تا شدست این قصر خرم بزمگاه شهریار
ای بسا خجلت که دارد زو بهشت کردگار
جنه المأوی که بودی پیش ازین پنهان ز خلق
در میان آب کوثر گشت اکنون آشکار
تا فروغ جام گوناگون بصحنش اوفتاد
شد زمین او چو سقف آسمان گوهر نگار
فرق نتوان کرد او را ز آسمان الابد آنک
باشد آن پیوسته سرگردان و هست این برقرار
از تفاخر زیبدش گر سرفرازد بر فلک
چون نهد بر آستانش پای شاه کامکار
شهریار جمله آفاق تاج ملک و دین
آنکه دین و ملک را باشد بذاتش افتخار
صدهزاران نوبهار و مهرگان با کام دل
اینهمایون قصر بادا جشنگاه شهریار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف یک قصر زیبا و شگفتانگیز میپردازد که محل جشن و بزم شهریار است. شاعر به زیبایی و شکوه این قصر اشاره کرده و اینکه چه بسا برای بهشت خدایی نیز خجلتآور است. قصر مانند بهشتی پنهان در میان آب کوثر، اکنون نمایان شده است. زیبایی و نور قصر به گونهای است که زمین آن همچون آسمان میدرخشد. شاعر همچنین به این نکته اشاره میکند که قصر قابل مقایسه با آسمان ابدی است و همچنان پابرجا خواهد بود. در ادامه، تاکید میکند که شهریار، که تاجدار دین و ملک است، بر تمام دنیا افتخار دارد و این قصر جشنگاه اوست، جایی که جشنهایی به مناسبت بهار و مهرگان در آن برگزار میشود.
هوش مصنوعی: این قصر زیبا که محل برگزاری جشنهای پادشاه است، به قدری خوشمنظره است که ممکن است از زیبایی آن بهشت خداوند نیز شرمنده شود.
هوش مصنوعی: بهشت موعود که قبل از این در میان آب کوثر پنهان بود، اکنون به صورت آشکار نمایان شده است.
هوش مصنوعی: زمانی که پرتوهای رنگارنگ جام به زمینش تابید، زمین او همچون سقف آسمان با جواهرات زیبا زینت یافت.
هوش مصنوعی: نمیتوان او را از آسمان ابد که همواره در حال پرواز است، جدا کرد؛ زیرا یکی از آنها همیشه در حال حرکت است و دیگری ثابت و پابرجاست.
هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر برتریاش به خود ببالد، شایستهاش است که مانند شاهانی که بر بالای آسمان میدرخشند، بر پاهای او سجده کند.
هوش مصنوعی: شهریار، حاکم تمام جهان، تاج افتخار ملک و دین است؛ کسی که خود به خاطر وجودش، مایهی افتخار دین و حکومت به شمار میرود.
هوش مصنوعی: بسیاری از بهارها و مهرگان با خوشحالی و دلسیر، امیدوارم که این قصر بزرگ همیشه محل برگزاری جشن و شادی برای پادشاه باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نافه دارد زیر اندر گشاده بی شمار
لاله دارد زیر نافه در شکسته صد هزار
خانمان از رنگ و بوی او همیشه چون بهشت
روزگار از تار و پود او شکفته چون بهار
چشم زی رویش نگه کرد اندرو لاله شکفت
[...]
هر سپاهی را که چون محمود باشد شهریار
یمن باشد بر یمین ویسر باشد بریسار
تیغشان باشد چو آتش روز و شب بد خواه سوز
اسبشان باشد چوکشتی سال و مه دریا گذار
از عجایب خیمه شان با شد چو دریا وقت موج
[...]
ای خداوندان مال العتبار الاعتبار
ای خداوندان قال الاعتذار الاعتذار
پیش ازاین کاین جان عذرآورفروماند ز نطق
پیش از آن کین چشم عبرت بین فرو ماند زکار
توبه پیش آرید و نادم از گُنه کاری خویش
[...]
بار دیگر بر ستاک گلبن بی برگ و بار
افسر زرین بر آرد ابر مروارید بار
گاه مینا زینت آرد زو نگار بوستان
گاه مرجان زیور آرد زو عروس مرغزار
غنچه سازد باغ را پر گلبن از مینا و زر
[...]
ابر آذاری برآمد از کران کوهسار
باد فروردین بجنبید از میان مرغزار
این یکی گل برد سوی کوهسار از مرغزار
وان گلاب آورد سوی مرغزار از کوهسار
خاک پنداری به ماه و مشتری آبستنست
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.