برهان دین و حجت اسلام خواجه نصر
ای منظر تو مظهر الطاف کردگار
وی آنکه خاکپای ترا شاه اختران
زیبد که تاج سر کند از بهر افتخار
من بنده در مدایح سلطان معز دین
گفتم قصیده ئی خوش و مطبوع و آبدار
اول بر آستان تواش عرضه داشتم
بردی بر آسمانش ز تحسین بیشمار
و آخر نگشت خاطر تو ملتفت بد آنک
شعرم بفر مدحت شه یابد اشتهار
زینرو چو زر ناسره در دست من بماند
هر چند بود پاکتر از در شاهوار
آری بهر کجا که روم حرفه الادب
باشد مرا ملازم و همراه و یار غار
ور نیست حرفه الادب آخر ز بهر چیست
کین بنده را ز صدمت احداث روزگار
پیوسته با عنایت چون تو مر بیئی
چون خال و زلف سیمبرانست حال و کار
شعر مرا که عرصه عالم فرو گرفت
مانند صیت معدلت شاه کامکار
حقا که در جناب افاضل مآب تو
دارم طمع که بهتر ازین باشد اعتبار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، خواجه نصر با ستایش از مقام و جمال پروردگار آغاز می‌کند و اشاره می‌کند که او خود را بنده و نویسنده‌ای در مدح سلطان معز دین می‌داند. او با زبانی ادبی به بیان احساسات و افکار خود می‌پردازد و می‌گوید که شعرش به خاطر ضعف در جلب توجه و تحسین ممکن است بی‌ارزش بماند، حتی اگر از لحاظ کیفی خوب باشد. همچنین او به اهمیت شعر و ادب در زندگی خود اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که در هر جا که برود، هنر ادبی او همیشه با او خواهد بود. در انتها، امید دارد که در محضر افراد با فضیلت، شعرش مورد توجه قرار گیرد و اعتبار بیشتری پیدا کند.
هوش مصنوعی: خواجه نصر، تو دلیل دین و نشانه حقانیت اسلام هستی و نماینده‌ی نعمت‌های خداوند.
هوش مصنوعی: او کسی است که گرد پای تو، برتر از ستاره‌های درخشان آسمان است؛ زیرا که تاج بر سر می‌گذارد تا به خاطر افتخارش خود را بزرگ بدارد.
هوش مصنوعی: من به ستایش سلطان معزالدین شعر زیبایی سروده‌ام که خوشایند و دلپذیر است.
هوش مصنوعی: ابتدا معطل شدم تا به درگاه تو عرض احترام کنم، سپس به‌خاطر ستایش‌های بی‌شماری که از زیبایی‌ات داشتم، به اوج آسمان‌ها رسیدم.
هوش مصنوعی: تو هرگز به یاد نیاوردی که شعر من درباره ی مدح و ستایش شاه به شهرت خواهد رسید.
هوش مصنوعی: از این رو، حتی اگر طلای خالص در دست من بماند، باز هم ارزش کمتری خواهد داشت، هر چند از طلا در دستان شاه بهتر و خالص‌تر باشد.
هوش مصنوعی: با هر جایی که بروم، ادب و آداب آنجا همواره با من خواهد بود و همراهم خواهد بود.
هوش مصنوعی: اگر هنر ادبی نیست، پس هدف چیست؟ زیرا این بنده به واسطه آسیب‌هایی که زمانه به او زده است، در زحمت است.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که اگر تو به من توجه کنی، وضعیت و حال من مانند خال و زلف زیبای عاشقانه است. به عبارتی، حضور و توجه تو باعث زیبایی و جذابیت حال من می‌شود.
هوش مصنوعی: شعر من همان‌طور که نام نیک و شهرت تو در جهان گسترده است، در تمام عرصه‌ها و سرزمین‌ها منتشر شده و مورد توجه قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: به راستی که در وجود بزرگوار و دانشمند شما امید دارم که اعتبار و منزلت بهتری از این داشته باشید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای خواجه، این همه که تو بر می‌دهی شمار
بادام ترّ و سیکی و بهمان و باستار
مار است این جهان و جهانجوی مارگیر
از مارگیر مار برآرد همی دمار
نیلوفر کبود نگه کن میان آب
چون تیغ آب‌داده و یاقوت آبدار
همرنگ آسمان و به کردار آسمان
زردیش بر میانه چو ماه ده و چار
چون راهبی که دو رخ او سال و ماه زرد
[...]
از دیدن و بسودن رخسار و زلف یار
در دست مشک دارم و در دیده لاله زار
بامشک رنگ دارم از آن زلف مشکرنگ
با لاله کار دارم از آن روی لاله کار
ماندست چون دل من در زلف او سیر
[...]
یکروز مانده باز زماه بزرگوار
آیین مهر گان نتوان کرد خواستار
آواز چنگ وبربط و بوی شراب خوش
با ماه روزه کی بود این هر دو سازگار
ورزانکه یاد از و نکنی تنگدل شود
[...]
باران قطره قطره همی بارم ابروار
هر روز خیره خیره ازین چشم سیل بار
ز آن قطره قطره، قطره باران شده خجل
ز آن خیره خیره، خیره دل من ز هجر یار
یاری که ذره ذره نماید همی نظر
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.