گنجور

 
سام میرزا صفوی

اصلش از خوارزم است اما در قراگول من اعمال بخارا و نشو و نما یافته، مرد درویش و ابدال وش و دلریش بود و در شاعری کم شاعری از شعرای ماوراءالنهر برتبه سخن اوست اشعار خوب او بسیار است. اینجا بدین ابیات اختصار رفت :

بروای اشک و ببر معرکه را از سرما

عالم آب که بیرون برد از دل غم را

غم نداریم اگر آب برد عالم را

هرکس که رسد بر سر آن کوی کشندش