گنجور

 
سام میرزا صفوی

بکسب پوستین دوزی در تبریز اوقات میگذراند این دو مطلع از اوست :

غریب مردم و از من نکرد یاد کسی

به بیکسی و غریبی من مباد کسی

میروم تا روبراه آن گل رعنا نهم

هر کجا او پا نهد من سر بجای پا نهم