در ذکر کبرای شعرا و علمای بلاغت انتما و افضلهم و اقدمهم.
۲۶۴- مولانا عبدالرحمن جامی: ار غایت علو فطرت و نهایت شدت شهرت احتیاج بتقریر ...
۲۶۵- مولانا هلالی جغتایی: هر چند اجداد ایشان از ترکان جغتایست اما در ولایت ...
۲۶۶- مولانا عبدالله هاتفی: زبده ی شعر او افصح فصحا بود و در شعر خصوصا مثنوی ...
۲۶۷- خواجه آصفی: چون پدرش مدت مدید وزیر سلطان ابو سعید میرزا بود ...
۲۶۸- مولانا بنایی: مولدش هرات است و چون پدرش معمار بود بنابر آن این ...
۲۶۹- مولانا نظام الدین نظام: از دارالمؤمنین استرآباد است و از ارباب صلاح و ...
۲۷۰- مولانا امیدی: بجودت طبع سلیم وحدت ذهن مستقیم سر آمد شعرای زمان ...
۲۷۱- بابا فغانی: مولد او شیرازست اول در خدمت سلطان یعقوب بود پیش ...
۲۷۲- مولانا اهلی شیرازی: در سلک شعرای کرام و فضلای عظام، انتظام داشت و فقر ...
۲۷۳- مولانا لسانی: در اصل شیرازی است اما اکثر اوقات در بغداد و ...
۲۷۴- مولانا حیرتی: مشهور است که مروی است اما خود میگوید که از تونم ...
۲۷۵- خواجه مسعود قمی: از جمله اعیان قم است، در شعر او را مرتبه عالی است ...
۲۷۶- مولانا شهید قمی: در زمان سلطان یعقوب منصب ملک الشعرایی تعلق بدو ...
۲۷۷- درویش دهکی: دهک محله ایست از محلات قزوین اشعار متین او پر زور ...
۲۷۸- مولانا قاضی علایی: از قضات کره رود است و کره رود ولایتی است از قم ...
۲۷۹- اهلی خراسانی: از اهل ولایت ترشیز است و در شیرینی اشعار و حلاوت ...
۲۸۰- شوقی یزدی: از اولاد خواجه رشید است مرد خوش صحبت و آدمی سیرت ...
۲۸۱- بابا نصیبی: مولد بابا گیلانست و از آنجا بنیاد سیاحت کرده به ...
۲۸۲- مولانا ریاضی زاوه ای: زاوه قصبه ایست ازولایت خراسان و ریاضی مذکور در ...
۲۸۳- الف ابدال: اصلش از بلخ بود و تخلصش مطیعی اما در آخر کار تخلص ...
۲۸۴- مولانا گلخنی: خواهر زاده ی مولانا شهیدی قمی است سرور بی باکان و ...
۲۸۵- مولانا حیرانی: اگر چه به همدان منسوبست اما اصلش از قم است سخنوری ...
۲۸۶- مولانا مانی شیرازی: در اوایل ببرزگری اوقات میگذرانید و در اواخر ...
۲۸۷- مانی مشهدی: پدرش کاسه گر بوده خود نیز در اوایل بدان شغل ...
۲۸۸- حیدر کلیچه پز: از شهر هرات است اول به کلیچه پزی اوقات صرف میکرد ...
۲۸۹- مولانا نرگسی: از شیخ زاده های شهر ابهر عراق است اما اکثر اوقات ...
۲۹۰- دوستمحمد جانی: از مردم سبزوار خراسان است و او بصفای ذهن سلیم و ...
۲۹۱- آگهی خراسانی: منشی و فاضل بود و در شعر به قصیده گویی مایل اما ...
۲۹۲- مولانا احمد طبسی: که بمولانا احمد تونی مشهور است و معلم حضرت ...
۲۹۳- شاه حسین کاخی: از قصبه اوبه است از ولایت خراسان در جوانی به ...
۲۹۴- مولانا علی فیضی: از جمله فصحا و شعرای خراسان است و در بلند پروازی ...
۲۹۵- ضیاء اردوبادی: از شعرای معروف اردوباد است در اوایل عمر بخراسان ...
۲۹۶- مولانا ابدال: اصفهانی الأصل بودست در اوایل عطاری کردی مولانای ...
۲۹۷- شاه حسین سیاقی: اصفهانیست پدرش میوه فروش بود بنابراین در اصفهان ...
۲۹۸- مولانا شریف: شرافت سخنانش از دیوانش معلوم و طراوت کلامش در طی ...
۲۹۹- مولانا نیکی: پسر علی حلاج، اصفهانیست مردی درویش و کم سخن است و ...
۳۰۰- مولانا سایل: از موضع نهاوند است و در فنون فضایل وجودت فهم بی ...
۳۰۱- مولانا حسامی قراگولی: اصلش از خوارزم است اما در قراگول من اعمال بخارا و ...
۳۰۲- مولانا موالی تونی: ابیات آبدار و اشعار هموار بسیار دارد و صفات حمیده ...
۳۰۳- مولانا نثاری تونی: بوفور فضیلت محلیست و شعر او از خباثت و معایب ...
۳۰۴- مولانا مهدی استرآبادی: برادر مولانا نظام معمایی است در نهایت خوش طبعی و ...
۳۰۵- مولانا ضمیری اصفهانی: جوانی بغایت دردمند و بی تعین است و بسی فضایل ...
۳۰۶- مولانا ضمیری همدانی: پسر مولانا حیرانی قمی است در شاعری خود را سرآمد ...
۳۰۷- مولانا هوشی شیرازی: دیوانه وش مردی بود و شعر مردم باسم خود میخواند و ...
۳۰۸- مولانا پرتوی شیرازی: پرتو انوار کلام بلاغت فرجامش همه جا رفته و قبول ...
۳۰۹- مولانا افضل نامی: تهرانی است و بقدر طالب علمی نیز دارد شعرش بغایت ...
۳۱۰- مولانا وحیدی: از جمله نادره گویان قم و در وادی غلوی طمع که همواره چشم بر آب و علف داشت و سر کله بلهم :
۳۱۱- مولانا شهاب معمایی: از شعرای هرات است بلطف و صفای ذهن موصوف بود و ...
۳۱۲- مولانا زلالی هروی: از چشمه ضمیر صافی زلال اشعار لطافت آثار مترشح ...
۳۱۳- مولانا هلاکی همدانی: پدرش خیاط بود فاما چون در ازل قامت قابلیتش را ...
