مردی فقیر و دردمند است در بحر گوی و چوگان مولانا عارفی مثنوی گفته این چند بیت در صفت حسن از آن کتاب است :
افروخته همچو سرو قامت
و زهر طرفی از او قیامت
از کاکل آن مه دل افروز
درهم شده عاشق سیه روز
برهم زده کاکل مرقع
بر چهره ی مه فکنده برقع
از پرتو آفتاب رویش
زرین شده رشته های مویش
چوگان دو زلف آن جفا جوی
هر سوی دلی ربوده چون گوی
چشمش بکرشمه برده دلها
هر گوشه از او هزار غوغا
هر سوی که یک نگاه میکرد
صد عاشق بیدل آه میکرد
لعل لبش، آب زندگانی
گفتار، حیات جاودانی
برگرد لبش خط چو ریحان
خضر است و کنار آب حیوان
خطش که دمیده گرد رخسار
مانند بنفشه است و گلزار
تا بر گل تازه مشک تر ریخت
صد فتنه ز هر طرف برانگیخت
آن گوی ذقن کسی که دیده
چون گوی دمی نیارمیده
صدره پی گوی آن زنخدان
پشت مه بدرگشته چو گان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
مثنوی
هوش مصنوعی: مردی بیچاره و غمگین وجود دارد که در شعرهای مولانا به عنوان گوی و چوگان شناخته می‌شود. او در کتاب مثنوی، چند بیت زیبا درباره زیبایی و صفات آن سروده است.
هوش مصنوعی: به زیبایی و شکوه او همانند درخت سرو است، و از هر طرف که به او نگاه کنی، گویی طوفانی بر پا شده است.
هوش مصنوعی: از موهای آن یار زیبا، دل آشفته و عاشق که در غم و اندوه است، به هم ریخته و پریشان شده است.
هوش مصنوعی: موهای درهم و برهم مانند رنگین‌کمان بر چهره‌ی زیبای معشوق پوشانده شده است.
هوش مصنوعی: موهای او از نور آفتاب درخشان و طلایی شده است.
هوش مصنوعی: دو زلف آن معشوقه که در بی‌وفایی می‌تازد، هر طرف دلی را به ترفند خود مانند یک توپ جذب کرده است.
هوش مصنوعی: چشم‌های او به قدری دلربا و جذاب است که دلها را در هر گوشه‌ای به تلاطم و آشفتگی واداشته است.
هوش مصنوعی: هر جا که نگاه میکرد، صدها عاشق دل‌باخته با حسرت و اندوه آه می‌کشیدند.
هوش مصنوعی: لب‌های سرخ او مانند سنگی قیمتی هستند و سخنانش مانند آب حیات، زندگی را جاودان می‌سازد.
هوش مصنوعی: لبان او به زیبایی خطی است که در کنار گیاه خوشبو و سبز ریحان قرار دارد و در نزدیکی آب حیات قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: خط او بر چهره‌اش مانند گل بنفشه است و زیبایی‌اش به گلزار می‌ماند.
هوش مصنوعی: وقتی که عطر مشک بر روی گل تازه پاشیده شد، هر سو ناآرامی و آشوبی به پا شد.
هوش مصنوعی: کسی که مانند گوی دمی در چهره‌اش شعف و شادی ندارد، مجالی برای خوشحالی و سرگرمی به من نمی‌دهد.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که این بیت به زیبایی و جذابیت یک نفر اشاره دارد. در آن، صورت و چهره مانند ماه زیبا توصیف شده و زلف‌های او به عنوان ویژگی خاصی که توجه را جلب می‌کند، توصیف می‌شود. در کل، شاعر به لطافت و زیبایی ظاهری آن شخص می‌پردازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.