گنجور

 
غروی اصفهانی

فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.

مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «دیرگاهی است پناهندۀ این درگاهم» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «م» است.

حرف آخر قافیه

الف
ب
ت
د
ر
س
ش
ع
ل
م
ن
و
ه
ی

شماره ۱: ای شمع جهان افروز بیا

شماره ۲: ای خاک درت جام جم ما

شماره ۳: ای مرهم سینۀ خستۀ ما

شماره ۴: در عشق تو شهرۀ آفاقم

شماره ۵: صهبای خم تو خرابم کرد

شماره ۶: عمریست که دست و گریبانم

شماره ۷: مهر تو رسانده بماه مرا

شماره ۸: ای بستۀ بند هوی و هوس

شماره ۹: تا نخل امیدم را تو بری

شماره ۱۰: هر کس که بعهد وفا نکند

شماره ۱۱: آن دل که بیاد شما نبود

شماره ۱۲: چشمی که ز عشق نمی دارد

شماره ۱۳: هر کس خط و خال تو می جوید

شماره ۱۴: با نیک و بد دنیا خوش باش

شماره ۱۵: افسوس که گوهر نفس نفیس

شماره ۱۶: آن سینه که مهر تو مه دارد

شماره ۱۷: برقی از غمزۀ مستی زد

شماره ۱۸: یار آنچه بسینۀ سینا کرد

شماره ۱۹: هر کس بتو دست تولی زد

شماره ۲۰: ای بسته دل اندر خوان طمع

شماره ۲۱: ای محور دایره ملکوت

شماره ۲۲: ای تاب و توانم را برده

شماره ۲۳: ای داغ تو لالۀ باغ دلم

شماره ۲۴: رسوای زمانه «زبانم» کرد

شماره ۲۵: آن کیست که بستۀ بند تو نیست

شماره ۲۶: گر باده دهد بر باد مرا

شماره ۲۷: از نرگس مست تو مخمورم

شماره ۲۸: هرجا که بسوی تو می بینم

شماره ۲۹: تا گوهر عشق اندوخته‌ام

شماره ۳۰: از یار نیاز ندیده کسی

شماره ۳۱: تنها نه منم به کمند هوا

شماره ۳۲: آن سینه که تیر ترا هدفست

شماره ۳۳: از هر گل شور نروید گل

شماره ۳۴: بخدا که ز غیر تو بیزارم

شماره ۳۵: آن دل که ز عشق چه غنچه شکفت

شماره ۳۶: تا رایت عشق افراخته ام

شماره ۳۷: ای در طلبت همه عالم گم

شماره ۳۸: از عشق تو اندر تاب و تبم

شماره ۳۹: ای روی تو قبلۀ حاجاتم

شماره ۴۰: از جان بگذر جانان بطلب

شماره ۴۱: تا بی خبری ز ترانۀ دل

شماره ۴۲: به سامانی رسان یارا سر سودایی ما را

شماره ۴۳: فروغ حسن تو داده است چشم بینا را

شماره ۴۴: جانفشانی بکن ار می طلبی جانان را

شماره ۴۵: دلبرا گر بنوازی بنگاهی ما را

شماره ۴۶: ای روح روان تند مرو وامش رویدا

شماره ۴۷: من ز مجنون و تو در حسن سبق برده ز لیلی

شماره ۴۸: تبارک الله از آن طلعت چو ماه و تعالی

شماره ۴۹: ای که ز خوبی نصیب یافته حد نصاب

شماره ۵۰: کعبۀ کوی تو رشک خلد برین است

شماره ۵۱: صبح ازل از مشرق حسن تو دمیده است

شماره ۵۲: از تو بیداد وز من ناله و فریاد خوش است

شماره ۵۳: مذمت عاشقان ز پستی همت است

شماره ۵۴: دلی که شیفتۀ روی آن پریزاد است

شماره ۵۵: هرچه آید بسر ما همه از دوری تو است

شماره ۵۶: در سری نیست که سودای سر کوی تو نیست

شماره ۵۷: براستان که سر من بر آستانۀ تست

شماره ۵۸: جز غمت سر سویدای مرا رازی نیست

شماره ۵۹: جز به بوی تو مشام دل و جان عاطر نیست

شماره ۶۰: مست صهبای تو در هر گذری نیست که نیست

شماره ۶۱: تا دل آشفته ام شیفتۀ روی تست

شماره ۶۲: گرچه عمریست که دل از غم عشقت ریش است

شماره ۶۳: ما را به جهان جز به تو کاری نبود

شماره ۶۴: فدائیان ره عشق دوست مرد رهند

شماره ۶۵: مژدۀ باد زندان را قاصد صبا آمد

شماره ۶۶: مرا در سر بود شوری که در هر سر نمی‌گنجد

شماره ۶۷: گر تیر غمی به شست گیرد

شماره ۶۸: رموز عشق را جز عاشق صادق نمی‌داند