۳۱۴- مولانا حیرتی قزوینی: از شعرای قزوین است کم کسی را رتبه شعر او هست این دو مطلع از اوست :
۳۱۵- مولانا هاتفی قزوینی: شاعری پاکیزه گوی بود اشعار خوب از او در میان مردم قزوین هست از جمله اینها از اوست :
۳۱۶- مولانا هلالی قزوینی: از خوش طبعان سرآمد قزوین است در هجو خواجه یحیی ...
۳۱۷- مولانا مکتبی شیرازی: صنعتش از تخلص معلوم و در عالم عاشقی همیشه قرین ...
۳۱۸- رازی شوشتری: از آن شهر شاعری پاکیز گوی مثل اوی، تا غایت پیدا ...
۳۱۹- مولانا محیی لاری: از جمله شاگردان مولانا علامه دوانی است و در علو ...
۳۲۰- بابا صفایی: از قم است شعر بسیار گفته اما آنچه بکار آید کم است این دو مطلع از اوست :
۳۲۱- مولانا محوی: اصلش از ولایت بسطام است و در اقسام سخن بغایت ...
۳۲۲- خواجه صوفی اردستانی: خوش طبع و لوند و با وجود این معنی بغایت دردمند بود، این مطلع از اوست :
۳۲۳- خواجه میرم سیاه: از شهر هراتست مرد بی تعین و خوش مشرب بود، بلکه ...
۳۲۴- میر شاهکی اصفهانی: از اقوام نزدیک رییس امیر یوسف رنانی است رنان قریه ...
۳۲۵- مقصود عبدل: از شعرای مشهور مشهد مقدسه است این مطلع و بیت از اشعار اوست:
۳۲۶- مولانا مجد حیرانی: از اولاد شیخ صدرالدین راستی است و در شعر طبعش ...
۳۲۷- میرزا محمد امینی: از جماعت زرگران تبریز است اما از زرگری میل بظرافت ...
۳۲۸- شیخ رباعی: مشهدی است و مرد فقیر و گوشه نشین است و از اقسام ...
۳۲۹- مولانا ادایی: از شعرای مشهور اصفهان است شعر بسیار گفته اما ...
۳۳۰- بیاضی استرآبادی: مولد او استر آباد است و اکثر شعرهای او هجوهای ...
۳۳۱- آگهی یزدی: به کسب خیاطی اوقات میگذرانید و در شعر طبعش بچاشنی بود چنانکه از این مطلع و بیت معلوم میتوان کرد:
۳۳۲- مولانا حسینی: از شعرای کاشان بود و بسیار خوش صحبت، اما بهرکس که ...
۳۳۳- مولانا فیضی: برادر حافظ بابا جان بوده و حافظ کلام الله خط را ...
۳۳۴- مولانا انوار همدانی: از مردم همدان است و خالی از مولویتی نیست اما در ...
۳۳۵- مولانا حیاتی: پدرش به نیابت قضات قیام مینمود اما او در آن کار دخل نکرد و خوشنویس و منشی شد این مطلع از اوست :
۳۳۶- گلشنی کاشانی: در اوایل به مشک فروشی اشتغال مینمود، شوق سخن او ...
۳۳۷- مولانا ادهم کاشانی: از جمله شعرای مشهور آنجاست و در جمیع اقسام شعر ...
۳۳۸- قایلی سبزواری: در اصل از سبزوار است و اکنون در شهر قزوین ساکن ...
۳۳۹- ذهنی نقاش: از جمله لوندان و خوش طبعان یزد است و سر حلقه ...
۳۴۰- فضولی بغدادی: از دارالسلام بغداد است و از آن شهر شاعری بهتر از ...
۳۴۱- مولانا عبدالله شهابی: در اصل از ممالیک سادات سیفیه قزوین است اما چون ...
۳۴۲- شیخ شهاب الدین علی: از شیخ زاده های ری است و از فضایل بهره ی تمام ...
۳۴۳- شریف محمد: برادر زاده ی مولانا امیدی است و تخلص او هجری،این دو مطلع از اوست :
۳۴۴- کوکبی: از شعرای ماوراءالنهر است و در علم ادوار از او ...
۳۴۵- مولانا یار علی تهرانی: در اوایل حال به شیراز رفته مدتها در آنجا باکتساب ...
۳۴۶- مولانا کاسب: از جمله خوش طبعان و نادرگویان یزد است و اکثر اشعارش در غایت سوز و درد، این دو مطلع از آنجمله است :
۳۴۷- خواجه فانی تبریزی: از محتشمان شهر تبریز است و پیوسته با جوانان ساده ...
۳۴۸- مولانا پناهی: از داراب جرد است و از جمله اغنیای آنجاست آخر ...
۳۴۹- مولانا مراد: از مردم قزوین است بسیار معترض و بیباک بود و بگفتن ...
۳۵۰- مولانا رضایی: از مردم داراب جرد است و مردی خوش طبیعت، دیوان غزل بهمرسانیده این مطلع از او است :
۳۵۱- شریف محمد صبری: از جمله خوش طبعان تهران است و در پی تحصیل علوم . ...
۳۵۲- سیمایی: از مردم مشهد است و در تقلید، تقلید تیتال میکند ...
۳۵۳- انصاری قمی: از شعرای زمان سلطان یعقوب بود . شعرش روان و عام پسند است . این مطلع از اوست :
۳۵۴- مولانا خردی: از دارالمؤمنین قم است مرد بی تعین و بی تکلف است ...
۳۵۵- مولانا قدیمی نقاش: اصلش از گیلان است مصور خوبست و در شاعری خود را کمتر از دیگران نمیداند، این دو بیت از اوست :
۳۵۶- مولانا مشفقی بغدادی: در خدمت مولانا لسانی می بود بلکه مولانا را بجای ...
۳۵۷- مولانا جانبی: تبریزی است و به بگل کاری اوقات میگذراند این از اوست :
۳۵۸- غزالی: ابریشم فروشی میکند ظرفا او را میمون الشعرا گفته ...
۳۵۹- طفیلی: اصلش از مملوکان جهانشاه پادشاه است اوقات به دستار بندی میگذرانید این مطلع از اوست:
۳۶۰- مولانا قوسی: تبریزی است و تخلصش از کسب او خبر میدهد، چون عامی است گاهی در قافیه غلط میکند این مطلع از اوست:
۳۶۱- نوری تبریزی: در تابستان سقایی میکند و در زمستان عسل فورشی ...
