حرف آخر قافیه

شماره ۱: الا یا ایها الورقی ثری تثوی اطلعن عنها

شماره ۲: ای که پنداری که نبود حشمت و جاهی ترا

شماره ۳: تغییری ای صنم بده اطوار خویش را

شماره ۴: رشته تسبیح بگسستیم ما

شماره ۵: دل بسته نقش چهره دلدار خویش را

شماره ۶: از آن زلف پریشانیم چون سنبل پریشان‌ها

شماره ۷: ای قد تو سرو بوستان‌ها

شماره ۸: گرفته سبزه و گل روی صحرا

شماره ۹: ای نام خوش تو بر زبان‌ها

شماره ۱۰: تا جان بتن آید بیا احوالپرس این خسته را

شماره ۱۱: آمده از خود بتنگ کو سردار فنا

شماره ۱۲: ایزد بسرشت چون گل ما

شماره ۱۳: گرمه من برافکند، از رخ خود نقاب را

شماره ۱۴: بشکست بسنگ کین پر ما

شماره ۱۵: کمان شد قامتم از بس کشیدم بار محنت‌ها

شماره ۱۶: شهنشهی طلبی باش چاکر فقرا

شماره ۱۷: الا یا نفس قد زموالمطا یا

شماره ۱۸: وجودش بس ز حق دارد مزایا

شماره ۱۹: گر پریشان حالم او داند لسان حال را

شماره ۲۰: الهی بر دلم ابواب تسلیم و رضا بگشا

شماره ۲۱: سینه بشوی از علوم زاده سینا

شماره ۲۲: دور از شاه خراسان در بلا

شماره ۲۳: صبا از ما بگو آن بیوفا را

شماره ۲۴: اختران پرتو مشکوة دل انور ما

شماره ۲۵: تا شدی آینه مهر رخت سینه ما

شماره ۲۶: اصحبوا العشق ایها الا صحاب

شماره ۲۷: فتادهایم ز غم روزگار درگرداب

شماره ۲۸: ای ماه جبین سیم غبغب

شماره ۲۹: پیوسته مرا ز غم تب و تاب

شماره ۳۰: جلوه گر در پرده آمد آفتاب

شماره ۳۱: دل و جانم فدای حضرت دوست

شماره ۳۲: باز بلبل لحن موسیقار داشت

شماره ۳۳: ره و رهبر دلا محبت اوست

شماره ۳۴: جرعه ما را ز لعل می پرستش مشکل است

شماره ۳۵: ای من فدای عاشقی هرچندخونخوارمن است

شماره ۳۶: به چار سوق طریقت بجز متاع محبت

شماره ۳۷: ای به ره جستجوی نعره‌زنان دوست دوست

شماره ۳۸: گردی از آن رهگذرم آرزوست

شماره ۳۹: خانه دل حریم خلوت اوست

شماره ۴۰: شهر پر آشوب و غارت دل و دین است

شماره ۴۱: دمی نه کار زوی مرگ بر زبانم نیست

شماره ۴۲: شورش عشق تو درهیچ سری نیست که نیست

شماره ۴۳: ای از صفات گشته هویدا همه صفات

شماره ۴۴: خرامد از برم آن قد و قامت

شماره ۴۵: نی رحم ترا باین فکار است

شماره ۴۶: خطت دمیدو هنوزت سری ز ناز گرانست

شماره ۴۷: آن شاه که گاهی نظری سوی گدا داشت

شماره ۴۸: سینه پر ناله و لب خاموش است

شماره ۴۹: ای آفت جان ها خم ابروی کمندت

شماره ۵۰: دل و دین بتی نامسلمان گرفت

شماره ۵۱: ای دل نخوری محنت و اندوه که چندت

شماره ۵۲: گل آمد بلبلان را این پیام است

شماره ۵۳: دل ز محنت شده خون جام می ناب کجاست

شماره ۵۴: باغ و گل و مل همه مهیاست

شماره ۵۵: هندوی خال رخش باج ز عنبر گرفت

شماره ۵۶: باز یار بیوفای ما سر یاریش نیست

شماره ۵۷: گودست کشد از ناز این نرگس طنازت

شماره ۵۸: شبی دارم دراز و تیره همچون تار گیسویت

شماره ۵۹: مرا از عشق دل لبریز خون است

شماره ۶۰: ای قبله حاجات ملک طرف کلاهت

شماره ۶۱: چون دست قضا رشته اعمار برشت

شماره ۶۲: زیبی که بشکل هرنگار است

شماره ۶۳: جام جم مظهر اعظم دل درویشان است