شماره ۶۹: آن یار لاله رو گر ما را نمی نوازد

شماره ۷۰: سر غنچه در گریبان، دل لاله داغ دارد

شماره ۷۱: خسته ای را که دگر طاقت و قوت نبود

شماره ۷۲: عاشق از فتنۀ معشوق هراسان نشود

شماره ۷۳: بخت شود یار، یار اگر بگذارد

شماره ۷۴: به جرم آنکه عاشقم ز من کناره می‌کند

شماره ۷۵: دوش هاتف غیبی حل این معما کرد

شماره ۷۶: گهی به کعبۀ جانان سفر توانی کرد

شماره ۷۷: سینۀ تنگم مجال آه ندارد

شماره ۷۸: تجلی کرد یارم تا که گیتی را بیاراید

شماره ۷۹: هله ای نیازمندان که گه نیاز آمد

شماره ۸۰: فرۀ غرای تو چشم مرا خیره کرد

شماره ۸۱: اگر به شرط مروت وفا توانی کرد

شماره ۸۲: عاکفان حرمت قبلۀ اهل کرمند

شماره ۸۳: گفتم چه دیدم آن رخ و آن زلف تابدار:

شماره ۸۴: تا به کی ای نوش جان می‌زنیم نیشتر

شماره ۸۵: خوشست از دوست گر لطفست و گر قهر

شماره ۸۶: ای از خط تو سبز لب جویبار عمر

شماره ۸۷: گوهر عمر گرانمایه بود گرچه نفیس

شماره ۸۸: آتش قهر تو بر باد دهد گر خاکم

شماره ۸۹: گر هوای سر کوی تو دهد بر بادم

شماره ۹۰: نقطۀ خال تو را من که چنان حیرانم

شماره ۹۱: ز شور عشق تو گر ز عندلیبان شدم

شماره ۹۲: نقطۀ خال لبت مرکز و ما پرگاریم

شماره ۹۳: دیرگاهی است پناهندۀ این درگاهم

شماره ۹۴: هر سو نگریدیم کسی چون تو ندیدیم

شماره ۹۵: ترسم آنست که ترسائی روی تو شوم

شماره ۹۶: از رقیبان تو تا چند من اندیشه کنم

شماره ۹۷: هر که را عشق بود ساقی و عقلست ندیم

شماره ۹۸: لالۀ روی تو را شمع جهان افروزم

شماره ۹۹: به امید روی دلدار ز آبرو گذشتم

شماره ۱۰۰: تا شد آواره ز اقلیم حقیقت پدرم

شماره ۱۰۱: بریدم از همه پیوند و بر تو دل بستم

شماره ۱۰۲: چون خم عشق ازل تا به ابد می‌جوشم

شماره ۱۰۳: من به ناخن غم سینه می‌خراشم

شماره ۱۰۴: من بینوا ز بی برگ و بری اگر بمیرم

شماره ۱۰۵: به هوای کوی تو آمدم که رها ز بند هوا شوم

شماره ۱۰۶: سروش غیب دوشم نکته‌ای را گفت در گوشم

شماره ۱۰۷: ز اقلیم حقیقت تا طبیعت رخت بر بستم

شماره ۱۰۸: بخدا کز تو نگیرم دل و رو برنکنم

شماره ۱۰۹: لوح دل را جان من از نقش کثرت ساده کن

شماره ۱۱۰: سرم را پر کن از سودای عشق و سربلندم کن

شماره ۱۱۱: که برد به کوی لیلی ز وفا پیام مجنون

شماره ۱۱۲: تا چند باشی از ما گریزان

شماره ۱۱۳: اگر از درم در آئی تو چه طالع نکویان

شماره ۱۱۴: مائیم مست باده روز الست تو

شماره ۱۱۵: صورت شاهد ازل جلوه گر از جمال تو

شماره ۱۱۶: زلال خضر می جوشد ز لعل نوشخند تو

شماره ۱۱۷: آبرومندم به عشق روی تو

شماره ۱۱۸: ای که بر اوج نه فلک دام هوس فکنده‌ای

شماره ۱۱۹: اگر روزانه باشد یا شبانه

شماره ۱۲۰: ای شاهد عالم‌سوز در حسن و دلارایی

شماره ۱۲۱: دمی با تو بودن که جان جهانی

شماره ۱۲۲: که دهد مرا نشانی ز تو ای نگار جانی

شماره ۱۲۳: صنما به جان‌نثاران ز چه رو نظر نداری

شماره ۱۲۴: لوح دل را اگر از نقش خطا ساده کنی

شماره ۱۲۵: اگر مشتاق جانانی مکن جانا گران جانی

شماره ۱۲۶: دارم ای دوست ز بیداد تو فریاد بسی

شماره ۱۲۷: نیست در عالم ز من مسکین تری

شماره ۱۲۸: گر سوی ملک عدم باز بیابی راهی

شماره ۱۲۹: در کوی عشق کوهی کمتر بود ز کاهی

شماره ۱۳۰: رموز عشق تا با ما نیامیزی نیاموزی

شماره ۱۳۱: خواهی اگر بکوی حقیقت سفر کنی

شماره ۱۳۲: دارم ای دوست ز بیداد تو فریاد بسی

شماره ۱۳۳: صفحات دفتر کن فکان ز کتاب حسن تو آیتی