۳۶۲-؟: ای خوش آن ساقی که ما را جام بیهوشی دهد
۳۶۳- مولانا عاشقی: از ارنه است که قریه ای از قرای خراسان و سیستان ...
۳۶۴- مولانا درویش: از تربت خراسان است تخلص باطوارش مناسب در طلب علم ...
۳۶۵- مولانا فتوحی: اصفهانی است و در صحافی اندک وقوفی دارد اما بسیار لاابالی و هرزه گرد است این مطلع از اوست :
۳۶۶- مولانا صبری: قاضی زاده ی زواره ی عراق است و خود نیز مدتی بآن ...
۳۶۶- مولانا ادیمی: از شعرای غیر مشهور اصفهان است مرد بی تعین و چپانی طور است این مطلع از اوست .
۳۶۷- مولانا وداعی: از ولایت خراسان است این مطلع از اوست :
۳۶۸- طاهری رازی: پسر مولانا امیدی است این مطلع از اوست :
۳۶۹- معانی یزدی: در شاعری خود را کم از شعرای نامی نمیداند اما در ...
۳۷۰- وفایی سبزواری: بکسب والا بافی مشغول است که آنهم شعر بافی است و بقدر از تواریخ نیز وقوفی دارد این مطلع از اوست :
۳۷۱- جفایی استر آبادی: مردی یتیم و عاشق پیشه، استر آبادیست و شب گرد روزی ...
۳۷۲- فردی تبریزی: اول بکسب علاقه بندی مشغول بود و از معما و دیگر ...
۳۷۳- عشقی تبریزی: معمایی و کتابه نویس خوب است و گاهی شعر هم میگوید این مطلع از اوست:
۳۷۴- صبوحی شیرازی: به کمر بافی اوقات میگذراند، این مطلع از اوست :
۳۷۵- حاصلی تبریزی: از ابریشم فروشی اوقات میگذراند و گاهی شعر نیز میگوید این مطلع از اوست :
۳۷۶- عزیزی قزوینی: بکسب پوستین دوزی در تبریز اوقات میگذراند این دو مطلع از اوست :
۳۷۷- گلشنی شبستری: در تبریز بوکالت و نیابت قضات مشغول بود و گاهی شعری از او سر میزد این مطلع از اوست :
۳۷۸- فصیحی تبریزی: در شهر مذکور به تکمه بندی اوقات میگذراند این مطلع از اوست :
۳۷۹- صافی شیرازی: شاعر و طالبعلم و لوند مشرب بود .این مطلع از اوست :
۳۸۰- خرامی تبریزی: به صباحت و ملاحت شهره ی شهر است و به حسن خرامش ...
۳۸۱- حقیری تبریزی: از شعرایی است که نو پیدا شده و متجدد است طبعش در ...
۳۸۲- فقیری عراقی: به یخنی پزی اوقات صرف میکند و گاه گاه در تنور خیال شعری خام سوز نیز بیرون میآورد این مطلع از اوست :
۳۸۳- صیرفی کور: تبریزی است و در میدان همان شهر خاطر بصرافی ...
۳۸۴- آیتی اصفهانی: اوقات به مکتب داری میگذراند خط نستعلیق را خوب مینویسد این مطلع زاده ی طبع اوست :
۳۸۵- نازکی تبریزی: به تاجدوزی اوقات میگذراند این مطلع از اوست :
۳۸۶- رفیقی تبریزی: در تبریز به مطربی اوقات صرف میکند و در آن کار نقش ...
۳۸۷- سلامی اصفهانی: بقابضی اردو بازار اوقات میگذراند و ضایع میکند و ...
۳۸۸- غزالی ابهری: به ابریشم فروشی اوقات صرف میکند این مطلع از اوست :
۳۸۹- میلی تبریزی: استاد تکلتو دوزانست این مطلع از اوست :
۳۹۰- خیری تبریزی: از جمله شعرای غیر مشهور است این مطلع از اوست :
۳۹۱- نگاهی نیشابوری: مرد لوند مشرب و می کش بود و بهر شاعر که می رسید ...
۳۹۲- جنونی همدانی: حافظ کلام الله است و اوقات بمکتب داری میگذراند این مطلع از اوست :
۳۹۳- مولانا رمیمی سمرقندی: از شعرای سمرقند است اما در تبریز میباشد این مطلع از اوست :
۳۹۴- محزونی همدانی: در علم سیاق وقوفی دارد این مطلع از اوست :
۳۹۵- متینی تبریزی: در شعر و شاعری طبعش خالی از انگیزی نبود این مطلع از اوست :
۳۹۶- یاری تبریزی: مردی عامی است و اوقات به خرده فروشی میگذراند این مطلع از اوست:
۳۹۷- عشقی همدانی: گاهی از او بیتی سر میزند اما بخود اعتقاد بسیار دارد این مطلع از اوست :
۳۹۸- مولانا بدیهی همدانی: بدیهه گویی شعار خود ساخته و در بدیهه گویی خوب است این مطلع از اوست :
۳۹۹- مولانا طایری مشهدی: طالبعلم بود و در شعر طبع بانگیز داشت این مطلع از اوست :
۴۰۰- مولانا همدمی همدانی: مردی لاابالی و بی قید بود و از بی قیدی اکثر اوقات در شرابخانه بسر می برد این دو مطلع از اوست :
۴۰۱- زلالی تبریزی: در صاحب حسنی شاعر شد و او را مدد میکردند لاجرم ...
۴۰۲- نباتی تبریزی: بنقاشی و لا ژورد شوری اوقات میگذراند، این مطلع از اوست :
۴۰۳- مولانا محسنی اردبیلی: از شاعری همین گدایی یاد گرفته این مطلع از اوست :
۴۰۴- مولانا رسوایی همدانی: برادر مولانا انوار است مدتی اوقات بکتابت ...
۴۰۵- مولانا نطقی شیرازی: عاشق پیشه و لوند مشرب است این مطلع زاده ی طبع اوست :
۴۰۶- مولانا عتیقی: مرد فقیر و محب اهل فضل است چنانکه قرض میکند و در ...
