اوقات او صرف شعر میشود و در هر روز قریب به هزاربیت میگوید و بر خود لازم کرده که جمع کتب نظم را جواب گوید از جمله شاهنامه که فردوسی به سی سال گفته او به سی روز گفته بود و در شعر او ردیف و قافیه غلط بسیار است و به غیر از تخلص در شعر او نازکی نیست و در شعر او چیزهاست غیر از معنی، چنانکه از این چند بیت که در شاهنامه خود در صفت جنگ گفته معلوم میتوان کرد :
در پای سر و گریه بسیار کرده ام
گرفتند تیر و کمان مردمان
فتادند در یکدگر چون ددان
گرازان دویدند مانند تیر
همه زخم خورده گرازان چو شیر
همه پردلان لرزه زن همچو بید
که ناگه یکی شیر پر دل رسید
ابر میمنه تاخت مانند پیل
بدستش یکی نیزه مانند بیل!
چو چشمه ز چشمش روان جوی آو
بدستش یکی گُرزه چون شاخ گاو
کلاه زره بر سرش چون سبد
سرش هم چو سیبی درون سبد
چوانبان یکی ترکش نام دارد
درونش پر از تیر چون تیر مار
سمندش چو پیلی بمیدان جنگ
بر او گشته خرطوم دم پلنگ
قطاس سمندش چو ریشش دراز
بگردان ورا بسته دندان گراز
اتاقه بفرقش چو دم رباه
بدین خوبی اگر کسی گوید فلان شعر تو خوب نیست میگوید که « میخواهی که من از شعر خود بدرکنم تا تو بنام خود کنی!؟»
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن درباره شاعری است که به طور روزانه نزدیک به هزار بیت شعر میگوید و در تلاش است تا به آثار بزرگ ادب فارسی، همچون شاهنامه، پاسخ دهد. او صرفاً در یک ماه توانسته شاهنامه را سرود. با این حال، در شعر او اشکالاتی در شعرا و قافیه‌ها وجود دارد و به جز تخلص، شعرش از نازکی و زیبایی خاصی برخوردار نیست. چند بیت از شعر او بیانگر جنگی خطرناک است که در آن جنگجویان با شدت و سختی با یکدیگر درگیر می‌شوند. شاعر به نکات ظاهری و تفصیلی جنگ و شخصیت‌ها توجه کرده و تصاویری از قهرمانان و نبردها را به تصویر کشیده است. در پایان، وقتی کسی به شعر او انتقاد می‌کند، او پاسخ می‌دهد که آیا باید شعرش را کنار بگذارد تا شخص دیگری آن را به نام خود ثبت کند.
هوش مصنوعی: او زمانش را صرف شعر می‌کند و هر روز نزدیک به هزار بیت شعر می‌سراید. او بر خود فرض کرده که آثار نظم را پاسخ دهد، از جمله شاهنامه که فردوسی در سی سال نوشته و او در سی روز به پایان رسانده است. در شعرهای او اشتباهات زیادی در ردیف و قافیه وجود دارد و به جز تخلص، شعر او نازک و لطیف نیست. در اشعارش مفاهیمی وجود دارد که فراتر از معنای معمول است، به طوری که میتوان از چند بیتی که درباره جنگ در شاهنامه خود سروده، این موضوع را دریاف.
هوش مصنوعی: من به خاطر سر و جانم، بسیار ناله و گريه کرده‌ام و مردم مرا با تیر و کمانشان هدف قرار داده‌اند.
هوش مصنوعی: آنها به هم حمله کردند و مانند حیوانات درنده، بسیار سریع و بی‌رحمانه به سمت یکدیگر حرکت کردند.
هوش مصنوعی: همه کسانی که در برابر خطرات و چالش‌ها آسیب دیده‌اند، مانند شیران دلیر هستند. در حالی که شجاعان و دلیری که از این آسیب‌ها رنج می‌برند، مانند بید در برابر باد لرزان و نگران هستند.
هوش مصنوعی: ناگهان یکی شیر دلیر و شجاع ظاهر شد، مانند ابر میمنه که به سرعت حرکت می‌کند، به مانند فیل.
هوش مصنوعی: او در دستانش نیزه‌ای شبیه بیل دارد و اشک از چشمانش مانند جوی آب روان میشود.
هوش مصنوعی: در دست او گرزی بزرگ و سنگین مانند شاخ گاو دارد و بر سرش کلاهی زره‌ای مانند سبد قرار دارد.
هوش مصنوعی: سرش مانند سیبی است که درون سبد قرار دارد و ترکش نامیده میشود.
هوش مصنوعی: درون این شخص پر از خطر و کینه است و مانند تیرهای زهرآلود می‌باشد. حالی که او به میدان جنگ می‌آید، از نظر ظاهر و قدرت همچون یک فیل بزرگ و نیرومند است.
هوش مصنوعی: خرطوم او به شکل دم پلنگ در آمده و پایش همچون سمند به درازای ریشش است.
هوش مصنوعی: به او بگو که دندان‌هایش را پنهان کند، زیرا گراز در اتاق به او می‌نگرد، مثل دمی که به یک روباه می‌ماند.
هوش مصنوعی: اگر کسی بگوید شعر تو خوب نیست، در واقع به نوعی میگوید: "آیا میخواهی من شعر خود را کنار بگذارم تا تو بتوانی آن را به نام خودت جا بزنی؟"
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.