در خدمت مولانا لسانی می بود بلکه مولانا را بجای فرزند بود. بخدمت اصحاب شعر بسیار رسیده و در قواعد شعر وقوفی دارد و اوقات بتقوی و طهارت میگذراند و در جواب غزل شیخ کمال خجندی که مطلعش اینست :
سرو دیوانه شده است از هوس بالایش
میرود آب که زنجیر نهد در پایش
این غزل را بسیار خوب گفته :
گر کند در نظرم جلوه قد رعنایش
سر نهد مردمک دیده ی من در پایش
سرو پیش قد او لاف زد از رعنایی
باد آمد بچمن تا به کند از جایش
سنبل آشفته شده در چمن از طره ی او
آتش افتاده بگل از رخ حسن آرایش
دل دیوانه که آشفته آن زلف دو تاست
پا برون کی نهد از سلسله سودایش
بهتر از عمر گرانمایه عزیزش دارم
هر بلایی که بمن میرسد از بالایش
شاخ گل ساعد پر داغ تو را دید که باز
گل گل افروخته سر تا بقدم اعضایش
مشفقی دل بکسی داده ای امروز که او
بکشد زارت و از کس نبود پروایش
این دو مطلع از اوست بد واقع نشده :
اگر از بزم می خوی کرده آن بی باک برخیزد
بهر جا رو نهد لب تشنه ای از خاک برخیزد
از آنساعت که بر عارض فکندی زلف پر چین را
چو زلف خود پریشان ساختی صورتگر چین را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: مولانا لسانی شخصی با تسلط در قواعد شعر و در خدمت مولانا بوده است. او زمان خود را به تقوی و پاکی میگذراند. در پاسخ به غزل شیخ کمال خجندی، شعری زیبا سروده که در آن به زیبایی و جذابیت محبوبش میپردازد. او از جلوههای رعنایی معشوق، تأثیر آن بر طبیعت و احوال دل دیوانه خود سخن میگوید. در نهایت، او به ارزش بزرگ محبوبش اشاره کرده و میگوید هر مشکلی که برایش پیش میآید از حسن محبوبش ناشی میشود. غزل نیز به زیبایی توصیف شده و به مضمون عشق و زیبایی پرداخته است.
هوش مصنوعی: او همیشه در کنار مولانا بود و مانند فرزندی برای او به شمار میرفت. او به دوستان شاعر خود نیز کمک میکرد و در اصول شعر اطلاعات خوبی داشت. همچنین، اوقاتش را با تقوا و پاکی میگذرانید و در پاسخ به غزلی از شیخ کمال خجندی که شروع آن اینگونه است:
هوش مصنوعی: سرو به شدت خواهان اوج گرفتن و پرواز شده و احساس شور و شوقی دارد. به همین خاطر، به سمت آب میرود تا خود را به زنجیر کشد و پایش را محکم کند.
هوش مصنوعی: این شعر به طرز بسیار زیبایی سروده شده است.
هوش مصنوعی: اگر زیبایی قامت او در نظر من جلوه کند، مردمک چشم من به احترام او بر زمین میافتد.
هوش مصنوعی: سرو در برابر قد و قامت او به زیباییاش افتخار میکرد و باد به سمت جوانیاش میآمد تا او را از جایش تکان دهد.
هوش مصنوعی: در چمن، سنبلها به خاطر زیبایی و طراوتی که از موهای او گرفتهاند، به حالت شادی و آشفتگی درآمدهاند و از چهرهی دلربا و جذاب او، آتشی به گلها میافتد.
هوش مصنوعی: دل بیتاب و دیوانهای که تحت تاثیر زلفهای پیچخورده و زیباست، چگونه میتواند از زنجیره عشق و شوق آن جدا شود؟
هوش مصنوعی: بهتر از عمر گرانبهای او هیچ چیز ندارم و هر مشکل یا سختی که برایم پیش میآید، به خاطر اوست.
هوش مصنوعی: دستهای تو را که همچون شاخ گل داغ و پر از عشق است، دیدم و متوجه شدم که زیباییات همچون گلی درخشان، از سر تا پا در وجودت جاری و نمایان است.
هوش مصنوعی: امروز به کسی محبت و مهربانی کردهای که ممکن است او به تو آسیب بزند و هیچکس هم نیست که به خاطر تو نگران او باشد.
هوش مصنوعی: اگر کسی که به می و نوشیدن عادت کرده است، بیپروا و جسور شود، در هر مکانی برمیخیزد و به دنبال چیزی میرود، مانند کسی که از زمین، تشنه و بیصبر است.
هوش مصنوعی: زمانی که تو زلف پرچینی را بر چهرهات افکندی، همچون زلفی که خود را بینظم کرده، صورتگر چین را نیز تحت تاثیر قرار دادی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.