۴۰۷- وفایی مشهدی: بسیار چرکین و بی طهارت و خمار بود، این مطلع از اوست :
۴۰۸- مولانا مقصود کاشی: از آدمیزده های شهر خود است و در علم سیاق وقوفی دارد و در شعر طبعش بسیار خوبست، این چند مطلع از اوست:
۴۰۹- مولانا خاتمی تبریزی: بکتاب فروشی اوقات میگذراند این مطلع در جواب درویش دهکی از اوست :
۴۱۰- مولانا سایلی هراتی: از مردم شهر هرات بود بسیار فقیر و دردمند این مطلع از اوست :
۴۱۱- مولانا غیرتی استرآبادی: مفتن و بی باک بود و پیوسته با مردم نزاع مینمود، این مطلع از اوست :
۴۱۲-مولانا بیکسی سمنانی: بکرباس فروشی اوقات میگذراند این مطلع از اوست :
۴۱۳- مولانا حاضری سمنانی: به تجارت میگذراند و در عالم سرگردانست
۴۱۴-بیکسی شوشتری: شاعری بهتر از او از شهر مذکور پیدا نشده از بسکه ...
۴۱۵- مولانا وفایی سمنانی: از وزیر زاده های سمنان است بسیار لاابالی واقع شده ...
۴۱۶- مولانا میرزایی: از شهر ساوه است و وجه معیشت او از بنایی میگذرد این مطلع از اوست:
۴۱۷- مولانا ادایی بخارایی: از شعرایی است که نو پیدا شده این مطلع از اوست:
۴۱۸- مولانا رمزی همدانی: اطوار خوب و اخلاق مرغوب داشت این مطلع از اوست :
۴۱۹- مولانا حقیری همدانی: از شعرای همدان بود این مطلع از اوست :
۴۲۰- فتحی تبریزی: از مشک فروشان شهر مذکور است و بعضی اوقات در خدمت ...
۴۲۱- مولانا عشقی همدانی: از شعرای غیر مشهور است این مطلع از اوست :
۴۲۲- عبدی رشتی: از رشت گیلانست این مطلع از اوست :
۴۲۳- فتحی قزوینی: به بیاعی مشغولی داشت و گاه گاهی شعر میگفت این مطلع از اوست :
۴۲۴- مولانا معروف: از شعرای تبریز است و میگویند غلام بوده این مطلع از اوست :
۴۲۵- مولانا قانعی قزوینی: به حکاکی مبادرت میکند و گاهی بگفتن اشعار زبان می گشاید این مطلع از اوست :
۴۲۶- مولانا مدامی اصفهانی: در اوایل جوانی ترک وطن کرده در خدمت بعضی حضرات ...
۴۲۷- مولانا زینی گیلانی: از شعرای شهر لاهیجانست این مطلع از اوست :
۴۲۸- مولانا بزمی قزوینی: بکفشدوزی اوقات صرف میکند این دو مطلع از اوست :
۴۲۹- مولانا شهی شیرازی: مولویتی دارد اما نه چنانکه بکار آید این مطلع از اوست :
۴۳۰- مولانا جدیدی قزوینی: در شهر تبریز بخرده فروشی اوقات میگذراند این مطلع از اوست :
۴۳۱- مولانا زایلی: از سبزوار بوده و در هرات بصنعت آهنگری قیام مینمود این مطلع از اوست :
۴۳۲- مولانا عشقی درگزینی: بمکتب داری روزگار میگذرانید شهرانگیزی جهت شهر تبریز گفته این بیت از آنجاست :
۴۳۳- مولانا جنونی گیلانی: دیوانه وش و سودایی مزاج مردی است و از خوردن افیون ...
۴۳۴- مولانا ندایی یزدی: بشرف طواف بیت الله الحرام مشرف شده در شعر هم طبعش ...
۴۳۵- مولانا حسبی اصفهانی: از جمله نوادر دوران و اعجوبه زمان بود و در انشاء ...
۴۳۴- وفایی اردبیلی: از شعرایی است که نو پیدا شده این مطلع از اوست :
۴۳۶- کلیمی گیلانی: همگی اوقات به ترقی خط و انشاء همت میگمارد در بعضی اقسام حکمت وقوفی دارد این مطلع از اوست :
۴۳۷- مولانا کشوری رودباری: از رودبار قزوین است خط نسخ و تعلیق را طوری مینویسد و شعر بسیار گفته بهترین اشعارش این مطلع است :
۴۳۸- قبولی یزدی: از جمله شعرای یزدانست این مطلع از اوست :
۴۳۹- روحی سمرقندی: به قطعه گویی مشهور است و در زمان حکومت ازبکیه او را رونقی تمام روی نموده این قطعه از اوست :
۴۴۰- مولانا زندی بغدادی: مردی بی تعین و هرزه گرد بود و گاهی بگفتن شعر زبان میگشود، این مطلع از اوست :
۴۴۱- مولانا کحلی شیرازی: در کحالی بی بدل عالم بود، این مطلع از اوست :
۴۴۲- مولانا ساغری کاشانی: بر مالی اشتغال داشت و بشاعری نیز گاهی میل مینمود و یک مثنوی در تعریف بنگ گفته این مطلع از اوست :
۴۴۳- مولانا فنایی صفاهانی: در علم سیاق وقوفی تمام دارد و گاهی شعر از او سر میزند، این مطلع از اوست :
۴۴۴- نشاطی شوشتری: ترک وطن کرده نزدیکی از امرای ازبکیه می بود این مطلع قصیده در نعت از اوست :
۴۴۵- شیخی کرمانی: در نقاشی بی بدل بود و در ملایی مکمل این مطلع از اوست :
۴۴۶- سلیمی فیروز کوهی: از فیروز کوه عراق و در مداحی طاق است این مطلع از اوست :
۴۴۷- مولانا خضری استرآبادی: از استر آباد بود و اشعار در هزل وجد و تعریف اطعمه میگفت، این مطلع از اوست :
۴۴۸- مولانا مخفی رشتی: از شهر رشت گیلانست و در خدمت امیرسلطان محمد که در ...
۴۴۹- مولانا عشرتی قلندر: مولدش معلوم نشد در صحافی اندک وقوفی دارد و در علم ادوار او را خبرهاست، این مطلع از اوست :
۴۵۰- مولانا حزمی اصفهانی: خواهر زاده ی مولانا نیکی است به گیلان رفت و شهر ...
۴۵۱- مولانا وصفی هروی: از کهنه شاعران آنجاست این مطلع از اوست :
۴۵۲- فردی تبریزی: از شعرای آندیار است و همین تخلص دارد این مطلع از اوست :
۴۵۳- مولانا نازکی استرآبادی: از اولاد حافظ سعد است، مردی عاشق پیشه و دلریش و ...
