار
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۱:آمد بهار و وقت نشاطست می بیار - می مایه نشاط بود خاصه در بهار
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۳:ای ماه مهربان مه مهرست می بیار - بزمی بساز فصل خزان خوشتر از بهار
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۵:ای برده نرد حسن ز خوبان روزگار - قدت براستی چو سهی سرو جویبار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٨٨:ای سروریکه از تو عدو و ولی تو - این تاج دار آمد و آن گشت تاجدار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٩۵:ابن یمین دریغ یساری نیافتست - بر قدر همتی که بدو داد کردگار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٩۶:ایدل نصیحتم بشنو تا برون بری - گوی مراد از خم چو کان روزگار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٠٨:برهان دین و حجت اسلام خواجه نصر - ای منظر تو مظهر الطاف کردگار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴١۶:چون روزگار هست بتصحیف روز کار - پس روز کار خواندنش به که روزگار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۴٨:کاری که لطف پای نهد در میان آن - آید بسان زر طلا پاک و بی عیار
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۲۹ - در وصف آتلیه نقاشی اسعد:حبذا از این نگارستان پر نقش و نگار - خوشتر از بتخانهٔ چین و سرای نوبهار
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٧٢ - قصیده در مدح نظام الدین یحیی:آفرین باد آفرین ای حیدر خنجر گذار - کامد از تیغ تو آبی ملک را بر روی کار
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٧۵ - قصیده در تعریف و تاریخ بنای قصری که نظام الدین یحیی ساخته:حبذا این قصر جانپرور که تا گشت آشکار - کرد پنهان رخ ز شرم او بهشت کردگار
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٧٧ - قصیده:دوش رفتم از ره فکرت بر این نیلی حصار - دیدمش فیروزه گون صرحی زمرد زرنگار
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٧٨ - وله ایضاً در مدح و تهنیت قدوم پادشاه:دوش وقت صبحدم آمد نسیمی مشکبار - مژده جانپرورم داد از قدوم شهریار
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٨۴ - قصیده در مدح معزالدین حسین کرت:شکر این دولت که یارد گفت ز اهل روزگار - کز کمینه بنده یاد آورد شاه کامکار
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٩٢ - قصیده:نامد الحق اینچنین فیروز کآمد شهریار - رستم از مازندران وز هفت خوان اسفندیار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٩۴:ای نسیم صبحدم از بخت نیک ار باشدت - بر در گیتی پناه خسرو عادل گذار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٠٣:با خرد در حجره دل دوش صحبت داشتم - شکوه ها میکردم از دوران این نیلی حصار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴١۴:تا شدست این قصر خرم بزمگاه شهریار - ای بسا خجلت که دارد زو بهشت کردگار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٣۵:شرف مرد بعلمست و کرامت بسجود - نیست بیعلم و عمل هیچکسی را مقدار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٣٩:صاحب اعظم جلال ملک و دین یونس که باد - انجم و افلاک را گرد مدار او مدار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۴١:صاحب اعظم غیاث ملک و دین هندو کزو - وعده شیرین بگیتی ماند خواهد یادگار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۵٠:منت ایزد را که باز افکند چتر شهریار - بر سر اهل خراسان سایه خورشید وار
ابن یمین » دیوان اشعار » معمیات » شمارهٔ ۱۲ - چیستان:چیست آن دریا که دارد بر سر آتش قرار - آتش اندر زیر و آبش تیز تاب و شعله وار
ابن یمین » دیوان اشعار » اشعار عربی » شمارهٔ ۴۴ - ترجمه:کردگار اگر طمع نتوان بوصلش داشتن - وز فراق دیر باز او نباشم رستگار
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۳۵ - مجلس چهاردهم:به بهارستان افتاد مرا دوش عبور - جنتی دیدم بی‌حور و سراپای قصور
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٢١:دوش با خود نفسی مصلحت دنیا را - میزدم هندسه ئی در بدو در نیک امور
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۳۶ - تغزل:بوستان بشکفت و بلبل برکشید از دل صفیر - همچو چشم من گهرپالای شد ابر مطیر
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٨٨ - قصیده فی التوحید و الزهد و نعت الرسول صلی الله علیه و سلم:موسم پیری رسید ایدل جوانی ترک گیر - ز آنکه نالایق بود کار جوان از مرد پیر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٩٨:ای نسیم صبحدم ز آنجا که لطف تست خیز - رنجه شو بگذر بدر گاه شه گردون سریر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴١٧:حضرت اصحاب دنیا را مثالی گفته اند - عرضه دارم گرچه بعضی را نیاید دلپذیر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۵٣:من نیم در بند افزونی طلب کردن ولی - رأی شه داند که باشد از کفافی ناگزیر
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۳۸ - بهاریه و تشبیب:نگر به زلف و بنا گوش آن بت کشمیر - یکی ز ساده پرند و یکی ز سوده عبیر
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۰۲:غذای میر ندیدم ولی به گاه غذا - بر اوگذشتم و دیدم که چاکران امیر
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٩١ - وله:مرا چو یاد خراسان گذر کند بضمیر - ز خون دیده کنم همچو لاله برگ زریر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٢٩:سر افاضل عالم امام عبدالحی - ز هی بخامه گهر پاشتر ز ابر مطیر
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۴۶ - رزم‌نامه:می فروهل زکف‌ای ترک و به یک‌سو نه چنگ - جامهٔ جنگ فروپوش که شد نوبت جنگ
ملک‌الشعرا بهار » تصنیفها » غزل ضربی (در دستگاه همایون):باش تا پنجهٔ ناهید زند زخمه به چنگ - آورد اختر ما دامن مقصود به چنگ
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۹۱:ای ز چشمم شده پنهان و بدل در زده چنگ - چون بسر میبری ایام درین کلبه تنگ
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۴۹ - صدارت اتابک اعظم:آن اختری که کرد نهان چندگه جمال - امروز شد فروزان از مطلع جلال
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۵۴٨:بر من سپهر کرده نعیم جهان حرام - از رشک گفته هام که سحری بود حلال
ابن یمین » دیوان اشعار » اشعار عربی » شمارهٔ ۵۶ - ترجمه:آنکس بود عزیزتر اندر جهان که او - نفس عزیز را ندهد خواری سؤال
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۵۱ - پیام به انگلستان:یک‌ره از ری سوی لندن گذر ای پیک شمال - بر ازین شهر بدان شهر یکی صورت حال
