گنجور

 
سام میرزا صفوی
سام میرزا صفوی » تذکرهٔ تحفهٔ سامی » صحیفهٔ پنجم در ذکر شعرا »

۳۰۲- مولانا موالی تونی

ابیات آبدار و اشعار هموار بسیار دارد و صفات حمیده و اخلاق پسندیده ی او زیاده از تعریف است که به توصیف راست آید این دو رباعی از جمله اشعار اوست :

چون نیک کنی تفحص احوالش

مرگ است که میرسد ز اقلیم وجود

عمرست که میرود باستقبالش

زاهد، ز غم زمانه محزون و فگار

ما از غم یار این چنین زار و نزار

شک نیست که هر دو را کشد آخر کار

وفات او در شهور سنه تسع و اربعین و تسعمایه اتفاق افتاد . این مطلع نیز از اوست :

او را غم روزگار و ما را غم یار

فرهاد رفت و کوه ملامت بجا گذاشت