شماره ۶۴: ساقی قدحی در ده تقریب و تعلل چیست

شماره ۶۵: ای نقش چکل چو گل محدث

شماره ۶۶: دل را به تمنا ز تو دیدار و دگر هیچ

شماره ۶۷: جسته‌ام شیرین‌سخن یاری فصیح

شماره ۶۸: دل و دین می کنی یغما بدین رخ

شماره ۶۹: تا کی ز غمت ناله و فریاد توان کرد

شماره ۷۰: ترا دوشینه بر لب جام و غیر اندر مقابل بود

شماره ۷۱: تا بکی یار بکام دگران خواهد بود

شماره ۷۲: مستانه بیرون تاخته تا عقل و دین یغما کند

شماره ۷۳: دل خود تنگ ز غنچه دهنی باید ساخت

شماره ۷۴: تشنه نوش لبت چشمه حیوان چکند

شماره ۷۵: آنشوخ که با ما بسر کینه وری بود

شماره ۷۶: گر راندیم ز بزم و شدی همنشین غیر

شماره ۷۷: به محفلی که تو ای چون منی که راه دهد

شماره ۷۸: زمین خوردازمیش دردی چوچشمش پرخماری شد

شماره ۷۹: که اندر این کاروان یارب چه کس می‌رفت و می‌آمد

شماره ۸۰: حسن رخی کان تراست ماه ندارد

شماره ۸۱: به این لطافت و رو تازه ارغوان نشود

شماره ۸۲: دل بشد از دست یاران فکر درمانش کنید

شماره ۸۳: جهان گیرئی کز سیاهی برآید

شماره ۸۴: پارسایان ریائی ز هوا بنشینند

شماره ۸۵: بمن گر یک نظر آن ماه زیبا منظر اندازد

شماره ۸۶: خورد چشم سیهت خون مسلمانی چند

شماره ۸۷: ما ز میخانه عشقیم گدایانی چند

شماره ۸۸: یار با ما بیوفائی میکند

شماره ۸۹: گل رنگ نگار ما ندارد

شماره ۹۰: گر آسمان دو سه روزی بمدعا گردد

شماره ۹۱: در دل از شمع رخش انجمنی ساخته‌اند

شماره ۹۲: هر آنگو دیده بگشاید براو چشم از جهان بندد

شماره ۹۳: دل نبود آن دلی که نه دله باشد

شماره ۹۴: بر دلم قهر و رضای تو لذیذ

شماره ۹۵: سر که ندارد ز تو سودا بگور

شماره ۹۶: جاء الصبا بعطر ریاحین و الزهر

شماره ۹۷: رورده میناکشی چشم سیه مستش نگر

شماره ۹۸: رخ است این یا قمر یا آتش طور

شماره ۹۹: گل می دمد ز شاخ و وزد باد نوبهار

شماره ۱۰۰: ریزد عرق ز روی تو یادانه گهر

شماره ۱۰۱: ای شعله رخ آتش بدلم در زده باز

شماره ۱۰۲: غم از حد برونی دارم امروز

شماره ۱۰۳: در دام خود کی افکند صیاد عشق اهل هوس

شماره ۱۰۴: غم عشقی ز نشاط دو سرا ما را بس

شماره ۱۰۵: بدیدم آنچه در هجر جمالش

شماره ۱۰۶: مدتی شد دل گمگشته نیامد خبرش

شماره ۱۰۷: دوش بگوشم رساند نکته غیبی سروش

شماره ۱۰۸: مه آیینه داری است از طلعتش

شماره ۱۰۹: کم اسی صیاد فی جوالقفص

شماره ۱۱۰: ز جهان بود وجود تو غرض

شماره ۱۱۱: دمیده بر رخ آن نازنین خط

شماره ۱۱۲: افسردگانیم از باده کوشط

شماره ۱۱۳: هزاران آفرین بر جان حافظ

شماره ۱۱۴: شمع رویش چو برافروخت ببزم ابداع

شماره ۱۱۵: جدا شد از بر من یار گلعذار دریغ

شماره ۱۱۶: ساقی بیا که عمر گران‌مایه شد تلف

شماره ۱۱۷: ای بکوی عافیت برداشته آهنگ عشق

شماره ۱۱۸: نقش دیوان قضا آیتی از دفتر عشق

شماره ۱۱۹: دل هیکل توحید است دل مظهر ذات حق

شماره ۱۲۰: هان وامگیر رخش طلب یکزمان ز تک

شماره ۱۲۱: به تیغم گرنمائی سینه صد چاک

شماره ۱۲۲: ای که ریزی بدل ریشم از آن حقه نمک

شماره ۱۲۳: زدی مشاطهات شانه به سنبل

شماره ۱۲۴: چه شوری بود یاران بر سر دل