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١٠٨ - وله ایضاً فی المدح خواجه نظام الدین یحیی:از افق ماه نو عید بفیروز فال - چهره بنمود و جهان کرد منور بجمال
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۵۶۴:مرجع اهل حیل مجمع تزویر و نفاق - شرف دولت و دین قدوه اصحاب ضلال
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۵۶۶:میدهد دست فلک دولت اصحاب یمین - بکسانی که ندانند یمین را ز شمال
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۵۷ - تغزل:جلوه‌گر شد شب دوشین چو مه عید صیام - کرد از ابرو پیوسته اشارت سوی جام
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۲۰ - خدمت استاد:هرکه خواهدکه ادیبی کند از روی کتاب - زو فراوان غلط و تصحیف افتد به کلام
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶٣۵:هوس مسکن مألوف و دیار معهود - دمبدم میپزم و باز همی گردد خام
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۵۸ - تشبیب و بهاریه:رسید گاه بهار و گه سماع و مدام - کجایی ای صنم سرو قد سیم اندام
ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۷۷:منم که خط غلامی دهم به نیم سلام - دل من است که قانع شود به یک پیغام
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۵٨٢:بدانخدای که بنگاشت دست قدرت او - درون پرده ارحام صورت اجسام
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۵٩٩:خدیو کشور دانش یمین دولت و دین - توئی ز راه حقیقت خلاصه ایام
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶٠٨:سپهر مهر جلالت جلال دولت و دین - توئی که رأی ترا شاه انجم است غلام
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۶۴ - گلۀ دوستانه:تَمُرتاشا ز بی‌مهریت زارم - زچون‌تودوست‌ازخودشرمسارم
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۵٨٣:ببابا حیدرم باشد توقع - که چون واقف شود از حال زارم
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۷۰ - شب پائیز:روز بگذشت و شب تیره بگستردادیم - مسند از حجره به ایوان فکن ای نیک‌ندیم
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۷۱ - تغزل:زلفت از مشگ، خط آراید بر صفحهٔ سیم - تا بدان، چشم تو را فتنه نماید تعلیم
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۱۲:زلف مشکین تو بر طرف بنا گوش چو میم - هست چون بر سمن از سنبل تر حلقه جیم
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶٢۴:گر ترا هست خرد یاز بیا ز ابن یمین - یک نصیحت بشنو این ز بزرگان قدیم
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۷۲ - مولودیه و منقبت:زهی به کعبه، شرافت‌فزای رکن و حطیم - زهی مقام تو فخر مقام ابراهیم
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۳۱ - در پیشگاه آستان قدس رضوی:تبارک الله از این فرخ آستان که بود - به پاس درگه او آسمان همیشه مقیم
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶١٢:شنیدم از سر منبر مذکری میگفت - رضای حق طلبی باش بر سر تسلیم
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۸۲ - فوج آهن:چون بدرید صبح پیراهن - جلوه گر گشت فوجی از آهن
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۸۷ - پاسخ به کاظم پزشکی:ای پزشکی خطت رسید به من - چون به یعقوب پیر، پیراهن
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۳۶ - گیو تاجر:گیو تاجر نموده این اوقات - چارقی چند وارد از لندن
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧٠٢:هر کسی را چنانکه هست بدان - پس بدانقدر دوستی میکن
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۸۵ - فتح دهلی:دو چیز است شایسته نزدیک من - رفیق جوان و رحیق کهن
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۱۳:مبادا ز فرهنگ و دانش جدا - زن و کودک مردم پارسا
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۵۱، ۵۲:سخن جز به اندیشه با کس مکن - یکی مرد باش آشکارا سخن
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۵۴:زن باخرد را ز جان دوست دار - که باشد زن باخرد دستیار
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۷۴:به هر کار یکرنگ و یکروی باش - ستوده دل و بافرین خوی باش
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۸۵:به گفتار و کردار شو مهربان - نیایشگر و چرب و شیرین‌زبان
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۱۰۰:بود دشمن کهنه، مار سیاه - که صد سال دارد به دل کین نگاه
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۱۱۸:بود آدمی کودکی شیرخوار - پذیرنده ی خوی‌ها بی‌شمار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶٨١:قلم را بر تبت فزون دان ز تیغ - بود گرچه کم زو به نیروی تن
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶٩٧:میندیش در حق مردم بدی - که آری بلا بر سر خویشتن
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۹۰ - تغزل:گه فریضهٔ شام آن چراغ ترکستان - کنار من ز رخ خویش کرد لالستان
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۳۸ - در سوگ پدر:دربغ و دردکه ازکید چرخ و فتنه دهر - بشد صبوری و ازکف ربود صبر جهان
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۴۲ - ابر و شفق:کربم و باذل ابری برآمد از بر کوه - بغارتیده همه بار خانهٔ عمان
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶۶٠:بنظم با تو بگویم بنای مصدر را - که چند و چیست ذهاب و صهو بتست و لبان
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶۶٩:چهار چیز دهد آبروی مرد بباد - باختیار مباش ای پسر مباشر آن
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۹۳ - جزر و مد سعادت:خواندیم در دفاتر و کردیم امتحان - کاز بعد هر غمی بود آسایشی نهان
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۹۶ - زیان تازیان:روزی رسد که آید پیکی ز هندوان - گوید دهید مژده که آمد خدایگان
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۹۷ - نالهٔ بهار در زندان:دردا که دور کرد مرا چرخ بی‌امان - ناکرده جرم، از زن و فرزند و خانمان
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۴۰ - سیاست:چون پیشه‌ای شدست سیاست به‌ملک ری - شایدکه هیچ نارم ازین پیشه بر زبان
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١٢٩ - وله ایضاً در مدح طغایتمورخان:منت خدای را که علی غفله الزمان - پیرانه سر بقوت اقبال نوجوان
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١٣۵ - وله ایضاً:یا رب چه موجبست که دستور شه نشان - والا جلال دولت و دین آصف زمان
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶۶۶:تریاق و ارقمست مرا بر سر زبان - این قسم دشمنان بود آن حظ دوستان
