گنجور

 
سام میرزا صفوی

از خوش طبعان سرآمد قزوین است در هجو خواجه یحیی قمی که در آن محل کلانتر آنجا بوده است ابیات متین دارد از جمله این دو مطلع از اوست :

که بی رفیق بجایی نمیتوان رفتن

ریش و رویش سیه و هر دو بناگوش سپید

عزیز طباخ از جمله طباخان شهر تبریز است و ابیاتش بغایت عاشقانه و رنگین از جمله این یک بیت را بسیار خوب گفته :

چون کلاغی که جناح ابیض و اسود سرودم

شب چو از کوی تو آشفته و بی تاب روم