گنجور

 
سام میرزا صفوی

در شهر شیروان به استیفای شماخی اوقات میگذراند این اشعار زاده ی طبع اوست:

ز نکته دهنت مشکلی است در دل من

مگر کند لب لعل تو حل مشکل من

بهر نثار مقدمت ای سرو گلعذار

بر سر گرفت گل طبق لعل آبدار