۴۵۴- مولانا حریفی نهاوندی: از مردم نهاوند است در اوایل جوانی در خدمت اتراک می بود بعد از جوانی شاعر شد این مطلع از اوست:
۴۵۵- روحی ساوجی: شاعر است و تاجر این مطلع از اوست :
۴۵۶- مشربی نیشابوری: دایم اوقات خود با نحو و جر صرف میکرد این مطلع مشهور از اوست :
۴۵۷- عهدی قزوینی: میر مراد نام دارد و از طبقه بوکائیه قزوین است این مقطع زاده ی طبع اوست :
۴۵۸- مولانا آزاد یزدی: آزاد وار میگردد و گاهی شعری میگوید این مطلع از اوست :
۴۵۹- واهبی استر آبادی: در شهر شیروان به استیفای شماخی اوقات میگذراند این اشعار زاده ی طبع اوست:
۴۶۰- مولانا مؤمنی استر آبادی: از جمله طالبعلمان آن ولایت است و گاهی شعری نیز از او سر میزند این مطلع از اوست :
۴۶۱- مولانا زینی: سیاهی خود آرای و معترض بود و مردم را اهاجی رکیک ...
۴۶۲- مولانا احمد شیرازی: اندک مولویتی داشته گویند در زمان قحط او را آدمیخواران خورده اند این مطلع از اوست :
۴۶۳- مولانا حبیبی نیشابوری: شاعری متین بود و اشعار خوب دارد از جمله این مطلع از اوست :
۴۶۴- مولانا فتحی کور قزوینی: از مردم قزوین است بسیار ستم ظریف و مردم آزار بود آخر در جوانی وفات یافت این دو مطلع از اوست :
۴۶۵- مولانا نادری سمرقندی: به خوش طبعی و ملایی ممتاز بود این مطلع از جمله اشعار اوست :
۴۶۶- مولانا علی حالی کاشانی: از موالی خوش طبع و لاابالی آنشهر است و عاشق پیشه ...
۴۶۷- مولانا محمود خاموشی کاشانی: بقدر مولویتی داشت در اوایل بعمل داری اشتغال ...
۴۶۸- مولانا طفیلی خجندی: مردی عاشق پیشه لاابالی بود و حافظ کلام الله و از ...
۴۶۹- مولانا شاهپور کاشانی: از شعرای صاحب دیوان کاشانست این مطلع از اوست :
۴۷۰- مولانا جمالی کاشانی: پسر مولانا حاجی شاه حلاج کاشانی است که هجو گوی ...
۴۷۱- مولانا احمد کافی کاشانی: طالبعلم بود اما از شرب مدام صبح و شام بلکه علی ...
۴۷۲- ملا جان کاشی: خوشنویس بود و خطی اختراع کرده است موسوم به « ...
۴۷۳- مولانا عشقی کاشانی: در اول عامی تخلص میکرد آخر بعشقی قرار داد در چهل ...
۴۷۴- مولانا نعمتی کاشانی: متقی و پرهیزکار و مؤمن و کم آزار است و در شعر ...
۴۷۸- مولانا شوقی کاشانی: از شعرایی است که همین اسم شاعری دارند و بس این مطلع که بهیچ کار نمی آید از اوست :
۴۷۹- گلشنی کاشانی: خطوط را طوری مینویسد و به تعلیم اطفال مشغول است این دو مطلع از اوست :
۴۸۰- مولانا جمالی کرباس فروش کاشانی: وجه معاش از صنعت مذکور بهم میرساند این مطلع از اوست :
۴۸۱- مولانا غیاث فصیحی کاشانی: اوقات به تجارت میگذراند این مطلع از اوست :
۴۸۲- مولانا حدیثی ساوه ای: اصلش از خواجه زاده های ساوه است اما در کاشان متولد شده و اشعار او اکثر یاوه است این مطلع از اوست :
۴۸۳- مولانا بیانی استرآبادی: به رمالی مشهور است و در شعر هم طبعش خوب واقع شده این مطلع از اوست :
۴۸۴- مولانا حکیمی تهرانی: میرمحمد نام دارد پدرش رییس و کدخدای تهران بود اما ...
۴۸۵- مولانا محمود صبوری تهرانی: در تهران به کتابت مشغول است. این مطلع از اوست:
۴۸۶- مولانا عادتی رازی: از دهاقین ری است و او را شاعری از آن کار باز میدارد این مطلع از اوست :
۴۸۷- مولانا خلقی تهرانی: میرزا علی نام دارد و به مهمات دیوانی تردد بی فایده میکند این مطلع از اوست:
۴۸۸- مولانا صفایی خراسانی: اهل خراسان بود اما در یزد بسر می برد اوقات او بکار دگری میگذشت این مطلع از اوست :
۴۸۹- مولانا سرودی خوانساری: از خوانسار عراقست بخوانندگی اوقات میگذراند اول ...
۴۹۰- مولانا کلامی خافی: در شعر طبعش خالی از انگیزی نبود اما بنگ او را ...
۴۹۱- مولانا نازکی همدانی: اوقات او صرف شعر میشود و در هر روز قریب به ...
۴۹۲- مولانا فاضلی طبسی: ( خواجه طبسی ) حافظ کلام الله است و دغدغه ...
۴۹۳- مولانا دعایی مشهدی: از شعرای مشهد مقدس منور رضیه رضویه (ع) است و مرد ...
۴۹۴- وفایی تونی: طالبعلم و ظریف و خوش طبع و خوشنویس است، این مطلع از اوست:
۴۹۵- مولانا شوخی هروی: در محلی که جمالش در مرتبه کمال بود میل شاعری کرد ...
۴۹۶- مولانا یوسف طبیب خوافی: از خراسان است و در علم طب سرآمد اقران رساله ای در ...
۴۹۷- مولانا معزی لنک: از ولایت زواره ی خراسان است در شعر همین تخلص دارد چه در عمر خود همین یک مطلع گفته بود :
۴۹۸- فیضی یزدی: در شهر خود به عصاری اوقات میگذراند. بسیار فقیر و ...
۴۹۹- مولانا قطبی گنابادی: مردی درویش و متقی است و اکثر اوقات او بشاعری صرف میشود. در قوافی غلط بسیار میکند این مطلع از اوست :
۵۰۰- مولانا غیاث قافیه ای: مولدش هرات بود و وجه تسمیه او اینست که هر قصیده و ...
