حرف آخر قافیه

شماره ۱: زهی نام تو سر دفتر کتاب نکته دانی را

شماره ۲: دمی خواندم من خاکی کتاب آسمانی را

شماره ۳: برافکن پرده از رخسار یارا

شماره ۴: نموده رخش تا جمالی مرا

شماره ۵: روا مدار که با خنجر ستم ما را

شماره ۶: بدست غیر مده زلف پرشکن یارا

شماره ۷: اگر چه رفتی و کشتی ز دوریت ما را

شماره ۸: ای عشق تو مدعای دل ها

شماره ۹: عمری طلب رازی کردم به در دل‌ها

شماره ۱۰: الصلا ای عشق رهبر الصلا

شماره ۱۱: ندارد مه چو یارم روی زیبا

شماره ۱۲: ساقی بیا در جام کن آنباده گلفام را

شماره ۱۳: بلبل که ز عشق گل نالد به گلستان‌ها

شماره ۱۴: مکن ناصحا منع من از حبیب

شماره ۱۵: زهی روی تو خورشید جهانتاب

شماره ۱۶: مگر فکنده برخ یار من نقاب امشب

شماره ۱۷: مرا در خلوت دل خانه هست

شماره ۱۸: روی تو که رشگ آفتابست

شماره ۱۹: سحرگاهان که بگشاده در دوست

شماره ۲۰: ای صبح وصال ما ز رویت

شماره ۲۱: بدل عمریست می ورزم خیالت

شماره ۲۲: بدل بنشسته تا نقش خیالت

شماره ۲۳: ساقیا جرعه شراب کجاست

شماره ۲۴: ای آنکه ترا بمن نظر نیست

شماره ۲۵: سودی نرسد بجز زیانش

شماره ۲۶: چشمت که بلای چشم آهوست

شماره ۲۷: این دل که جنون همیشه اش خوست

شماره ۲۸: از این غیرت دلم چون غنچه خونست

شماره ۲۹: نمیدانم دلم را حال چونست

شماره ۳۰: رخش که از نظر خلق جمله محجوبست

شماره ۳۱: نه تنها ظهور صفاتت بذاتست

شماره ۳۲: ای صفاتت همه آئینه ذات

شماره ۳۳: لعل تو که معدن حیاتست

شماره ۳۴: روی تو که آئینه رخسار تجلیست

شماره ۳۵: هر سحر کز آن دو چشم جادوست

شماره ۳۶: هر سرو سهی که بر لب جوست

شماره ۳۷: سروی چو قدت جلوه کنان گه بچمن خاست

شماره ۳۸: باده عشق تو امروز نه در جام منست

شماره ۳۹: گرم ز زلف سیاه تو دست کوتاهست

شماره ۴۰: آن یار که دی از بر من بار سفربست

شماره ۴۱: یاری که وداعم ننمود و بسفر رفت

شماره ۴۲: نه تنها شبم تیره از موی اوست

شماره ۴۳: مرا قبله جان کنون روی اوست

شماره ۴۴: ای روشنی چشم مرا روی تو باعث

شماره ۴۵: ای خاک پایت بر فرق من تاج

شماره ۴۶: ای قفل دل ما را لعل لب تو مفتاح

شماره ۴۷: منم که با مژه تر کنم گهر سوراخ

شماره ۴۸: بلبلا نعره مستانه مبارک باشد

شماره ۴۹: دل گرچه ترا بمن نباشد

شماره ۵۰: کسی کان غم دلستانی ندارد

شماره ۵۱: گذر چون ترا بر مقامم فتاد

شماره ۵۲: دلی دارم ز عشق آن پری زاد

شماره ۵۳: گرم صد ره زنی با تیغ بیداد

شماره ۵۴: یارم که سر وفا ندارد

شماره ۵۵: چو مرغم تا قفس بنیاد کردند

شماره ۵۶: کسیکه ذوق تمنای دوستان دارد

