سام میرزا صفوی » تذکرهٔ تحفهٔ سامی » صحیفهٔ پنجم در ذکر شعرا » ۴۱۳- مولانا حاضری سمنانی به تجارت میگذراند و در عالم سرگردانست زلفت شب سیاه و رخت روز روشنست القصه زلف و روی تو روز و شب من است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به وضعیت احساسی شاعر اشاره دارد که در عشق به معشوقش دچار سرگردانی و دوگانگی است. زلف و چهره معشوق برای او نماد شب و روز است، به این معنا که همواره در فکر و خیال اوست. در واقع، عشق و حضور معشوق تمام روز و شب او را پر کرده است.
هوش مصنوعی: قادر به توصیف تجربه‌ای از تجارت است که در حال حاضر در شرایطی مبهم و ناپایدار به سر می‌برد.
هوش مصنوعی: موهای تو مانند شب تاریک و چهره‌ات مانند روز روشن است، در نهایت، مو و چهره تو تنها روز و شب من را تشکیل می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.