شماره ۱۲۵: فلک دوران زند بر محور دل

شماره ۱۲۶: ای قامت تو سرو لب جویبار دل

شماره ۱۲۷: هست در سینه سل بدیده سبل

شماره ۱۲۸: دهید شیشه صهبای سالخورده بدستم

شماره ۱۲۹: ترا چون مهر با غیر است و اسرار نهانی هم

شماره ۱۳۰: علی صدغ لیلی تهب النسیم

شماره ۱۳۱: شد وقت آنکه باز هوای چمن کنم

شماره ۱۳۲: تحمل از غم تو یا ز روزگار کنم

شماره ۱۳۳: گرم صدبار می‌رانی مدامت مدح‌گو باشم

شماره ۱۳۴: فغان که سخت به افسوس می رود ایام

شماره ۱۳۵: چولاله بی گل روی تو داغم

شماره ۱۳۶: اگر فرزانهام بهرچه از زلفت در اغلالم

شماره ۱۳۷: ز اشک و آه اندر بوته تصعید و تقطیرم

شماره ۱۳۸: صبحگاهان بسوی خانه خمار شدم

شماره ۱۳۹: زور و زر ننگرد او عجز و سکون آوردیم

شماره ۱۴۰: از روز ازل می خور و رندانه سرشتیم

شماره ۱۴۱: آنکه شیران را کشیدی در شطن

شماره ۱۴۲: بر افتی ای فراق از روزگاران

شماره ۱۴۳: راه خواهی رخت بر دریا فکن

شماره ۱۴۴: شدم صدره به زیر سنگ طفلان در جنون پنهان

شماره ۱۴۵: کلاه دلربائی بر سرش بین

شماره ۱۴۶: ای رخت برگ گل سور و لبان نیز چنان

شماره ۱۴۷: از بهترین سلاله آدم توئی بهین

شماره ۱۴۸: فتنه چسان بپا شود خیز بیا که همچنین

شماره ۱۴۹: فلک گشته سرگشته کوی او

شماره ۱۵۰: حرف اغیار دغا در حق یاران مشنو

شماره ۱۵۱: از باده مغز تر کن و آن یار نغز جو

شماره ۱۵۲: راه عشق است و بهرگام دوصد جان بگرو

شماره ۱۵۳: ای مهر همچو مه ز رخت کرده کسب ضو

شماره ۱۵۴: قد کاد شمسی تخفی شعاعه

شماره ۱۵۵: چو ماه چارده دارم نگاری چارده‌ساله

شماره ۱۵۶: ای نرگست سحر آفرین لعلت شکرخا آمده

شماره ۱۵۷: گیرم نقاب برفکنی از رخ چو ماه

شماره ۱۵۸: از مژه گرچشم مستت دست در خنجر زده

شماره ۱۵۹: دل مستمند و حیران بهوای آب و دانه

شماره ۱۶۰: خوشا جانی که جانانش تو باشی

شماره ۱۶۱: نه بگویمت که مهری نه بخوانمت که ماهی

شماره ۱۶۲: هذ اغزال هلال السمآء مضناکی

شماره ۱۶۳: صبا برگو بآن شیرین که گاهی

شماره ۱۶۴: دلا دیریست دور از دلستانی

شماره ۱۶۵: پا مانده در گل در سرزمینی

شماره ۱۶۶: خاک در تو ما را به ز آب زندگانی

شماره ۱۶۷: الاقد صاد عقلی بالدلالی

شماره ۱۶۸: آنچه در مدرسه عمریست که اندوختمی

شماره ۱۶۹: بر قامت تو شد راست دنیای کن فکانی

شماره ۱۷۰: تا دل اندر نظر آورده نگار عجبی

شماره ۱۷۱: خوبان همه چو صورت تو دلنشین چو جانی

شماره ۱۷۲: عشق است حیات جاودانی

شماره ۱۷۳: ز اشتیاق تو مردم نه پیکی و نه پیامی

شماره ۱۷۴: الا من مبلغ سلمی سلامی

شماره ۱۷۵: از غصه دلم خون است در گوشه تنهائی

شماره ۱۷۶: الا یا نفس غزتک الامانی

شماره ۱۷۷: مپند ار او نهان و تو عیانی

شماره ۱۷۸: نبود چو ماه روی تو تابنده اختری

شماره ۱۷۹: نه از لفظ تو پیغامی نه از کلک تو تحریری

شماره ۱۸۰: اتی الربیع قیل الهموم بالنغماتی

شماره ۱۸۱: شدم پیر از فراق نوجوانی

شماره ۱۸۲: الا یا جنة لم یحن جانی

شماره ۱۸۳: ای که با نور خرد نور خدا میجوئی

شماره ۱۸۴: ای آتش هوای تو در جان عالمی

شماره ۱۸۵: تو چون پیمان عهدت می شکستی