ای مرهم سینۀ خستۀ ما
وی مونس قلب شکستۀ ما
ما بلبل شورانگیز توایم
ای تازه گل نو رستۀ ما
در نغمه گری دستان تواند
در گلشن وحدت دستۀ ما
پیوسته بود با نفخۀ صور
این زمزمۀ پیوستۀ ما
برخاسته تا افق گردون
فریاد ز بخت نشستۀ ما
کی حلقه شود در گردن یار
این دست بگردن بستۀ ما
از مفتقر این غوغا چه عجب
وز این غزل برجستۀ ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و نیاز به محبت و کمک اشاره دارد. شاعر از محبوبی می‌گوید که مرهمی برای دل‌های خسته و شکسته است. او خود را بلبل شورانگیز توصیف می‌کند و به زیبایی و تازگی محبوب اشاره می‌کند. در این شعر نغمه‌های دل‌نشین و پیوسته‌ای که از آن محبوب به گوش می‌رسد، به تصویر کشیده شده و بیانگر امید و آرزو به وصال محبوب است. شاعر از درد و رنج‌های خود در این راه سخن می‌گوید و برعکس، به زیبایی و هنری که از این عواطف ناشی می‌شود، تاکید می‌کند.
هوش مصنوعی: ای تسکین‌دهنده دردهای ما و همدم دل‌های افسرده‌مان.
هوش مصنوعی: ما بلبلانی هستیم که در شوق و شادی تو آواز می‌خوانیم، ای گل تازه‌ای که به تازگی شکفته‌ای.
هوش مصنوعی: در نغمه‌خوانی و شادابی، دستان ما می‌تواند در گلزاری که وحدت را نمایان می‌کند، به هم بپیوندند و شور و نشاطی تازه به وجود آورند.
هوش مصنوعی: همواره نغمه‌ی پایدار ما با دمیدن در صور همراه بود.
هوش مصنوعی: از دور دست‌ها تا افق آسمان، فریادی از سرنوشتی نامساعد و ناراضی به گوش می‌رسد.
هوش مصنوعی: کی وقت آن می‌رسد که این دستان حلقه عشق را به گردن محبوب بیندازند و به او نزدیک شوند؟
هوش مصنوعی: چه جای تعجب دارد که از فردی بی‌نوا و نیازمند این همه سر و صدا و هیاهو به وجود آمده و این غزل زیبای ما این‌قدر برجسته و شگفت‌انگیز است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.