گنجور

 
سام میرزا صفوی

اکثر اوقات در گورستانها بسر می برد و عاشق پیشه و لوند مشرب بود این مطلع از اوست :

بهار و چشم جهان بین، جدا ز دیدن یار است

خزان عمر من است این بهار، این نه بهار است