۵۰۱- مولانا غیاثی تونی: مردی فقیر و درویش نهاد بود اوقات او بمکتب داری میگذشت، این مطلع از اوست :
۵۰۲- مولانا قطبی تونی: ولد غیاثی مذکور بود و فضایل او از پدر زیاده است این مطلع در جواب پدر گفته :
۵۰۳- مولانا نگاهی هروی: مولدش هراتست و اوقات او بکتابت میگذرد و هر روز چها بار افیون میخورد این مطلع از اوست :
۵۰۴- مولانا عشقی تهرانی: از جمله شعرای هذیان گوست گاهی مثل این شعری میگوید :
۵۰۵- مولانا افضل سارانی تهرانی: ساران محلتی است از قصبه تهران و افضل در هجو و هزل اشعار میگوید و بد میگوید این مطلع از اوست :
۵۰۶- مولانا و اصلی سارانی تهرانی: او نیز از محلت مذکور است و بزرگ زاده ی آن محلت است این مطلع از اوست :
۵۰۷- مولانا رحیمی تهرانی: او نیز از قصبه تهران است اندکی از علوم نجوم و مقدمات مطالعه کرده این مطلع از اوست :
۵۰۸- مولانا غفوری رازی: از ری است و در خوانندگی اندک وقوف دارد این مطلع از اوست:
۵۰۹- مولاناجانی تهرانی: از ملازاده های آنجاست این مطلع از اوست:
۵۱۰- مولانا حفیظی تهرانی: پدرش معمار آنجاست و او خود جوانی درویش و فقیر است این مطلع بدو متعلق است :
۵۱۱- مولانا دهقانی تهرانی: بمکتب داری اشتغال مینمود و مرض جوع بر مزاجش غالب ...
۵۱۲- مولانا نیستی رازی: در جوانی فوت شد این مطلع از اوست :
۵۱۳- مولانا روحی رازی: برادر نیستی است طبعش در شعر مرغوب افتاده بود این مطلع از اوست:
۵۱۴- مولانا وفایی رازی: از جمله مریدان نور بخشیه است و خود را در نظر مردمان بلند مرتبه می نمود، این مطلع از اوست :
۵۱۵- مولانا عبدی تهرانی: این مطلع بر خلاف اشعار دیگرش خوب واقع شده :
۵۱۶- مولانا صحرایی تهرانی: در بعضی از ولایات ری بقابضی اوقات ضایع میکند و اشعار ناهموار میگوید، این مطلع از اوست :
۵۱۷- مولانا حقی تهرانی: در ولایت ری متولی یکی از مزارات است مردی زبان آور است، این مطلع از اوست :
۵۱۸- مولانا زین الدین سلطان سایلی تهراتی: کدخدا زاده ی قصبه تهران است من در این حیرانم که این تخلص ناملایم بآن اسم و لقب نامعقول چون جمع شده؟!
۵۱۹- مولانا خموشی رازی: از دیار ری است و مردی بی تعین، این رباعی از اوست :
۵۲۰- مولانا همدمی تهرانی: در قصبه تهران به عطاری مشغولست این مطلع از اوست :
۵۲۱- مولانا لطفی تهرانی: پدرش در قصبه تهران بصرافی اوقات میگذراند . این مطلع از اوست :
۵۲۲- مولانا عطایی سبزواری: مردی فقیر و گوشه نشین بود و بترک دنیا گفته اوقات ...
۵۲۳- مولانا آسی: از قبیله آس است میگفت که شاعری را بمن در خواب داده اند! این مطلع از اوست :
۵۲۴- مولانا لباسی: از جمله شعرای همدان است این مطلع از از اوست :
۵۲۵- مولانا نوری نیشابوری: به کحالی اوقات میگذراند و مشغول با وجود فقر به ...
۵۲۶- مولانا خرابی قمی: اکثر اوقات در گورستانها بسر می برد و عاشق پیشه و لوند مشرب بود این مطلع از اوست :
۵۲۷- مولانا زاری سبزواری: شاعری پاکیزه گوست و این مطلع از اوست و خوب گفته :
۵۲۸- مولانا مثالی کاشانی: طبعش بلند بود چنانکه میخواست جواب خمسه گوید اما با تمام آن توفیق نیافت این مطلع از اوست :
۵۲۹- مولانا محنتی شیرازی: واعظ خوشخوان بود و گاهی در اثنای وعظ شعر خود ...
۵۳۰- مولانا مجلدی خراسانی: از ولایت خراسان است و اوقات به مجلدی و شاعری ...
۵۳۱- مولانا عالی سمرقندی: از شعرای غیر مشهور ماوراءالنهر است و این مطلع تعلق بدو دارد :
۵۳۲- مولانا عاکفی سمرقندی: او نیز سمرقندی است و این مطلع از اوست :
۵۳۳- مولانا عبدالوهاب رشتی: از فضلای رشت گیلانست و در علوم نجوم ماهر و احکام ...
۵۳۴- مولانا مایلی رشتی: او نیز از جمله متعینان آنجاست و خالی از حیثیتی ...
۵۳۵- مولانا سالکی رشتی: او نیز از آنجاست مرد خوش طبع شیرین کلام بوده و خط ...
۵۳۶- مولانا فاضلی رشتی: او نیز از چپانیان و لونذان آنجا بوده و اوقات بخیاطی میگذرانیده این ابیات از اوست :
۵۳۷- مولانا کابلی رشتی: او نیز از آنجاست و در اول مرد متمول بوده و آخر ...
۵۳۸- مولانا صاینی رشتی: از آنجاست و خالی از فضیلتی نبوده و مرد صادق و پاک ...
۵۳۹- مولانا حسن مویینه دوز گیلانی: از آنجاست و مرد چپانی و اوباش وضع است و با وجود ...
۵۴۰- مولانا نعمت الله رشتی: هم از مردم آنجاست و از ظلم امیره دیباج جلای وطن ...
۵۴۱- مولانا دوانی شیرازی: شیرازی الاصل است و از جمله سکنه آنجاست ( هرات ) و ...
۵۴۲- مولانا غوغایی: از جمله سکنه آنجا و استر آبادی الأصل است و از ...
۵۴۳- مولانا میر شریف: هم از جمله سکنه آنجاست و هروی الأصل است، در علم ...
۵۴۴- مولانا ابو اسحق: او نیز از جمله سکنه آنجاست مرد فاضل آدمی صفت و ...
۵۴۵- مولانا طاهر: نیز از جمله سکنه آنجاست و از مردم زاده های شروان ...
۵۴۶- مولانا محمود تبریزی: از سکنه آنجاست و تبریزی الأصل است و به تکمه بافی ...