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶٧۴:ز ابن یمین پیام برای باد صبحدم - نزد علاء دولت و دین آصف زمان
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶٨٩:مهر سپهر رفعت و دارای مملکت - والا علاء دولت و دین آصف زمان
ابن یمین » دیوان اشعار » اشعار عربی » شمارهٔ ٢٨ - ترجمه:عاجز شدست رای خردمند از دو چیز - تدبیر کار کردن زن حکم کودکان
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۹۸ - پیام به یاران تهران:ای صبا رو به جانب تهران - دوستان را ز من سلام رسان
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶۵٩:بر تو پاشم ز بحر دانش خویش - سخنی همچو لؤلؤ و مرجان
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧٠۴:هر کرا یاد بنده میآید - بکرم بندگی من برسان
ابن یمین » دیوان اشعار » معمیات » شمارهٔ ۱۵ - ایضاً له:چیست آن پیکر پری کردار - گاه مینا برنگ و گه مرجان
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۱۲ -بیزاری از حیات:مرا دلی است ز دست زمانه غرقه به خون - هزار لعنت بر این زمانهٔ ملعون
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١٣٣ - وله ایضاً در مدح علاءالدین وزیر:هوای آنرخ چون ماه و زلف غالیه گون - بهیچ حال نخواهد شد از سرم بیرون
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۱۴ - خدعهٔ حسود:حاسدم دست خدیعت برکشید از آستین - مر مرا افکند از چشم وزیر راستین
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۱۶ - آفرین فردوسی:آنچه کورش کرد و دارا و آنچه زردشت مهین - زنده گشت از همت فردوسی سحرآفرین
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١٢۶ - ایضاً له در مدح نجم الدین عبدالعلی:دوش وقت صبحدم از لطف رب العالمین - هاتفی در گوش هوشم گفت کای ابن یمین
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١٣٢ - ایضاً له در مدح ملک شمس الدین محمد:نوجوان شد گاه پیری دولت ابن یمین - سایه چون گسترد بروی آفتاب ملک و دین
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶۴٧:آصف ثانی علاء ملک و دین کو را خطاب - مینویسد منشی گردون وزیر خافقین
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶٩٣:مجلس دستور ایران است یا خلد برین - کاندر او بر هر طرف بینی صفی از حور عین
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۲۵ - در مدح مظفرالدین شاه:ایا نسیم صبا ای برید کار آگاه - ز طوس جانب ری این زمان بپیما راه
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧۵٨:ز آستانه جاه و جلال خسرو عهد - سپهر کشور داد و دهش سپاهانشاه
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۲۶ - ماجرای زمستان:دوش چون برشد آن درفش سیاه - گشت پیدا طلایهٔ دی‌ماه
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧۵۶:دی معرف به پیش آصف عهد - خواند فصلی ستوده که و مه
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۲۸ - تغزل:منصور باد لشکر آن چشم کینه‌خواه - پیوسته باد دولت آن ابروی سیاه
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۶۹:فرخنده طالعی بود آنرا که هر پگاه - کز تاب آفتاب شود با فروغ ماه
ابن یمین » دیوان اشعار » اشعار عربی » شمارهٔ ٣٠ - ترجمه:هر ناصحی که بود ز من خواست توبه ئی - گویا که عشق خوش پسران هست از گناه
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۳۴ - تهران قبل از کودتا:ای مردم دلخون وطن، دغدغه تا کی - چون شه ز وطن دل بکند، دل بکن از وی
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۸:ای روی تو آئینه الطاف الهی - وی دبدبه حسن تو از ماه بماهی
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۸۰:ایماه دل افروز بگردان قدح می - چون ماه فلک دم مزن از دور پیاپی
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۳۵ - بهشت و دوزخ:خوش گفت این حدیث که شرطست کآدمی - گام آنچنان نهد که ننالد از او زمی
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١۵٧ - وله ایضاً در مدح نظام الدین یحیی:عیدست در ده ایصنم گلعذار می - بنمای صورت طرب اندر صفای وی
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۴۰ - شجاعت ادبی:مردن اندر شجاعت ادبی - بهتر از چاپلوسی و جلبی
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧٩٢:انقدر از متاع دنیاوی - که کفاف تو باشد ار طلبی
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۴۴ - پیام به وزیر خارجه انگلستان:سوی لندن گذر ای پاک نسیم سحری - سخن از من بر گو به سر ادوارد گری
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١۶٢ - وله:از من ای باد صبا لطف بود گر سحری - ببر خسرو آفاق رسانی خبری
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۵:ایصبا گر بودت سوی خراسان گذری - ببر از حال دل من سوی جانان خبری
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨١١:با خرد همره و دو لب بادب باز مکن - هیچ کاری که از آن غیر تو یابد ضرری
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨۴٢:زر بسیار چه حاجت که کنی صرف بر آنک - خانقاهی بگچ و سنگ بعیوق بری
ابن یمین » دیوان اشعار » ترکیبات » شمارهٔ ٨ - وله مستزاد در مدح یمین الدوله عمده الملک حسن:یا رب از من که برد سوی خراسان خبری - ایصبا گر بودت هیچ مجال گذری
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۴۵ - تغزل:پیمان‌شکن نگار من آن ترک لشکری - بگرفت خوی لشکری و شد ز من بری
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧٧٧:ابن یمین منم که بآیات بینات - در ملک نظم کرده ام اثبات داوری
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧٨٨:ای باد خوش نفس گذری کن ز راه لطف - بر خاک در گهی ز فلک جسته برتری
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۴۶ - تغزل:بتا اگرچه به صورت تو زادهٔ بشری - ولی به روی درخشان، سلاله قمری
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨٢٧:چهار چیزست آئین مردم هنری - که مردم هنری زین چهار نیست بری
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨٧۵:مرا مبشر فرخنده فال خوش خبری - بگوش هوش رسانید موسم سحری
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۴۷ - خزان:مگر میکند بوستان زرگری - که دارد به دامان زر جعفری
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨۶٨:منم آنکه در مدحتت طبع من - سپهر ازرقی گشت و مهر انوری
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨٧٧:مربی چو محمود باشد گرم - چه سنجد بمیزان من عنصری
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨٨١:همی گفتم از راه ضجرت شبی - نسیم صبا را بخواهشگری
