گنجور

 
سام میرزا صفوی

در اصل از سبزوار است و اکنون در شهر قزوین ساکن گشته در نهایت فقر و انکسار روزگار میگذراند این مطلع از اوست :

یار بی مه رو منم عاشق زار عجبی

حال زار عجبی دارم و یار عجبی

میگفتند این بیت از اوست :

از قد خم شده و چهره ی زردم او را

میکند حلقه زرگوش گذار عجبی

اما خود انصاف میدهد که این از من نیست، این مطلع نیز از اوست :

دوای درد دل ریش از کجا طلبم

کجا روم ز که این درد را دوا طلبم