ای نسیم صبحدم از بخت نیک ار باشدت
بر در گیتی پناه خسرو عادل گذار
خسرو جمشید فر کز رشک دریای کفش
ابر باشد با دلی سوزان و چشمی اشکبار
شمس ملک و دین که خورشید از لقب پاشی او
در جهانگیری بشرق و غرب دارد اشتهار
آنکه تا بر شکل نعل مرکبش آمد هلال
آسمان بهر شرف میسازد از وی گوشوار
خاک درگاهش ببوسیدی بتعظیم تمام
ز آن پس ایجانبخش باد صبحگاهی زینهار
در بیان شوقم از اطناب چون فارغ شوی
عرضه دار این یک دو معنی بر سبیل اختصار
گو ندیدم هیچ سودا در سر ابن یمین
جز بچشم اندر کشیدن خاکپایت سرمه وار
لیکن از راه حسد گردون نمیخواهد که او
در جناب حضرت میمونت گردد بختیار
یعلم الله کز درت غایب نبودی یکزمان
هیچ اگر بودیش بر ادراک مأمول اقتدار
بعد از آن گر فرصت گفتن بود از راه لطف
تربیت فرما و بر گو کای امیر نامدار
شد غریق بحر احسانت جهانی آنچنانک
ز آن میان جزوی نبینم هیچکس را بر کنار
آفتاب ذره پرور ای ملک آراء تست
سایه الطاف بر ابن یمین گسترده دار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر درباره ستایش از یک پادشاه عادل و نیکوکار است که به نام خسرو جمشید شناخته می‌شود. شاعر با بیان احساسات خود، از خوشبختی و برکت زندگی در سایه حکمرانی او سخن می‌گوید و به زیبایی‌های خاندانی و ویژگی‌های مثبت پادشاه اشاره می‌کند. شاعر همچنین به حسادت‌هایی که ممکن است در برابر او وجود داشته باشد، پرداخته و از دوری خود از پادشاه سخن می‌گوید. او از پادشاه درخواست می‌کند که در مورد او و دیگران با مهربانی و لطف رفتار کند. در نهایت، شاعر بر اهمیت پادشاهی و صفات نیکو او تأکید می‌کند و از او می‌طلبد که بر سر خدمتی که به مردم دارد، سایه لطفش را گسترده‌تر کند.
هوش مصنوعی: ای نسیم صبحگاهی، اگر با بخت خوب همراهی کنی، بر در دنیای ما به پناهگاه پادشاه عادلی برو.
هوش مصنوعی: خسرو جمشید، فرزندی که به خاطر زیبایی و جذابیتش حتی دریاها نیز به او حسادت می‌کنند، با دل‌سوخته و چشمی که از اشک پر شده، از دنیا می‌نگرد.
هوش مصنوعی: شمس، کسی است که در دنیا به عنوان منبع نور و هدایت شناخته می‌شود و شهرت او در شرق و غرب عالم پخش شده است.
هوش مصنوعی: کسی که هلال آسمان برایش به عنوان نشانه‌ی بزرگی و شرافت جلوه می‌کند، در حقیقت تا زمانی که به شکل نعل مرکبش برسد، به او گوشوار میسازد.
هوش مصنوعی: خاک درب خانه‌اش را با احترام بوسیدی و از آن پس، ای بخشنده صبحگاهی، مرا از خطرات حفظ کن.
هوش مصنوعی: وقتی از صحبت‌های طولانی‌ام در مورد شوقم فارغ شدی، این دو معنی را به طور مختصر به تو ارائه می‌کنم.
هوش مصنوعی: من هیچ آرزویی در دل ابن یمین نمی‌بینم جز اینکه با چشمانم خاک پای تو را مانند سرمه به چشم بکشیم.
هوش مصنوعی: اما به خاطر حسادت، آسمان نمیخواهد که او در حضور تو خوشبخت و سعادتمند شود.
هوش مصنوعی: خداوند می‌داند که تو هرگز از درخت حقیقت غایب نبوده‌ای و اگر هم بوده‌ای، به قدرت فهم و درک مورد انتظار نرسیده‌ای.
هوش مصنوعی: اگر فرصتی باشد که صحبت کنم، با مهربانی تربیت کن و بگو ای امیر مشهور.
هوش مصنوعی: در میان دریای لطف و احسان تو، جهانی غرق شده است، به گونه‌ای که از آنجا هیچ موجودی را جز خود نمی‌بینم.
هوش مصنوعی: ای خورشید که مایه پرورش ذرات هستی، لطف و رحمت‌های خود را بر ابن یمین بگستر.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نافه دارد زیر اندر گشاده بی شمار
لاله دارد زیر نافه در شکسته صد هزار
خانمان از رنگ و بوی او همیشه چون بهشت
روزگار از تار و پود او شکفته چون بهار
چشم زی رویش نگه کرد اندرو لاله شکفت
[...]
هر سپاهی را که چون محمود باشد شهریار
یمن باشد بر یمین ویسر باشد بریسار
تیغشان باشد چو آتش روز و شب بد خواه سوز
اسبشان باشد چوکشتی سال و مه دریا گذار
از عجایب خیمه شان با شد چو دریا وقت موج
[...]
ای خداوندان مال العتبار الاعتبار
ای خداوندان قال الاعتذار الاعتذار
پیش ازاین کاین جان عذرآورفروماند ز نطق
پیش از آن کین چشم عبرت بین فرو ماند زکار
توبه پیش آرید و نادم از گُنه کاری خویش
[...]
بار دیگر بر ستاک گلبن بی برگ و بار
افسر زرین بر آرد ابر مروارید بار
گاه مینا زینت آرد زو نگار بوستان
گاه مرجان زیور آرد زو عروس مرغزار
غنچه سازد باغ را پر گلبن از مینا و زر
[...]
ابر آذاری برآمد از کران کوهسار
باد فروردین بجنبید از میان مرغزار
این یکی گل برد سوی کوهسار از مرغزار
وان گلاب آورد سوی مرغزار از کوهسار
خاک پنداری به ماه و مشتری آبستنست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.