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۴۸ - گیهان اعظم:با مه نو زهره تابان شد ز چرخ چنبری - چون نگین دانی جدا از حلقهٔ انگشتری
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۵۱ - کل الصیدفی جوف‌الفرا:چار تن در یک زمان جستند در دوران سری - پنج نوبت کوفتند از فر شعر و شاعری
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١۴٧ - وله ایضاً در مدح تاج الدین علی سربداری و بیان رفع نقار و کدورتی که بین سرداران بوده:باز دین و ملک را بر رغم چرخ چنبری - کارها خواهد نهادن روی در نیک اختری
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١۵٢ - وله:تا زمان باشد کسی را در زمان سروری - از علاءالدین و الدنیا نزیبد برتری
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١۵٣ - ایضاً له:چند گاهی زیر طاق گنبد نیلوفری - خار غم را جفت بودم همچو گلبرگ طری
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١۵۴ - وله در مدح تاج الدین علی سربداری:چون سعادت رهنمائی کرد و دولت یاوری - بستم احرام طواف کعبه نیک اختری
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١۶٠ - وله ایضاً:منت ایزد را که دولت کرد بازم رهبری - سوی عالی در گهی کز چرخ دارد برتری
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨۵٨:کاشکی با اینهمه محنت که من دارم ز غم - روز آخر خود نکردی با من این بد گوهری
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۵۲ - تغزل:ز عشق خوبروبان حصاری - شدم در چنگ رنج و غم حصاری
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١۴٩ - وله ایضاً در مدح علاءالدین محمد:بر آمدم صبحدم باد بهاری - جهان خوشبوی گشت از مشک تاری
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨٣٢:خداوندا بر این عالیجنابت - کزو دارد فلک صد شرمساری
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨۶۶:مرا در خفیه دی میگفت یاری - که بینم شاه را از تو غباری
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨٧٢:من و نفس نفیس و فقر و فاقه - نمیخواهم غنی گشتن بخواری
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۶۲ - به یاد صحبت اخوان و اطاق آفتاب روی تهران:روزگار آشفتگی دارد بسر، کو همدمی - تا ز فیض صحبتش خاطر بیاساید دمی
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۱۹:گر نشینم با تو در خلوت به شادی یک دمی - از غبار خود نبیند چشم دل دیگر نمی
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۶۷ - خصم خرد:مخور تا توانی می اندر جوانی - می اندر جوانی مخور تا توانی
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۶۸ - شمار گیتی:جهانا چه مطبوع و خرم جهانی - دریغا که بر خلق ناجاودانی
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۷۰ - تاریخچه انقلاب مشروطه:دریغا که بگذشت عهد جوانی - درآمد ز در پیری و ناتوانی
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١۴۶ - قصیده:الا ای نسیم سحر گر توانی - قدم رنجه کن یک سحر بی توانی
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۷۲ - آزرم:ای برادر، تا توانی گیر با آزرم خوی - مرد بی‌آزرم باشد چون زن بسیار شوی
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨۴٩:صحبت صاحبنظر باید که باشد با دو کس - یا کریمی نامجوی و یا حکیمی راستگوی
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۷۳ - به شکرانهٔ بازوی قوی:برخیز ساقیا بده آن جام خسروی - تا درکشم به یاد شهنشاه پهلوی
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۸۸ - لغز:آن خوبروی دلبر همچون سبیک زر - آمد به مجلس اندرو بنشست پیش روی
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۱۱:دلدار گفت لوح دل از نقش من بشوی - گفتم که تلخ از آنلب شکر فشان مگوی
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧٩٠:از من که میبرد سوی دستور خافقین - رمزی در آن شکایت ایام منطوی
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧٩٨:ایدل نصیحتی کنم ار زانکه بشنوی - نا داده آب کشت سعادات ندروی
-
ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۷۶ - راز طبیعت:دوش در تیرس عزلت جان‌فرسایی - گشت روشن دلم از صحبت روشن‌رایی
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۲۲:ماهرویا گه آنست که رخ بنمائی - که بجان آمدم از بیکسی و تنهائی
-
ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۲۵:غم‌مخور جانا در این‌عالم که عالم هیچ نیست - نیست‌هستی‌جز دمی‌ناچیز و آن‌دم‌هیچ‌نیست
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١۵ - ایضاً فی التوحید:ایدل غافل بدان کاحوال عالم هیچ نیست - پیش زخم حادثات دهر مرهم هیچ نیست
-
ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۶۳:آن چه شعله است کزان راهگذار میآید - یا چه برقیست که دایم به‌نظر میآید
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۳:بازم از دیده در بار گهر میآید - لعل‌فام است مگر خون جگر میآید
-
ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۷۲:کسی که افسر همت نهاد بر سر خویش - به دست کس ندهد اختیار کشور خویش
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۵٠٣:کریم دولت و دین سرور زمان و زمین - توئی که مثل تو گیتی ندید داور خویش
-
ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۹۱:علی‌الصباح که بر طره‌ات زنی شانه - هزار نافه گشایی میان کاشانه
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧۴٨:پدر که رحمت حق بر روان پاکش باد - ز من دریغ نمیداشت پند پیرانه
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧۵١:خدایگان فصیحان دهر ابن یمین - توئی که هست فضایل ترا و همتانه
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧۵٩:سرا فاضل دهر ایرج ای که در همه فن - به سان مردم یکی فن کسیت همتا نه
-
ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۹۳:شبی گذشت به آسودگی و آزادی - هزار شکر بدین نعمت خدادادی
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨٣٩:ز بهر خوشدلی خویش درون دنیا را - نگاه کن که چه کفت از طریق استادی
-
ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۹۷:نهاده کشور دل باز رو به ویرانی - که دیده مملکتی را بدین پریشانی
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۸۳ - جوابی به قطعه محمود فرخ:بهار قطعهٔ فرخ شنید و خرم گشت - چو کشت خشک ز ترشیح ابر نیسانی
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۸۵ - بهار شیروانی:به شهر شروان بُد شاعری بهار بنام - که شهره بود به مطبوعی و سخن‌دانی
