گنجور

 
نورعلیشاه

سودی نرسد بجز زیانش

سودای تو هر کرا بسر نیست

عشاق ترا ز موی و رویت

پروای شب و غم سحر نیست

هر سو که زنی خدنگ غمزه

آماج بجز دل و جگر نیست

خنجر چو کشی و تیغ از ناز

جز سینه بیدلان سپر نیست

رنگ چو زرو سرشگ سیمین

چون هست چه غم که سیم و زر نیست

سیراب چو نظم دلکش نور

هرگز بجهان دگر گهر نیست