هر کس که بعهد وفا نکند
پس دعوی صدق و صفا نکند
عشق تو قرین بسی رنجست
رنجور تو فکر دوا نکند
تلخی ز تو ای شیرین جهان
سهلست، ولیک خدا نکند
با این همه بی سر و سامانی
دل جز کوی تو هوا نکند
لعل نمکین ترا حقی است
تا کس نمکیده ادا نکند
با غمزۀ تو دل غمزده ام
یک لحظه امید بقا نکند
امید که دست مرا تقدیر
از دامن دوست جدا نکند
تا مفتقر از تو رعایت دید
بیمی از فقر و فنا نکند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره وفاداری و عشق است. شاعر بیان می‌کند که کسی که به وعده‌هایش وفا نکند، نمی‌تواند ادعای صداقت و صفا داشته باشد. عشق به معشوق همراه با رنج و درد است و دل همچنان به یاد معشوق باقی می‌ماند. شاعر همچنین تأکید می‌کند که تلخی‌های عشق به خاطر شیرینی آن قابل تحمل است و دوست دارد که در هر حال در کنار معشوق بماند. حتی در سختی‌ها و فقر، امید به بقا و ادامه عشق وجود دارد. به‌طور کلی، شعر به عمق احساسات عاشقانه و چالش‌های آن می‌پردازد.
هوش مصنوعی: هر کسی که به وعده‌اش وفا نکند، نمی‌تواند ادعای راستگویی و صداقت داشته باشد.
هوش مصنوعی: عشق تو باعث رنج و دردهای زیادی است و تو به فکر درمان نیستی.
هوش مصنوعی: تلخی تو در مقابل شیرینی‌های دنیا چندان اهمیت ندارد، اما امیدوارم که هرگز به آن دچار نشوم.
هوش مصنوعی: با وجود همه بی‌نظمی‌ها و آشفتگی‌ها، دل من هیچ آرزویی جز عشق و دیدار تو ندارد.
هوش مصنوعی: انگشتری با سنگ قرمز تو ویژگی خاصی دارد، که کسی نمی‌تواند مانند آن را به خوبی نشان دهد.
هوش مصنوعی: دل زار من به خاطر نگاهی تو به هیچ وجه امیدی به ادامه زندگی ندارد.
هوش مصنوعی: امیدوارم که سرنوشت مرا از محبت و دوستی دور نکند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که نیازمند از تو مورد حمایت قرار بگیرد، نگران فقر و نابودی نخواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.