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۱۲:زهی بوقت سخن لعلت از در افشانی - شکسته رونق بازار گوهر کانی
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨١٢:بزرگوار وزیرا نصیحتی بشنو - ز بنده ئی که ترا هست مشفق جانی
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨٧٨:ندیده نان تو اندر جهان کسی هرگز - بسان خاک چنین خوار از پی آنی
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۷ - در هجو روزنامهٔ اصفهان و نامهٔ ناهید:گو، ز من باد سحرگه به صفاهانی زشت - که کیی تو که به رخ بسته‌ای از حیله نقاب
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٠:سائلی حال جهانرا ز یکی کرد سؤال - آن شنیدی که چه فرمود حکیمش بجواب
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۶:یک دو سیمین تن و یاری دو سه چاریم بهم - خورده هر روز منی پنج شش از باده ناب
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۸ - دختر ناکام:چه شد که نرگس مستش ز آبِ دیده تر است - چه شد که لالهٔ رویش به رنگ معصفر است
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٩٣:براه راست توانی رسید در مقصود - تو راست باش که هر دولتی که هست تراست
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۲۶ - از یک غزل:گرم به خنجر بیداد خون بریزد دوست - ازو به حق نبرم شکوه زان که حق با اوست
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ١٩٠:یکیست فاضل و دانا اصیل و پاک نسب - ولیک هیچ کسش در جهان ندارد دوست
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۴۹ - طلب آمرزش:عمری به باد رفت و به جا ماند این کتاب - باشدکشی بخواند وآمرزش آورد
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢٣٠:ایدل چو ممکنست که روزی بشب بری - کایام جز بکام تو یک گام نسپرد
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۹۰ - زبان مادر:والدین ار به روی فرزندان - نگشایند از فضایل در
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٩٠:ای شهنشاه بختیار که هست - در همه کار دولتت یاور
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٩٢:ای پسر همنشین اگر خواهی - همنشینی طلب ز خود بهتر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٣٠:شکر انعام حاتم ثانی - مخلص الملک یونس طاهر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۴٣:عمر تا کی چنین بریم سر - حاصل روزگار بوک و مگر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۵٧:نیست مغبون نبزد عقل کسی - که بزرگی خرد بسیم و بزر
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۹۲ - بهترین دوست کتابست:رنج و زحمت طلبی، باش معاشر با خلق - حشر با خلق بلی رحمت و رنج آرد بار
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٩۵ - وله ایضاً:روز نوروز و می اندر قدح و ما هشیار - راستی هست برینکار خرد را انکار
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۰۱ - در وصف بینش نامی که مژگانی سفید و چشمانی کم دید داشت:آن چشم سفیدی که بود چشمش کور - درکشور ما گشته به بینش مشهور
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸۱:هر کو ز فریب اهرمن باشد دور - باید که بود معتقد بعث و نشور
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۰۳ - عجب غنا - ذل نیاز:یکی نصیحت آزادگان ز جان بپذیر - که از طریقهٔ آزادگی نمانی باز
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٩٧ - قصیده در مدح علاءالدین محمد:مرا ز جور تو ای روزگار سفله نواز - بسیست غصه چگویم که قصه ایست دراز
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٩٩ - وله ایضاً:جهان جود و کرم ای پناه اهل نیاز - بروی خلق در خرمی ز لطف تو باز
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۶٢:اگر تنعم و دولت دهد بپوش و بخور - بدوستانت بده آنچه از تو ماند باز
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۱۵ - ضلال مبین:دیدم به بصره دخترکی اعجمی نسب - روشن نموده شهر به نور جمال خویش
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٨۶:بس کس که یافت خست و امساک پیشه کرد - بر نفس ناستوده و اهل و عیال خویش
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۳۰ - آش کشک:چندکار سخت و مشکل را برایت بشمرم - بشمر ار مشکل‌تر از این پنج داری، ای حکیم
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ١١۶ - ایضاً له:حبذا آرامگاهی خوشتر از دار النعیم - وز پری رویان صدف کردار پر در یتیم
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۶۰ - در وحدت وجود:چندین هزار آینه بینی پر از نقوش - گر برنهی برابر یکدیگر آینه
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۷۰:گر نور روی روشنت افتد بر آینه - از زنگ تیره می نشود دیگر آینه
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۷۱ - کار خرد و بزرگ:سینهٔ خویش کن فراخ و سترگ - وندر آن جای ده دلی هنری
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨۶٩:من شنیدم که از ره شفقت - پدر پیر گفت با پسری
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۷۲ - به یکی از رقبای سیاسی:آقای جلیل بی‌جلالی و فری - از مردمی و مهر و وفا بی‌خبری
ابن یمین » دیوان اشعار » اشعار عربی » شمارهٔ ٧٢ - ایضاً:اذ سیلت السحب سجال المطر - قد زینت الروض بدری الزهری
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۷۸ - در تقاضای دو اسب به عاریه:ای خواجه آزاده که مفتون توکشتند - قومی به جوابی و گروهی به سئوالی
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۹۶:تا ساخته ئی بر قمر از غالیه خالی - دارد دل من تیره تر از خال تو حالی
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨۵۵:فرزند هنرمند من ای نور دو چشمم - حقا که مرا بیتو ز جان هست ملالی
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۸۴:دوش آمد پی عیادت من - ملکی در لباس انسانی
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨۶٣:گر تمتع ترا ز نقره و زر - اینقدر بس که قابض آنی
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۴:مخلوق جهان به گرگ مانند درست - با قادر عاجزند و بر عاجز چست
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۵:از دامن کوه لاله ناگه برجست - گلگون‌رخی و تیشهٔ سبزی در دست
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۶:بر دامن دشت بنگر آن نرگس مست - چشمی به ره و سبزه عصایی در دست
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۰:ایدل اگر اعتقاد تو هست درست - می دان که ترا روزی تو خواهد جست
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۱:ای سرور عهد هرکه شمشیر تو بست - شیر فلکش به زیر پالان چو خرست
