مشهدی است و مرد فقیر و گوشه نشین است و از اقسام شعر برباعی میل دارد و بدین واسطه او را شیخ رباعی میگویند .
این دو رباعی از نتایج طبع اوست :
بر طرف رخت دو زلف عنبر آمیز
از روی لطافت آتش حسن تو را
افتاده چو کاکل پریشان توایم
گفتی که مرا بدردمندان نظریست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
می میرم از این غم که چرا بهترم امروز
رباعیات
شمعی است رخت برنگ آتش گل ریز
آمد شد آن دو زلف میسازد تیز
دیگر
آشفته چو زلف عنبر افشان توایم
هوش مصنوعی: او اهل مشهد است و مردی فقیر و گوشه‌نشین به شمار می‌آید. او به شعر برباعی علاقه‌مند است و به همین دلیل او را شیخ رباعی می‌نامند.
هوش مصنوعی: این دو رباعی نشان‌دهنده سرشت و استعداد او هستند.
هوش مصنوعی: برای اینکه زیبایی تو را بهتر ببینم، زلف‌های براق و خوشبویت را از روی چهره‌ات کنار می‌زنم.
هوش مصنوعی: ما همچون رشته موهای آشفته و پریشان تو افتاده‌ایم. تو گفته‌ای که به درد دل ناچاران و درماندگان نگاهی داری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.