شماره ۵۷: نخستین دم که عالم آفریدند

شماره ۵۸: ز رویش دسته گل آفریدند

شماره ۵۹: مرا تاعشق او ارشاد کردند

شماره ۶۰: گریه عاشقان سحر باشد

شماره ۶۱: تا مرا نور در بصر باشد

شماره ۶۲: دنیا مطلب که نیست جاوید

شماره ۶۳: خرم دل یاری که نگارش چو سفر کرد

شماره ۶۴: ای ز لبت کام ما چون نیشکر لذیذ

شماره ۶۵: بیا ای از رخت چشم بدان دور

شماره ۶۶: ای بیخبر از وفای دیگر

شماره ۶۷: سرنهادم برت بخاک نیاز

شماره ۶۸: بهار آمد ای بلبل خوش نفس

شماره ۶۹: درآمد از درم مه خلعتی دوش

شماره ۷۰: نه تنها دین و دل برد از نگاهش

شماره ۷۱: ای نهان از توام بجام اخلاص

شماره ۷۲: ای لعل می آلودت از جوش شکر فیاض

شماره ۷۳: ای که با نیکان طمع داری که یا بی ارتباط

شماره ۷۴: ای خدایت زهر بلاحافظ

شماره ۷۵: گیرم از خلق توانکرد نهان فعل شنیع

شماره ۷۶: یکی روز رفتم بگلگشت باغ

شماره ۷۷: مرا اتفاق از هجوم مخالف

شماره ۷۸: کسیکه عشق تو بر نقد دل شدش صراف

شماره ۷۹: خدای یکتا بداد ما را دویار زیبا نجیب و عارف

شماره ۸۰: چو بلبلی که بود آن بگلستان مشتاق

شماره ۸۱: بیشتر زانکه رسد باده ز روئیدن تاک

شماره ۸۲: هرسو که کنی روتو بدینشکل و شمایل

شماره ۸۳: عمریست تا چو شمع بخدمت ستاده ایم

شماره ۸۴: ای روی نکرده هیچ سویم

شماره ۸۵: زهی مصحف رو که در وی رقم

شماره ۸۶: اکنون که بطره ات اسیرم

شماره ۸۷: من جز تو کسی دگر ندارم

شماره ۸۸: ز گل و گلاب و ز لاله پیاله می جویم

شماره ۸۹: من خونین جگر داغی که از هجران بدل دارم

شماره ۹۰: نه این زمان ز می جلوه تو من مستم

شماره ۹۱: سالها شد که بدل نقش مرادی دارم

شماره ۹۲: بیا که تشنه لعلت چو آب یاقوتم

شماره ۹۳: ای ز نور تو چشم جان روشن

شماره ۹۴: ندانم آخر از داغ دل من

شماره ۹۵: چو بسمل کردی و بردی دل من

شماره ۹۶: نه تنها منزل او شد دل من

شماره ۹۷: دگر بگرفته در کف خنجرش بین

شماره ۹۸: دگر دل پای بست دیگرش بین

شماره ۹۹: رخ زیبا چو ماه روشنش بین

شماره ۱۰۰: چندم زنی ای بت جفاجو

شماره ۱۰۱: ساقی مصطب جانم تنناها یاهو

شماره ۱۰۲: امشب نگارم با روی چون ماه

شماره ۱۰۳: زهی بر جمالت جمال آینه

شماره ۱۰۴: ای کرده تلف عمر گرامی بمناهی

شماره ۱۰۵: ای خفته دراین سرای فانی

شماره ۱۰۶: ساقی ز چه روی سرگرانی

شماره ۱۰۷: کهن پیرا چو عهد نوجوانی

شماره ۱۰۸: تو در خوبی باین خوبان نمانی

شماره ۱۰۹: نهان بابر نخواهی گر آفتاب تجلی

شماره ۱۱۰: دم رفتن نکرد او گر وداعی

شماره ۱۱۱: ابروی تو آئینه انوار الهی