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۳:این برشده دولاب که گردد پیوست - گاهیش بلند بینی و گاهی پست
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۴:از بس که دلم با سر زلف تو نشست - چون زلف تواش فتاد صد گونه شکست
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۹:تا روی ترا بدیدم ایعشوه پرست - در دیده من نقش خیال تو نشست
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۱:برخیز سحرگه ای صبا چابک و چست - با خواجه شهاب دین بگورست و درست
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۹:دل شد ز پی وصل دلارام ز دست - جان نیز بران عزیمت از جای بجست
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳۳:در کارگه وجود هر نقش که هست - نقاش الست بیتو آن نقش ببست
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۵۸:دی ابن یمین صبحدمی جام بدست - با سر و قدی بر سر گلزار نشست
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۲:در باغ جمالت ای بت عشوه پرست - سیب ز نخ ساده و شفتالو هست
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۹۵:دل در سر زلفین بتان نتوان بست - وز دست فراقشان به جان نتوان جست
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۹۶:دی خسرو سیاره چو با شام نشست - از جیش حبش فتاد بر روم شکست
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۹ - به مناسبت شهادت سید حسن مدرس:تا بُخل و حسادت به جهان راهبر است - آزاده ذلیل و راستگو در خطر است
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۴:دیوانه دلم که میل طبعش بهواست - در کوی بتان کارگهی میآراست
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱ - این رباعی را در خواب گفته است:امروز نه کس ز عشق آگه چو من است - کز شکّر عشقم همه شیرین سخن است
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۳:سید پسرا روی تو ماه ختن است - بالات براستی چو سرو چمن است
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۱۵ - در مدح پروفسور براون انگلیسی:ادوارد براون فاضل ایران‌دوست - کش فکر نکو،قول نکو، فعل نکوست
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۲:ایدل طلب دوست گرت عادت و خوست - بیرون مبر از خویش پی اندر پی دوست
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳۴:گفتم نخورم باده که کاری نه نکوست - تا باز رهم ز طعنه دشمن و دوست
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۱:حاصل چه از این که صورت خواجه نکوست - چون مغز نبیندش خرد در خور پوست
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱ - پس از ورود به خاک بجنورد:چون خطه طوس را پس پشت بهشت - در خطهٔ بجنورد دل این بیت نوشت
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۹:افسوس که عمر من ز هفتاد گذشت - بگذشت چنانکه بگذرد باد بدشت
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۸:بر اوج فلک دوش چو خورشید بگشت - بر من ز فراق یار دانی چه گذشت
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳۹:مائیم و می ناب و بتی خوب سرشت - نه بیم ز دوزخ و نه امید بهشت
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۲:هر حادثه ئی که آمد از نرم و درشت - از ابن یمین ندید در معرکه پشت
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۲۴:زین مردم دل‌سیاه، رخ دارم زرد - بیدردی خلق دردم افزود به درد
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۱۵:این چرخ سراسیمه بیفایده گرد - چون قسمت ارزاق خلایق میکرد
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۳۲ - رباعی:شد نیمی عمر در خرافات هدر - وندر حیرت گذشت یک نیم دگر
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵۵:ایدل غم نا آمده زنهار مخور - وانغم که گذشت از تو هم زو بگذر
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶۲:من برکشم این پیرهن زهد ز سر - پس در کشمت همچو قبا تنگ ببر
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶۴:هنگام سپیده دم گل سیب نگر - ز آب بقمش نقطه ز ده باد سحر
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶۵:چون یافت تن از خلعت شه زینت و فر - نیکو سخنی گفت درینمعنی سر
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۰:اینهم بشنو ای پسر نیک اختر - از زر مطلب همین زر و هیچ دگر
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۲:در هجر تو از آه من و خون جگر - هم صبح اثر دارد و هم شام خبر
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۳:گلدسته برخسار تو چون کرد نظر - گفتا که نیم از تو بخوبی کمتر
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۵:روزی بخوشی اگر توان برد بسر - زنهار پسر انده بیهوده مخور
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۷:گفتتد مرا که بر ابوبکر و عمر - مدحت گوی رستی بقیامت ز سقر
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸۰:فرزند اعز محمد ای جان پدر - آیا بود اینکه بینمت بار دگر
ابن یمین » دیوان اشعار » معمیات » شمارهٔ ۱۱ - ایضاً:پرسم لغزی ای شده فاش از تو هنر - فکری کن و جهدی کن و بیرون آور
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۳۳:گر مانده و ناتوان و گر خسته و زار - ما وز طلبش دست کشیدن، زنهار
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۳۴ - جمع بین ا‌لاضداد:ای بسته چو فندق به سرانگشت، نگار - رویت چو چراغ و طرّه‌ات چون شب تار
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵:با خرقه و تسبیح مرا دید چو یار - گفتا ز چراغ زهد ناید انوار
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵۳:از بس که رسید از رخ و از غمزه یار - بر لاله و نرگس ستم ایام بهار
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵۸:از خنده رعد و گریه ابر بهار - وقتست جهانرا که شود چون رخ یار
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵۹:ایساقی شکر لب طوطی گفتار - گرمی نبود گرد ز شهدانه برار
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶۶:هنگام بهارست بتا باده بیار - کاراسته شد بزم طرب همچو نگار
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶۸:هر چند که پیریم و ضعیفیم و نزار - والات وادات کار افتاده ز کار
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۴:داود نبی چو برگشادی اسرار - گفتی بپسر پند من از دل مگذار
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶ - کنایه از انگلیس:ای زورآور که خون ما خورده پریر - وی بسته فرو قماط ما با زنجیر
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵۱:ای گردنم از ساعد تو طوق پذیر - بر دست من از زلف تو بادا زنجیر