۵۴۷- مولانا محمود سرداری: مردی ژنده پوش است، چند روزی در آنجا واقع شده چون ...
۵۴۸- مولانا فروغی شیرازی: مرد بی تعین است این مطلع از اوست :
۵۴۹- مولانا شرطی قزوینی: به تجارت اوقات میگذراند . این مطلع از اوست :
۵۵۰- مولانا منظری ماوراء النهری: از ولایت و مردم ماوراء النهر است و گاهی تقلید ...
۵۵۱- مولانا بیخودی سمرقندی: از جمله شعرای نیک سمرقند است و خالی از فضیلتی نبود این شعر گواه حال اوست :
۵۵۲- ضیایی بخارایی: از جمله درویشان و از زمره ی ایشان بود، این مطلع از اوست :
۵۵۳- مولانا واصلی بخارایی: او نیز از شعرای بخاراست و این مطلع بر صفای ذهنش گواست:
۵۵۴- مولانا شمسی شروانی: به سراجی اوقات میگذرانید آخر در عاشقی رسوا گردید این مطلع از اوست:
۵۵۵- مولانا رهایی: وی نیز از شعرای توران است و از آنجا بشروان افتاده ...
۵۵۶- مولانا واصلی تبریزی: از ابریشم فروشان شهر مذکور بود آخر تاجر شد ودر جوانی فوت شد این مطلع از اوست :
۵۵۷- مولانا گرامی بغدادی: مرد فقیر بی تعین بود در خدمت تکلتوخان بود گناهی ...
۵۵۸- مولانا هجری: اندجانی است و اندجان قصبه ایست از قصبات ماوراء ...
۵۵۹- مولانا بیانی بحرآبادی: از ولایت سبزوار است شاعر بدی نبوده این مطلع از اوست :
۵۶۰- نظری قمی: قصه خوان و شاعر بود چند روزی بخدمت صاحبقران میرسید این شعر را زمانی که در ملازمت بوده گفته :
۵۶۱- مولانا عرفی تبریزی: مردی فقیر و دردمند است در بحر گوی و چوگان مولانا ...
۵۶۲- مولانا جاروبی هروی: مردی عاشق پیشه لوند بود . اما عاشقی او بصورت خوب ...
۵۶۳- مولانا تزریقی بیارجندی: بتاجدوزی اوقات میگذراند و در هزل اشعار بسیار دارد ...
۵۶۴- مولانا خالصی تبریزی: مردی حریص و زرپرست بود در مدت سی سال زر جمع کرد
۵۶۵- مولانا محیی ورجردی: از ولایت ورجرد همدانست مرد فقیر گوشه نشین خوش طبع است این مطلع از اوست :
۵۶۶- مولانا مقصدی ساوجی: از شهر ساوه است این مطلع و بیت از اوست :
۵۶۷- مولانا صیفی ساوه ای: وصفش از تخلص معلوم این مطلع از او است :
۵۶۸- مولانا قراضی قزوینی: از شعرای قزوین است و مرد عامی است اما شعر بسیار در منقبت و غیره دارد و این بیت از اوست :
۵۶۹- مولانا بهاری اصفهانی: برادر مولانا ادایی است وبه شعر خود اعتقاد بسیار دارد اما هیچکس باو اعتقاد ندارد، این مطلع از اوست :
۵۷۰- مولانا مستی رازی: از ولایت ری است وجه تسمیه او آنکه گوییا بیان واقع ...
۵۷۱- مولانا قاضی نعیمی گنابادی: مردی شریف و طالب علم است و در علم سیاق مهارت تمام ...
۵۷۲- مولانا احمد فکری همدانی: همدانی است اما اکثر اوقات در هرات است در کسب علوم ...
۵۷۳- مولانا غریبی ا سترآبادی: مرد بی تعین و فقیر است این مطلع از اوست :
۵۷۴- مولانا فکری استر آبادی: بصحافی اوقات میگذراند و گاهی هم شعر میگوید این مطلع از اوست :
۵۷۵- مولانا فرخی قزوینی: گر چه از روستای قزوین است اما در شهر متولد شده و ...
۵۷۶- مولانا ابوالمکارم قزوینی: از شعرای بسیار گوی شهر قزوین است این مطلع از اوست :
۵۷۷- مولانا خواجه فدایی تبریزی: از خواجه زاده های تبریز است و طبع خوب دارد این مطلع و بیت از اوست :
۵۷۸- مولانا معروف رمالی تبریزی: در علم رمل مهارت تمام داشت این مطلع از او معروف و مشهور است:
۵۷۹- مولانا ذاتی لاری: در تبریز به صحافی اوقات میگذراند این مطلع در تعریف شهر مذکور از اوست :
۵۸۰- مولانا رحمی تبریزی: مرد بی تعین و لاابالی بود و از فسق و فجور اجتناب ...
۵۸۱- مولانا ظریفی تبریزی: در تبریز به خرده فروشی اوقات صرف میکند و این مطلع و بیت مشهور از اوست :
۵۸۲- مولانا آگهی تبریزی: بسوزنگری اوقات میگذراند و گاهی شعر از او سر میزند از جمله این مطلع از اوست :
۵۸۳- مولانا عینی شیرازی: از جمله کاتبان شهر شیراز بود و بسرعت کتابت او کم ...
۵۸۴- مولانا صفایی تبریزی: بکاغذ فروشی وجه معاش میگذراند و گاهی شعر میگوید این مطلع از اوست:
۵۸۵- مولانا ذهنی تبریزی: پدرش به سیراب فروشی معروف بود اما او شاعر است این مطلع مشهور از اوست :
۵۸۶- مولانا پاکی غلام هروی: در شهر هرات اوقات بر سر تراشی میگذراند، و گاهی از او نظمی سر میزند . این رباعی از اوست :
۵۸۷- مولانا محمود مشکی تبریزی: از آدمی زاده های شهر تبریز است و در شعر مسلم اهل ...
۵۸۸- مولانا فنایی مشهدی: به علافی اوقات صرف میکرد و در گفتن شعر از امائل ممتاز بود، این رباعی از اوست :
۵۸۹- مولانا شوقی خبوشانی: به تیرگری اوقات صرف میکرد . این رباعی از اوست :
۵۹۰- مولانا رضایی گنگ عراقی: از مردم عراقست و کاتبی سریع الکتابت بود چنانکه ...
۵۹۱- مولانا پناهی جوینی: از ولایت جوین من اعمال خراسان است و به تجارت ...
