گنجور

 
سام میرزا صفوی

اوقات بکاسبی میگذراند این رباعی از اوست :

پیوسته بدل یار غم یار کشم

وز دیده همه منت دیدار کشم

جانم بلب آمد و تن از غم کاهید

اینها همه از دوری دلدار کشم