مرجع اهل حیل مجمع تزویر و نفاق
شرف دولت و دین قدوه اصحاب ضلال
آن بدنیا شده مغرور چنان پندارد
که بزرگی جهان جمله بمال است و منال
با بزرگی کرم و خوی خوش ار حاجت نیست
او بزرگیست که گردونش ندیدست همال
زو ندیدست کرم هیچکس الا در خواب
و آن کرم نیست که دیدست خیالست خیال
ملکات وی اگر چه همه با نقصانست
لیک بخلش بود و خبث طبیعت بکمال
اعتقادش چه توان گفت عفی الله ملحد
نکند یاد سلف جز ببدی در همه حال
سخنی کش نبود فایده گوید همه وقت
که در آن طبع غلیظش نتوان یافت کلال
لیک یک نکته لطفش مدد روح دهد
گر بگوشش برسد جای کلالست و ملال
با چنین کس بسوی روضه رضوان نرود
هر که بر پای دل او بود از عقل عقال
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نقد شخصی می‌پردازد که دچار تزویر و نفاق است و در دنیا مغرور شده است. او گمان می‌کند که بزرگی و ثروت نشانه‌ی مقام اوست، در حالی که بزرگترین دلایل برای کرم و نیکی در وجودش نیست. شاعر به نقص‌های او اشاراتی دارد و می‌گوید که ایمان او ضعیف و از یاد سلف غافل است. او به چنان حالتی دچار است که نمی‌تواند معنای واقعی خوبی را درک کند و در عین حال، در وجودش بخل و خباثت کامل است. در نهایت، شاعر بیان می‌کند که چنین فردی به بهشت نمی‌رسد و عقل او همواره در بند است.
هوش مصنوعی: مکانی که اهل فریب و نیرنگ دور هم جمع می‌شوند، محل نفاق و دورویی است که شرافت دولت و دین را به خطر می‌اندازد و سرمشق کسانی است که در گمراهی به سر می‌برند.
هوش مصنوعی: انسانی که به دنیا آمده و مغرور است، فکر می‌کند که تمام عظمت و بزرگی جهان فقط به او تعلق دارد و به نوعی آن را مال خود می‌داند.
هوش مصنوعی: اگر کسی با بزرگی و اخلاق خوب باشد، نیازی به درخواست ندارد. او شخصیت والایی دارد که آسمان هم نظیرش را ندیده است.
هوش مصنوعی: هیچکس در واقعیت کرمی را ندیده است و آنچه دیده می‌شود تنها خیالی است در خواب، نه چیزی واقعی.
هوش مصنوعی: اگرچه ویژگی‌های او دارای نقصان است، اما بخیل است و طبیعتش به شدت زشت و ناپسند است.
هوش مصنوعی: اعتقاد او را چه می‌توان گفت؟ خداوند بی‌دین سریعاً چهره‌ی گذشتگان را جز به بدی به یاد نمی‌آورد.
هوش مصنوعی: اگر کلامی از فایده‌ای برخوردار نیست، در هر زمانی بیان کردن آن بی‌فایده است، چرا که در آن روحی سنگین و کسل کننده وجود دارد که نمی‌توان در آن جست و جوی زیبایی و جذابیت کرد.
هوش مصنوعی: اما یک نکته از محبت او می‌تواند روح را کمک کند، به شرطی که به گوشش برسد که کجاها را باید از نگرانی و اندوه پاک کند.
هوش مصنوعی: کسی که دلش به عقل وابسته است، نمی‌تواند به باغ بهشت راهی پیدا کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا گرفتم صنما وصل تو فرخنده به فال
جز به شادی نسپردم شب و روز ومه و سال
چه بود فالی فرخنده تر از دیدن دوست
چه بود روزی پیروزتر از روز وصال
بینی آن زلف سیاه از بر آن روی چو ماه
[...]
از هری گر سوی اوغان شوی، ای باد شمال
باز گویی ز هری پیش ملک صورت حال
گویی: آن شهر، کجا بود دل بخت بدو
شادمان همچو دل مرد سخی وقت نوال
بی تو امروز همی نوحه کند بخت برو
[...]
چه بود بهتر و نیکوتر از این هرگز حال
داد پیدا شد و پنهان شد بیداد و محال
باز رفته بکنار و شده آواره غراب
یافته شیر نیستان و شده دور شگال
ماه چونان شده کو را نبود هیچ خسوف
[...]
حاجب بوم یکی از سپید است بفال
. . . ایگانش چو جلاجل شده دمش چو دوال
خاصه را صید گرفتار میان چنگال
عامه مردم را داده از آن صید حلال
ای ترا کرده خداوند خدای متعال
داده جان و خرد و جاه و جوانی و جمال
حق آنرا که زبر دست جهانی کردت
که مرا بیهده بی‌جرمی در پای ممال
بکرم یک سخن بنده تامل فرمای
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.