گنجور

 
سام میرزا صفوی

دیوانه وش و سودایی مزاج مردی است و از خوردن افیون بسیار از دایره ی انسانیت بیرون رفته این مطلع از اوست :

باده لعل تو و حاصل میخانه یکی است

راحت جان و دوای دل دیوانه یکی است