۵۹۲- مولانا شفیعی مشهدی: از جمله شعرای مشهد مقدسه است این مطلع مشهور از اوست :
۵۹۳- مولانا قانعی خبوشانی: از خبوشان خراسانست اما در استرآباد می بود و هم در آنجا فوت شد این دو مطلع یادگار از اوست :
۵۹۴- مولانا زینی مشهدی: پسر درویش روغنگر است اما زینی برای تحصیل از مشهد ...
۵۹۵- مولانا هجری کاشانی: به شمشیر گری در شهر خود اوقات ضایع میکند و شعر ...
۵۹۶- مولانا قاری کاشانی: از جمله مدرسان شهر کاشان است و در طالبعلمی بقدر ...
۵۹۷- مولانا یمینی سمنانی: در سمنان بشمشیر گری اوقات میگذرانید و فی الواقع که طبعش از انگیزی خالی نبود این مطلع از اوست :
۵۹۸- مولانا غازی قزوینی: مردی طالبعلم و فقیر است و در درویشی و کم آزاری کمتر کسی چون او واقع شده این مطلع از اوست:
۵۹۹- مولانا فهمی قزوینی: برادر غازی مذکورست و اطوار او مثل برادر است این مطلع از اوست :
۶۰۰- غزالی مروستی مشهور به چنبک: هروی است در محلی که هنوز سبزه عذار خط بر گرد ...
۶۰۱- مولانا مدامی اصفهانی: نامش حیدر بک ساروقچی از اصفهان است و بس مقبول و ...
۶۰۲- مولانا خاوری تونی: از شعرای تونست و شاعری بغایت زبون یکی از ظرفا در باب مولانا گفته :
۶۰۳- مولانا شکیبی تبریزی: اوقات بزرکشی میگذراند و گاهی بگفتن اشعار اشتغال میورزد، این مطلع از اوست :
۶۰۴- مولانا جنی قزوینی: عامی است و خالی از جنونی نیست اوقات به قصابی میگذراند این مطلع و بیت از اوست :
۶۰۵- مولانا ذاتی کبابی قمی: از شعرای شهر قم است و از صنایع شعری صاحب وقوف بود ...
۶۰۶- مولانا نیازی قزوینی (میخچه گر ): اوقات بکاسبی میگذراند این رباعی از اوست :
۶۰۷- مولانا آتشی شیرازی: از شعرای مشهور شیراز بود، میان او و صبوحی ابواب ...
۶۰۸- مولانا غواصی خراسانی: مردی ابله و فقیر و گوشه نشین است و اوقات بخرده ...
۶۰۹- مولانا یقینی شروانی: اگر چه شروانی بود اما در شیراز میبود و شعر بسیار گفته این مطلع از اوست :
۶۱۰- شوقی شیرازی: مداح قاسم بیک پرناک بود و از اوصله های گرانمند یافت این دو مطلع از اوست :
۶۱۱- علاء بیک مشکی تبریزی: به مشک فروشی اشتغال دارد و رایحه خوش طبع او در ...
۶۱۲- بابا صفایی قلندر استر آبادی: از ولایت استرآباد است و با هرکس که اختلاط میکرد ...
۶۱۳- مولانا سلطان محمد سبزواری: از شهر سبزوار است و از جمله مداحان اهل بیت و در ...
۶۱۴- مولانا درویش عبدی نیشابوری: از او اشعار بسیار هست این دو بیت مشهور که هریک بند یک ترجیع است از اوست :
۶۱۵- مولانا میرزا احمد تهرانی: برادر مولانا هجری و برادر زاده ی مولانا امیدی تهرانی است این مطلع از اوست :
۶۱۶- مولانا صابر رازی: از جمله شعرای ری بود و خطیب آنجاست این مطلع از اوست :
۶۱۷- مولانا خواجه ابوالقاسم تهرانی: اجدادش متمول بوده اند اما او را از آن نصیبی نیست ...
۶۱۸- مولانا عنایت رازی: از ملازاده های ری است و به تجارت روزگار میگذراند این مطلع از اوست :
۶۱۹- مولانا قانعی تهرانی: نامش میرزا احمد و بامور دیوانی مشغولی میکند این رباعی از اوست :
۶۲۰- مولانا حسین رازی: از ری است و خط نستعلیق را بد نمی نویسد .این مطلع از اوست :
۶۲۱- مولانا میرحاتم رازی: از قبیله اعراب بنی اسد است و بسه زبان شعر میگوید کاشکی نمی گفت این مطلع از اوست :
۶۲۲- مولانا ادهم رازی: از جمله مردمان بی تعین ری است این مطلع از اوست :
۶۲۳- مولانا عزالدین تهرانی: در تهران مکتب داری میکرد مردی متقی و درویش بود این مطلع از اوست :
۶۲۴- مولانا ابوالقاسم خطیب تهرانی: پسر خطیب تهران است و در طالبعلمی بسیار کوشید و بسی درویش نهاد است این مطلع را طوری گفته :
۶۲۵- مولانا حمدالله تهرانی: پدرش متمول بود اما او درویش و گوشه نشین است این مطلع از اوست :
۶۵۶- مولانا قنبری رازی: از جمله زرین کمران ری است و قنبری تخلص میکند این مطلع از اوست :
۶۲۷- مولانا نعمت تهرانی: اجدادش بغدادی اند اما خود در تهران متولد شده و پیشه او تاجری است این مطلع از اوست :
۶۲۸- مولانا نظام تهرانی: از جمله حفاظ آستانه امامزاده عبدالعظیم است و در کتابه نویسی دستی دارد، این بیت از اوست :
۶۲۹- شیخ علاءالدوله تهرانی: متولی امامزاده اندرمان ری است، مردی خوش صحبت بود ...
۶۳۰- مولانا شیخ جمال الدین ورجردی: از ورجرد همدانست و مرید نوربخشیه و مردی صوفی و گوشه نشین، این مطلع از اوست :
۶۳۱- مولانا محمد خضر شاه جرجانی: از جمله متمولان جرجان بوده و تخلص او فانی است این مطلع از اوست :
۶۳۲- مولانا رمضان نباتی: نباتی تخلص میکند از جمله شعرای استرآباد است و از صحافی اوقات میگذراند . این مطلع از اوست :
۶۳۳- مولانا خواجه فخرالدین احمد بخشی سمنانی: از جمله ارباب سمنان است و شعر بسیار دارد و در شعر جفایی تخلص میکند این بیت از اوست :