پارسایان ریائی ز هوا بنشینند
گر بخاک در میخانهٔ چو ما بنشینند
پرگشایان ز کمانخانهٔ ابروت سهام
بگذشتند ز دل تا بکجا بنشینند
توشه حسنی و عار آیدت از من باری
خسروان کی شده بارند و گدا بنشینند
پارسایان مژه را در حق چشم بیمار
گو به محراب دو ابرو بدعا بنشینند
هست هر روزه اگر گرد رهت مرغ همای
کی بفرق چو من بی سر و پا بنشینند
صوفی آسا دل و جان کسوت موسی طلبند
گو که در حلقه آن زلف دو تا بنشینند
راست شو ساقی و بر رغم مخالف می ده
تا جوانان عراقی بنوا بنشینند
سبزپوشان خط لعل اگر رحم آرند
بر لب آب بقا کام روا بنشینند
طایرانی که پریدند ز طرف بامت
کی ببام حرم و باب صفا بنشینند
جلوه ای ده سخن اسرار که در کتم خفا
شاهدانی بچنین حسن چرا بنشینند
هر در اسرار که بر روی دلت بر بندند
کشش سلسلهٔ دهر بود آنی چند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این غزل درباره زیبایی و جذابیت یک معشوق است و احساسات عمیق شاعر را نسبت به او به تصویر می‌کشد. شاعر از معشوق خود، که به مانند ماهی زیبا است، خواسته است تا نگاهی به او بیفکند و با این نگاه، دل او را تحت تأثیر قرار دهد. او از پیامدهای ناشی از این عشق و تأثیر آن بر زندگی‌اش صحبت می‌کند و ناامیدی‌اش نسبت به دنیای ناعادلانه را به تصویر می‌کشد. همچنین، اشاره به ساغر و شراب در این شعر نمایانگر شادی‌های موقتی زندگی است که با عشق به دست می‌آید. شاعر در نهایت از آرزوهایش برای بیدار شدن از خواب‌های ناامیدکننده صحبت می‌کند و به قدرت عشق که می‌تواند زندگی را دگرگون کند اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: افراد پارسا و متظاهر، برای نشان دادن خود از جایی دیگر نشسته‌اند، اما اگر به میخانه‌ای مثل ما بیایند و در آنجا بنشینند، شاید درک کنند که زندگی و تجربه‌های واقعی در کجا یافت می‌شود.
هوش مصنوعی: قوس ابروهای تو مانند کمانی است که تیرهای عشق از آن رها می‌شوند و این تیرها از دل عبور کرده و به جایی می‌رسند که قرار می‌گیرند.
هوش مصنوعی: اگر تو زاد و توشه خوبی داری، نباید از من شرمنده باشی. به هر حال، کی خسروان بزرگ و بخشندگان به اندازه پادشاهان این قدر پست می‌شوند که گدایی کنند و بنشینند؟
هوش مصنوعی: پارسایان به صاحب چشم بیمار می‌گویند که مژه‌ها را در حق او دعا کنند و در کنار ابروهایش با احترام و خضوع بنشینند.
هوش مصنوعی: هر روز، اگر بر مسیر تو پرندگان بزرگ و آزاد حضور داشته باشند، چطور ممکن است افرادی مثل من، که بی‌هدف و بی‌سبب نشسته‌اند، تفاوتی با آنها داشته باشند؟
هوش مصنوعی: صوفی‌ها به دنبال صفات روحانی و جان‌نواز هستند و ارزش‌های معنوی را می‌جویند. آنها دوست دارند در فضای عشق و معرفت قرار بگیرند، جایی که با زیبایی و جذبه آن، آرامش و روشنایی را تجربه کنند.
هوش مصنوعی: ساقی, درست و صادق باش و با وجود تمام مخالفت‌ها, شراب بیاور تا جوانان عراقی با خوشحالی و نشاط دور هم بنشینند و لذت ببرند.
هوش مصنوعی: در صورتی که کسانی که لباس سبز بر تن دارند و نماد عشق و دوستی هستند، بر کنار آب شور و شیرین رحم کنند و مهربانی نشان دهند، زندگی شادی برایشان رقم خواهد خورد و به آرزوهای خود خواهند رسید.
هوش مصنوعی: پرندگانی که از بالای بام پرواز کردند، هیچ‌گاه دیگر در حرم و در کنار در باب صفا نمی‌نشینند.
هوش مصنوعی: زیبایی و لطافت سخنانی را به نمایش بگذار که در پرده‌ای پنهان هستند. چرا شاهدان این زیبایی باید به تماشا بنشینند؟
هوش مصنوعی: هرگاه که درهای راز و معرفت بر دل تو بسته شوند، بدان که این تنها بخشی از رشتهٔ حوادث و زمان است که به طور موقت چنین وضعیتی را برای تو رقم زده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای شده چاکر آن درگه انبوه بلند
وز طمع مانده شب و روز بر آن در چو کلند
بر در میر تو، ای بیهده، بسته طمعی
از طمع صعبتر آن را که نه قید است و نه بند
شوم شاخی است طمع زی وی اندر منشین
[...]
اندرین شهر بسی ناکس برخاسته اند
همه خر طبع و همه احمق و بی دانش و دند
شمس تبریز! تو جانی و همه خلق تن‌اند
پیش جان و تن تو صورت تنها چه تنند
برو ای زاهد مغرور و مده ما را پند
عاشقان را به خدا بخش ملامت تا چند
من دیوانه ز زنجیر نمی‌اندیشم
که کشیده‌ست مرا زلف مسلسل در بند
خسروان از پی نخجیر دوانند ولی
[...]
آن کدام‌اند و کیان‌اند و کجا می‌باشند
کز خرد دور و برانگیخته با اوباش‌اند
گرچه آزرده و رنجور شود دل‌هاشان
از جفای دگران سینۀ کس نخراشند
برِ این کِشته گر ابلیس خورد گر آدم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.