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶۹:تدبیر تو چون باز ندارد تقدیر - میرو ره تقدیر نه راه تدبیر
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۸:سردار جهان امیر حاجی دلیر - کز جنگ چو از جود نمیگردد سیر
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷:زاغی می گفت اگر بمیرد شهباز - من جای کنم بدست شاهان از ناز
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸ - خطاب به حزب دموکرات و حکومت:ای ساده‌دلان زر گرگ حیلت‌باز - با جهد شما سیم و زر آورد فراز
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸۶:در عشق من و تو هر دو ایمایه ناز - نو شد بجهان قصه محمود و ایاز
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸۷:تا کرد در جود کف راد تو باز - در ناز و نعیم غرقه اند آز و نیاز
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۹۰:پروانه صفت در آتشم زاندم باز - کز باد اجل فروشد آنشمع طراز
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۹۱:رفتند و ز رفتگان یکی نامد باز - تا با تو بگوید سخن از پرده راز
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۹۴:با خوش پسری بحسن چونشمع طراز - گشتم نفسی بنرد بازی دمساز
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۴۰:آمد رمضان و خلق رفتند ز هوش - شد میکده‌ها قفل و زبان‌ها خاموش
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱۴:دهقان بچه ئی داد می نابم دوش - گفتم که حرام باشد این گفت خموش
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱۸:استاد حسین ای بصفا همچو سروش - با نطق تو سحبان شود از عجز خموش
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱:ای برده گل رازقی از روی تو رشک - در دیدهٔ مه ز دود سیگار تو اشک
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۳۹:مائیم و می روح فزا چون دم مشک - لیکن بر اهل عصر چه مشک و چه پشک
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۴۲:ای میر اجل گر دهدم مهل اجل - خواهم کرد این‌مشکل لاینحل حل
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۴۴:تا غالیه‌گون خال‌ِ مه‌ِ مهر گسل - پروانه‌صفت فتاد بر شمع چِگِل
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۴۹:خواهد شدن از تن نظر جان زایل - ناگشته بجز حسرت و ارمان حاصل
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۵۴:در پای گل از دست منه ساغر مل - بیمل نتوان برد بسر موسم گل
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۵۵:در حیرتم از روی تو ایماه چکل - کآن صورت زیبا ز چه آبست وز گل
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۵۷:پیوسته ز رویت ایمه مهر گسل - پروانه نور میبرد شمع چکل
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۶۳:روزی که دلم شدی بخوبان مایل - بودی ز وصالشان مرادم حاصل
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۴۳ - شهر تهران:شهریست پر از همهمه و قالاقیل - بهتان و دروغ و غیبت و فحش سبیل
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۴۱:دی شاه بتان سوار اسبی چون پیل - میکرد به هر گوشه چو فرزین تحویل
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۴۴ - در مرگ مادر:ای شمع شبستان من، ای مام گرام - رفتی و سیه شد به من از غم ایام
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۶۹:ایدل اگرت کار جهان نیست بکام - خوشباش که ناخوش نبود محنت عام
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۷۶:آنها که حلال زادگانند و کرام - کردند نکاح دختر کرم حرام
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۸۹:منزلگه خویش و دوستان جمله بکام - وز دشمن و حاسد نه نشان باد و نه نام
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۹۰:لقمان که حکیمان جهانراست امام - فرمود بحفظ چار در چار مقام
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۹۹:گر من نظری کنم بدان ماه تمام - باید که ملامت نکند شیخ و امام
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۱۴:کردند بجای من بدی جمع لئام - گفتم که نمایم بمکافات قیام
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۲۳:شد دعوی دوستی در ایام حرام - الفت ز که مردمی کجا دوست کدام
ابن یمین » دیوان اشعار » اشعار عربی » شمارهٔ ١٢ - ترجمه:در بذل طعام کوش و افشای سلام - شبها بنماز کوش و الناس ینام
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۵۲ - ریاعیات:تن چیست؟ مرکبی ز چندین معدن - پرگشته ز میراث نیاکان کهن
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۵۳:رفتم بر توپ تا بکوبم دشمن - فریاد برآورد که ای وای به من
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۳۷:آمد خبریکه جان برون رفت ز تن - از واقعه زبده دوران و زمن
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۴۴:در حیرتم از قاضی احکام کهن - کز حکم ویند اهل جهان بی سر و بن
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۴۷:یا رب بچه موجب بمن بیسر و بن - هر لحظه غمی نو دهد اینچرخ کهن
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۴۸:دی گفت مرا یکی که ای عهد شکن - نه گفته بدی که می نخواهم خوردن
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۵۴:دی بر سر خاک دوستی دلبر من - از دیده گلاب ریخت بر برگ سمن
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۵۵:نتوان سخن از دهان تنکت گفتن - زیراک نگنجد اندرو هیچ سخن
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۶۰:چون زلف بنفشه را صبا داد شکن - دم بی می لاله رنگ گلبوی مزن
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۶۱:آمادهٔ جنگ باش کاین چرخ حرون - با نرم‌دلی با تو نگردد مقرون
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۶۱:هر چند بود کعبه اسلام کنون - در مرتبه از کنشت صد پایه فزون
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۶۵:مائیم ز جور فلک آینه گون - با آه دلی که سنگ ازو گردد خون
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۶۸:ای روح روان که فارغ از این بدنی - جویای عزیزکردهٔ خویشتنی
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۱۹:ایدل ز پی حطام دنیای دنی - در خرمن عمر خویش آتش چه زنی
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۶۹:تا بشکافد به هم دل نالانی - تا خون بارد ز دیدهٔ گریانی
ابن یمین » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۸۷:بیا ساقی بدور دو ستکانی - بده بر گل شراب ارغوانی
