گنجور

 
سام میرزا صفوی

از وزیر زاده های سمنان است بسیار لاابالی واقع شده تعلیق را بمزه مینویسد و از سیاق وقوقی تمام دارد طبعش در شعر بانگیزست این سه مطلع از اوست :

شمع و من هر یک بکنجی از ملال خویشتن

من بحال خویش گریم او بحال خویشتن

مده کام از لبت لعلت رقیب سست پیمان را

چه داند مرده افسرده ای قدر اب حیوان را

داغ غمت که بر دل اندوهگین ماست

در بوستان عشق گل آتشین ماست