حبذا آرامگاهی خوشتر از دار النعیم
وز پری رویان صدف کردار پر در یتیم
همچو چشم و چون دل عاشق پر آب و آتش است
لیک با حر جحیمش هست هم روح و نسیم
معتدل در وی هوا و متسع در وی فضا
محدثست از روی معموری ولی باشد قدیم
از فروغ جامهای روشنش چون جام می
بر زمین او هزاران مهر و مه بینی مقیم
آهک کافوروش اندوده بر آجر همی
خشت زرین را مطلا کرده ئی گوئی بسیم
خسته از بس روح و راحت کاندر و یابد همی
گوئیا در منزل عیسی فرود آمد کلیم
چون درو امراض با صحت مبدل میشود
نیست جز دارالشفائی کرده بنیادش حکیم
از نوادر باشد اینمنزل که در وی حاصلست
هم ثواب اندر عذاب و هم نعیم اندر جحیم
گر چه میگویند در حمام باشد دیو لیک
اندرو ار یار من با من پری باشد ندیم
خیز با ابن یمین ای مه بدین منزل خرام
تا بیابد در جحیم از حسن رخسارت نعیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف یک آرامگاه بسیار زیبا و خوشایند می‌پردازد که از آن به عنوان "دار النعیم" یاد میشود. شاعر به وصف ویژگی‌های این مکان می‌پردازد و آن را با بهشت مقایسه می‌کند. او به زیبایی‌های طبیعی، فضایی دلپذیر و حالت آرامش درون این مکان اشاره می‌کند. همچنین یادآور میشود که در این مکان، می‌توان از درد و رنج رهایی یافت و به آرامش رسید. در نهایت، شاعر به علاقه و محبت خود نسبت به یاری که در این مکان به همراه دارد، اشاره می‌کند و دعوت به حضور در این مکان می‌نماید.
هوش مصنوعی: ای کاش آرامگاهی بهتر از بهشت و از دختری زیبارو که همچون مروارید در صدف رفتار می‌کند، وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: چشم و دل عاشق مانند آب و آتش هستند. اما با وجود حرارت جهنم، هم‌زمان روح و نسیم نیز در آن وجود دارد.
هوش مصنوعی: هوا در اینجا معتدل و فضای آن وسیع است. این مکان به تازگی ایجاد شده، اما از یک جنبه همیشه قدیمی و با تاریخ محسوب میشود.
هوش مصنوعی: از درخشش جامهای پرنور او مانند جام شراب، بر روی زمین هزاران خورشید و ماه را خواهید دید که در آن جا ساکن هستند.
هوش مصنوعی: آهک و کافور که بر آجرها پوشانده شده، باعث شده که خشت طلایی به نظر برسد و گویی رنگی درخشان به آن داده‌اند.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد شاعر به طرز عمیقی از رویدادها و تجارب زندگی خسته و بی‌طاقت شده است. او احساس می‌کند که در جستجوی آرامش و راحتی، به جایی می‌رسد که همچون کلیم (موسى) در منزل عیسی، لحظه‌ای از آسودگی را تجربه می‌کند. این بیان نشان‌دهندهٔ تمایل به دستیابی به آرامش و درک الهی در میان دشواری‌های زندگی است.
هوش مصنوعی: وقتی که بیماری‌ها به سلامتی تبدیل می‌شوند، جز این نیست که آنچه بنیادش را حکیم گذاشته، داروخانه‌ای برای درمان کرده است.
هوش مصنوعی: این خانه ویژگی‌های خاصی دارد، زیرا در آن می‌توان هم پاداش و هم عذاب را تجربه کرد و همچنین در میان سختی‌ها، نعمت‌هایی وجود دارد.
هوش مصنوعی: هرچند میگویند که دیو در حمام است، اما اگر یار من با من باشد، حتی آنجا هم عطر پری دارد و من را خوشحال می‌کند.
هوش مصنوعی: ای ماه زیبا، بلند شو و با ابن یمین به این مقام بیا، تا کسی در آتش جهنم به خاطر زیبایی چهره‌ات، نعمت را بیابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
فر او گاه وزیدن گر به سنگ آرد نسیم
یک سخندان را ز یک معطی نه زر باید نه سیم
خیر ازو زینت همی سازد چو اجسام از لباس
فضل از او قوت همی گیرد چو ارواح از نسیم
روی او در چشم ما همچون به دور اندر صدور
[...]
چون تمام عمر نیکی کرد با تو آن کریم
از بدی خود چرا ترسی تو آخر ای لئیم
تو یتیمی با تو او هرگز نخواهد کرد قهر
زانکه او خود کرد نهی قهر کردن با یتیم
هرچه میخواهی تو ازوی میدهد بیشک تورا
[...]
مهتر آن بهتر که باشد فاضل و راد و کریم
تا هم از وی مدح او را مایه بردارد حکیم
حکمت آرا اینقدر داند که مهتر به بود
فاضل و راد و کریم از جاهل و زفت و لئیم
هر لئیم و زفت و جاهل را نگوید مدح از آنک
[...]
علم آصف گنج قارون صبر ایوب رسول
یاد کرد اندر کتاب این هر سه لقمان حکیم
هرکه بازد عاشقی با این سه چیز ای نیکنام
لام او هرگز نبیند روی ضاد و روی میم
خواجه را دیدی تو تا بنشست بر دیوان ملک
خود خبر داری که من از غصه‌اش چو نمی‌زِیَم؟
او میان دست و آنگه بر سر او من به پای
او ز من غافل ولیکن من از او غافل نِیَم
آرزو می‌آیدم روزی که او در منصبش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.