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۲۱:ایگوهر پاک از کدامین کانی - کز غایت روشنی ز ما پنهانی
-
ملک‌الشعرا بهار » رباعیات » شمارهٔ ۷۰:از پیش و پس حیات بر خیره مپوی - دم را بنگر ز آمده و رفته مگوی
ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۱۵:ایخواجه توئی انک چو تو گرم روی - در مردی ورادی نبود هیچ گوی
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۸۹ - زینت مرد:زینت مرد به عقل است و هنر - نی به پوشاک وجلال و فرّهی
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨٢٨:چون رسد روزی به وقت خویشتن - زحمت جستن چه بر خود می‌نهی
-
ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۱۹۰ - نیکنامی:چون برکه‌های دشت عرب دان تو حال خلق - گاهی ز آب پر شود و نوبتی تهی
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧٨٧:ای پیک پی خجسته نسیم سحرگهی - لطفی کن از برای دل خسته رهی
-
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۴:مشو تند وگستاخ و نااستوار - به پیش خدا و خداوندگار
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۱۱:به زن راز پنهان مکن اشکار - همان کودکان را به فرهنگ دار
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۲۳:مشو هیچ با مرد بدچشم یار - که بدچشم مردم نیاید به کار
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۶۶:به نزد خدا و خداوندگار - ز نامرزی خویشتن شرم دار
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۷۱:به فرمانبری راه نیکی سپار - که خوش بهره یابی ز پروردگار
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۷۵:جز از راستی هیچ دم برمیار - که باشی بر مردمان استوار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴١۵:چو دنیا کند با تو بخشش تو نیز - ببخشش که گردان بود روزگار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٣١:شنیدم که عیسی علیه السلام - تضرع کنان گفت کای کردگار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۴۶:کسی خوش بر آید در این روزگار - که باشد بدستش یکی از سه کار
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۵٢:مرا نام اگر نیک و گر بد بود - چو رفتم از آنم چه فخر و چه عار
ابن یمین » دیوان اشعار » اشعار عربی » شمارهٔ ١٨ - ترجمه:چو دنیا کند با تو بخشش تو نیز - ببخشش که گردان بود روزگار
-
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۵:هر آن چیزکان زی تو نبود نکو - به دیگر کسانش مکن آرزو
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧٣۴:ندیدم من از آدمی هیچکس - که اخلاق او جمله باشد نکو
-
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۸:رود هرکه با تو به خشم و به کین - از او دور باش و به رویش مبین
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۳۳:ز دارای کین‌توز دوری گزین - همان به که نشناسدت مرد کین
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۸۴:روان را بپرداز از خشم و کین - که گردد تبه جانت از آن و این
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶۴۵:الا ایصبا خدمتم عرضه دار - بدرگاه دستور با زیب و زین
-
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۱۲:نیوشنده باش و سخن درپذیر - پس و پیش پاسخ به پیمانه گیر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۵٩:همانا که شاهنشه بی نظیر - کزو تازه شد رسم تاج و سریر
-
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۲۱:مشو هم‌خور و خفت‌بامست‌مرد - که آمیزش مست رنجست و درد
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۲۸، ۲۹:مشو در خورش باکسان هم‌نبرد - دل میزبان را میاور به درد
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٢٠٢:الهی مرا چون سرای سپنج - سرانجام باید بغیری سپرد
-
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۲۴:به رشکاوران هیچ منمای زر - بپرهیز از سیزک بی‌هنر
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۵۶:به‌مردم‌بر افسوس و خواری مکن - بویژه به مه‌سال مردکهن
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۶۰:بجو راستگو مرد، پیغامبر - کجا راست آید پیامت بسر
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۱۰۷:مهل نام را، خویشکاری ز دست - که بی‌خویشکاری شود نام پست
ابن یمین » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ٧۴ - وله:بعزم سفر شاه جمشید فر - بر افراخت رایت بخورشید بر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣٩٣:اگر پاک طبعی و پاکیزه کار - توقع بدرگاه دو نان مبر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٠٧:بتجرید در شهر من شهره ام - چه گفتم خود از من بود شهره شهر
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٢٨:زمستان و پیری و بیحاصلی - بدینصورت ار کرد باید سفر
-
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۳۲:شوی چون به پیکار جنگاوران - نگر تا نباشدت بار گران
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶۵۴:بتعییر دی گفت با من یکی - که میزیستی از نصیحت گران
-
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۳۴:سخنگوی داننده را دوست گیر - بپرهیز از خشم مرد دبیر
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۳۶:بر مرد داننده خاموش باش - سخن پرس و دیگر همه گوش باش
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٧٣۶:الهی بهنگام پیری مرا - تمنای نفس جوانان مده
-
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۴۵:کسی را میازار در گفتگوی - به کین و زیان کسان ره مپوی
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۹۶:سخن هیچگه بر دو آیین مگوی - که نزد مهال ریزدت آبروی
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٨٣٧:دلا پاس این یکسخن گوش دار - که دارد خواص دم عیسوی
-
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۴۹:اگر وام خواهی ز خویشان بجاست - ز بیگانه وام ار ستانی خطاست
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ١٧١:مرا صورت از لغوه گر کج شود - چه نقصان رسد زان بمعنی راست
ابن یمین » دیوان اشعار » معمیات » شمارهٔ ۲ - ایضاً:سه عیار قهار غارتگر اند - کند میلشان هر کجا زیرکی است
-
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » فقرۀ ۸۶:میاموز دانش به ناپاکزاد - که دانش چراغست و ناپاک باد
ملک‌الشعرا بهار » منظومه‌ها » ارمغان بهار » اینک منظومهٔ سی روزهٔ آذ‌ر پاد مارسپندان:انوشه روان باد آن مرد راد - که این گفت‌ها گفت و این پند داد
ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ٣۵٢:مرا دوستی کو که با دشمنم - بگوید که این نکته میدار یاد